Dedicated to Kezyra

***

"Natatakot ka?" Mapaklang tumawa si kia at halata sa boses ang inis. Hindi naman ako nakaimik at nanatiling nakababa ang mata sa hawak na baso.

Gago kasi, ba't pa ba nakita ko ang Kenneth na 'yun?! Nakakainis!

"Natatakot ka namalaman ng asawa mo kung sino ba si Kenneth sa buhay mo noon?" Tanong ulit niya. Tumungo naman ako bilang sagot.

Masaya na ako kay maverick, nagiging okay na kami tapos ganto? Pakyu ka kenneth.

"'Wag ka matakot sheena ano ba!" Sigaw ni kia, buti nalang talaga nasa loob na kami ng bahay at wala sa labas. Kundi pagtitinginan kami ng tao dahil sa boses niya.

"Eh sa natatakot ako eh." Ngumuso ako. "Sheena natatakot ka na malaman ng asawa mo kung anong nangyari sa nakaraan mo? Natatakot ka kung malaman niya kung bakit ka na aksidente noon? Gano'n ba? Natatakot ka na malaman ni maverick ang lahat ng dahilan kung bakit hanggang ngayon hindi ka pa rin makalakad..." Mahaba niyang sabi. "Sabihin mo nga sa'kin," pinutol niya ang sasabihin kaya nag-angat ako ng tingin.

"Pinagtatakpan mo ba si Kenneth? Hanggang ngayon ba siya pa rin ang gusto mo?" Kunot noo niyang tanong, agad nanlaki ang mata ko at mabilis umiling. Gaga ang tagal ko na move-on sa tao, jusko naman pakyu ka talaga kenneth.

"Hindi 'no!" Depensa ko. Bago pa ako pumayag sa kasal na sinasabi ng magulang ko, hiwalay na kami ni kenneth at nakapag-move-on na rin talaga ako.

"Kung gano'n. Bakit ayaw mong malaman ng asawa mo ang paghihirap na naranasan mo noon? Asawa mo siya may karapatan siyang malaman ang lahat ng tungkol sa'yo, sheena..."

Hindi ako umimik at nagbaba lang lalo nang tingin, tama naman siya. May karapatan si maverick na malaman ang nakaraan ko, kung paano ako naghirap sa ilang taon na wala siya sa tabi ko.

"Pero... Ayoko na ng gulo, ayoko na balikan pa ang nakaraan,"

"Sheena, anong gusto mo mangyari? Na kapag aksidente nagkita si maverick at kenneth, at kilala ni kenneth ang asawa mo at sabihin ang lahat kay maverick tapos paltan ang kwento, ano gano'n ba? Gusto mo ba na gano'n ang mangyari para masira ka sa asawa mo?"

Natigilan ako, hindi ko alam kung tinatakot ba ako ng babaitang 'to, nag-o-overthink tuloy ako.

May pagkahayop pa naman ang isang 'yun.

"Kung ayaw mo mangyari 'yun, sabihin mo sa asawa mo ang lahat. Kung paano ka iniwan ng gagong kenneth na 'yun, kung paano ka niya pinahiya sa maraming tao, kung paano ka niya tinakasan sa sarili niyong kasal! Kung paano ka nagmukhang tanga sa kakahintay sa kan'ya sa altar! Sabihin mo ang lahat kay maverick! Kailangan malaman ni maverick an-"

"Anong kailangan kong malaman?" Mabilis natigilan si kia sa pag-imik nang sabay namin narinig ang boses ni maverick mula sa pinto. Agad akong kinain ng ka ba, hindi ko maintindihan anong gagawin ko.

Narinig ba niya bago siya pumasok? May narinig ba siya?

"Ah. Ikaw pala maverick..." Naiilang na sabi ni kia, halata sa boses niya ang kaba. Paulit-ulit akong lumunod bago nilingon si maverick.

"Yes, of course ako lang 'to. May iba ka pa ba inaasahan kia napapasok sa kwarto namin mag-asawa? Hmm?" Seryoso ang mukha niyang tanong, hindi naman nakaimik si kia at nag-iwas nang tingin.

Marahan ko inilapag ang paa ko sa sahig, akmang tatayo na ako para kunin ang saklay ko nang pigilan ako ni maverick at siya na mismo ang kusang lumapit sa'kin. Ini-upo niya ulit ako nang maayos sa kama.

"How's your check-up?" Tanong niya agad, at hinaplos ang pisngi ko. Kahit kinakabahan pa rin ay ngumiti ako.

"Okay naman..."

"Uhm... Guys, uwi na pala ako may... pupuntahan pa nga pala akong meeting..." Paalam ni kia, hindi pa ako nakakaimik ay agad na itong tatakbo lumabas sa kwarto at mabilis sinara 'yun. Nahugot ko ang hininga at itinoon ang pansin kay maverick.

"So wifey... Ano 'yung dapat kong malaman? By the way, sino si kenneth?"

