Kyla's POV

Tulala akong nakaupo sa harap ng malaking salamin dito sa loob ng kwarto. I felt so numb and lost. 

Isn't your wedding day suppose to be the happiest day of your life? No, not me, because I'm the substitute bride!

"This will be the last, Ate Kyla, pagkatapos nito ay malaya ka na. Pagod na din ako sa pagiging modelo. I won't bothered you anymore after this. So, please just be my substitute, okay?" tugon niya sa kabilang linya.

"But Kylie? Saan ka ba pupunta? At sino ang kasama mo? Ano ba talaga ang plano mo?" nag-aalalang boses ko.

"I will be back after three days, Ate. Just be my cover. Magaling ka naman dito 'di ba? I have to go." Patay niya sa tawag.

"What!? H-Hello, K-Kylie? Kylie!"

I DRANK all my warm milk while staring at myself in the mirror. Hindi ko na kilala ang sarili ko at nawala na ang dating ako noon. 

Everyone should have their own label and identity, but no, not me. I was hidden, down the underground of our house when I was five. Pinalalabas lang ako kapag wala si Kylie at hinahayaan na maglaro mag-isa sa bakuran ng bahay namin.

I could only have freedom if my parents and Kylie were not around. Papa was always busy attending to our business needs, while Mama? She was a stage supporter of Kylie. 

Bata pa lang si Kylie ay artista na siya. She won the best child actress when she was only eight years old. She can act and dance. Tatlong bagay lang ang hindi niya nagagawa ng tama. Una, hindi siya magaling kumanta dahil ang pangit ng boses niya. Pangalawa, ang pagiging modelo.

She could not walk like a model. Dalawang beses na siyang bumagsak, pero ito ang pinakagusto niyang gawin. Pangatlo, wala siyang utak. In short hindi siya matalino, kaya madalas ako ang inihaharap niya sa madla at medya.

While me? I could do everything and I excel more academically. I was sent abroad together with Nanay Melinda. Mabuti pa si Nanay, dahil siya ang tumayong ina at ama ko sa mga panahon na kailangan ko ng isang ama at ina sa buhay ko.

I finished secondary in Sorrento and had my fashion degree at one of the most prestigious Universities in Paris. I was happy being on my own without my parents and my twin evil sister. Masaya na sana ang buhay ko at tahimik na ang lahat, pero nagbago ito nang pinabalik nila ako rito sa Pilipinas.

"Oh my, God! What have you done with your hair, Kylie!?" Tiling tugon ni Dixie'ng bakla.

Hindi ko naramdaman ang pagpasok niya at nabigla ako sa tili niya. Kaya bumalik ang kaisipan ko ngayon at nilingon siya.

"Dios ko, dai! Ang ganda mo!" ibang ekspresyon na mukha ni Darna. Nakasunod lang din siya kay Dixie at maingat na nilapag ang mga dalang maleta.

"Sino na naman ba ang kinaiinisan mo at ang buhok mo pa ang pinagtripan mo? My ghed! It's your wedding day today, Miss Kylie Fuentabella!" Arteng tugon ni Dixie at hawak sa buhok ko.

Napalunok na ako at pilit na inihahanda ang sarili.

Okay, one, two, three, okay, here we go. I'm Kylie! 

"Good morning my pretty, Dixie!" Arteng boses ko at ngiti sa kanila. Itinaas ko lang din ang isang kilay ko at tinitigan sila.

"I had a bad night, and I didn't have a good sleep. So, I want you to fix my hair and make it into a bun?" I smiled and pressed my lips together. My brow raised, and I looked like a deep fry potato.

Huh, ganito si Kylie magsalita parang sira! 

Pumwesto ang dalwang bakla at tinitigan ang relo sa dingding. May tatlong oras pa bago magsisimula ang lahat. Binalik ko ang tingin sa sarili, sa malaking salamin. Kagabi pa ako nakatitig dito. Nag-practice ako kung paano maging Kylie na buo. Pero mukhang hindi ko kakayanin. 

Ang bobo niya kasing magsalita at hindi tugma ang pag-gamit niya, kaya madalas ako ang inihaharap niya sa madla at medya.

"Hindi ka ba papagalitan ni Mr Atticus nito? Nakakontrata ang buhok mo, dai!" tugon ni Darna sa gilid ko. Inayos na niya ang mga gamit at make up kit.

I shrugged and twisted my lips while looking at her reflection in the mirror. I promise I won't talk too much today and will use my body sign language. Maiintindihan na nila ako. Ngingiti lang ako na parang wala, hanggang sa matapos ang araw na ito.

"Kung sa bagay Atticus and Enzo are cousins, and I'm sure that they can't fire you. Iba nga naman ang mga Mondragon ano?" taas kilay ni Dixie, at nagsimula na siya sa buhok ko. Tumango lang din ako at tipid na ngumiti.

"Just do your magic, Dixie," tipid na salita ko at kindat sa kanya. Ngumiti lang din siya.

"You know what? I love your personality today. Kilala ko agad na ikaw ang Kylie na kilala ko. Hindi iyong parang bobo." Bahagyang tawa niya. Napaawang lang din ang labi kong tinitigan siya.

"Ops, sorry! But no sorry." Tawa ulit nilang dalawa.

I shook my head, face down and smiled to myself. Gusto kong matawa pero pinipigilan ko ang sarili.

I have known Dixie and Darna for so long. Simula kasi nang pumasok si Kylie sa Monde Fashion ay naging anino na niya ako sa lahat ng mga events at interviews. Ako ang substitute niya, at nakakasama ko madalas ang dalawng bakla.

Dalawang beses ng bumagsak si Kylie noon sa Monde Fashion. Kahit na artista siya, ay walang special treatment ang Monde Fashion. Lahat ay dadaan sa butas ng karayum kung gusto mong maging modelo nila.

Gustong-gusto ni Kylie na pumasok at mas makilala sa mundo. Pero may kulang sa kanya, at dito nagsimula ang baliw na ideya niya. 

Sinubukan ko lang noon na maging substitute niya sa audition. Hindi ko nga ginalingan para mas bumagsak siya, pero nakapasok ako at nangunguna pa.

Tsk, sana pala noon pa lang pinutol ko na ang sunggay niya!

"Have you seen the set up outside? And ganda! Ang swerte mo kay Dr Enzo Denver Mondragon. My doctor ka na, may puso ka pa! Aweee!" Tugon ni Darna at nag-apir na ang dalawang bakla.

"Sana all, Sister." Hirit ni Dixie at ikot nang mga mata niya.

"Sana all yummy!" Tawa ni Darna at natawa na rin ako.

"Excited ka na ba sa honeymoon ninyo?"

Pinagalaw ni Dixie ang kilay niya habang nakatitig sa akin sa salamin sabay kagat-labi. Abala naman ang mga kamay niya sa buhok ko.

"Konti," tipid na tugon ko at kinilig ang dalawa at tumili ulit.

"Sana all, doctor! I love you, Doc Enzo! Take me, take me to heaven. Ah!" Lakas na tili ni Darna.

Namula na ang pisngi ko sa kakatawa. Part of me is enjoying this, and the other part is wishing that it was me that Enzo loves, but it wasn't because Dr Enzo Denver Mondragon is in-love with my twin sister Kylie and not with Kyla.

Hinayaan ko na ang dalawang bakla na ayusan ako. Nagsimula na rin ang kaba sa puso ko.

 Although this wedding is private and only selective people are invited, I am still anxious. I don't know if Mama will notice me. I hope she will not notice that her lovely daughter Kylie is absent.

Ako ang magpapakasal kay Enzo at hindi ang paboritong anak niya. Kaya, kaya ko 'to! Tutal pagkatapos nito ay tapos na, at babalik na ako sa normal na mundo ko.

I agree to this because part of our agreement will set me free. Hindi man niya nasabi ito, pero tinawagan niya ako kaninang madaling araw.

AFTER two hours, everything was fixed and ready. I took a deep breath while standing. They were busy taking pictures and videos of me. The wedding dress was so beautiful, and my back was very exposed. 

Ito ang damit na denesenyo ko para kay Kylie, at ako rin mismo ang gumawa nito.

