Ilang segundo ko siyang natitigan. Para bang mabibingi ako sa pintig ng puso ko.

"You just have to... assist me a little. I'd like you to teach me how to be... affectionate more for you, mi adelaide. I love you... and I am willing to change for you. Whatever it takes..."

Pagkasabi ay muli niya akong hinalikan.

Sa pagkakataong ito, banayad ang naging halik niya. Hindi katulad ng dati ay marahas, mapanganib, masakit at may halong panggigigil. Para bang may pagsuyo ito, malambot... masarap at hindi nakakasakit. Kumbaga sa panunuyo, para bang ito pa ang naging dahilan na lalong masabik ako. Hanggang sa namalayan ko na lang ang sarili na napadantay ang dalawang braso ko sa balikat niya at nasasabayan ang bawat ritmo at banayad na halik niya.

Malakas ang kabog ng aking dibdib, pinipilit kong kumalma sa pananabik masabayan lamang ang mararahan niyang ipinaparamdam sa akin.

Natanto ko kung gaano talaga ako kabaliw sa kanya. Sa isang lapat pa lang ng labi niya sa akin ay labis-labis na ang pagwawala ng nararamdaman ko. Doble-dobleng init ang lumalagablab sa kaibuturan ko. At hindi ko alam kung anong klaseng sumpa ba ang ipinatikim niya sakin para lang mabaliw ako sa kanya ng ganito.

Hanggang sa namalayan ko na lang na naihiga na pala niya ako sa napakalawak at napakalambot na matres na higaan. Hindi nakatakas sa paningin ko ang malaking kwarto na naka fixed glass sa gilid, animo'y nagsilbing malaking aquarium na pinamamalibutan kami ng iba't-ibang klase ng isda, mga pating at ilang mga hindi pamilyar na anyong tubig sa akin.

Napamulat ako ng malaki at agad na nasalubong ko nang umibabaw siya sa akin nang hindi buong bigat, sapat na para maramdaman ang init ng katawan niyang lumalapat sa dibdib ko.

Saglit kaming natigil upang kumuha ng hangin, naghahaplusan kami ng mukha habang nakatitig ang mga mata namin sa isa't-isa. Patuloy niya muli akong hinalikan, hanggang sa ang magaan niyang palad na naglalakbay at humahaplos sa aking balat ay unti-unting bumababa papunta sa aking puson. Hindi pa man niya nararating ay hindi ko maiwasang mapasinghap ng malalim.

At sa pagbaba ng malalagkit na iniiwan niya na halik sa aking leeg ay narating nito ang pagitan ng mga hita ko na lalong ikinaungol ko.

"H-Heimlich..." usal ko.

Habang nararamdaman ko ang marahang haplos niya sa guhit ko gamit ang gitna niyang daliring nanunudyo ay sinasabayan niya pang pisilin iyon ng marahan kahit na may suot pa rin akong pribadong saplot.

Ramdam ko na agad ang panlalagkit at basa sa ibaba ko.

"Always remember that you are the most beautiful... amazing... sexiest girl I've ever met, and there's no way I'm letting you get away, mi adelaide...never... again..." nahihingal at namamaos niyang sambit.

Hanggang sa naramdaman ko na lang ang ang mainit niyang kamay at dahan-dahang pagpasok ng isang daliri niya roon sa bukana ng aking pagkababae.

Napapikit at umarko ang ulo kasabay ng pagpapakawala na naman ng mahinang halinghing.

"Ang dulas mo. Does it hurt, hm?" marahang tanong niya habang pinagmamasadan ang aking mukha.

Umiling ako. Hindi ako nakasagot bagkus ay pinalandas ko ang mga palad ko mula sa kanyang dibdib papunta sa kanyang abs, pababa sa kanyang pagkalalaki. Ramdam ko dagling lalong pagpintig at tigas non lalo ng nakatayo na pala itong hinahawakan ko.

"Fuck," kasabay ng pag-ungol niya ng pasimple ko pang napisil iyon.

Lalo niyang isinubsob ang mukha sa akin habang patuloy niyang niroromansa gamit ang malalagkit niya halik sa aking leeg, patungo sa aking dibdib. Hindi ko maiwasang mapasabunot sa kanyang buhok nang maramdaman ko ang mapanukso't may kaunting lamig na mas nangingibabaw na mainit niyang dila. Hindi ko alam pero parang nakakalikot niya ang bawat himaymay ng kaloob-looban ko. May kung ano ring matinding kumukiliti sa kalamnan ko. Para bang kaunti na lang ay may bubulwak na sa kaibuturan ko—hinhintay na lang na sumabog.

"You like this, huh?"

Breathlessly, I just nodded at him. Panting, he chuckled at me, habang malagkit niya akong tinititigan.

"So, do I."

Mas gusto ko ang ginagawa niya sa akin ngayon kaysa nung huli. Para bang bumalik siya sa dati nung mga oras na... naramdaman kong mahal na mahal niya talaga ako.

Ilang sandali pa ay ibinuka niya lalo ang aking mga hita. Ganito pa lamang ang ginagawa niya ay nangangatog na ang tuhod ko. Paano pa kaya 'pag tuluyan na niyang naipasok 'yon?

Bawat galaw niya ay palagi siyang sumusulyap sa akin. At sa paraan ng sulyap niya ay para bang bawat galaw na gagawin niya ay ipinapapaalam niya at hinihingi ang permiso sa akin. Na parang ako ang kontrolado sa kanya. That is the matter. Whatever he does is up to me, and it will be my decision. He acted as if he was awaiting my approval or disapproval.

Habang nakapikit at nang pinakiramdaman ko ang bawat haplos niya, dito ko natanto kung gaano ka basa sa kanya nang lalong niyang ipinasok ang mainit niyang daliri sa akin. Kaunti na lang ay maaaring maabot na niya ang dulo.

"Heimlich, nakakabaliw ang ginagawa mo..." makapigil na hininga kong sambit. The level of my happiness rose to ecstatic when he slowly thrust his finger, deeply on me.

"Gusto kong mabaliw ka sakin para hindi mo ako magawang palitan. Fuck, I'm trying to be gentle, mi adelaide..." he said, like a plea, full of restrain.

Inabot ko ang kanyang baba at hinagkan ko ang kanyang mukha.

"Heimlich... please..."

At sa paghalik niya ng mariin sa aking noo ay napapikit ako nang maramdaman ko ang marahang pagpasok ng pagkalalaki niya sa akin. Halos mabaliw ako pagkaliyad ng dahan-dahan niya itong ibinaon na lalong nagpatirik ng mata sa akin.

"Damn... I miss inside of you... fuck, baby, you're so tight..."pag-ungol niya sa huli na lalong ikinadarang ng nararamdaman ko.

Akala ko ang pera lang ang nakapagbibigay ng tirik ng mata sa akin, ngunit hindi ko inaasahang ang tukhang niya ang makakasapaw sa isang bagay na inakala kong iisa lang ang gustung-gusto ko. Damn, matagal-tagal ko rin ito bago muling naramdaman. Hindi ko naman inaasahan na kahit sa pagkakataong ito, sa kabilang ng kalualhatiang nararamdaman ay may mararamdaman pa rin akong kirot.

"Clementine and I doens't make sense. You and I make sense..." mahigpit na umiiling siya. 'Always remember that..."

"Heimlich..." nagtatakang mararahang hinahalikan niya ang bawat parte ng balat ko kung saan-saan. Pinapatakan niya ang mga iyon at hindi ko maintindihan. "Makinig ka..." untag ko sa kanya. "Masakit ang ginawa mo sakin. Hindi ko alam kung bakit kahit sobrang sakit, alam kong nagawa mo lang iyon dahil sa tindi ng galit mo na inakala mong nagkasala ako sayo-"

"N-No, please. I still want to apologize for punishing you. I'm sorry for the hurtful words I hurled at you..." bulong niya.

Akala ko doon na matatapos ang panghingi niya ng tawad ngunit nagulat na lamang ako ng paulit-ulit niya itong ibinubulong sa akin. Ramdam ko ang tinding pagsisisi niya na naririnig ko mula sa kanyang boses.

"I lied... I'm sorry for not listening to your explanation... I'm sorry if I hurt you... I'm causing you trauma... I'm sorry... I'm sorry... I'm sorry... I'm sorry... I'm really, fucking, sorry... I lied when I said someone could match you. That is so untrue. I always say that a pain must have pain, don't I? You have no idea how much pain I was in when I hurt you... please forgive me, mi adelaide. I will never get tire of asking for forgiveness and getting even more from you... "

Napatingala ako sa kanya. Hindi ko alam kung liwanag lang ba ang napapansin ko sa kislap o namumuong luha ba sa mga mata niya.

"Every day, I'm just trying to get through life so that I can beg for forgiveness from you and tell you that I regret everything I've done to you." aniya at pasimpleng suminghot siya.