Na-estatwa ako. Gago narinig niya? Shit! Gago!

"A-Anong narinig mo?" Kinakabahan kong tanong, isinandal naman niya ako sa headboard ng kama bago tumabi sa'kin.

"Everything... I just want to clear it out. Tell me. Everything, lahat-lahat gusto ko malaman. Anong nangyari sa'yo nang mga oras na wala pa ako sa tabi mo?"

Natulala ako sa kan'ya, hindi ko alam ang sasabihin ko. Isa ito sa kinakatakot ko noon.

Once na umuwi siya, kailangan niya malaman ang lahat sa'kin... Pero natatakot akong baka magtaka siya. Ayokong magkagulo kaming mag-asawa, okay na naman kami. Masaya na ako sa kan'ya, ayoko na ng gulo.

"S-Saan ko ba sisimula?" Utal kong tanong ngumiti naman siya sa'kin, naramdaman kong yumakap ang isang braso niya sa bewang ko at binigyan ako ng halik sa noo ko.

Isinandal niya ang ulo ko sa dibdib niya, ramdam na ramdam ko ang tibok ng puso niya.

"Ikaw ang bahala. Kung saan mo gusto simulan."

***

Maverick's Pov

"College ako nang makilala ko si kenneth..." I listen carefully, I didn't say anything.

"Mabait siya sa'kin, mataas ang pangarap niya kahit sobrang hirap ng buhay nila. Kaya nung mag-graduate kami, naging kami. He's always there, dati gusto ko pasukin ang showbiz pero ayaw ng parents ko, pero pinayagan nila ako pumasok sa modelling. Bawat araw kasama ko siya, pinaparamdam niya sa'kin ang lahat..."

The fuck... Ako ang nagsabi na ikwento niya ang everything but, why I'm feeling like, I am being jealous? What the fuck.

"Dalawang taon ko siya naging boyfriend, when I was 25 years old, nag-propose siya sa'kin. Of course, I said yes..."

Yeah... Let me propose kaya, damn ba't ba ako nagseselos sa kenneth na 'yun?

"At sa araw ng kasal namin... Tinakasan niya ako, umalis siya ng bansa... Tangay lahat ng perang pinaghirapan ko..." she started to cry, I hugged her.

Damn... My wife is crying right now...

"N-Niloko niya ako... Ibinigay ko ang lahat sa kan'ya... M-Maski ang sarili ko... Na dapat sa'yo ko ibinigay... Nang iniwan niya ako, nagpaka-lasing ako. Hindi ko inisip ang sarili ko... Hanggang sa isang gabi na aksidente ako... Dahil doon namatay 'yung baby ko, i-iyak ako nang iyak kasi kasalanan ko 'yun... pinabayaan ko 'yung baby ko, maverick... Ang sama kon ina..." Umiiyak niyang sabi.

Mas niyakap ko pa siya, I don't know what I'm gonna feel like? I just wanna hug my wife all day and comfort her.

"Wifey, it's not your fault. Walang may gusto nangnayari, maybe god have a plan for you."

"Nag-suffer ako sa maraming bagay, ilang buwan akong tulala... Hindi ako kumakain... H-Hanggang s-sa... Sinabi sa'kin ni daddy... Naikakasal ako... Doon ko na-isip na mas magandang, ikasal ako sa'yo..."

"Good, then." Sagot ko.

"Kaso natakot ako... Baka hindi mo ako magustohan na. Dahil sa hindi ako nakakapaglakad... At hindi na ako virgin..."

Kumunot ang noo ko, why my wife is thinking about that? Wala naman akong pakialam sa panglabas na anniyo niya.

"Hindi ka ba magagalit dahil... Hindi na ako virgin?" She asked, she looked at me. I just smiled at her.

"I'm not. Why naman ako magagalit? It's your body, it's your decision besides. Hindi mo pa naman ako asawa nang oras na 'yun. It's not about virginity, wifey... Virgin or not, you're still my wife. And I still love you..."

Hindi siya umimik, I just hugged her, and kiss the top of her head.

"A-Anong sabi?" Natawa ako, she's so cute... Damn. "I said, I love you."

"P-Paano?"

Natawa ulit ako. "It's don't matter at all wifey, mahal kita wala kang magagawa doon. Kung hindi mo pa ako mahal ngayon, it's okay." I smiled.

"I'm not sure pa kasi..." Nag-iwas siya ng tingin sa'kin, napangiti naman ako. Damn... So cute talaga...

"It's okay, hindi naman kita minamadali, okay? Basta ang gusto ko magsasabi kana sa'kin lagi, sabihin mo sa'kin lahat, I'm your husband, sheena. Asawa kita at may karapatan ako. Don't be scared, I'm not gonna judge you naman. It's your past, wala akong karapatan husgahan ang past mo, ikaw ang nando'n at hindi ako. Always remember that, I love you so much."

"Thank you.... For understanding me... Thank you..."