"Ang galing ng designer mo, Kylie. Ang ganda ng wedding gown," tugon ni Dixie. Inaayos niyang mabuti ang damit ko at ngumiti lang din ako.

"Isang fashion designer ang may gawa nito ano? At taga Paris siya?" tanong ni Darna at tumango lang din ako.

"Oh my, God! Ang ganda. . . What's her name again?" tanong ni Dixie at seryosong tinitigan ako.

Tumikhim ako bago nagsalita. "Uhm, I believe they called her Aphrodite or Venus Magic," ngiti ko.

Yes, I am the 'Venus Magic' concerning fashion and design. That title was given to me by my colleague and professor. Aside from being competitive in the fashion industry, I was also a beauty capturer, according to them.

Hindi ko naman nakikita ito, pero aaminin ko, ang dami kong manliligaw sa Paris at Sorrento noon. Most of them are prominent and come from elite families. I had my job already and started my career. But everything hit rock bottom because of Kylie. Kaya ngayon, heto ako!

"E-refer mo naman ako sa kanya, Kylie. Gusto ko siyang makilala," ngiting tugon ni Dixie.

I nod and smile.

The heck, I'm in front of you, Dixie! Kausap mo na at kilala mo na, at gusto mong makilala? 

I just took a deep breath and smiled in silence. I could no longer wait to get out of this and have my own life away from them and away from everyone.

"Are you ready?" si Darna sa akin at maingat na binigay niya ang lily the valley na bouquet ko.

Every details of this wedding was after all my ideas. Ako kasi ang nakikipag-meeting sa organiser noong mga panahong iyon. Kaya kahit na ang bulaklak na ito ay pinili ko ang paborito ko. 

I know Kylie would be happy for this. Magugustuhan niya ang lahat ng ginawa ko. Pero nasaan nga ba siya? That damn witch! Napaka-spoiled brat talaga.

Nang lumabas ako sa hotel ay nakasunod ang video grapher at camera man. Everyone's eyes are on me, and I smile widely. I stop for a moment while Dixie is fixing my wedding gown.

"Dix?" mahinag bulong ko. Lumapit agad siya malapit sa tainga ko.

"Can you roll down my wedding veil, please?" I politely ask, and she twinkles her eyes. Naguguluhan siya sa gusto ko.

"I thought you didn't want to cover your face?"

"Oh, I've changed my mind."

"Okay. No, problem." Maingat na inayos ito para matakpan ang mukha ko.

Now that wedding veil is covering my face and I could freely breath. Hayag kasi masyado ang mukha ko sa lahat kanina at mas kinakabahan ako. Mas maganda ang ganito, dahil hindi nila mahahalata masyado.

The wedding organiser gave her a signal, and then the wedding started.

I looked around, and I couldn't believe it. Everything was so beautiful, and so was Enzo.

Ang gwapo niya at ang lawak nang ngiti niya. Napangiti ako, at pilit na inaayos ang postura ko. Mas nanginig ang sistema ko nang lumapit na sina Mama at Papa sa akin.

"Oh? Look at you, Kylie hija. Ang ganda mo!" Halik ni Mama sa pisngi ko.

I never say a word and just smile. I don't have to say anything and go with the flow.

I held Papa's hand and he stared at it. Napatitig siyang sandali at tumitig pabalik sa akin. Nahinto siya, pero ngumiti rin kalaunan. Kinabahan ako, pero mas ngumiti lang din siya.

"I'm happy for you, hija. Be happy, okay? And I'm sorry for everything," mahinang bulong ni Papa at napatitig agad ako pabalik sa kanya.

Nawala ang ngiti sa labi ko at naguguluhan ako. I constantly stare at my father while he is handshaking Enzo.

Paano niya nahalat na ako ito at hindi si Kylie?

"Take care of my princess, Enzo," simpling tugon ni Papa.

My mouth parted, and my heart throbbed.

The heck, Papa knows. . . He knew that I was not Kylie because I was Kyla.

Siya lang naman ang tumatawag sa akin na prinsesa niya. That's my title, and by that word, I know Papa is referring to me and not to Kylie.

Sinunod ko nang tingin si Papa sa likod ko at ngimiti lang din siya. He nod and smile, and my heart melted.


.

C.M. LOUDEN