Simula
Substitute
"You can't do this, Kylie! Magagalit sina Mama at Papa. What the hell are you thinking?" Kunot-noo akong nakatitig sa kanya. She's staring and adoring at herself in front of the vast life-size mirror. She combed her long and curly end hair.
"Please, my sweet sister, Kyla. Parang awa mo na." She pouted in front of the mirror. Her reflection was visible in my eyes, and my shoulder dropped!
"Ano ba kasi ang mapapala mo? It's your wedding tomorrow! And what the hell?!" Lakas na boses ko. Halos magwala na ang lahat sa loob ng katawan ngayon.
Nakakabaliw ang ugali niya, at pabalik-balik ang lakad ko na parang sirang plaka. Nakahanda na ang Louis Vuitton travelling bag niya at ang Hermes Birkin bag sa gilid nito.
"Can you please give me a valid reason Kylie? Why are you doing this? Are you going to create a huge scandal in your modelling career? And running away before your wedding day? Oh my God, Kylie!" Padyak nang paa ko. Pero parang wala lang sa kanya ito.
It's like I'm talking to a hard stone-headed dumbass!
Iyan ang bagay na itawag ko sa kanya ngayon. Ang baliw na talaga niya!
"Are you dumb? Are you falling out of love with Enzo? Ba't mo siya iiwan? Ba't ka tatakbo? Hello, Kylie! Sagutin mo ako!?" Pulang-pula na ang mukha ko sa inis at heto siya parang 'di makabasag pingan ang mukha. Ito nga siguro ang pinagkaiba namin dalawa.
She's the most sought famous model at present, working in Monde Corporation under Atticus Mondragon. She's highly competitive and very ambitious. Naabot na niya ito, at heto na siya ngayon. She will be marrying the man that every woman wants!
Ano pa ba ang kulang? Baliw na talaga ang kakambal ko.
"Ate, I just want to try this. I don't know, and I am so confused. Hindi ko alam kung tama ba na magpakasal ako agad kay Enzo."
"Pero ikakasal na kaya bukas, Kylie! And everyone's eyes are on you two! Hindi mo ba inisip ang eskandalong ito, Kylie?" Halos maiyak na ako, at kulang na lang ay babagsak na ang luha ko. Kaya naupo na ako sa gilid ng kama. Kinalma ang sarili at bumunot nang buntonghininga sa kailaliman ng baga ko.
Rinig ko ang yapak niya. Lumikha kasi ng galanteng ingay ang pinakamamahal na sapatos niya.
I lifted for a stare and looked at her. She's walking back and forth calmly like a beauty goddess. Para siyang nag-fashion show sa kwartong ito, at naglakad nang pabalik-balik. Nahinto agad siya sa harapan ko.
"Uhm, Ate, can you do me a favour?" She twinkled her eyes at me, and my mouth parted.
"What the. . . no, way!"
My jaw dropped dead on the floor with my heart when I saw how she looked at me in the eyes.
Ganito na talaga si Kylie. Ganito na ka itim at baliw ang utak niya. She will tame everyone with her sweet and evil smile. Lahat sila nadadala sa pa-cute na ngiti niya. Hindi nila alam na baliw ang kakambal ko ng sobra.
Every time she wants something, she wants to get it, and she doesn't care if she will hurt someone.
Ilang beses na ba na nilagay ko ang sariling sitwasyon para sa kapakanan niya? Ilang beses na ba na ako ang rumampa sa stage na suot ang panty at bra? Ilang beses na ba, na ako ang humarap sa tuwing gumagawa siya ng eskandalo sa medya? Hindi ko na mabilang ito.
What the heck! What the hell! Tahimik na mura ng isip ko.
"No, Kylie. I could no longer do this anymore." Sabay iling ko at tumayo na ako na hawak ang buhok ko.
"Ate Kyla, please. I promise huli na 'to. Just be my substitute on my wedding day. I know you can do this. You are the best when it comes to this."
"Pero kasal mo ito, Kylie!" putol ko sa pagsasalita niya.
"Hindi mo ba inisip ito? This is not some sort of a joke or a scandal that I need to cover, Kylie! Hindi ito rampa na pwede akong rumampa na naka-panty at bra. Hindi ito issue na ako ang sasagot sa lahat ng madla. My God, Kylie!" Napaupo ulit ako at ginulo na ang buhok ko.
Kylie and I are identical twins. Magkapareho ang mukha namin dalawa at halos wala na kaming pinag-iba. Minuto lang ang pagitan namin at nauna ako. Our physical looks and everything are the same. Kagustuhan ito nina Mama at Papa, dahil ginawa na nila akong panakip-butas niya!
"No, this won't do. I will talk to Mama and Papa. I had enough of this." Sabay tayo ko.
"Kyla! Ano ba!? I want you to do this, just this one! Mahirap ba iyon?!" Lakas na sigaw na boses niya. Uminit ang tainga ko at parang nanlamig ang buong sistema sa katawan ko.
She's mad, insane, and crazy.
