Boyfriend

Norman's POV

When I saw Timothy inside the condo, my blood rose to boiling as I did not expect him to be there. I even bought food and ordered a bunch of lovely roses for her. I felt shit, and jealousy struck me. 

Pero nang umalis si Timothy at nag-usap kami ng maayos ni Stella ay napagtanto ko na mali ako. I know I went overboard and spilled out some ugly words towards her, and I didn't mean to say it. I just got carried away with my own freaking emotion.

Her eyes were swollen the moment my eyes met hers. My heart sunk in agony, and I felt guilty.

 Siguro may problems siya at napapansin ko na hindi niya sinasabi ang iilang pribadong bagay ng buhay niya sa akin. And I want her to know that whenever she needs me, I want to be the first person she turns to. I am willing to help with her troubles. 

We were sitting on the couch, watching the TV. Tapos na kaming kumain at nag-usap na kami kanina. She seems better compared to how she was earlier. There was a smile on her face while staring at the TV show now, and I smiled a little bit.

I slid my arms around her waist and she let me hold her. Hindi siya umalma sa paghawak ko sa bandang baywang niya at hinalikan siya sa pisngi. Humalik na din ako sa balikat niya. 

"I'm sorry again, Stella. Are you feeling better now?" I said huskily, and she stared back at me.

"Oo, okay na. Huwag mo ng ulitin," she pouted.

I nodded gently, assuring her that I would not do it again. I was acting like a child earlier, and I should know better. I kissed her shoulder skin again, and she giggled.

"That tickles, Norman." Umusog siya nang konti sa akin at pilyo ko siyang tinitigan. 

I teasingly stare at her, and she laughs a bit. 

This is what I love about Stella. She seemed sad, and her eyes were heavy before, but now it's different. Her eyes sparkled now while we stared.  I moved closer while she was moving away from me. I smirked. She's giving me a 'no' sign, but the heck, I don't care. I just want her. 

Panay ang pag-usog niya palayo sa akin, at panay ang lapit ng katawan ko sa kanya, hanggang sa wala na siyang kawala. Nasa dulo na ng upuan ang katawan niya, at mabilis kong pinalupot ang kamay ko sa bandang baywang niya. Tinitigan ko na siya nang husto hanggang sa napako na mga mata ko sa labi niya. 

I swallowed hard, and our eyes locked. Her moist lips invited me to kiss her, but then she moved her face away from me. 

"N-Norman, stop that." She put her hand in between our faces and smiled. 

Damn. Should I ask for a kiss? Mas mabuti 'ata na magpaalam ako kaysa magnakaw ng halik sa kanya.

"Can I kiss you, Stella?" I sexually whispered with a heave. My heart is racing.

"B-Bakit? B-Boyfriend ba kita? Did you even confess your feelings towards me?"

Tumayo na siya at nagtungo na sa kusina.

Damn, she was right. Oh hell, I better do a proper job. I stood up and followed her.

"Hindi pa ba halata, Stella?" pagpapaliwanag ko. Pero hindi siya nakinig at binuksan lang ang refrigerator para makakuha ng malamig na inomin. 

Dalawang mineral water ito at ibinigay niya sa akin ang isa. She drank her cold water and strode away from me again. I sighed deeply.

Come on, Norman. Swallow your pride and tell her what you truly feel inside.

When did I last say 'I love you' to someone? Hindi ko na maalala. Siguro ang huli ay noong high school pa ako. 

I never confessed my feelings to Kara. It was instant for us and it did fall like that. And now? What the hell! Ang hirap pala.

I shut my eyes. It's nerve-wracking, and I am shaking. Humarap ako sa kanya at naging seryoso ang titig niya sa akin. Huminga muna ako nang malalim at napatingin na ako sa sahig. 

"I love you, Stella Marie," I said bitingly without looking at her. Mahigpit ang hawak ko sa mineral water na parang puputok na ito.

"Ano? Ano ulit?" Ang nakakatawang boses niya.

I raised my head to look at her in the face. 

Okay, she's making fun of me. Damn, great!

"I said, I- I love you, Stella Marie Galvantes," I repeated, taking one step closer to her. I gritted my teeth. "Did you hear me? Ang sabi ko mahal kita," sa lakas na kaba ng puso ko habang papalapit na sa kanya.

Nakatayo lang siya at seryoso akong tinitigan. There was no smile from her until I stopped before her. My jaw tightened, and I felt like my heart would explode at any moment. 

Ngumiti siya, konti lang ito. Napalunok akong inangat ang kamay ko para mahaplos ko ang pisngi niya. 

I smiled as she let me caress her chin. I lifted it and aimed for a kiss. She closed her eyes, and I moistened my lips, ready for a gentle kiss. Our lips met and I kissed her. 

Hindi ko na mabilang kung ilang mura ang nasa isip ko habang hinahalikan siya ngayon. 

My entire body is burning with so much desire while kissing her. Her scent came rushing into my entire system, and it was intoxicating. Her smooth tongue is like a marshmallow inside my mouth. It was sweet and addicting.

I could feel her body stiffen, so I hugged her sweetly. I swore in silence as her body touched mine, and everything inside me grew wild. 

This is damn hard. Hindi ko alam kung hihinto ba ako. Pero parang ayaw bitawan ng labi ko ang labi niya.

Heat and tension build up and intensify. I pulled her body against mine and felt her chest. She then looped her arms around my nape and embraced me sweetly.

"Stella," I breathlessly whispered and stopped for a moment. Tinitigan ko muna ang mga mata niya at malambing na hinaplos ko ang mukha niya.

"Am I your boyfriend now?" habol-hiningang tanong ko. Hindi pa kasi niya ako sinagot.

