Chapter Four
Chase Levi Carson
A while ago . . .
Akala ko magi-isang game pa kami pagkatapos ko tumakbo ng 5 laps, hindi na pala. Kaya pina-shower na kami agad ng aming captain ball na si Hunter, at ako ang unang natapos naligo, kaya nauna na rin akong umalis.
"See you later, Hunter. Thanks for the punishment," paalam ko sakanya at ini-smirk lang ako nito habang sinasaray ang mga bola sa court
Pupuntahan ka pa pala si Madam Principal, magpapa-excuse this week, dahil may gagawin kami ni Hunter this coming month. Sa soccer field ako dumaan, wala naman gaanong tao dito dumadaan at ang sarap langhapin ang simoy ng hangin dito. Ito ang shortcut papunta sa Principal's office. Hanggan sa may napansin akong may nakabukas na bintana. Bakit naman nakabukas ito, eh lahat na man na room ay air-conditioned?
Dahan-dahan ako lumapit dito, nagbabasakaling may tao sa loob. Pagsasabihan ko 'tong isara ang bintana dahil sayang ang hangin ng aircon.
Sisilipin ko na sana nang may bigla kumanta, kaya napaupo ako sa sahig.
Shit, bumagsak ang pwet ko sa mga bato-bato. Nagulat ako sakanya, ah?
Sana hindi niya ako mapansin na nasa ilalim ako ng bintana ngayon na nakikinig sa kanta niya habang hawak-hawak ko ang sports bag ko.
Ano pala ang ginagawa ko dito? Bakit ba ako nagtatago?
Well, of course, you don't want to interrupt her singing, idiot. Tsaka kakaiba ang boses niya, hindi ako familiar sa kinakanta niya.
"Isn't she lovely? Isn't she wonderful?" kanta nito. You mean your voice is lovely and wonderful? Tama ba? Totoo naman, eh.
I can sit here all day listening to her voice, napakarelaxing talaga. It's like a lullaby that can put you into sleep.
I closed my eyes, imagining she's singing for me while we were on a peaceful horizon, as the wind passes by.
Natapos rin siya sa pagkanta niya, nang sabihin niya, "Was that good?", tanong niya sakanyang sarili. That was lovely, bakit parang wala siyang confidence sa kanyang sarili? Masyadong mababa ang tingin niya sakanyang sarili.
"GOOD? It was great!" may narinig akong isang boses sa loob, looks like she has a company. "Narinig mo ang lahat?" tanong nito sakanya. Hindi niya alam na may nakikinig na pala sakanya, at isa na ako doon.
Oh, well. I need to go now.
Nag-crawl ako sa ilalim ng bintana paalis, hanggan sa nalampasan ko rin ang Music Club at saka ako tumayo. Pinagpag ko ang shorts ko at inayos ang aking sarili.
Sayang, hindi ko nakita ang mukha niya.
~*~
Hindi ko aakalain na maririnig ko ulit ang boses niya dito, sa cafeteria mismo, at mukhang hindi lang ako ang nabibighani sakanyang boses, everyone loves it, of course.
Natapos rin ang kanta niya, kahit maikli lang ang ginawa niyang kanta na Isn't She Lovely, maganda pa rin, bawat lyrics mukhang may meaning, eh.
Well, lahat naman ng kanta may meaning, eh.
"Oh, narinig niyo ang boses ni DJ AV? Anonymous Voice, for short! Sad to say, guys, pero eto na ang last niyang kakantahin ngayon, pero huwag kayo mag-alala dahil may bukas pa naman!" sabi ng isang DJ mula sa speaker, so Anonymous Voice ang tawag sakanya, ha? Ayaw talaga magpakilala.
"So, DJ AV, ano ang huli mong kakantahin ngayon?" tanong nito kay DJ AV.
"My Heart by Paralised," nahihiyang sabi ni DJ AV.
Paralised? Isa ba siyang fan ng banda na 'yon? Halata naman na isa siyang fan, dahil first time niya palang sa Student's Radio Block FM at ito agad ikinanta niya. There's no doubt she's a a fan. Matutuwa ang Paralised pag narinig nila ang boses niya. I hope sana, may makarinig sakanya. [Her voice above in multimedia].
Ang kanta na 'to ay rock genre, paano niya gagawing acapella? Kadalasan kasi, nahihirapan ang mga composers and guitarists i-convert ang ganitong genre, lalo na kung metallic pa. Dahil minsan ang mga chords sa electric guitar hindi matutugma sa ordinaryong gitara lang.
Then she started strumming her guitar again
Hmm, let's see kung paano niya ito kakantahin.
"I am finding out that maybe I was wrong,"
Shit, she's fucking amazing. How come ginawa niyang acapella ang 'My Heart'? At imposible naman na malaman niya ang bawat chords ng kanta, dahil power chords ang ginagamit dito. She's freaking talented.
