❤️❤️❤️

Tempted

Stella's POV

Tahimik akong nakasunod sa kanya. Ang likod niya lang ang tinititigan ko ng husto. 

He's perfectly tall. His broad shoulders are like the avengers, Chris Evans. Kasing gwapo at magkapareho ang tindig at pangangatawan nila.

My goodness, Stella, umayos ka. Isip ko habang pinagmamasdan ang likod niya.

Nahinto siya at nilingon ako. Umakyat tuloy ang kaba sa dibdib ko. 

His brows crossed, and his jaw tightened while staring at me. I swallowed hard again and fixed my spectacles with a little smile at him.

"Are you not going to get in?" Sabay iwas niya sa titig at nauna nang pumasok sa elevator.

"H-Ha?" Hiyang tugon ko at mabilis na pumasok sa loob.

Napatingin tuloy ang lahat sa akin ngayon. May iilang tao sa loob ng elevator at nasa bandang gilid sila. Mga babae ang halos lahat sa kanila. 

They all stared at Norman flirtatiously. They smiled, tackled their hair onto their ears, and their eyes twinkled while staring at him.

Lahat sila mga seksi at magaganda. Obviously, this is the Monde Fashion, and most of them are models. Kaya hindi na nakapagtataka na maraming mga magaganda rito. Napatingin ulit ako kay Norman, at seryoso ang mukha niyang nakatingin lang din sa numero sa gilid ng elevator.

Nang bumukas ito, ay nauna siyang lumabas at rinig ko pa ang bahagyang tili ng mga modelo sa likod ko.

"Owen Norman Mondragon." Yakap at halik sa kanya ng isang babae na medyo may edad na, pero ang elegante niya.

"Si Atticus?" si Norman sa kanya.

"He's inside and is waiting for you." She smiled at him, but her eyes roamed all over me.

Tumaas ang isang kilay niyang nakatitig sa akin. Ngumiti ako at tumango lang din. Napansin agad ni Norman ito at pinakilala ako.

"My secretary, Mamita," tipid na tugon ni Norman sa kanya.

"Oh, I see? Siya ba ang magiging ka-partner mo? Gusto mo bihisan ko?"

Lumiwanag ang kinang sa mga mata niya nang mapako ang tingin kay Norman. She never stops looking at me from head to toe.

"She's a delicate gem, Norman. Can't you see?" Taas kilay niya sa akin.

"I'll see Atticus first, Mamita and I will get back to you." Kindat ni Norman sa kanya at humakbang na. Yumuko ulit ako at pilit na ngumiti sa kanya. Mahina ang hakbang ko na sumunod kay Norman.

 The huge, black wood door opened, and off he went. I hurriedly went inside, too. I stood up, stiff, surprised when I saw how elegant the office of Mr Atticus Art Mondragon.

 Namangha ako sa bawat litrato ng mga modelo na naka-display sa magandang dinding ng opisina niya. The place is huge, like its an Art Centre. Hindi ko nakita kung saang bahagi umikot si Norman at naiwan akong nakatayo rito na nakatitig sa bawat paintings ng mga modelo. Ang gaganda nila at ang iilan sa kanila ay super models na. 

Monde Fashion holds the most prominent models in Asia. Tanyag nga naman sila.

"Which one do you like the best?" Isang maamong baritonong boses sa likod ko. Nahinto ako sa titig at napalingon ako sa kanya. 

Same with Norman. He had a divine facial feature, too, but his friendly stare and smile eased the nerves inside me. Mukhang approachable siya kaysa kay Norman. Tumabi agad siya sa akin at tinitigan din ang paintings ng mga modelo.

"Which one?" He asked me again and smiled.

"Ho? Uhm, t-that one." Sabay turo ko sa isang painting na nasa kabilang gilid.

Tumango agad siyang ngumiti rito.

"That's Beauty Acuesta. . . Drew Mondragon's wife," tipid na ngiti niya.

"Oh? I see," awang ng labi ko.

Who could have thought that Asia's most beautiful darling face model is a Filipina? And she's no other than the simple wife of Drew Mondragon. 

Sino ba ang hindi nakakakilala sa kanya? She's a stunning gem. Their love story was absolutely like a fairy tale. Isa ako sa namangha sa kanilang dalawa.

"Art Atticus Mondragon." Lahad nang kamay niya at napaawang lang lalo ang labi ko.

Inayos ko pa ang salamin at pinahiran ang kamay ko sa gilid ng palda ko bago tinangap ang kamay niya. Bahagya siyang natawa at napailing na din.

"Stella Marie Galvantes. Sorry my hands are sweaty, Sir," hiyang tugon ko.

"That's fine. Everyone answers the same when they're in front of me. Kaya madalas hindi na nila tinatangap ang kamay ko. . . Humahalik na lang ako sa pisngi nila," sa mapang-akit na titig at ngiti niya.

Kumurap na ako at hindi na tuloy ako makahinga. 

Who could have thought that I would personally meet Mr Atticus Mondragon? The big name in the fashion vogue industry.

"Are you perhaps his partner for the upcoming event?"

I nodded and smile. I don't know if it is right to say yes to him. E, hindi ko naman alam kung ako ba talaga ang ka-partner ni Norman dahil marami naman siyang pwedeng mapagpipilian. Hindi ko naisip ito noong inalok niya ako, at mas lalong hindi ko na siya natanong noong nag-usap na kami tungkol sa presyo.

"I see..." Sabay tingin niya sa kabuuan ko.

There is no insult to his stare at me. It was more like he was trying to check every detail of my body.

"Come over here, darling." Hawak niya sa baywang ko at iginiya na niya ako papasok sa kabilang daku.

Norman's POV

I feel uneasy because of the tight competition upon getting the Japan project. Gusto kung makuha ito. Kaya imbes na wala sa plano ko si Conrad ay tinawagan ko siya kagabi para rito. I know I can rely on him regarding Japanese artifacts and investors. This is Conrad's field of expertise.

Matagal na niya akong gusto na makasama sa proyekto na ito. Ngayon palang kami nabigyan ng pagkakataon talaga.

We had a good talk last night and will fly to Japan in the next two weeks. 

Nang makarating ako sa opisina ay wala pa si Stella. I just need her coffee. Iyan lang 'ata ang gusto ko sa kanya. Wala na akong pakialam pa sa trabaho niya. 

Yes, I hired her to become my personal assistant. Pero hindi ko pa puwedeng ipakatiwala ang lahat sa kanya.

I can give her my schedules and some other stuff, but the true legal matter when it comes to my work is still in my hands. Susubukan ko lang muna kung hanggang saan ang kaya niya sa lahat.

 As expected her coffee makes my morning complete. Kahit ito na ang umagahan ko araw-araw ay okay na ako.

Wala talagang kabuhay-buhay ang suot niya. Kaya napagkamalan siyang pulubi kanina sa baba.

  That was epic! I wanted to laugh a bit, but I held it. She needs a little polish, and I know she will bloom like a beautiful flower in a cold spring.

Mas mabuting dumistansya muna ako sa kanya. Dahil kung hindi ay baka hindi ko mapigilan ang sarili ko at baka iba na ang magawa ko. 

The heck, Norman! Ano na naman ang iniisip mo?

Pero hindi ko pa rin maiwasan na pagmasdan siya ng lihim. Ang payat niya talaga. Kumapal lang 'ata dahil sa kapal na suot niya. 

Still, her scent filled me, and I wanted to hug her alone. But I need to stop these stupid feelings inside. I am a full-blooded man. At alam ko sa sarili ko kung ano ang gusto ko sa kanya.

I want her. I want to be inside her. I feel like a hungry beast, and I want to devour her. 

Dammit. 

I know I am so fucking insane and disgusting at times! Kaya, okay, iiwas ako ng konti para sa sarili ko.

"Art?" buong boses ko nang pumasok ako sa opisina niya. Tahimik na dito. 

Ang aga pa. Saan ba ang baliw na pinsan ko?

Nahinto ako nang makita si Kara na nakaupo sa silya at nakaharap sa akin ngayon. 

Her long, seductive green dress was so daring to me. Kitang-kita na ang pinakamataas sa bandang hita niya. My eyes darted around her legs, and she purposely opened her legs wider for me. I shook my head and smiled. 

Kahit kailan talaga...

"Hi, love. Miss me?" mapang-akit na titig niya.

"No, not really, Kara. Where's Art?"

Nahinto ako at hindi na lumapit sa kanya. Pero tumayo siya at siya na mismo ang lumapit sa akin. 

She seductively touches my chest, and that turns me on a bit. I turned away from her, but she wrapped her arms around my neck.

"Scared aren't you? Hindi ka pa rin nagbabago, Norman, sa akin pa rin ang bagsak mo." Ngiti niya.

I stared at her, we stared, and I swallowed hard. 

Kung pangangailangan ko lang ay puwede naman. Pero iba na ngayon dahil si Art na ito. I don't want our brotherhood to be tinted just because of a stupid lust for this woman! But I was too late again. When I tried to pull her out away from me, her lips captured mine immediately.

It's alluring and warm.

Fuck this! I silently uttered. 

At hinayaan ko siya na angkinin ang labi ko. She's like a hungry, wanton woman who is waiting to be devoured. But when I shut my eyes, a different image came to my mind. . . it was Stella.

Dammit. Her warm lips, her breathtaking and intoxicating scent, and her beautiful eyes.

Fuck! Naitulak ko agad si Kara at kamuntik pa siyang bumagsak sa sahig. Inayos ko agad ang sarili at galit na tinitigan siya. Napahilamos ko ang dalawang palad ko sa mukha.

"How dare you, Norman!" inis na boses niya.

I glared at her, but she smiled, keeping her elegant look a nice way. But the hell, what a bitch!

"Don't you dare do that again, Kara, dahil baka sa susunod ay kakalimutan kong babae ka."

Natawa agad siya at tumalikod na. Kumuha ng iilang wet wipes at lumapit ulit sa akin.

"Come here, love. . . Huwag mo namang ipahalata sa kanila na naghalikan tayong dalawa." Dampi ng kamay niya sa labi ko, at maingat na pinahiran ng wet wipes ang bibig ko.

"You know what? Grow up, Kara." Pamaywang kong tinitigan siya.

But I know her. She just laughed while wiping my lips.

"Does it taste good?" She sensually whispered and bit her lower lip.

I glared at her and looked away. She's giving me a headache. A bloody headache!

When I turn around I saw Stella staring at us, looking confused. Makailang ulit pa ang paglunok niya na parang may nakitang kakaiba.

"Uhm, a-ano. . . k-kasi. May nakalimutan ako." She stammered and could no longer finished her word.

Dammit. What the heck? My mind speaks. Bahagya akong napayuko at nag-angat ulit nang tingin sa kanya. 

My jaw parted, and my heart hammered when I saw what she was wearing now. 

Damn. Who did this to her? Ba't ganito na ang ayos niya ngayon? Malayo sa conserbatibong pananamit niya, dahil kumikinang ang kabuuang ganda niya. 

She's wearing a see-through skin tone night gown with glittering diamonds all over her body. Napako ang paningin ko sa dibdib niya at nagmura ang isip ko.

The fuck. She's not wearing a fucking bra! And her breast is perfectly fitted and. . . damn this.

Napayuko ako at pilit pinigilan ang hininga ko. Mas namaywang na akong lalo.

"Do you like it?" si Atticus galing sa likod niya.

He came out from nowhere and stood beside Stella. Mahigpit niyang hinawakan ang baywang ni Stella at ngumiti si Stella sa kanya. Uminit na ang pisngi ko sa inis.

"Binihisan ko sa naayon sa kanya. Who could have thought that you're hiding something special with you, Owen? What do you think?" He stared at me thoughtfully, and I nodded slightly. I bit my lower lip, and I am freaking pissed off.

"Oh, honey. You did a great job," si Kara at humakbang siya palapit kay Art ngayon. Humawak na siya sa balikat nito. Nagtitigan lang kami ni Art at seryoso.

My eyes darted back at Stella, and as expected, it was her. It was her that night. My heart pounded as we stared at each other, and she looked away, trying to avoid my gaze.

Tumalikod agad siya at mas uminit ang pakiramdam ko nang makita ang kabuuan ng likod niya.

 Dammit. Papatayin niya 'ata ako ngayon sa suot niya.

Looking at her from behind is making me weak already. She's turning me on so much. Makakatulog pa kaya ako nito mamayang gabi? Nagmura na ulit ako at humakbang na ako papalapit sa kanya.

"Uhm, magpapalit lang ako, Atticus," tugon niya kay Art.

The heck, and she called Art without formality anymore? Ano 'to? 

I walked towards her while she's walking away from me. Nang makalayo kina Art at Kara ay humarap agad siya sa akin.

"I didn't see anything, Sir Norman. I-I swear I didn't mean what I saw and that you're both k-kissing." She stuttered and swallowed hard.

Nahinto agad ako at tulalang tinitigan siya. My heart dropped rapidly. 

Damn, she misunderstood it the wrong way. How can I explain this?

"H-Hindi ko sasabihin kay Atticus, promise." Taas ng isang kamay niya.

Nanlamig ang katawan ko at mas natulala ako ngayon. I didn't expect this. I don't want her to witness any of this. There was simply nothing between me and Kara. It was her who kissed me and—dammit. 

Gusto kung ipaliwanag ito lahat sa kanya. But the hell! This is not me. Ano ko nga ba siya?

I move a step closer to her, and she moves a step backward. Hanggang sa sumandal na ang katawan niya sa dingding at wala na siyang takas. Hindi ko maalis ang titig ko sa kanya at ganoon din siya. My heart throbbed so fast like I want to kiss her so damn hard.

"N-Norman. . ." malambing na titig niya at pumikit na.

Amoy ko agad ang bango niya at bumuhay ito sa lahat ng nasa loob ko. 

She always gets my mind naked.

"There was nothing between me and Kara. Miss Galvantes. I never kissed her. It was her who kissed me," I sensually whispered between her neck.

Napayuko na ako at naramdaman ko ang paninigas ng katawan niya. 

Effing Christ. I swear in silence and move away from her. I was so tempted, and I wanted to taste her.

Tinitigan ko lang siya at nakapikit pa ang mga mata niya. A smile crept on my lips as I stared at her. 

She's cute and innocent as ever. . . my baby, Stella.

I shook my head and bit my lower lip before loosening up, and I walked away with a smile. 

--❤️❤️❤️--
always vote for support at maraming salamat sa pagbasa 😘