Mabilis kong naibaba ang pants niya at sumalubong sa akin ang tayung-tayo at tumitibok na tukhang niya, kahit na naka-brief pa ito ay siyang tunay na bakat na bakat.

Napabuntongininga ako ng malalim. Kada matutulala ako sa aking nakikita ay parang lalong lumalaki.

Kaya ko na ba? Handa na ba ako? Gusto ko ba?

Pero iyon ang isinisigaw ng laman ko.

Kaya ko na. Handa na ako, at... gustung-gusto ko.

I'm already knelt in between his legs, immediately held the waistband of his underwear and began pulling it down.

"Are you sure about this, mi adelaide?" namamaos na tanong niya. Parang mas kinakabahan pa siya para sakin.

"B-Bakit parang pakiramdam ko, wala kang bilib sakin, aber?" hindi ko maiwasang magtaray para matabunan ang kaba ko.

Kahit hindi ko siya tinitingala ay alam na alam kong nakangisi siya habang nakatungo sa akin. Mukhang nasisiyahan sa kabado kong mukha. Gaga mo talaga, Phryne!

Ngayong kuryoso ka, panindigan mo! Tutal matigas naman ang ulo mo eh, diba? Hindi ba't makapal ang mukha mo kaya bakit ganito ang nararamdaman mo?

"You're an amateur. Alam kong first time mo lang itong gagawin, right?"

Kinunotan ko siya. "Stop mocking at me! I-I can do it, Heimlich!"

"You can't. Wag mong ipilit at wag mo nang ituloy. Mukhang kinakabahan ka pa—ah! Shit, Phryne!" napaungol siya nang pisilin ko muli ito at agad na tinanggal ang boxer niya para matigil siya.

Holy shit!

Now that I have his cock right in front of my face, it's as if I'm suddenly out of breath!

"Damn it..." mahinang utas ko.

"Huge, right?" dinig kong halakhak niya bago siya napatikhim. "Mi adelaide, listen to me. I'm worrying. Do you think it will fit to your small mouth, huh?"

He sounded so confident that I won't make it. Napapakurap pa ako sa tapat kong nakatutok sa akin, para bang dagli akong nagsisi sa aking kapangahasan...naputulan ng dila at hindi alam ang sasabihin at unang gagawin.

Napaisip ako. Will it fit perfectly? I think so.

"You can even back out if you can't. It's also for your good and the peace of the two of us. Sinasabi ko na sayo. I won't force you, Phryne."anito na para bang binabalaan pa ako na huwag ituloy gayung kabaligtaran naman ng kagustuhan ng katawan niya.

Isa pa siyang uhaw at tawag rin naman ng laman at sabik na sabik lagi.

"I can, Heimlich. I can, okay?" pag-uulit ko.

I heard him chuckled. At kahit hindi ako nakatingin ay alam kong sobrang laki ng ngisi nito sa akin.

What to do?

How do I start?

Shall I kiss it first?

Am I going to lick it right away?

Shall I suck half first?

Or will I swallow it whole right away?

Fuck! Pero ayaw kong mabilaukan! Kasya ba iyon? Baka magkabeke ako sa leeg!

"Stubborn, stubborn woman..." he grinned widely.

Yan! Napakatanga mo na sa harapan niya! Nasaan na ang tapang mo? Akala ko ba matapang ka? Shit, Phryne! Ikaw na! Ikaw na talaga ang pinaka makapal ang mukha sa balat ng lupa!

"You should calm down... your lips are trembling, baby. Gusto mo bang halikan kita muna para mawala ang kaba mo, hm?" malumanay pang tanong niya na lalong hindi naman nakatulong dahil kabaligtaran sa naging reaksyon ko.

Sinamaan ko siya ng tingin pagkatingala ko sa kanya. He's biting his lower lip as if he was holding back a laugh in front of me, so he avoided looking at me even though I could notice his playful look.

He's smirking. "It's normal to be nervous in front of my weapon, baby. Hindi ka naman kakagatin niyan, baka ikaw pa nga yata ang kakagat niyan," mahina siyang humalakhak.

Nakakainis siya at nagawa pang mang-asar. Kurutin ko ang bayag niya, eh!

I bit my lower lip and gulped. "Tingnan natin, akala mo dyan ah," tingnan natin kung makatawa ka pa ulit.

Inaamin kong kabadong-kabado na ako. Sa sobrang kaba, para bang lumipat ang pwesto ng puso ko papunta sa loob ng tainga ko para marinig lalo ang lakas ng lukso at bawat pagtibok nito.

"See how you making me erect, mi adelaide. Tinititigan mo pa lang, kusang sumasaludo na. Ganyan sila kasunurin sayo. You should be proud," mayabang pa na sagot niya.

"Oo na. Ang bangis mo naman po."

"See?"

"Taman a ang daldal," suway ko.

Alam ko namang sa pagsasalita niya lang idinadaan ang impit na ungol na pinipigilan niya. Hindi na siguro makapaghintay. Alam ko rin naman na gusto niyang ako ang kontrol sa aming dalawa. Kasi kung hindi, baka kanina pa ako nakabusal sa kanya o dagling nakangudngod sa kanyang gitnang bahagi ng hita niya.

Huminga ako ng malalim. Itutuloy ko na ito dahil nakapagdesisyon na ako. Gagawin ko ito... sa kanya. At gagawin ko ito dahil desidido na ako at gusto ko.

Ganito pala ang feeling, no? Magiging kabado ka talaga!

Eh bakit pagdating kay Mari, sanay-sanay na siya? Hindi ko nalaman sa kaniya na siya ay kinakabahan! Nakaka-excite pa nga raw ayon sa mga kinukwento niya!

Nagpakawala ako ng malalim na buntonghininga. Dun ko na siya natawanan dahil dagli kong nadinig ang muli niyang malutong na pagmumura at ang ungol niya.

"Fuck! I fucking feel your hot breath, Phryne! Damn it! I can't wait to feel your fucking lips!" he demanded.

Umayos ako at hinanda ang sarili. Then I lowered my head slowly until I was only a few centimeters away from his erection. Then I gently, carefully, and lightly touched the length of his weapon, causing him to twitch and tightly close his eyes.

"Oh, fuck..."

Hawak-hawak ko pa lamang naman siya ay para bang gusto na niyang pumutok, sumabog at magwala.

Muli akong napatingala kay Heimlich, naabutan ko siyang tumitingala, bakat ang bawat litid ng kanyang leeg, kumakapos ang paghinga, taas-baba ang lalagukan sa leeg habang namimilog ang bibig. Gleaning at him underneath was like one of the beautiful views I had ever observed of him. From his manhood to his plump abs, and his wide chest rising and falling, panting, chanting my name, while enjoying my masturbation with him is... it was a very, very, sexy for me!

Nang mapatungo siya ay mabilis siyang bumabawi. It's like he's fighting the sensation. Seeing that I was causing him to breathe heavily and scarcely gave me more confidence to continue what I'm doing.

Pakiramdam ko naman ay walang mali sa ginagawa ko. Lalo na sa nakikita kong reaksyon na wala akong makitang pagkadisgusto sa kanya. Kaya itinuloy ko lang.

"Are you ready for my kiss, Heimlich?" I said as I'm grinning widely.

Mukha pang hindi nakakabawi sa kalualhatian kaya hindi agad siya nakasagot.

"Damn it, Phryne... it's like you're doing it professionally. Are you sure you did nothing to any of its other men but me?" seryosong tanong niya habang umiigting ang panga. "Fucking, damn, no! I hope you're not!"

"Honestly, I've done a hand job with another man before--"

"Fuck!" walang katakot-takot na mura agad ang sinambit niya na para bang ikinagalit niya iyon.

Well, nagsasabi lang ako ng totoo. Akala ko ba alam na niya?

Napalunok ako. "But you're still the first one I'll give a blowjob," agap ko.

I heard him groaned in annoyance. "And I just have to be there to the end. No other. Don't fucking do this to other fucking assholes! Even hand jobs, just me. It's just me and no one else. Ako lang dapat ang huli. Do you understand, mi adelaide, hm? " mabilis at mariin na sambit niya.

Pinigilan kong mangiti dahil parang nadidinig ko ang kanyang paninibugho. Ang sarap niyang magselos. Ganito ba talaga siya magselos?

"Yes, my majesty," sagot ko.

Walang kagatol-gatol na ginawa ko na ang dapat na gagawin.

Sinubo ko.

Nadinig ko kaagad ang kanyang pagmumura na lumabas sa bibig niya habang napapaungol. Sa totoo lang ay wala talaga akong alam sa ganito. Basta kung ano lang ang naramdaman ko at sa tingin kong magagawa ko, ay ginawa ko na. Naalala ko tuloy si Mari kapag nagkakakwentuhan kaming dalawa, at kapag kumakain kami ng umagahan, sa pagkakakilala ko pa naman sa babaeng iyon, napakawalanghiya at walang tabil ang bibig noon kapag nagsasalita, lalo na pagdating sa kabastusan, na parang normal na normal na talaga sa kaniya at masasabi mong marami na siyang karanasan. Sa dalas din niyang kumain ng saging, habang nagkukwento siya ng sex life niya ay detalyado pa kung sabihin sa aking harapan at nagawa pang magturo sa akin habang inaaksyon ang ginagawa. Basta ang natatandaan ko lang yung istura niya, para nga siyang sinasaniban dahil sa tumatarak ang kanyang mata habang hawak ang saging. Nung una niyang ginawa ay dinilaan, taas-baba at para raw mas maganda kung ito daw ay may kasamang pagsipsip.

You have to lick it like it is the most delicious thing ever. Na para bang ituturing mong isa sa pinakamasarap at paborito mong putaheng kainin sa lahat. They are capable of being bitten and, of course, martubating while gaggling their manhood. It tastes better and is more sensational for men.

"Fuck, yea, baby..."

I curled my fingers more and tighter around in his balls, pinching, as I curled my tongue around his half manhood as I shoved it big and fit in my mouth.

Halos ang dulo ay halos umabot na sa ngala-ngala ko. Maluha-hula na muntik na akong mabilaukan sa aking ginawa. Ramdam ko ang lalong paninigas at ang tibok, maging ang bakat na ugat ay lapat na lapat sa dila ko na parang dito na sasabog.

"Fuck, Phryne!" Heimlich moaned.

He is jerking his hips, fucking my mouth. I feel him holding my hair to lift and not cover my face as my swallow continues to rise and fall along the length and size of his manhood.

God! He is too long and large and it was almost difficult for me to fit the whole of it into my mouth. Ang haba at ang laki niya! This isn't a normal size!

"Suck it more, baby!"

I continued sucking him up and down the best that I could. He kept muttering and swearing, but I didn't care because I was focusing on giving him satisfaction. Hearing his growl makes me like him more and enjoy tasting him.

"Yea, baby, fuck, that's right. Oh yea..."

This time, I swallowed everything, including his ball.

I lick it and sucked it almost to the point of swallowing it.

Damn it! It tastes salty, but why is it so fucking tasty?

"God, Heimlich, ang sarap mo," sa isip ko lang ay hindi ko sinasadyang naiusal ko sa kanya dahilan lalo na panggigigil niya.

"Putang ina, Phryne Gretha!" he growled.

Ramdam ko na ang pamamawis ko sa tindi ng init na nararamdaman habang patuloy na nilalapat ang dila ko sa kanyang kahabaan. Ang bawat tagaktak ay halos namumutil na sa aking noo at nagsisimula ng tumulo ang mga ito sa gilid ng pisngi ko.

Pero sige pa rin.

"It's your first time, but why are you so fucking good at it, huh? Fuck! You are fucking driving me crazy, baby,"

I moaned. I can already taste his teeny-tiny juices. I just keep sucking his manhood, increasing the pressure and speed. I wiggled my head up and down, massaging his balls as best I could.

I shoved him all into my mouth while biting him a little.

"Shit!" patuloy na ungol niya. And when I looked at his hands, hindi na siya nakasabunot sa buhok ko at wala na rin sa bookshelf, naka-kamao na pala ito.

I couldn't help but squint my eyes as I placed the length of his manhood in my mouth.

As Heimlich plunged, I squeezed even tighter. When his erection finally reached the back of my throat, he savagely jerked his hips forward, his balls tightening and his legs straightening like metal rods as his sperm filled my mouth.

It was flavorful. Bitter, slightly salty, sweet, and metallic.

I gulped.

And here I can say, I did it.

I succeeded on my first attempt.

Naidala ko siya ng tuluyan sa rurok ng kaniyang kaligayahan.

Parehas kaming hingal na hingal at alam kong mas doble ang para sa kanya. Umangat ako ng tingin matapos niya akong mapalunok!

Damn it! Hindi ko na nailuwa at nalunok ko pala talaga.

I wiped my mouth at the back of my palm. Namumungay ang matang siya'y nakatungo sa akin habang hinahabol ang paghinga.

"That... was... so... fucking... awesome..." hingal na hingal niyang sambit.

"I told you, I can." pagod akong napangiti sa kanya.

Bago pa ako makatayo ay muntik na akong mapatili ng siya ay bumagsak sa akin. Mabuti na lang ay nasalo at nayakap ko kaagad siya para hindi kami tuluyang matumba.

Ilang beses akong napakurap. Hindi ko makita ang mukha niya dahil nakasubsob siya sa leeg ko. Pasimple kong tinapik ang kanyang likod at hindi ko naiwasang mag-alala sa kanya. Damn it! Nasaktan ko ba siya? Teka, maalam bang masaktan ito? Huwag niyang sabihing nahimatay siya sa ginawa ko?

"H-Heimlich... are you okay?"

Did he just pass out!

"Damn it, baby. My legs are trembling... nanghihina ako,"

With another slight moan and I had absorbed his remaining strength, I knew his head had fallen on my neck and he was completely exhausted.

"Thank you..." otomatikong umangat ang ulo ko sa kanyang dagling sinabi.

Ngunit nakapikit siya nang magsalita ito. At kahit pikit ay alam kong gising siya dahil gumagalaw ang kamay nito sa pagyakap nito.

I winced as I smiled. "Thank you for giving you satisfaction? You're welcome," I slightly chuckle and kissed his cheek and then hugged him again.

He opened his eyes and looked straight at me. Umiling siya sa akin.

"No. Aside from that... thank you for accepting and staying with me, Phryne." malumanay na sambit niya habang nakatuon lang ang tingin sa akin. Ngayon ay parang nakikita kong sinsero talaga siya at nararamdaman ko iyon.

Bakit ko pa nga ba kukwestyunin ang mga ipinapakita at ipinararamdam at sinasabi niya sa akin? Nagawa niya ngang sabihin sa akin ang mga importanteng bagay sa kanya kaya... bakit pa ba ako mangangamba? Siguro naman sapat na iyon, 'diba?

Agad na sumugat ang labi ko sa marahang pagngiti ko sa kanya. Pasimple kong hinawakan ang pisngi at saglit siyang napapikit roon. Na para bang iyon ang makapagpapakalma at magbibigay ng payapa at pahinga para sa kanya.

"And thank you for trusting and being honest with me, Heimlich," as my lips slowly formed to smiled.

Tumagilid ako sa kanya at sandaling nagkatitigan kaming dalawa nang may biglang sumagi sa isip ko.

"I'm just wondering..." tumagilid ako sa kanya habang siya ay nakatihaya na ang higa at pikit ang kanyang mata kahit na gising naman ang kanyang diwa. Mukhang naubusan talaga siya ng lakas sa ginawa ko.

Umungol naman siya bilang pagtugon.

"...minsan ba, sumagi sa isip mo na tumigil na? Masaya ka ba? Gusto mo ba itong pinapagawa sayo ng Tatay mo?" kuryoso kong tanong sa kanya.

"What?"

"You know, uhm..." hindi ako makatingin sa kanya nang saglit siyang lumingon sa akin. Medyo nahihiya dahil nagsisimula akong mang-usisa. Gusto ko lang naman malaman ang nasa saloobin niya at para lalong makita at maintindihan ko siya. "...things that are illegal," I bit my lower lip.

Napabuntonghininga siya dahilan ng pagbaling ko muli sa kanya. Nakatingin pa rin ako sa kanya. Natulala siya sa kisame at tila malalim ang inisip. Inakala kong hindi niya sasagutin ang tanong ko ngunit nagkamali ako. Ilang segundo bago siya muli nakapag salita.

"I honestly... wanted to stop. Matagal na. Kahit kailan ay hindi ko ginusto ang ginagawa ko. Ginagawa ko lang naman ito... dahil lang kay Ilyas. I'm desperate you know, though, he's my father. Naisip ko lang na kapag ginawa ko iyong mga pabor niya lagi sa akin ay ikasasaya niya at tuluyang ituring niya akong maayos bilang anak. Na maging ayos na ang trato niya sakin. Pero habang tumatagal ay alam kong mas nagiging mali lang ang nakikita at nararamdaman ko. Like... I don't know, I fucking honestly want to quit everything and talikuran na lang ang lahat. In the first place, hindi ko naman ito ginusto."

"K-Kung hindi mo ginusto nung una pa lang, bakit hindi ka kaagad tumigil?"

"I only did this out of desperation accompanied by my instilling resentment. And one more thing, I also have no choice. Hindi ako pwedeng sumuway dahil anak nya ako at kinailangan niya akong humalili sa mga bagay na ginagawa niyang hindi ko naman talaga gusto," nagpakawala siya ng buntonghininga. "Now, I'm regretting that I still can't stop. I just want to quit,"

"Q-Quit?" is he serious?

Dahan-dahan siyang tumango sa akin nang lumingon sa akin.

"Yea. Not now but soon. When everything is settled,"

"Tulad ng?"

Umiwas siya saglit ng tingin sa akin. "J-Just... everything." agad siyang nakabawi at bumaling sa akin. "You see Phryne, I want you to know na wala akong balak na sumunod sa yapak ng ama ko kung yun ang inaalala mo,"

"Heimlich,"

He gave me a small smile. "No more lies, right? I hope it's enough for you that I'm telling the truth because ... I love you,"

Napanguso naman ako at napataas ng kilay sa kanya. Kikiligin pa sana ako ng muntik na akong may makalimutan!

"May kasalanan ka pa sakin," pinaningkitan ko siya.

Napakunot siya at nagtataka akong tiningnan. He even titled his head while staring at me.

"Paano yan... mahal mo ako, pero pumayag kang magpakasal sa iba. P-Papakasalan mo naman si Clementine..." agad na umusbong ang kairitahan ko at hindi naitago na lang sa isiping iyon! Imbes na maayos ang aming momento ay biglang nasira dahil sa naalala ko na naman ang pangyayari kanina. "...kaya tigilan mo'ko sa pinagsasabi mo,"

Agad niya akong dinaluhan at mabilis na napulupot niya ang kanyang braso sa aking baywang, hindi na ako nakawala.

"Please, I'm so sorry. Nagulat din ako. Pero gusto kong malaman mo na tutol talaga ako at hindi ako makakapayag na matali sa iba." pangungumbinsi niya pa niya na para bang nagmamakaawa ang boses na maniwala at magtiwala ako sa kanya.

Heimlich, parang hindi ikaw ito.

"Ewan ko sayo!" tanging irap ang naigawa ko sa kanya.

"It's our rules. It's our deal. Now, I want to fuck the rules... for you."

"Deal? Edi ibig sabihin ay payag ka naman talaga simula pa lang?"

"Honestly yes. But that was only in Ilyas' favor. I do not know anything."

"Liar..." bumuntonghininga ako ng malalim nang sumagi muli sa isip ko ang mga nangyari kanina. Tumatak sa isip ko ang kanilang perpektong itsura. Aaminin kong mas maganda talaga siya.

Sa sobrang ganda niya at sa dumating sa puntong maging ako, hindi ko itatangging nakakamangha ang kagandahan niya. Sa pananamit, sa pananalita ng propesyunal pa lang ay mahahalataan mo ng maraming alam, matalino, mahinhin at higit sa lahat ay mataas, at hindi maruming babae tulad... ko.

Then it hit me.

Magkasingpantay silang dalawa ni Heimlich.

Parehas may pangalan at maipagmamalaki.

Parehas mataas at ako... nanatiling talampakan lang nila.

Sa isiping iyon ay unti-unti na namang gumapang ang agam-agam sa akin. Mas nangingibabaw sa akin ang pangangamba at hindi ko itatanggi, ngayon lang ako nakaramdam ng inggit sa isang tao. Kahit kailan... noon ay hindi, ngayon lang talaga. Hindi pa nakatulong na mukhang mabait si Clementine at kahit anong oras ay maaaring mahulog si Heimlich sa kanya.

Para sa akin ay napaka perpekto niya!

Parehas silang perpekto.

"What are you thinking, hm?" untag niya.

Suminghap ako ng malalim at ininda ang kaunting kirot na nararamdaman. Ako? Anong maipagmamalaki ko?

Ang kapokpokan ko? Ang kalandian ko? Kabobohan ko? Ganun ba?

Lalong sumama sa aking pakiramdam na parang hindi ako ang tipo ni Ilyas para sa sariling anak. Halatang mas gusto niya si Clementine ang makatuluyan ni Heimlich.

Ano naman laban ko, 'diba?

"You know what, Heimlich? You and Clementine have similarities. Bagay na bagay kayo. You two perfectly each other..." I slightly chuckle at halos malasahan ko ang pait sa aking sinabi.

Anong panghahawakan ko, diba?

Imbes na makipag argumento katulad ng nakasanayan ko sa kanya ay nawala ang agam-agam ko nang dahil sa sinambit niya.

"I love you, Phryne,"

Ito na ba ang oras para manatiling panghawakan ko ito sa kanya?

Mahal niya ako?

"Heimlich..." dahil nakatalikod ako ay ramdam ko ang mainit na hininga niya mula sa batok ko at ang paghigpit ng yakap niya sa akin.

Pero hindi ko maiwasang magdalawang isip pa rin dahil sa takot. Ganito ba talaga kapag takot na takot? Talagang tatalunin ka ng iniisip mo hanggang sa lamunin ka ng mga negatibo at bumalik na naman ang pag-aalinlangan ng nararamdaman mo. Paano kung masaktan lang ako ng todo? At siya rin ang maging dahilan? Kakayanin ko ba? Parang gusto ko na lang biglang pigilan ang nararamdaman ko.

"I-I'm sorry, Heimlich—"

"No, I love you,"

Para akong natauhan at gusto na lang umahon mula sa pagkakahulog. Parang gusto kong magsisi na ayoko.

Ang gulu-gulo ko! Heimlich, ginugulo mo ang isip ko!

"I love you," ulit niya muli na para bang iyon ang taktika niya at solusyon sa lahat ng maaaring ikapangamba ko.

Nanatiling kinagat ko ang labi ko sa panginginig nito. Hindi ko inaasahang na magiging emosyonal ako sa paulit-ulit niyang pagsambit na mahal niya ako. Para bang... nahehele at napapainit nito ang puso ko. Kung gaano katigas ang kanyang mukha ay sya namang lambot ng tinig niya at hindi pa rin ako makapaniwala.

Kinagat ko ang labi sa panginginig nito. "P-Paano yung kasal niyo, naka settle na. Nakapagmanhikan pa nga kayo kanina, eh. Edi ibig sabihin niyan ay malapit ka ng matali-"

"Sayo ko lang gusto matali, Phryne. At sasabihin ko sa ama ko na ikaw ang gusto kong itali sa sarili ko para hindi ka na mangamba, hm?" kalmadong agad na sagot niya sa pagputol niya sa akin.

Napasinghap ako. Hindi ko magawang lumingon sa kanya pero ramdam ko ang ngisi niya dahil nakalapat ang labi niya sa batok ko.

"W-What? Are you out of your mind?" hindi ako makapaniwalang tanong sa kanya. "Naririnig mo ba ang sinasabi mo, Heimlich?"

Tingin niya ba... magiging madali iyon? Bakit parang kinakabahan ako?

"Yes, I will tell him that it's you. It's you, the one I would like to marry. "

"H-Heimlich," ilang beses akong napakurap. Para bang hinihigop niya ang hangin ko para lalong hindi ako makahinga ng maayos. "S-Seryoso ka ba?"

Ako... papakasalan niya!?

Oh...god!

Sira ba siya? Alam ba niya ang sinasabi niya? Baka naman joke lang ito para hindi ako umiyak? Muntik pa naman ako maluha sa dami ng naiisip ko pero dagli rin umurong dahil sa sinasabi niya!

"Yea, I'm serious. Can you be serious with me too, hm? Please, don't be jealous of her. Ikaw lang ang mahal ko, Phryne Gretha. Sayo ko lang gustong matali, at sa alindog mo lang ako mahihibang ng husto, hinding-hindi kay Clementine. "

Saglit niya akong dinampian ng isang beses na malagkit na halik sa aking batok. Natuod na lang ako. Hindi ko na magawang makapagsalita.

"I'll guarantee it, mi adelaide. I'll guarantee it,"

In his assurance. It's like I want to be sure of him as well.

P I E D R A I J A D A