"A-Are you crying?" I asked because I felt the heat of the liquid dripping down my chest.

Pinipilit ko siyang iharap ngunit mahigpit siyang nakayakap sa akin habang patuloy na pinapatakan ng mararahang halik ang bandang leeg ko, patuloy ng marahang umuulos.

"Heimlich!" masakit ako napalunok sa pagbabara ng aking lalamunan dahil sa mga naririnig ko sa kanya, wala akong maapuhap, sa halu-halong nararamdaman sa huli ay ungol ang tanging lumabas sa aking bibig habang niyayakap siya.

Bagsak ang mukha ko sa kanyang leeg matapos kong pumaimbabaw. Hindi ko inaasahan na mas nakakapagod pala kapag ikaw ang naging kontrol sa paggalaw. Agad naman niya akong nasalo nang maramdaman ko ang panghihina ko, idinantay niya ang ulo ko sa kanyang braso upang akbayan niya ako, saka ako tumagilid paghiga kasabay ng pagyakap ko sa kanyang baywang, magkadikit ang mainit at hubad naming katawan habang nababalot kami ng puting kumot.

Namayani ang katahimikan sa ilang minuto kaming nakatulala.

Sinilip ko siya saglit at nanatili lang itong nakatihaya, pikit ang mata habang malalim na humihinga. Ngunit ang akala ko ay tuluyan ng nakatulog siya ay bigla siyang magtatanong sa akin.

"May isang katanungan ako sayo, Phryne."

"What is it?"

"And please, sana seryosohin mo ang tanong ko."

"Ano nga yon?"

Maya-maya ay lumingon siya at hinarap ang mukha niya sa akin. Ilang dangkal lang at halos magkalapatan na ang tungki ng ilong naming dalawa. Tinaasan ko siya ng kilay nang magkatamaan kami ng tingin, maya-maya ay napansin ko ang unti-unting pagbaba ng tingin niya papunta sa nakaawang na labi ko. Kusang napakagat ako ngunit agad rin nag-awang ng marahan niyang hinaplos ng daliri niya ang ibabang labi ko.

"Ilang lalaki na ang nakahalikan mo?"

Natulala ako sa tanong niya. Hindi ko inaasahan na ganito ang itatanong niya. Napakunot ako, naghihintay pa sa susunod na sasabihin na baka nagbibiro lang siya at may seryoso pa siyang sunod na sasabihin, ngunit ilang segundo na ang nakalipas sa pagkapatulala ko sa seryosong mukha niya ay hindi na nasundan pa iyon at sa huli ay bigla akong pumalatak ng tawa.

"Fuck," bulong niya.

Hindi ko alam kung bakit tawang-tawa pa rin ako sa naging tanong niya. Seriously... hindi ko alam kung bakit niya biglang natanong ito. At hindi ko rin alam kung bakit ang isang tulad niyang Prinsipe at marami ng naging karanasan sa maraming babae ay magtatanong sa akin ng ganito. Para bang nakakatawa din ang dating sa akin.

"Stop laughing. I'm serious, Phryne. Ilan na ang mga nakahalikan mo?"

"I'm sorry..." natatawa ko pa ring sambit habang naiiling sa kanya.

"Oh, damn. Madami siguro, no? Hindi mo na siguro mabilang, madami siguro lalo nung mga panahong hindi pa tayo magkakilala-"

"Anong klaseng tanong 'yan?" nangingiting kumunot ang noo ko sa kanya.

Napanguso siya at inirapan ako. "I'm just curious. Masama bang matanong?" maarteng tanong pa nito. Hindi makapaniwala ko pa siyang tingnan. "Just... forget about it. -"

Ano ba itong inaakto niya? Parang daig niya pa mga babaeng nagseselos, parang daig pa ako kung magselos. Samantalang siya itong marami, kahit na hindi ko na tanungin alam kong sa edad niyang yan, meron talaga. Imposibleng wala. Nakakaselos man isipin iyon ngunit pinalis ko na sa utak yon dahil alam kong iba na siya ngayon. Napansin ko talaga ang unti-unting pagbabago sa kanya.

Agad na umiling ako sa kanya. "I've never kissed anyone but you." aminado kong sagot.

Ilang beses siyang napakurap. "Good to hear that..." napahinga siya ng malalim na animo'y nabunutan ng tinik. "The thought of you kissing another man makes me want to kill. I'm fucking angry at the thought of someone wrapping their hands around your body, kissing you, or having your naked body next to someone else's."

"Look Heimlich," I licked my lower lip. "I don't kiss a man. It's too emotional for me, and I don't like that. Hindi ako basta nagpapahalik ng labi sa lalaki..." tumikhim ako, hindi ko na dapat pang sabihin ito pero para matahimik siya... "...s-sayo lang... at hindi ko rin alam kung bakit gustung-gusto ko-"

"You like my kisses?" malambing na tugon niya habang may nagkukubling ngiti na sa kanyang labi.

I bit my lower lip. "Uh-hm..." and slowly nodded at him. "I don't know. You're just the first guy I've ever let kiss me and I don't know why I like it... very much," I heavily sighed.

Totoo ang sinabi ko sa kanya. Ni minsan, kahit konti, sa tagal ko ng nagtatrabaho sa bar, hindi ako sumubok ng ganung bagay. Alam kong mahirap paniwalaan kung iisipin ng iba, pero ang mahalaga ay alam ko iyon sa sarili ko. Mas importante sa akin na ako lang ang nakakakilala sa sarili ko. Hindi pa talaga. Nakakatawa mang isipin ay kahit na ganun ang trabaho ko ay hindi nawala sa akin ang pagiging konserbatibo pagdating sa ibang bagay. Maaaring malakas ang loob ko at kaya ng sikmura ko ang gawin ang ilang bagay, ngunit may mga bagay talaga na kahinaan ko, na minsan idinadaan ko na lang sa mga taktika ko para lang maisalba ko ang sarili lalung-lalo na ang pinaka... iniingatan ko. Pakiramdam ko kasi... isa rin ito na pinaka importante sa akin. At naniniwala pa rin ako, na ang labi ko ay nararapat lang sa mamahalin ko... sa lalaking nasa harapan ko.

Napanguso ako at agad na umiwas ng tingin sa kanya sa pagkapailang. Hindi pa nakaligtas sa akin ang nagpupungay niyang mata habang nakangising nakatitig sa akin.

"Tsaka kahit na kakaiba ang trabaho ko, hanggang hagod lang ako, halik sa pisngi at higit sa lahat I don't do anals or anything like fucking blowjobs, it's so nasty. So gross. Never. Iw!" agad na paliwanag ko.

"I know. I know you are different from other women..."

"H-How 'bout you?" I gulped.

Napabuntonghininga siya ng malalim. "I admit that I'm sexually active. I've had sex with a lot of women. But that's all."

"Like fuck and run?" hindi ko naiwasang mapangiwi sa naging tanong ko.

He sighed. "I know I became an asshole but yea... most of them I also pay for them to stop chasing."

"Katulad ng ginawa mo sakin?" pambabara ko sa kanya.

Kita ko ang lalim ng kanyang paglunok at alangan na tumango na lang sa akin. "Yea, but you know, you're the only one. I had never chased a woman before. Only you..."

"It's okay. You're a man. You have needs and I understand. Except you're such a super asshole. You're such a jerk. Pero ngayong nandito ako sa tabi mo. Wala kang ibang babaeng kukuyugin kundi ako lang, naiintindihan mo? Ako lang ang may karapatan ang magpunan ng pangangailangan mo wala ng iba pa. Dahil sa oras na malaman ko at makitang may kinukuyog ka na namang iba ay puputulin ko talaga-"

"I will never ever do that again to you, mi adelaide. I promise!" agad na pag-agap niya na halos manumpa pa ito.

"Puputulin ko ang relasyon nating dalawa." dugtong ko.

"Hindi ako mahilig mangako pero pagdating sayo makakaasa ka... pangako iyan." sabay halik niya saglit sa tungki ng ilong ko na ikinapikit ko. "And it doesn't matter who the men have been in your past, but I'll make sure I'll be the last one, hm?"

I slowly nodded and smiled at him.

Sya naman talaga. Kahit kailan, wala pa akong ibang sineryoso at minahal na lalaki kundi siya lang... una.

Heimlich got a gun inked on his left side of the ribcage tucked in his waist. Isa sa pinaka napukaw ng atensyon ko habang nakatungo ako sa hubad naming katawan.

"You have many tattoos, what is the meaning of this gun?" sabay hawak ko roon.

He sighed and lips parted, protruded jaw clenched as he stared at what I was doing.

My lips formed to smile, namungay ang mata niya. He licked his lower lip. Tinitigan niya ang ginagawa ko ron sa paghaplos ko sa ribcage niya.

"Gun symbolizes strength, power, protection, and safety, so this might be the reason why I got this on my waist inked... with this tattoo to show how bold is me." paliwanag niya.

"Masakit magpa-tattoo, 'diba? Buti nakayanan mong tiisin." hindi ko maimagine na sa daming karayom ang tumusok sa kanya para lang maging tintado at artistikado ang katawan niya.

But that's art. And that kind of art is good to appreciate in everyone's eyes.

"I like the pain. This is how I deal with stress in my life... It is better to feel the pain than to lose feeling completely numb. And soon, I'll put your name here..." he said while pointing to the right side of his collarbone. " As a mark that I'm yours. "

"T-Talaga?" pinigilan ko ang mangiti sa sinabi niya.

He slowly nodded and gave a small smile.

"Gusto ko din! I want your name marked on my chest." ani ko at bahagyang tinuro pa ang gitnang dibdib ko. "Kahit saan o anong gusto mo. You decide."

"Then we will get a tattoo together." then he kissed me.

"Can't wait for that..." bulong ko nang gantihan ko saglit ang pagdampi ng kanyang halik.

Sa dami ng mga ito, nahagip rin ng mata ko ang Vitruvian Man tattoo sa banda niyang maskuladong braso.

Hindi ko maiwasang pasadahan ang kanyang lantad na katawan. Ngunit napakunot ako sa aking natanto, nilapit ko pa lalo ang tingin ko nang mapansin ko sa malapitan ang bahagi sa bandang dibdib nito. Sa wari ko ay bakas ng sugat... may peklat. Kung malayo lang ako dahil hindi ganun kahalata at puro itim ang tinta ng kanyang tattoo sa dibdib, samahan na madilim pa, hindi ko ito mapagtutuunan ng pansin, ngunit dahil ilang dangkal lang ang distansya ng mukha ko sa kanyang dibdib ay nadipena ko pa lalo ito sa malapitan... kapansin-pansin rin ang tahi nito sa dibdib at ilang peklat na bahagi sa kanyang katawan.

"H-Heimlich..." nanginginig na tawag ko, agad na dumapo ang palad ko sa may tahing dibdib nito.

Kita ko naman ang agarang pagmulat niya at lumingon sa akin. Nagparte ang kanyang labi, ramdam ko ang paggalaw niya ng aambang lalayo siya sa akin at babalutin ng kumot ngunit huli na ang lahat.

"S-Saan galing ang mga sugat mo?" tanong ko sa kanya, hindi maialis ang tingin ko sa tahi ng bandang dibdib niya at mukhang kagagaling lang sa paggaling. "Anong nangyari sayo..." paos na muling sambit ko.

Ramdam ko ang paghinga niya ng malalim. "This is nothing-"

"Heimlich!" napabangon ako sa sinabi niya at kunot siyang tiningnan. "Anong nangyari sayo? Sabihin mo sakin... no more secrets, right? N-Naaksidente ka ba?"

Napapikit siya ng mariin. Hindi ko maiwasang kabahan... anong naging kalagayan niya nung mga oras na hindi niya ako kasama? Naaksidente ba siya? Bakit siya may sugat? Nagkasakit ba siya? Dahil sa nakikita ko, hindi ito simpleng sugat man lang. Hindi kaya... may nanakit sa kanya?

"Nothing ... the important thing is... I solved it." sabay haplos niya sa pisngi ko at binalewala ang tanong ko, bagkus ay tipid na nginitian pa ako nito na parang walang iniindang sakit.

"W-What do you mean?"

"Pinatay ko na siya. Hindi na tayo magkakahiwalay, wala ng manggugulo sa ating dalawa..." his jaw protruded. Para bang matutuklaw ako sa mga mata niya nang magtama ang tingin naming dalawa.

"I don't understand..." lalo ko siyang napagkunutan. Sa pagkalito ay nahaluan ng kaba ang puso ko dahil sa nadinig.

"I already killed him..."

S-Siya? May... pinatay siya?

Malalim akong lumunok sa nanunuyot kong lalamunan. "S-Sino?" lalong dumagundong ang puso ko sa sinabi niya.

Sa sobrang lakas ay para bang sasabog ang mga ito. Samu't-sari na agad ang pumapasok sa utak ko. Ngunit hindi ko inaasahan ang susunod na isasagot niya na malayo sa iniisip ko.

"I killed my father, Phryne..."

P I E D R A I J A D A