"I said, I love you," I expressed it again and am now waiting for a response, but she went quiet.

Mariin kong hinaplos ang likod niya habang titig na titig ako sa kanya. She smile sweetly and I damn swore behind my mind.

"Mahal din kita, Norman." Haplos niya sa gilid ng mukha ko at dinama ko ang init ng kamay niya.

"We are official now, baby." I grabbed her hands and kissed it. She laughed a little bit and slightly shook her head.

Pinagtatawan niya ako habang baliw akong nakatitig sa kanya ng husto. Walang mapaglalagyan ang saya sa puso ko.

"Sasama ako sa 'yo at mamanhikan ako sa mga magulang mo." Ngumiti ako at nawala ang ngiti sa labi niya.

"A-Ano? T-Teka nga muna. . ."

But before she could say anything, I kissed her again, sealing her lips once more. 

***

Stella's POV

After that confession of love, I couldn't even sleep anymore. I just can't believe it! Owen Norman is now officially my boyfriend. 

Teka lang? Ang bilis naman, pero ganito naman kasi kaming dalawa, at kahit noon pa ay mabilis na.

Lumipas ang isang linggo at handa na akong umuwi ng Cagayan de Oro. Nag-usap na kami ni Norman nang maayos at mas gusto ko na sumunod na lang din siya sa akin dahil may mga bagay pa akong aasikasuhin. Naging matigas pa siya, dahil gusto niya talagang sumama sa akin, pero pumayag din kalaunan. 

If I take him with me, I cannot do my stuff, specifically when it comes to Sister Anna. 

Gusto kong makausap muna si Sister Anna bago ko sabihin kay Norman ang lahat. I will also meet Tilda in Cagayan de Oro because she's already there. 

As expected Norman fetched me today. Ang akala ko kasi ay si Manong Debonze ang maghahatid sa akin, eh siya pala. Pinangangatawanan niya talaga ang pagiging boyfriend ko. 

We are inseparable. Simula nang sinagot ko siya ay walang araw at gabi na hindi kami magkasama. Together we ate lunch and dinner. Kung hindi man sa labas ay sa condo.

Everyone in the office was talking behind our backs. He told everyone about us, and it seemed like he did not care about the people talking about us. 

Napuno siya ng kantyaw ni Atticus noong nakaraang araw dahil sa dami ng kabaliwan na ginawa niya. May pa dinner date sa rooftop, eh nandoon rin naman pala sina Atticus at ang ka date niya.

"Take care, baby. I love you." Halik niya sa pisngi ko.

"I will. Be a good boy, okay?" Ngiti ko.

"I am a good boy, babe, and you know that," he sensually smiled and bit his lower lip.

These past few days were full of kisses and touch. Hanggang halik lang naman kami. We savour every moment and enjoy each others company. Aminin ko naging masaya ako at nakalimutan ko ang lungkot na dala ng depression ko dahil sa kanya.

"Okay, I have to go. I love you!" Bilis na halik ko sa pisngi niya at pumasok na ako sa loob ng airport.

THE plane landed after an hour and a half. Naging abala ang lahat, at si Mama at Marvin pa talaga ang sumundo sa akin ngayon sa airport. I haven't seen them for five years. 

Ang kaway agad ni Mama ang unang nakita ko. Patakbo tuloy akong lumapit at yumakap sa kanya. Tinitigan niya agad ang kabuuan ako at kumunot pa ang noo niya.

"Pumayat ka 'ata, anak? Nag-asawa ka na ba ng hindi ko alam?

"P-Po? Mama naman eh, wala." Higpit na yakap ko.

"Ate? Ang taba mo!" Kantyaw ni Marvin at siya na mismo ang kumuha sa dalawang maleta ko.

"Eh, ikaw ang payat mo at ang tangkad pa!" Sabay batok ko sa ulo niya.

"Ilan na ba ang babaeng pina-iyak mo? Huwag kang playboy, Marvin ha!"

Hindi na siya nakinig at natawa lang din. Nauna na siyang humakbang sa amin. Yumakap ulit ako kay Mama. Na miss ko siya ng sobra. Panay pa ang tingin ni Mama sa kabuuang katawan ko. Hindi ko alam kung ano ang nakikita niya, pero nararamdaman ko ito at kinakabahan ako.

Nang makarating sa bahay, ang pasalubong agad ang pinagkakaabalahan nilang dalawa. Panay ang tingin ko sa kabuuan ng bahay namin ngayon. 

It's a two story house here in a normal subdivision. Kakatapos ko lang na bayaran ito. Nakatulong ang malaking sweldo ko sa kompanya ni Norman.

"May boyfriend ka na ba, Ate?" si Marvin. Abala siya sa paghalungkat ng pasalubong niya.

"Meron na. Gusto nga niyang sumama. Susunod siya."

"Talaga, anak? Sino? Nagkita ba kayo ni Timothy?" si Mama.

I nodded to Mama and smiled.

"Magkaibigan na lang kami ni Timothy, Ma."

Natahimik si Mama at napatayo na. Nagluto kasi siya ng pananghalian at tiningnan niya ito.

"Taga saan ba iyang boyfriend mo? Anong trabaho niya? Mabait ba?"

"Makikilala mo rin, Ma," ngiti ko.

Natapos ang araw na puro kwento at tawanan. I admit it, I feel so much complete with my Mama and my brother with me. Tahimik at tipical na ina si Mama, at hindi siya nakikialam sa buhay pag-ibig ko. Pero ngayon, pagkatapos ng limang taon ay kinakabahan na ako dahil panay ang titig ni Mama sa katawan ko.

--🍀🍀🍀--
Salamat much 😘❤️