Kyla's POV

Halos lumabas na ang kaluluwa ko sa katawan ko ngayon. Mabuti na lang at hindi napansin ni Enzo ito. I hurriedly wrapped the white hanky around my wrist. Wala naman akong tinatakpan, dahil wala akong sugat dito. Pero si Kylie meron at mas halata ito.

If Enzo had seen her cut, then he will know it. It was deep dark one and it's visible. Makailang ulit nga nagpa-laser si Kylie nito pero hindi pa rin maalis ito, kaya tinakpan niya. Ang pinagkaiba lang naming dalawa ay wala akong pantakip sa palapulsuhan ko, dahil hindi naman nag-iwan ng gamit ang bruha!

And since Enzo is a doctor, he can quickly point out little details of changes. I know him, kilala ko siya.

Bumalik ako sa mesa na ayos na ang sarili ko. I did put a little lip gloss and blush on to lift my skin color. Ayaw kong isipin niya na nagbabago ang isang Kylie sa mga mata niya. She will be home soon, and hopefully she will be back tomorrow.

After a great breakfast, we strode around the Island. The sun is hot, and I honestly love it. Si Enzo pa mismo ang naglagay ng sunscreen lotion sa balat ko.

"I thought you hate getting tan?" Sabay haplos niya sa sunscreen lotion sa likurang bahagi ko.

"Really? Did I say that?" Abala rin ang dalawang kamay ko sa pagpahid nito sa hita ko.

"Yes. Have you forgotten?" he chuckled.

"Well, the sun is beautiful and the island is like a paradise. Kaya okay lang magbabad sa araw. Naka-sunscreen na naman ako," ngiti ko, "at isa pa, walang cancer na dala ang araw rito sa Pinas," mas malawak na ngiti ko.

"That's good, hon. We will do more strolling around the Maldives and scuba diving." He said while his hands were busy caressing the back of my skin.

"Sure, hon. I love swimming too," hirit ko.

"And after that? Swimming in bed?" He whispered.

Nanayo lang din ang balahibo ko sa leeg at napangiwi na ako sa sarili ko. I pouted in the end when I realized that I won't be coming with him, that it will no longer me because Kylie will be back. Kaya mas ngumiti akong lalo.

"Sure, darling. . . loads of swimming." I smiled and lifted my brows while teasing him.

Hmp, ang swerte nga naman ni Kylie. Nakakaingit! Isip ko habang nakangiting nakatitig kay Enzo.

"Okay, let's go!"

Tumayo na ako at inunat ang buong braso ko sa ere. Naibaba ko agad ito dahil sa halik na ginawa niya sa balikat ko. Natawa pa siya dahil pilit akong umiiwas sa kanya. Napaatras akong nakatalikod sa kanya at nakangiti lang din siya. Namaywang pa ito at napailing pa.

"Chasing time!" Bilis na takbo ko.

"See that blue cottage, Enzo? Sinong mauna siyang panalo!" Mabilisang takbo ko.

I'm laughing while running. I know I am going to win, and I know that he will let me win.

"Wait until I catch you!" sigaw niya, pero hindi ko pinansin ito. Konti na lang at mananalo na ako.

"Yes!" I jumped and stopped. I won! I'm catching my breath while he's still running toward me. My smile widened when he finally saw me.

"Got yah!" Tindi nang yakap at habol nang hininga niya.

"You let me win, did you?" taas kilay ko. Yumakap na din ako sa leeg niya.

"Hmm, sort of. Alam ko naman na magwawala ka kapag hindi ka mananalo. But it's okay. . . Your happiness are my happiness too." Halik niya sa noo ko.

Napatitig ako nang husto sa mga mata ni Enzo.

His last word hits me so severely.

Your happiness are my happiness. . . Napaka-ideal nga naman niya. Inisip ko huling araw ko na 'to ngayon sa kanya kaya lulubusin ko na ang pagpapangap ko. Tutal bukas ay ang totoong Kylie na ang makakasama niya.

I will give him a memorable day with me, and I will not set boundaries. If he wants kisses and cuddles, that's easy. I can give it to you.

We strode around the Island while our feet plays on the little waves of the ocean. It seems like we are the only people here. Umuwi na kasi silang lahat at ang iba ay lumipat lang din sa kalapit na isla. Mas malaki kasi roon kumpara sa eksklusibong isla na ito. Pero kompleto naman ang lahat dito.

Nahinto kami sa bandang gilid na kung nasaan ay may upuan na yari sa kahoy. It was nature fall and beside it is the coconut tree bending, almost kissing the ocean.

Halos humalik na ito sa tubig dagat. Pero kahit na ganito ang ayos nito ay napakagandang tingnan nito sa mga mata ng tao.

It's pretty unique. . .

Napatitig si Enzo nito at hinawakan niya ang gilid ng puno.

"Masakit ba?" tanong niya sa puno at kumunot na ang noo ko.

Ano kayang nakain niya at pati puno ay kinakausap na? Humakbang na siya palapit sa akin at tumabi na. Mariin niyang hinawakan ang baywang ko at hinaplos ito.

"Masakit ito para sa kanya. Pero dahil sa pagmamahal ay napayuko siya," panimula niya.

I chuckled when I heard him. What the heck! Alam ba niya ang pakiramdan ng punong ito? Doctor na rin ba siya ng punong ito? Nakakaloka nga naman si Enzo.

"Dahil ba mahal niya ang tubig dagat kaya napayuko siya?" ngiting tanong ko.

He shook his head and stared at me intensely.

"It's not that how it works, hon. There are two things in life that a human must learn from nature itself." He took a deep breath while staring at the coconut tree.

"At ano naman iyon?" ngiwi ko. Isinandal ko pa ang ulo ko sa balikat niya. Hinaplos lang din niya ang likod ko.

"It's called sacrifice, hon. . . for love. We need to sacrifice."

I bit my inside cheek when I heard it from him. My heart throbbed because what Enzo's said just pinned my heart and rip me apart. Namuo agad ang luha sa mga mata ko at pilit na pinigilan ko ito. Makailang ulit pa ang pagkurap ko.

I have promised myself that I will have no regrets. But now, I don't know.

Tumalikod na ako at nauna nang naupo sa bakanteng upuan na nandito. Sinandal ko na ang ulo ko at tanaw ko pa ang asul na kulay nang langit. I shut my eyes but when I open it, it was Enzo's image I saw.

"Are you okay, hon?" ngiting tugon niya. Humalik na siya sa noo ko. Naupo na rin sa tabi ko.

"Just tired," I said silently.

"Masakit pa rin ba ang tiyan mo?"

Kinuha na niya ang kamay ko at pinisil-pisil ito.

"It will ease up." Halik niya sa kamay ko at napatitig na ako nang husto sa mukha niya.

My goodness me! Ba't ba kasi ang bait ni Enzo at ang lambing pa. Nakakainis din. Ang sarap niyang agawin sa bruha kong kambal.

I don't think she deserves Enzo. I don't deserve him because I am lying to him up until now.

Hay naku! Ano ba 'to. Tama na nga ang drama, Kyla! Sigaw ng isip ko habang pinagmamasdan siya. Bumuntonghininga na ako at pilit na iniwas ang isip at puso ko sa sitwasyong ito.

"Enzo?"

"Yes, hon?" Ulit na halik niya sa kamay ko at pisil nito.

"What's your greatest wish?" tanong ko habang nakatingala sa langit. Hindi ko siya tinitigan. Ayaw ko kasing pagmasdan ang mukha niya sa mga sandaling ito.

He cleared his throat, and I saw him smiling from the corner of my eyes.

"My wish?"

"Hmm, oo, your wish."

"It's simple, hon. To spend my whole life with you happily together with our kids."

Napalunok na ako at parang may kumalabit sa puso ko. Gusto ko sanang tumikhim, kaso parang nabilaukan lang ang lalamunan ko, kaya napalingon na ako sa kanya. Ang maamong mukha niya at ang mapupungay na mga mata ang nagpakabang lalo sa loob ko.

Enzo is bloody handsome.

Nawala na tuloy sa isip ko ang mag drama dahil sa kakaibang titig at ngiti sa labi niya. Umiwas na agad ako sa titig at binalik ang mga mata sa ulap. Nakakaloka at nakakapanghina ng tuhod talaga!


.

C.M. LOUDEN