"I must say, that your activities with your majesty is quiet... strong-willed, Phryne."

Makahulugan niyang sambit habang hindi rin napupuknat ang ngisi sa labi.

Natawa ako at napakagat sa ibabang labi, napapailing siya'y tinapunan ko ng tingin. "And I didn't know that my majesty is so tough and romantic." I said as I scrunching my nose.

"I doubt that." natatawa niyang sambit na parang hindi siya makapaniwalang sambitin ko iyon.

"Why not?"

"He wasn't like that before."

"What? Romantic?" tumango siya. "That's impossible! Heimlich is probably bringing a lot of women here!" nangasim ang istura ko pagkasabi non.

Well, possible nga itong naiisip ko. Sa ganung edad niyon? Susko! Alam na alam ko na. Kahit na nakakairita mang minsan isipin ay tanggap ko na.

She shook her head at me. "Yes, Heimlich is known as a womanizer and t-thirsty uhm.. sexually starved. But not once in his life has he brought a woman here." she bit her lip. Namula ang kanyang pisngi nang matanto sa pagkakadulas ng kanyang sinabi.

Hindi ko alam kung matatawa ba muna ako dahil sa nahihiya niyang istura o magugulat sa nalaman. Maging ako rin ay hindi ko maiwasang magulat sa kanyang sinambit. Mukha siyang mahinhing babae at pormal magsalita pero ganito maririnig ko sa kanya.

"O-Ows?"

Tumikhim siya at marahang ngumiti at tumango sa akin. "Yes, Phryne. Surprisingly, you're the only and first woman he's bringing here to his castle." ako naman ay tila naubo sa kanyang sinabi.

Nakita ko irap niya at tawa sa repleksyon namin sa salamin sa naging reaksyon ko. Sino bang hindi magugulat? Seryoso ba siya? Totoo?

Sa mahigit ilang araw ko na rito, madalas ko laging kakwentuhan ang isa sa mga kasambahay ni Heimlich. At sa wari ko ay siya lang yata nalalapit ang edad sa akin. Maganda rin itong babae, bughaw ang mata, ang kanyang buhok ay mukhang natural na blonde at palaging nakaayos ang tali nito at hindi mukhang magulo, habang suot ang kanilang uniporme. Maganda at metikulosang babae.

"Is your boss really like that? Moody. I don't often understand his behavior but he's also sweet somehow." kumento ko pa sa kanya.

Ipagpapasalamat ko na lang talaga sa langit na kahit papaano ay may nakakausap akong babae rito. Minsan kasi hindi ko maiwasang mabagot rito dahil madalas pinagpapaalam ni Heimlich na may inaasikaso itong anumang trabaho at na laging may kausap sa telepono. Napapansin kong, nagiging masyadong abala na siya.

Kaya mabuti na lang talaga at may nakakausap akong iba. Paano kasi, kadalasan ang iba, kapag nakikita ko, palaging maraming abala. Parang hindi nauubusan ng gawain. Si Olive lang madalas kong matiyempuhan na makachikahan dahil siya ang madalas gumawi rito sa tinutulugan ko para minsan hatiran ako ng meryenda, maiinom at o kaya ay gigisingin ako. Actually, maganda talaga siyang babae. Ang isang tulad niya ay hindi mo aakalaing isa sa mga naninilbihan rito.

Parang yung tipong ang ganda niya ay hindi nababagay sa trabahong ito. Mukha pa rin siyang prinsesa sa paningin ko. Iba rin ang istura at kulay ng mata sa ibang naninilbihang nakikita ko rito. Kapansin-pansin kasi ang asul na kulay nito.

Dinig kong napabuntong-hininga siya at ngumiti.

"Actually, he's kind. But since the tragedy that befell their family, he's been like that. He's often cold and ... hard. He has been through a lot of things... things and it has not been easy. I'm one of the witnesses." saglit kami nagkatamaan ng tingin. "He changed until we're used to it."

Napakunot naman ako at nakuryoso lalo sa sinabi niya.

"What do you mean, Olive?" kuryoso kong tanong sa kanya na ikinatikhim niya saglit. I wonder, what tragedy is she talking about?

Natutop nito bigla ang sariling bibig nang magtanong muli ako. Tila ngayon lang namalikmata mula sa pagkakatulala. "I.. I-I'm sorry, Phryne. I don't have to tell you anything. " she bit her lower lip and lowered her gaze.

"Why not?"

"Because I am not in a position to tell the life of the Sanjranis aside from they are royalties and crazy rich. If you are interested and curious, much better to know and ask from him." may halong paumanhin ako nitong tiningnan.

Lalo akong nangunot. Royals? Nalilito na talaga ako. Anong ibig niyang sabihin?

"Phryne,"

Isang baritong pumukaw sa amin dahilan ng sabay pagpihit naming dalawa ni Olive sa isang pinto. Bahagya pa itong kumatok sa pinto kahit bukas na.

"Heimlich,"

Napakunot siya sa kasama ko pati na rin sa akin. "Am I bothering you?" sabay taas ng kilay nito.

"Uh..."

Nagbow na lang si Olive sa akin. "Miss Phryne is ready, your majesty."

Tinanguan lang siya ni Heimlich senyales na pwede ng makalabas si Olive. Tss. Hindi ko maiwasang mapairap, ni hindi man lang tinapunan ng tingin o ngingitian ang isa sa mga katulong niya o kahit papasalamatan. Napaka sungit niya talaga.

"What are you doing here? Don't you have a work?" napakunot ako sa kanya sa pagdalo niya sa akin dahil ang alam ko sa ganitong oras ay nasa study room lang siya, sumasaglit at may kinakausap na kung sinuman niyang mga kliyente.

Nakapagtataka lang na medyo napaaga siya sa akin ngayon.

" Good morning, mi adelaide. Get ready. May pupuntahan tayo." anito habang nakapamulsa.

I'm a little new to what he's wearing. He's wearing a rugged black jeans and stringer loose muscle shirt gray so his arm muscle is obvious, especially when side-view, he is radiant and I can see his delectable abs. In addition to his lip-bite piercing and body tattoos. Ang medyo mahaba nitong buhok ay nakatali at magulo, may mga ilang strands pang nakatakas sa kanyang noo.

"Get up, let's eat breakfast first before we leave."

Muntik na akong malaglag sa kama sa biglaang paghalik nito sa aking noo at labi nang mabilis. Napabuntonghininga ako at dinadaga na naman ang dibdib ko sa pagbigla-bigla niyang galaw. Mabuti na lang talaga at nakapagsipilyo na ako! I could still feel the minty of his lips and inhale the musk manly perfume. He looks fresh.

Hindi pa ako nag-uumagahan ay parang busog na ata ako.

Haynako, Phryne!

"Saan tayo pupunta?" lingon ko sa kanya ng umupo siya sa tabi at agad na hinawakan ang baywang ko. Lagi siyang ganito kapag kalapit ako. Mannerism na niya yata ito.

"We are going on a date." sagot niya habang nakatitig sa akin kasabay ng paghawi ng buhok na nakatabing sa mukha ko.

Okay. He's very acting weirdly and different today. Why do I find it sweet in his movements even in small things? Why do I feel like he's getting clingy to me? Hindi ako sanay. At naki-cringe rin ako.

"H-Ha?" hindi pa saglit nakakarehistro ang sinabi nito ay napapaamang na ako.

"Date."

Napatutop pa ako sa pagkabigla at hindi ko makapaniwala siyang tingnan.

"Date?"

"Yes. A date." napakunot na siya na tila naiirita na sa paulit-ulit na pagsagot. Mainitin nga pala ang ulo nito kapag paulit-ulit.

Hindi ko maiwasang mapatawa. "Seriously?"

"Yes. Are you making fun of me, mi adelaide?"

Oh, my god! The Majesty Heimlich Javadd Ambajic Sanjrani, is inviting me on a freakin date! Is this true?

Kinagat ko ang labi ko para pigilan ang matawa lalo na't nakikita ko ang biglaang pamumula sa pisngi nito na mukhang nahihiya nang siya ay matitigan ko ng matagal.

"Oh, totoo ba itong nakikita ko?" matiim ko pa siyang tinitigan. "My baby majesty is fucking blushing like a red tomato." tudyo ko sa kanya at nginisian siya.

Umirap siya sa akin at napaiwas ng tingin. "Because it's hot here in your room. Didn't I order you not to turn off the aircon?" pagdadahilan pa nito.

Napangiwi ako. "Pinapatay ko kasi daig ko pa ang nasa North Pole! Baka magkakombulsyon ako. Sa sobrang lamig, lagi akong nakabaluktot at nanginginig bago matulog." reklamo ko. Totoo. Lahat yata ng parte ng bahay niya ay hindi ka babanasin. Ultimo sa banyo, nakakaramdam rin ako minsan ng lamig.

"Sinabi ko naman kasi sayo na magtabi na tayo. From now on, sa kwarto ko na ikaw matutulog. Para hindi laging malamig ang gabi mo." umarko ang labi nito sa pag ngisi.

Ilang beses na niya akong niyayaya kaso tinatanggihan ko kasi nakakahiya sa mga marami niyang kasambahay. Baka ma-issue pa. Ang alam kasi nila ay bisita lang ako ni Heimlich—yun lang. Malay ko ba kung ano ang nasa isip nila? At malay ko rin ba kung ano ang pakilala ni Heimlich sakin sa kanila? At saka kung lilipat rin naman ako ay wala rin namang saysay, madalas siyang inaabot ng tulog dito sa guestroom kapag nag-a-ano kami.

"Kapag tumabi ka sa akin, pwede mo akong maging unan o kumot mo. Basta kahit anong klaseng pampainit, maaasahan mo ako. We can also often cuddle when you are always in my room." mapanuya pa nitong sinabi.

Nakakaakit naman sana kaso ayoko naman matsismis lalo na't minsan napapansin ko ang ilang tauhan niya rito na malisyosang napapatingin sakin.

"Tss. Wag na, no! Baka lumpuhin mo lang ako hanggang sa maimbalido! Maliligo na nga ako!" sabay marahang tampal ko sa pisngi niya na ikinangisi lalo niya.

Hay, ang ganda talaga lagi ng umaga ko. Palaging may poging bumubungad sa akin. Umaga man, tanghali, gabi—magdamag!

"Can I take a shower with you?"

Napapasinghap na siya'y aking nilingunan. Nang makatayo ako ay akma ko siyang tatadyakan ngunit hindi ko rin naman tinuloy.

"Tigilan mo ako, Heimlich! Kung ayaw mong sa banyo na lang tayo mag-date!"

"I would fucking love that. What a brilliant idea." lalo kong nadipenahan ang kanyang kuwit sa baba nang siya'y ngumiti na kita ang ngipin.

Napakaperpektong nilalang.

Napailing na lang ako at agad na lumayo sa kanya. Baka kapag hindi ko siya agad layuan ay pumaimbabaw na siya sa akin. Nakakahalina pa naman kasi ang bango niya. At kapag tinamaan pa naman ito ay hindi pa naman ito mahilig magpalampas at magpapigil. Naririnig ko ang mahihinang halakhak niya sa pang-aasar niya sa akin ngunit hinayaan ko na lang siya.

"Wag mo ko lokohin. Kakaligo mo lang rin,"

"Damn, mi adelaide. Why are you so tetchy in the morning?"

"Dahil binubuwisit mo ang umaga ko." napabuntonghininga ako ng malalim at napairap sa kawalan.

Sa totoo lang ay hindi talaga nakakabuwisit, nakakaakit talaga siya.

"Bakit ka nabubuwisit? Hindi ka ba natutuwa na may gwapong laging bumubungad sa kama mo sa pagtulog at paggising sa umaga? You should be lucky because you have been given the privilege of being with a handsome man like me."

"Tss. Sa sobrang gwapo mo, nakakabuwisit ka na!" asik ko sa kanya. Aksidente kong naibato sa mukha niya ang hawak na panty na dapat na isusuot ko. Agad rin naman niyang nasalo.

"What's this? Oh," his lips automatically 'o'. Kinuha niya ito at pinagmasdan pa. "You know, you can wear this." mapungay pa itong tumitingin sa akin habang winawagayway ang red lace panty na nakuha ko.

Sinusuri. At sa paraan ng paghagod ng tingin nito sa hawak at pasimpleng sumusulyap sa akin at ngumingisi ay alam ko na agad ang iniisip niya.

"You know you look sexy when you wear these red panties." he licked and bit his lower lip in an erotic way that further parted my lips in shock. "Damn, I can imagine as you wear it on the smooth and white skin of the middle part of your thigh. You are sexy here when you spread your legs in front of me, especially and I can still see your flower in this red lace." sabay kagat niya sa pulang panty ng hawak niya habang malanding tumitingin sa akin.

The way he looked, I couldn't help but glare at him in shock, clearing my throat as my heart pounded.

"A-Ang bastos mo talaga!"

"Wag kang mag-alala, ikaw lang ang binabastos ko. And oh, don't worry, you might not even bother to wear panties anyway." makahulugan nitong sambit na ikinataas ng kilay ko.

"At bakit naman?" mataray na tugon ko at tinaasan pa siya ng kilay.

"Mapupunit ko rin naman yan mamaya."

Napasinghap ako sa kanya at napangiwi. "Umalis ka na nga sa harapan ko! Buwisit ka! Hindi mo ba alam? Dahil sayo nauubusan ako ng panty! Langhiya ka, ibili mo ulit ako! Ibili mo ulit ako!"

Agad ko nadinig ang mahina niyang halakhak habang patuloy na malisyosong tumitingin sa akin.

"Of course. No matter how many you want, mi adelaide." pabor pa na sagot niya.

Palibhasa, mayaman siya. Kaya kahit magpalit ka lang ng bagong panty araw-araw at diretso tapon sa basura o masira ay balewala lang sa kanya. Hindi ba siya nanghihinayang sa mga Victoria Secret na napupunit niya? Hindi ba niya man lang naisip na hindi lang basta babarahin ang mga iyon? Haynaku, mga mayayaman nga naman.

Inabala ko na lang ang sarili ko sa pagpili ng mga damit na binili niya sa akin sa malaking cabinet dito mismo sa may walk-in-closet. Kinuha ko na agad ang sa aling kumportableng suot na maaaring masuot ko na iteterno ko sa suot niya na sando.

Medyo naninibago talaga ako sa suot niya. Mahilig siya sa long sleeve pero nanibago ako ng bigla siyang nagsuot ng ganito... sexy at kapansin-pansin ang mapipintog na muscles.

"Phryne." dinig kong tawag niya. Ramdam ko ang panonood niya sakin habang siya ay nakaupo lang sa kama, nakadekwatro.

"Ano?" iritado ko siyang nilingon habang napapakamot ako sa aking ulo. Hindi na malaman kung ano ang maayos na susuotin.

"I'll just wait for you outside."

"Mabuti pa nga."

"Bilisan mo, ah?" tumayo ito papunta na pinto.

"Bahala na." pabalang kong sagot sa kanya.

Naramdaman kong lumingon pa ito habang hawak na niya ang hamba ng pintuan. "Bilisan mo talaga kung ayaw mong pasukin pa kita sa banyo habang naliligo." pagbabanta niya. "I will let you in and immediately grab and taste your luscious tits."

Nakita ko pa ang pagbagsak ng tingin nito sa may bandang dibdib ko. Napaamang ako, agad na niyakap ang sarili ng matantong wala akong suot-suot na bra! Shit!

"How about a quickie? Damn it, Phryne. Kanina pa ako tinitigasan. Hindi ka pa nakasuot ng bra—"

"You, idiot! Hindi talaga ako nagsusuot ng bra kapag matutulog at baka magka breast cancer ako!"

"You won't get breast cancer because I take care and work of your tits everyday and you know that. Let me, baby. Just for this morning. I can't go out with this boner---"

"Heimlich, ano ba?" I almost screamed at pandilatan siya ng mata. "Kahit ngayon lang, please, tigilan mo muna yang kamanyakan mo. I swear, hindi ako sasama kapag ganiyan ka!" I warned him.

"You really pain in my cock, mi adelaide." nanghihinang utas niya.

Napapasinghap na siya'y lingunan ko. Hindi na ako nakaalma na mabilis na agad siyang nakalabas at pinagsarhan na agad ako ng pinto.

"Napaka manyakis talaga. Tsk!" mahinang asik kong habang naiiling sa kawalan.

Hanggang sa namalayan ko na lang, ang pagkunot ko ay napailitan ng unti-unting pagngiti.

Sus! Gustung-gusto mo rin naman ang kamanyakan niya, Phryne Gretha!

Damn this man, he's really driving me crazy.

Matapos kong mag-asikaso sa sarili ay napagpasyahan muna naming mag-breakfast. I really have no idea kung saan man kami magde-date, pero bahala na siya kung saan man niya ako dalhin. Naglalakad na kami sa kanyang parking area na pagkalawak-lawak ay hindi ko pa rin talaga maiwasang mapalaglag ang panga habang nasisilayan at napapasadahan ko ng tingin ang mga naggagandahang koleksyon niyang sasakyan.

"Is this really your car? Damn it!" ginala ko pa ang mata ko sa napakalawak niyang garage, punung-puno ng mga mamahalin at iba't-ibang klaseng model at kulay na kotse na hinding-hindi basta mabibili ng kung sinumang mayayaman.

Ang makakabili lang nito ay mga saksakang kayaman!

"I'm curious. Since when did you have a car?"

"When I was just a sperm." sagot niya na ikinaamang ko.

"Not funny, Heimlich." I said in a sarcastic tone as I rolled my eyes at him.

Napaka pilosopo talaga nito kahit kailan!

"I'm not joking. I have not yet come out of my mother's womb. I have been given fancy gifts. Just jump in, mi adelaide." pinagbuksan niya ako ng pinto para makaupo sa shotgun seat.

Wow, Heimlich Sanjrani, opening the car door for me. How gentleman.

Otomatikong napataas ako ng kilay sa kanya habang umaangat ang labi ko. Amoy na amoy ko ang lalaking pabango nito na gustung-gusto ko. Parang gusto ko na lang siyang haklitin at biglang yakapin habang dinadama ang matigas na dibdib niya--damn it, Phryne!

And wow. Madali lang talaga sa kanya ang sasakyan na gagamitin. Sa dami ng nakahilera ay nalula ako. According to him, ang gamit niyang model ngayon ay 1970 Conrvette Stringray sports car—damn it! His car has a strong visual appeal, especially in royal blue. Saulo niya kaya ang mga koleksyon ng sasakyan niya? Sa sobrang dami at mamahalin ay hindi na mabilang sa mga kamay ko sa dami ng koleksyon niyang sasakyan.

"Okay, where is the seatbelt?" napatungo ako habang hinahanap yung seatbelt.

Inaamin kong, hindi ko maiwasang ma-excite. At umuupo pa lang ako sa kotse niya ay kumakabog na ng matindi ang puso ko sa saya.

"It's seat belt goes around your waist. Let me show you..." lumapit ito sa akin at may hinila sa gilid ko. Napaharap naman ako nang maramdaman ko ang paglapat ng kanyang tungki ng ilong habang mainit na humihinga sa aking pisngi, parang nananadya lalo nang pumupulupot ang braso nito sa aking baywang. "There." he softly chuckled.

Halos palihim akong mapairap at malalim na napalunok ng may maramdaman akong kakaiba sa kaibuturan ko. Damn him! He is really good at seducing even with simple moves!

Kasabay ng pag-ayos ko at paglingon ko sa kanya ay paglagay niya ng shades sa aking mata.

"You have to wear this."

"What for? Ang sosyal ko naman dito!" nangingising ani ko habang inaayos ang salaming sinuot niya sa mata ko.

He just chuckled. Nagsuot rin siya ng kanya. "Couple shades."

Napasinghap pa ako ng mabilis niyang dinampian nang halik ang noo ko.

Sa pagdadaga na naman ng dibdib ko ay mabuti na lang at mabilis ako nakabawi ng reaksyon.

"Stop being so cheeky, Heimlich! It's super, duper, cringey!" hindi makapaniwala ko siyang tingnan sa kanyang naging turan.

"Damn, just stop being a complainer, mi adelaide. Wala na akong pakialam kung anong iisipin mo sa akin." he scrunching his nose and simple rolled his eyes off of me.

"Whatever." natatawa kong tugon.

"Your hair is going to get a bit messy, just to let you know."

Napanguso at tinanguan na lang siya. "Alaga sa conditioner ang buhok ko kaya okay lang."

"Damn sure it's okay. You look even sexier in my eyes even when your hair is fucking messy." he said mockingly.

"Heimlich, eto na naman tayo!" napabuntonghininga ako at inirapan siya ng malisyoso na naman itong tumititig sa akin.

He glared at me innocently. "What? I'm just fucking stating the fact. Don't be conscious of me, mi adelaide. I love when you're comfortable moving in front of me and don't care about the looks. Even if you look clean or dirty, you're still beautiful. So, fucking beautiful."

I bit my lower lip. Napanguso ako para pigilan ang ngumiti. Napaka galing niya talagang mambola! Sa pagkailang ay naiiling ko na lang siyang iniwasan ng tingin. I heard him chuckled.

He smirked and his grin widened even more. "Sanay na akong nakikita kang magulo ang buhok mo. I will never forget how I messed and cling to your hair every time your lips touch and suck my abs—aw! What the hell?" napaigik siya sa sakit ng kurutin ko siya sa kanyang tagiliran.

"Can you please, will you drive now? Kasi kung hindi ka titigil ay bababa na lang ako."

Napairap siya sa akin. Nakita ko pa ang pasimpleng paghaplos sa kanyang tagiliran na kinurot ko. Napakagat ako sa ibabang labi at pinigilang makonsensya. Eh kasi naman... bakit ba kasi walang preno ang bibig niya at napaka bulgar magsalita! Hindi ba siya kinikilabutan? Dahil ako, kilabot na kilabot na.

"Damn, you're just the first woman to have the courage to hurt me physically. Ang tindi mong mangurot." reklamo niya.

My lips lifted in a grin. "Oh, it's my honor to hear that, my majesty. What are you waiting for? Drive now." utos ko.

"You wait later. Save your sweet pussy and I'll drive you until you go crazy. " makahulugan niyang sambit na ikinalunok ko.

Bakit pakiramdam ko pinagbabantaan ako nito?

Napaamang ako, wala ng salitang maisambit. He just bit his lower lip at nagsimula ng paandarin ang kanyang kotse. At sa isang kisap ko na lang ng aking mata ay mabilis na niyang napaharurot ang kanyang sasakyan mula sa kanyang kastilyo habang binabaybay ang maluwag ng kalsada sa kung saan. Hindi ko maiwasang mapapikit habang dumadapyo sa aking mukha ang maalinsangang hangin. Halos itaas ko ang parehas na kamay ko, napapasigaw lalo na't nagsimula siyang magpatugtog mula sa stereo.

Nagkatanginan kami at lalong lumaki ang ngiti ko nang makita kong nakangiti rin siya sa akin.

The music matched how I was feeling. It's so vibey and you will be entertained while listening and watching the beautiful view as we pass by.

"Where is our first date Heimlich, hm?" tanong ko sa kanya.

Dumapo ang tingin ko nang maramdaman ko ang pagkuha niya ng kaliwang ko, inangat niya ito at agad na dinampian ng halik habang napapagawi ang tingin sa akin. Kung hindi lang ako naka shades ay baka tuluyan na niyang makita ang pagkagulat at pagkailang ko sa ginawa niya.

He just kept on driving as he continued to kiss me one by one on my fingers. And every touch of his lips on my finger seemed beautiful to me, hearing him at the sound of his kiss.

"H-Heimlich," hindi ko maiwasang manlambot sa tuwing dadaiti talaga ang kanyang labi sa bawat kaunting hibla ng aking balat.

"What? Did your heart flutter when I did this, hm?"

Palihim akong suminghap at malalim na napalunok.

Heto pa nga lang sa paghahalik niya sa mga daliri ko ay nanlalambot na ako! Paano pa kaya kapag labi na niya lumapat sa labi ko? At hindi ko alam kung bakit palagi niyang ginagawa ito sa akin sa tuwing magkadikit kaming dalawa. Dahil bukod sa labi ko, paborito niyang halikan ang mga daliri ko at ipagsiklop ang aming kamay.

"Saan b-ba kasi tayo pupunta?" pag-iiba ko ng usapan.

Napabuntonghininga ako ng malalim ng maramdaman kong parang kakapusin ako ng hininga. I don't know, every time he does this, my heart type really seems to get stronger. At inaamin kong... siya lang pa lang ang taong nakapagpaparamdam ng kakaibang tibok nito.

"You will see." sagot niya ng ikinaalipungat ng mata ko nang ngumiti siya.

"Is it a surprise?"

Napalunok pa ako ng hindi na niya binitawan ang kamay ko at pinagsiklop niya pa ito habang patuloy ito sa pagmamaneho na parang hindi nahihirapan. Wala na yatang balak pang bitawan.

"I hope you're aware. So, stop asking."

I rolled my eyes. "Hmp! Siguraduhin mo lang na magugulat talaga ako dyan sa pupuntahan natin!"

"Oh, mi adelaide. You won't just be surprised, you will like it very, very, much." he said playfully as he winked.

P I E D R A I J A D A