Gaige's POV

The warm touch of his lips on mine gives me all the burning sensation I need.

When he strokes his fingers and touches the most delicate part of me, I feel wobbly, like a wanton, soaking in the heat. I melted off the way how he handles me. . . it is deep, intense, and electrifying.

"Darling, Gaige." He sensually whispered and bit my lower lip. His hand never stops pushing inside, and I feel it. I feel so warm.

"M-more, please. . ." I hoarsely said, begging crazily.

Nakapikit ang mga mata ko at tangap ko ang lahat nang halik niya.

Our lips locked, our body magnify as the heat started to get more in between us. Sandaling huminto ang kamay niya at lumipat sa magkabilang dibdib ko.

I feel so hot and like my body is about to explode. He touches me more, more profound, stronger, and fiercer.

Everything is new, hot, and I love it. . . I love it because it's from him.

I don't want to open my eyes, because I don't want to see his facial expression. Ayaw kong makita ang mga mata niya, ayaw ko, dahil ayaw ko siyang huminto sa ginawa.

This is so beautiful, and I want to savour each moment with him.

Umarko ang katawan ko at ramdam ko ang hubo't hubad na katawan namin. Bumaba ang labi niya sa leeg, hanggang sa mahanap nito ang dibdib ko.

When he sensually laps his mouth, and I feel the most electrifying need from the tip of my stomach. . . I need him more and want him inside.

But before that, his lips travelled back to my mouth and claimed it again. I moaned when I felt his erected manhood throbbing my entry.

Nanginig ang kamay ko at pikitmata na hinaplos ang mga mata niya, ang ilong, ang bigbig at ang hugis ng mukha.

"What are you doing, darling?" in his heavy breathing. And slowly, he pushes his mighty shaft inside me. I gasped for air, and my nails dug into the back of his skin as it gave me the most intensifying feeling. I hugged him tighter.

"K-kahit na mabubulag ako ay gusto ko pa rin na iguhit ang mukha mo dilim. . . I want to remember you, darling," I said, and gasped again.

___

NAIMULAT KO ANG MGA MATA, at ang puting kumot ang una kong natitigan. Nasa mukha ko ito. Pumikit ulit ako at bumalik sa isipan ko ang kakaibang panaginip na iyon.

Wet dreams. . . wet dreams with who? Kanino? Bakit ko ba napapanaginipan ang lalaking ito? Wala siyang mukha sa panaginip ko pero pamilyar ang boses niya.

I opened my eyes again, and the white blanket was the only thing I could see now. I did not move an inch and realised we were still inside the tent, sleeping with a white blanket.

Ito ang ginawa kong dingding na pagitan namin ni Atticus, dahil hindi ako makatulog kagabi.

Mulat na ang mga mata ko at ramdam ko pa rin na madilim pa ang paligid. Nagising ako sa kakaibang panaginip.

'Three years ago. . . three years ago, we were supposed to get married, Gaige, but you didn't show up.'

'You can look at me if you like. What's the point? You've seen me naked, darling. . . I know, I'm your first.'

I shut my eyes when I remember him telling me these. How can I forget it? Parang sirang plaka ito sa utak ko at pabalik-balik na parang bulong sa tainga. Kilala ako ni Atticus sa loob ng tatlong taon at wala akong maalala sa kanya.

Paano ko maipapaliwanag ito? Paano ko paniniwalaan na siya ang lalaking nakasama ko sa tatlong taon na iyon at hindi si Philip? Paano?

Philip told me that my memory of him for the past three years may never come back. Masyadong matagal na daw at wala ng pag-asa na babalik ito sa memorya ko. Hindi ako nagduda at nagtiwala ako sa kanya. Pero sa kabila ng lahat ng pagmamahal niya ay hindi ko pa rin makuhang ibigay nang buo ang buong sarili ko sa kanya.

He has Arthur. He chose to look after him while I was in my treatment. I'm so confused, depressed, and scared.

Minsan ko nang nasaktan ang sarili ko at gustong tapusin ang buhay ko. Pakiramdam ko kasi sa tuwing nakikita ko si Arthur ay nasasaktan ako at nalulunod ako sa kakaibang pakiramdam. Hindi ko kaya at nahihirapan akong harapin ang lahat sa akin.

I feel so hopeless and unwanted. . . I want to give Arthur the love he deserves, but I can't give it to him.

Pakiramdam ko may nawala sa akin at hindi ko makuhang mabuo ang sarili. Natakot ako, kaya pinili ko si Philip na mag-alaga sa kanya.

I know I'm a ruthless mother, but I tried my best to get better. I am getting there, and is ready to embrace him. . . I am looking forward to see my baby. But how will I face my baby if I am now confuse? Sino ba ang paniniwalaan ko na ama ng bata? Si Philip ba? O si Atticus na nagbibigay ng kakaibang damdamin at bagong memorya?

Hinaplos ko na ang sariling mukha at humugot nang buntonghininga sa sarili. It should prove something if I choose to believe in my dreams. If Atticus is the person that I love and the father of Arthur, then I have the right to know the real story. I have the right to dig back behind my memories. I need it. I want it. . . It is mine and should not be stolen from me.

Dahan-dahan kung minulat ang mga mata at tinitigan ang puting kumot. Kung si Atticus ang lalaking iyon sa panaginip ko, ay gusto kong makompirma sa sarili ito. Pero paano? Hanggang sa maalala ko ang panaginip na iyon. . . Ang hinaplos ko ang mukha niyang nakapikit habang nasa ilalim ako ng katawan niya.

My face heated when I remembered the dream I had just had. I must be out of my mind, but I want to try it.
Kaya sa kabaliwan ko ay maingat kong hinawi ang kumot at ang mukha agad ni Atticus na natutulog ang bumungad sa paningin ko.

Pinikit ko agad ang mga mata at humugot ako nang buntonghininga. Nag-iingat ako sa bawat paghinga na hindi ko siya magising.

Madilim pa, pero dahil takot ako matulog sa dilim ay nakaandar ang maliit na solar light na lampara sa paanan na bahagi niya.

I didn't asked it from him, but I guess he knew it. Nagsimula na ang kaba sa puso ko nang maramdaman ko ang init ng hininga niya sa mukha ko.

Kaya mo 'to, Gaige. Subukan mo. Isip ko.

I tried to recall the dream that I had earlier. I tried to remember his touch towards my body.

Sandaling gumalaw ang kamay ko at maingat kong hinaplos ang bibig na bahagi niya. Huminto akong saglit. Nakapikit pa din ang mga mata.

Nakabibingi man ang tibok ng puso ko ay hindi huminto ang kamay ko sa pag-galaw. Hanggang sa unti-unti ko nang nahaplos ang labi niya, ang hugis ng ilong niya, ang mahahabang pilikmata, ang kilay at ang kabuuan ng mukha niya.

Atticus. . . Isip ko at nakabibingi ang tibok n puso ko ngayon. Somehow my feelings while touching his face was true. Parang totoo, ganitong-ganito ang mukha ng lalaking nasa panaginip ko. Hindi ako pwedeng magkamali.

Nahinto akong saglit pero hindi ko pa rin inalis ang kamay ko sa mukha niya.

Kailan pa ba nagkamali ang puso ko? Hindi, hindi kailanman nagkakamali ito.

Nagtagal ng iilang segundo at inulit ko ng makailang beses ang paghaplos sa mukha niya na nakapikit ang mga mata. Ayaw ko na yatang magising. Ayaw ko.

It feels like I have found my home where my heart beats to the fullest. It's a lovely feeling that you are in love and can't deny it.

Masarap sa pakiramdam at nalulunod ako sa kakaibang damdamin ko sa kanya.

It feels like I love him so much. That he was my life. . . and that he was my everything.

"Darling," lambing na boses niya.

Nahinto ang kamay ko, pero hindi ko pa rin inalis ito sa bahaging labi niya at nakapikit padin ang mga mata ko.

"What are you doing, darling?"

Maingat ang ginawa niyang pag-halik sa kamay ko na nasa bibig niya, at alam ko na naghihintay siya sa sagot ko ngayon. Pero hindi ko magawang magsalita.

"If I go blind, I want to remember your face. I will draw your face in the dark. I want to remember you, darling." He said in an almost whisper.

Naimulat ko agad ang mga mata ko at ang maamong mapupungay niyang mga mata ang mas nagbibigay kaba sa puso ko.

Nakakalito, pero tama ang sinasabi ng puso. . .si Atticus ito, siya iyon.

"Gaige." Hinawakan niya agad ang dalawang kamay ko at hinalikan lang ito. Hindi ako makagalaw at tulala pa rin sa sarili.

"I know it's confusing for you, but forgive me. I love you so much and it drives me crazy. . . I want my Gaige back. I want my darling with me." Higpit na hawak niya sa kamay ko at hinalikan lang itong muli. Nagtitigan kami at parehong tahimik ng iilang segundo. Pinikit kong muli ang mga mata at mas pinakiramdam ang halik at haplos niya sa kamay ko.

I must be him. It must be Atticus.

.

C.M. LOUDEN