Dahan-dahan akong humarap sa kanya at nawala na ang maamong ngiti sa mukha niya dahil naging mala-demonyo na ito sa paningin ko. She looks like one of the devil's bitch images, and I got scared.
Mabilis siyang humakbang at binuksan ang drawer sa gilid ng kama. Nanlaki ang mga mata ko nang makita ang matulis na gunting na hawak niya.
"Now, tell me what should I do, Kyla? Should I cut myself here in front of you?" naghahamon na titig niya. Napakurap ako at halos pinigilan ang paghinga ko. She position the sharp scissor on her wrist and she's ready to cut it.
"K-Kylie. . . " mababang boses ko. Dahan-dahan na akong lumapit sa kanya.
"Ano, Kyla?! Tell me! Gagawin mo ba? Gusto mo ba idiin ko pa? Ano na!" talas na titig niya sa akin.
Napatakip-bibig ako nang makita ang dugo sa kamay niya. She just cut herself and I strode fast towards her.
"Ano ba! Stop this!" tarantang tugon ko. Kinuha ko ang gunting at itinapon ito.
Mabilis kong pinigilan ang agos ng dugo na galing sa palapulsuhan niya. Naghalo ang kaba at takot sa dibdib ko.
Mapapatay ako nina Mama at Papa, at itatakwil nila ako bilang anak nila..
Kinuha ko agad ang puting panyo sa bulsa ko at tinali ito sa palapulsuhan niya.
"Kylie. . ." Pagmamakaawang titig ko sa kanya.
Umiyak na siya, pumatak ang luha sa mga mata niya pero matigas pa rin ang mukha nito at walang expression na makikita mo.
She then smiled sweetly at me and twinkled her eyes again. Nanghina ang buong katawan ko at napaupo ako sa gilid ng kama rito.
"Thank you, Kyla. I know I can rely on you at this moment, and don't worry. I will be back in three days. Gagampanan mo lang naman ang papel ko. Just be me for a day tomorrow, okay?" taas ng kilay niya. Hinawi niya ang mahabang buhok at umupo na siya sa kama, katabi ko.
Hindi na ako makapagsalita. Nakahawak pa kasi ang kamay ko sa palapulsuhan niya nang maigi. Nanginig ang sistema at pati na ang tuhod ko nang makita ang patak ng dugo sa sahig. Hinaplos niya agad ang likod ko.
"Shush, don't worry, Ate. Hindi naman masakit." Pilyang ngiti niya.
"H-Ha?" awang ng labi ko. Nanginig pa kasi ang sistema ko.
Dahan-dahan niyang hinawakan ang kamay ko at inalis ito sa palapulsuhan niya.
She then slowly untie the handkerchief from it. I shut my eyes as I don't think I can manage to see the cut she made on her skin.
"Look? Come on open your eyes, Ate," lambing na boses niya at hawak sa kamay ko.
Napakurap ako at nakahinga ako nang maluwag nang makita na maliit lang ang sugat niya. Mabuti na lang at hindi natamaan ang ugat nito. Hinawakan ko agad ito at nanginig pa nang husto ang mga kamay ko.
The other cuts she made were visible on her wrist. Ang iba nito ay bunga ng kabaliwan niya. At ako naman itong si tanga, ay walang magawa at nagpapagamit lang ng buo sa kanya. Hinaplos ko ito at mabilis kong binuksan ang kabilang drawer sa gilid ng kama. Mabuti na lang at dala ko ang medical kit bag ko.
Tahimik siya habang ginagamot ko ito at nilagyan na ng bandage. Kumalma na din ang bilis na tibok ng puso ko at napanatag na ako.
"I have to go now, Ate Kyla. Ikaw na ang bahala bukas, okay?" Lawak na ngiti niya.
It seems like nothing happened to her, and she's back at herself again. She looks bubbly and so pretty without any worries.
Mabilis niyang kinuha ang Hermes Birkin bag at ang Louis Vuitton travelling bag niya. Napalunok na ako at nalilito pa ako sa mga sandaling ito. Sinuot na niya ang itim na jacket at pati na ang sombrero. Tinakpan ang mukha gamit ang face mask, at ang mata niya lang ang makikita mo ngayon.
Tumayo na ako at sinundan na siya. Sa likod siya dumaan, sa fire exit area.
"Kylie. . ." Mahinang tawag ko at lumingon na siya sa akin.
Huminto ang isang maitim na sasakyan sa harap niya at napakunot-noo pa ako.
Who the hell is with her? Sino ang kasama niya at ano ba talaga ang plano niya?
Itinaas na niya ang kamay sa ere at sumenyas nang tatlo sa daliri.
Ibig sabihin, ay babalik siya pagkatapos ng tatlong araw. Tumango ako at kumaway na pabalik sa kanya. Pinagmasdan ko siyang pumasok hanggang sa mawala na sila.
I took a deep breath and looked up at the dark sky. I shut my eyes and feel the cold wind on my face.
I hope she'll be back soon. I hope so.
.
C.M. LOUDEN
Always vote for support.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro