Έμεινα να τον κοιτάω...Ανίκανη να αρθρώσω λέξη ένιωσα έναν κόμπο στο στομάχι

"Βλέπω Ιφιγένεια ότι γνωριστήκατε με τον Μίλτο"είπε με ενθουσιασμό η δασκάλα χορού

Ενστικτωδώς και οι δύο γυρίσαμε να την κοιτάξουμε να την κοιτάξουμε

"Ναι"είπα σχεδόν ψιθυριστά

"Λοιπόν Ιφιγένεια... Χάρηκα πολύ για τη γνωριμία"είπε και έστρεψε τα πράσινα μάτια του πάνω μου

"Παρομοίως"είπα και κατευθύνθηκα βιαστικά προς την έξοδο

"Πού πας έτσι φουριόζα"φώναξε ο αδερφός μου τρέχοντας πίσω μου

"Προς την έξοδο"

Με κοίταξε με ένα πονηρό βλέμμα

"Σίγουρα φταίει το αγόρι με το οποίο κουτούλησες πριν λίγο"

Μου είπε και κοκκίνισα

"Άντε πάμε να φύγουμε"

"Καλααα"μου απάντησε με υφάκι

Μπήκαμε στο αυτοκίνητο και στη διαδρομή δεν μίλησε κανένας

"Λοιπόν τα λέμε αύριο"

"Εντάξει" μου είπε και βγήκε από το αμάξι

Πήγα σπίτι μου έκανα ένα κρύο ντους κατευθείαν έβαλα πυτζάμες και ξάπλωσα στο κρεβάτι μου.

Κοιμήθηκα με τελευταία σκέψη στο μυαλό μου τα καταπράσινα του μάτια

______________________________________

Γεια σας κουτσούνια!!!

Τι κάνετε?... ελπίζω να είστε καλά

ξέρω ότι πολύ μικρό το κεφάλαιό αλλά ανέβασα γιατί ήξερα ότι είχα πολύ καιρό να δημοσιεύσω κεφάλαιο

Φιλιά 💫