"That I've fallen down and I can't do this alone,"
Napansin ko na lahat ng kinanta niya ngayon ay may meaning. Scientist ng Coldplay? Isn't She Lovely? Tapos My Heart ng Paralised? It seems that these three songs are connected, parang may pinapahiwatig siya.
"Stay with me, this is what I need, please?"
Teka. Hindi meaning ang pinapahiwatig niya.
"Sing us a song and we'll sing it back to you
We could sing our own but what would it be without you?"
Kundi, isang message. Isang message para sa isang tao. Sino naman kaya ang tinutukoy niya? Andito ba sa school? Napakaswerte naman niya dahil kinakantahan siya nito.
Natuwa ang mga tao andidito dahil yung iba ay fan rin ng banda na Paralised at sumabay sila sa pagkanta ni AV. Parang nanonood na ako ng concert at hindi nakikinig sa radyo.
For the first time, I've never seen like this before. Mukhang hindi na boring ang lunch, ah?
Nang matapos ang last song niya, umepal bigla ang isang DJ.
"That's for today, guys! If you want to request a song for tomorrow para kantahin ni DJ AV para sainyo, isulat niyo lang sa bulletin board sa lobby, naka-post naman doon at mahahanap niyo naman agad! Thanks for listening, guys! I'm DJ Amoy Lupa . ." sabi nitong DJ.
"And I'm DJ Aloe Vera . ." at sabi naman ng isang DJ
"And that was DJ AV . ." sabay ang dalawang DJ.
"Thanks for listening to Student's Block Radio FM!" at ang sumunod na kanta ay puro soundtrip nalang, katulad kahapon.
That was unexpected.
Para silang nag-flashmob, susulpot nalang bigla at mawawala pagkatapos.
I can't wait for tomorrow's lunch! Same goes for the other students. Nakita ko yung ibang estudyante ay nagsitakbukhan papuntang lobby mula sa cafeteria, abo dito ang ingay ng kanilang pagktabo sa corrdior, parang may hinahabol na artista!
"Hey, Chase, naiisip mo ba ang naiisip ko?" bungad na tanong sa akin ni Hunter. Hindi ko inakalain na kakausapi nito dahil kausap niya si Coach. Mukhang si Hunter rin ay napatigil kanina sa pagkanta ni DJ AV. Hindi ko siya nage-gets, eh. Ano ba ang iniisip niya?
"Hindi, hindi ko siya naiisip, Hunter," pilosopo kong sabi.
"Nevermind, mamaya nalang," mukhang may plano 'tong isa. Ano naman kaya iyon? Eto kasing si Hunter, napakamisteryoso niyang tao, hindi mo alam kung ano ang iniisip nito, hindi mo alam kung maganda pa ba ang pagktabo hahaha. Lahat kasi ng naisipan niya ay sinasarili niya lang.
"Grabe, sikat ka na AV. People are going wild pag naririnig ang boses mo," sabi ko.
~*~
Danielle Alice Piper
"It's a wrap, guys!" sabi ni ate Cha pagkatapos namin mag on-air, pumasok ito sa loob ng kwarto at yinakap ako ng mahigpit na mahigpit dahil sa saya. It makes me happy when I'm seeing them happy.
"That's it! Official member ka na ng Broadcasting Club! Pumunta ka dito every lunch, ha? OMG!" hindi ko ma-explain ang sobrang saya na nararamdaman ni ate Cha ngayon, parang nabuhay ang buong kaluluwa niya dahil sa excitement.
"I can't wait working with you again tomorrow, Danielle," sabi ni ate Camila habang inaayos niya ang mga papel sa labas ng kwarto.
"Call me 'Dani' nalang po," sabi ko sakanila na nakangiti.
"Dani, a lovely angel in disguise," ani naman ni Sky.
Lahat sila nakangiti sa akin ngayon, nakita ko napa-thumbs up si Brooklyn sa akin, kaya nag-thumbs up naman ako sakanya. Maging sina Mia at Olivia rin napatuwa dahil sa ginawa ko.
Eto na ba ang pagbabago sa Broadcasting Club? Siguro, once I stepped outside from this club room, babalik ako sa dating ako, na kung saan lahat ng tao nadidiri sa akin, tatawagin akong 'weirdo', ibu-bully, parang laruan ba.
Dito sa Broadcasting Club, napapakita ko ang totoong 'ako', kung sino talaga si Dani.
"Tara, it's time for us to have a break, kumain na tayo," yaya ni ate Cha sa amin habang nililigpit nila ang gamit sa loob ng studio at naiwan akong nakatayo sa pintuan. Marami akong i-adjust dito, dapat masanay na akong kasama sila.
"From now on, Dani, sumama ka sa amin, araw-araw, ha? We would like to know more about you, okay? Tara, kumain na tayo," sumunod ako sakanila sa cafeteria. Masaya silang kasama, katulad lang tuwing kasama ko sina Alexia, magiging masaya na ba ulit ang buhay ko?
"Olivia pala, how come gumagamit tayo ng codenames?" tanong ko sakanya, habang naglalakad kami pabababsa ramp, mula sa 3rd floor. Hanggan ngayon wala pa ring estudyante dumaan dito.
Creepy.
"Sshh! Nasa rules pala na bawal pagusapan ang tungkol sa club except kung wala tao talaga o nasa loob tayo ng clubroom," bulong niya sa akin.
"Hala, bakit naman?" pabulong ko rin sakanya. Mukha kaming tanga nitong dalawa, dahil magkadikit ang mukha namin, para kaming dalawa lang ang nakakarinig sa pinaguusapan namin.
"Syempre, ni isang tao walang nakakakilala kung sino ang mga members ng Broadcasting Club, hindi nga nila alam kung saan nga tayo nakapuwesto, eh. Except sa mga SSG officers, pero marunong naman sila magtago ng sikreto," explain nito sa akin habang magkadikit pa rin ang mukha namin, ear to ear. Mysterious type pala ang club namin.
"Eh? Ano naman ang mangyayari kung kilala na nila tayo? Alam na nila ang lahat?" tanong ko sakanya. Sorry, kung andami kong tanong, curious lang talaga si ako.
"Uh, syempre, walang ng thrill at yung excitement, 'yon lang naman ang dahilan kung bakit napapatakbo namin ang club, eh. Once nalaman ng mga tao na kung sino si DJ Aloe Vera, Amoy Lupa, AV at ang president ng club, magiging boring na ang lahat," she has a point.
Naintindihan ko na ang lahat, magiging mabuti kung ganito nalang kami araw-araw.
Kaso baka dumating sa punto na sa sobrang curiosity ng mga tao, sila ang makakadiscover sa amin, like as if they are hunting, sila ang predator at kami ang bait. Magiging detectives sila sa paghahanap sa amin, at once nakilala na nila ang true identities namin, baka 'yon ang magiging dahilan ang pagbagsak ng club.
Pero what the heck, bakit ko 'to prinoproblema, as if naman na sikat na kami, diba?
"Oh.Em.Gee," napatigil kaming anim sa paglalakad nanag sabihin 'yan ni Mia. Ano meron?
"Sino kaya si DJ AV? Grabe gusto ko na siya makilala!" sabi ng isang grupong babae na dumaan sa amin.
"Hala, puno na daw yung list sa lobby, bukas nalang tayo magre-request," ani naman ng isang babae sa kasamahan niya.
"Nasa iTunes ba yung Isn't She Lovely? Hindi ko kasi mahanap, eh," sabi naman ng isang lalake na dumaan kay ate Cha.
Nagtinginan kami sa isa't-isa, we want to scream out for joy kaso baka mahalata kami, kaya ngumiti nalang kami na abot tenga. "Grabe, talk of the town na pala tayo," sabi ni ate Camila na hindi makapaniwala sa mga pinagsasabi ng mga estudyante, dahil bawat tao dumadaan sa amin, kami ang pinaguusapan.
This is so unexpected, sobrang bilis ng pangyayari! Parang kanina lang ako naging miserable at ngayon bumalik nanaman ako sa totoong Dani na kilala niyo.
Bumili kami ng aming kakainin ngayong lunch at nag-salo sa isang bilog na lamesa.
"Mukhang magiging busy na tayo, guys, ah?" masayang sabi ni ate Cha.
"This fella here ay isang hulog ng langit," sabi ni Brooklyn sa tabi ko, sabay gulo sa buhok ko.
Masaya kaming nagkukuwentuhan habang kumakain. I hope this day could get better and better.
Sabi nga nila, sa lahat ng hirap at sakripisyo na naranasan mo ay mapapalit ng magandang premyo o blessing.
Sobrang saya ko maging isang miymebro ng Broadcasting club at nakilala sila. Nagpapasalamat talaga ako na binuhusan ako ng juice ni Queen at napahiya sa basketball court ng isang varsity player, but then napunta ako sa Music Club. Nagpapasalamat rin ako na pumunta si Olivia sa clubroom at narinig ang kanta ko.
Everything happens for a reason nga naman.
~*~
A/N: Hi guys~! First four chapter palang 'yan! The next chapter will be more intense! Sana magustuhan niyo, at sorry rin kung napakaikli ang bawat chapter ng TAV. Thank you for reading guys! Gusto ko malaman kung may suggestion or comments kayo about sa story ko, bad comments will be accepted naman hahaha.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro