"Is it good?" tanong niya habang sumusubo ako.

Hindi ko matigilan dahil ang sarap habang tumatango-tango ako at napapaungol sa paglasap sa harapan niya. Matagal-tagal na rin nung huling ko matikman ito. At ngayong nakakain ko na ay parang hindi ko matigilan kahit pa ako'y mabulunan.

Sumubo lang ako ng sumubo na para bang ito na ang pinaka huling kain ko nito sa tanang ng buhay ko. I know I'm just overreacted but it's been a few years since I've eaten them, because every time I eat them, a lot of memories come into my mind. Sobra. Lalo na naaalala ko ang aking pamilya.

"Sobrang sarap!" sabay ngiti ko sa kanya. "Kasing sarap ng luto ng Mama ko. T'saka ako."

"You?" tila nalito ito.

"Masarap."

"Huh?"

"Magluto!"

"Ah," makahulugan pa itong ngumiti sa akin habang marahang tumatango na ikinairap at iling ko na lang.

"In fairness, galing ng chef niyo, ha. Kuhang-kuha ang lasa!"

Ngumiti siya sa akin na para bang maliit lang na bagay iyon. I'm surprised he's not eating even though he's just sitting, sipping coffee and watching me intently eating breakfast with a smirk on his lips.

Natutuwa ako kasi na-missed ko kumain ng mga filino foods. May sinangag akong nakita ng nakapukaw agad sa akin ng atensyon kaya yun agad ang aking nalantakan. At kung anu-ano pang mga prito. Hindi ko naman alam na magagawa nila ito dahil kakaibang pagkain ang hinahain nila rito sa tuwing papatak ang oras ng kainan, masyado kasing sosyal, at sa sobrang sosyal ay parang hindi na kayang lamunin ng sistema ko. Naninibago pa kasi bituka ko, pero ng minsang mabanggit ko ito sa kanya, kay Heimlich, hindi ko naman inaasahan na magagawa nilang magluto nito.

I secretly smirked. I simply glanced at him while his eyes were busy looking around and sipping coffee from his cup.

Isang napansin ko sa ugali ni Heimlich, kapag madaldal ka sa harapan niya at pakiramdam mo mukhang wala siyang pakialam at hindi nakikinig, hindi ibig sabihin non ay wala talaga siyang pakialam at hindi matatandaan ang sinabi mo. Minsan magugulat ka na lang na kapag binanggit mo sa kanya ang mga bagay na inaakala mong hindi niya pinakinggan, yun pala, alam pala niya. Sya pa magpapaalala, minsan gagawin pa at masosorpresa ka na lang.

Although often, there is a chance that he is a cold and grumpy person. Somehow, he was very thoughtful even in small things. Medyo nasasanay na ako sa kaugalian niya.

"Bakit hindi ka kumakain?" tanong ko sa kanya habang nagkakamay ako, sumubo ako muli ng isang kanin sabay kagat ng ulam.

Nagpaalam ako sa kanyang magkamay kung pwede, kasi 'diba, masarap magkamay habang kumakain lalo na't kapag ganitong karaming pagkain ang nakahain sayo? Tapos mga paborito ko pa!

Sabi niya ayos lang raw, hindi naman siguro masamang tingnan na nagkakamay ako sa kanyang gintong pinggan, diba?

Nakita kong napailing siya. "I might not be able to eat well when I'm watching you, mi adelaide..You... eating ... tasting foods." napabuntong-hininga siya at sumandal sa inuupuan. "I'm starting to get jealous of the foods you eat."

Natawa ako ng bahagya sa sinabi niya dahil alam ko namang nagbibiro lang sa kanya.

"Ano ka ba!" tumingin ako sa paligid at nang matantong wala namang bantay at kami lang naririto ay maloko ko siyang nginisian, binulungan ko kahit na magkalayo ang aming inuupuan sa parihabang mesa. "Sawa na kasi ako sa lasa mo... pagbigyan mo na ako rito, okay?" sabi ko, sinabayan ang biro niya.

"Naughty, mi adelaide..." napapailing na umiwas ito ng tingin habang may nagkukubling ngiti sa kanyang pilyong labi. Bagay na napapadalas ko ng mapansin sa kanya.

One of the things I noticed about him was why his sex appeal was so great, besides being mischievous face is whenever he smiles big, his dimpled chin is noticeable.

Hindi ko alam kung ano ba talagang kiliti ng taong 'to, pero kapag rerebat ako ng kung anu-ano, kahit na pigilan niyang maging seryoso ay napapangiti ko siya kahit papaano. Hay... mas lalo tuloy siyang gumagwapo sa paningin ko sa pagdaan ng mga araw.

Kahit na madalas tahimik siya, alam ko namang iingay rin siya kapag magkasama kami sa kama. Nagiging madaldal kasi ito kapag, alam niyo na...

Dito sa may pool area naka set-up ang breakfast namin. Pinamamaligiran kami ng mga namumukadkad na hardin at kitang-kita ang view ng mga puno lalo na ang maaliwalas at maulap na kalangitan. Ang tama ng araw ay hindi naman ganun kasakit dumampi sa balat ngayong umaga. Sinamahan pa ng mga ibong sumisiyasap sa kawalan.

Maganda at maaliwalas talaga rito kaya naman nagagawa kong gumalaw ng gusto ko ng hindi ako nako- conscious. Mas nag-e-enjoy pa nga ako eh, sa bawat kasi subo ko hindi ko maiwasang pasadahan ng tingin ang kapaligiran lalo na ang laki at lawang ng tindig ng kanyang kastilyo. At isa pa, iba kasi pakiramdam ko sa loob, eh. Masyadong mabigat sa pakiramdam na kahit alam kong sobrang ganda at lawak ay nalulula na ako.

Isa lang sa napansin ko sa bahay ni Heimlich. Since nakakailang araw na ako rito, marami akong natantong pambihirang bagay sa bawat parte ng kastilyo niya. He really lives a pretty incredible life, full of chilling and palatial places. Kahit nasa tahanan niya lang siya, he's always wearing insanely expensive watches and often surrounded by his two-hundred thirteen pretty nice cars. Yea! Para talaga siyang nangongolekta ng kotse at kung ituring niya ito ay parang mga laruan lamang. Minsan naman kapag hindi ko siya nakikita, lagi niyang paalam na nasa study room lang siya.

Tumikhim ako at napatitig sa kanya. Matagal na akong kating-kati ngunit tila para bang may pumipigil sa akin na itanong ito sa kanya.

"So..." nang maramdaman kong ako'y busog na ay napasandal ako sa malambot ng inuupuan ko. "What do you actually do, Heimlich?" curious na tanong ko sa kanya sabay inom ko ng juice.

Napaiwas ako ng tingin ng mag-angat ito ng mukha. Natatakot sa maaaring maging reaksyon niya, ang pagkakaalam ko kasi ay ayaw nito maraming tinatanong sa personal na buhay niya pero katulad nga ng sinabi niya...gusto niya ako at mahal naman niya ako, 'diba? Kaya... hindi naman siguro masama kung may malaman ako tungkol sa kanya kahit papaano at makilala pa siya ng husto.

Kahit kaunti lang. Mabawasan man lang ang isipin at kalituhan ko.

"Just shoot it, Phryne. Why do I seem to see in your eyes that you are hesitating?" akala ko ay aalma ito ngunit nanatili lang itong kalmado.

Napaamang naman ako. Tumikhim ako at bahagyang natawa. "A-Ah, kasi, 'diba nga, sabi mo, may mga bagay na hindi dapat ako malaman at tinatanong sayo?" maagap na sagot ko.

Dahan-dahan siyang napatango, natulala saglit. He rested his elbow on the hand of the chair as his own right thumb played with his lip piercing.

"Really? I've changed my mind. What do you want to know about me?" tutok ang matang tanong nito sa akin. Bigla naman umusbong ang aking hiya.

Pwede ba siyang magtanong kahit hindi nakatingin sakin? Ang laking distraction kasi ng kulay ng mata niya. Parang kahit titigan mo ay kusang mapapatikom na lang ang bibig mo.

"A-All of you?"

"Are you sure?" napataas ang kilay nito, naninigurado. Na para bang senyales na kapag sinubukan ko ay hindi ko na dapat pang bawiin.

I bit my lower lip. "Yea?" pumikit ako saglit at umiling. "Yea.." sabay sunud-sunod na tango ko. "Bakit ka naninigurado?"

"Coz I..." he bit his lower lip, it seemed like he still wanted to say something but he didn't go on. Umiling agad ito. "Nevermind."

"So, ano? Simula tayo sa kung ilang taon ka na." I smiled a little at him to reduce my embarrassment.

Seriously, Phryne? Are you still embarrassed by this situation? Ang korni mong babae ka.

"Oh, come on, seriously? Is this a fucking slam book?" his eyes bore on me, sa pagod pa na boses nitong tugon.

"Heimlich!" suway ko at pinandilatan siya saglit at tinaasan ng kilay na baka may nakakalimutan siya.

He bit his lower lip at napahilot sa kanyang sentido at napapapikit ng mariin. Nagkasundo na kasi kami na since parehas kaming pilyo at pilya, walang tabas ang mga bunganga at parehas pa mahilig magmura, ang tanging wag naming gagawin ay huwag na huwag magmumura sa hapagkainan. Huwag na huwag. Mga dalawang linggo siguro bago ko siya napapayag nito at nakita ko namang sinusubukan niya.

May bait din naman pala itong taong 'to.

"Come on. Tell me!" napakibot ako sa aking kinauupuan. "Siguro hindi nagkakalayo ang agwat natin? Twenty-four na ako. Siguro twenty-five ka pataas? Hindi siguro lalagpas ng thirty—"

"Thirty-two." malinaw na sagot niya na ikinatikom na agad ng bibig ko.

Napapakunot na siya'y pinagmamasdan ko. Really? He's 32!? Ang layo ng agwat niya! Mas matanda pa siya sa Kuya ko kung tutuusin kasi three years lang ang agwat naming dalawa pero siya...

"Do you have a problem, mi adelaide?" agad akong namalikmata sa pagkauntag niya.

Hindi ko maiwasang mapainom nang tubig sa panunuyot ng lalamunan ko habang tipid siyang nginingitian. Well... mukha naman siyang batak sa gym. Well define body and all his muscles are in the right places. Walang makikitang labis o kulang. Tama lang, wala ring tulak-kabigin. Lalo na sa kanyang proposyonadong panga na mahilig pagalawin sa tuwing siya'y seryoso, nagagalit o naiirita, at kahit na ngumingisi. Ito yung tindig na pang mature na talaga at hindi mo masasabing pang-totoy ang itsura kasi... kasi Tito! Mukha siyang tito na papabol.

Pasalamat na lang talaga at bawing-bawi ang itsura kaya hindi halata sa edad niya. I bit my lower lip, pinigilan kong matawa sa isiping malaki ang agwat ng aming edad. So, ang tawag ko pala dapat sa kanya minsan, Kuya?

Damn, hindi ko alam na isang tulad niya ay matagal na palang namulat sa mundo.

"W-Wala... uhm..." ngumuko ito saglit na tila sinusuri ang aking reaksyon habang malalim na nakatingin sa akin. Nakita ko pagsugat saglit ng ngisi nito. "What's your favorite color?"

"Tss." he sighed again na tila boring na boring ito sa mga tanong ko pero mabuti na lang ay sinasagot niya. "Anything but dark."

Hanggang sa dumami na ng dumami at yun ay pinagtiyagaan niyang sinagot ng akala mo'y hindi na pinag-isipan dahil sigurado siya sa gusto niya. Kahit papaano, sa maliit lang na bagay ay may napag-alaman ako tungkol sa kanya.

"So... what do you actually do? What's your work?" balik na tanong ko. Pinaikot-ikot ko lang hanggang sa pinaka unang tanong na tinanong ko kanina ay tinanong ko muli ngayon.

Tinaasan niya ako ng kilay.

"Kasi diba, mukhang nakatapos ka. Alam mo kasi, hindi ako nakatapos, high school graduate lang ako. Hindi ako nakapagtapos at kapos kami sa pera. At'saka, sa tanda mo ng 'yan—I-I mean," pag-agap ko. Baka kasi ma-offend siya pero totoo naman na mas matanda siya sakin! Napairap siya saglit sa akin habang seryoso akong tinititigan. "Uh... you know, based on what I see of you, a lot has been achieved in life. Your folks must be really proud of you, huh?"

Bumuntong-hininga siya ng malalim. Mataman niya akong tinitigan habang nakikinig sa akin.

"I do business." tipid na sagot niya.

"Business about what?" I bit my lower lip.

"I have few companies, hotels, clubs, restaurants, casinos and I am the CEO." napairap siya sa kawalan at bumuntong-hininga na animo'y kaunting laway pa naman ang nagagamit ay pagod na agad magsalita, tss.

"Really?" interesante kong tugon at hindi ko maiwasang mamangha. Sa isiping 'yon ay hindi nga talaga siya basta mayaman, masipag rin na lalaki sa daming trabahong gampanin niya sa buhay.

"Ah-huh," bumuntonghininga ito saka tumango."I also enjoy buying stocks and selling them for twice as much to others. In a roundabout way, I also help buyers and sellers because I usually give profit from the stocks that pass through my hands. It's a win-win solution." seryosong paliwanag pa nito.

"Wow... you must be smart." hindi ko maiwasang maipuri siya. For sure, swerte ang mapapangasawa niya kung sakali. "Tapos ano pa?"

He groaned. "Hindi ko na iisa-isahin ang lahat at baka makatulugan mo pa. The total is excessive because my ownership is included, and the other details is... useless. Things you should never know..." he said in his lips grim line.

Napanguso at napatango na lang ako. Tipid niya akong nginitian, ganun rin ako. I really have a feeling there is something. I would have liked to ask him a lot, maybe he won't be able to answer either.

Yumuko ako saglit sa kinauupuan habang pinaglalaruan ang aking daliri. "Akala ko ba pwede kong malaman lahat... tss.." I almost whispered to myself.

Pakiramdam ko talaga na hindi niya talaga kayang magsabi ng buo sa akin. Naiintindihan ko naman.

Umangat ako ng tingin sa kanya at napakunot. "Hey, why don't you eat breakfast? Aren't you hungry?"

"Why?"

"Hindi mo kasi ginagalaw ang pagkain mo." sabay nguso ko sa pinggan niyang hindi man lang nabahiran ng kahit anong dumi.

Puro lang siyang kape sa umaga. "Masamang malipasan. Puro ka kape, masakit sa sikmura."

"Hindi masakit ang sikmura ko, kung puson pa, oo." sagot niya na ikinakunot ko.

He twitching his lips, place his palm on his cheek and lower himself for a moment on the table then shook his head while gazing at me. "I'm not hungry. Thanks for the concern, mi adelaide." then his lips formed to small smile at naging suplado muli ang itsura sa kawalan.

Moody.

"Bahala ka." I scrunching my nose after telling him at inirapan siya.

I heard him chuckled. "But..." unti-unting tumayo ito hanggang sa dumalo sa akin na ikanaangat ng ulo at taas ng kilay ko. "...I'm craving for something. Kanina pa." sabay hawak nito sa kamay ko para mapaangat patayo ako.

"Heimlich! Where are we going?" natatawang tanong ko sa kanya dahil lakad-takbo kami sa labas kung saan pababa ng hagdan.

"Let's make fantasies. "

"F-Fan... what?" napapaamang at nauutal na sagot ko sa kanya nang malapilyo at makahulugang ngumisi ito. "Ang takaw mo!" sabay hampas ko sa kanyang braso.

He cupped his jaw while trying to hide his playful smile. "As I promised, I wanted to do all the things I was fantasizing about, right? Come on, I need you as my appetite."

"P-Pero..."

This time ay parehas na kaming natawa, hindi namin alam ang dahilan. Siguro iisipin ng makakakita ay baliw kami o parang mga batang nagliliwaliw—hindi. Kundi baliw na baliw na yata sa isa't-isa. Halos takbuhin namin hanggang sa mapadpad kami papunta sa kanilang maze wall garden. Hindi kami nagdalawang-isip na pasukin 'yon dahil interesado rin akong mapasok 'yon kaya di na ako nagpapigil.

Tatawa-tawang habol ang hininga ng matigil kami bigla sa loob. Hindi na alam kung saang parte, hindi alam kung saan rin ang labas. Panay tanghod ko sa paligid, mukhang walang makakakita sa amin dahil medyo mataas ang pader na namamagiliran sa amin.

"Baka maligaw tayo, Heimlich..." nahampas ko siya sa dibdib.

Nagkatingin kami nang isandal niya bigla ako sa madamong pader habang habol ang aming paghinga. Sumandal din naman ako at napapikit, umarko ang ulo at agad na nadama ang pagdapyo ang pang-umagang hangin.

"I know this. I've tried a few times to get in here and we definitely won't get lost." sagot niya habang nakahawak na sa baywang ko, bumubulong, ramdam ang init ng hiningang dumadapyo sa aking balat.

Pinaningkitan ko siya, awtomatikong dumantay ang parehas kong braso sa kanyang matikas na balikat. "Are you sure?"

"Mhmm-hmm.." anito habang tumatango. "So, damn, sure."

Nadipenahan ko ang paligid ngunit hindi ko man lang namalayan na nakalayo pala kami sa pagtakbo. Ilang beses na inikot—ikot at narito na yata kami sa parteng gitna dahil nakikita ko ang bilog na damo sa gitna.

Napahinga ako ng maluwag. "It's okay. I trust you." I gave him a small smile.

Tutal ay kabisado naman niya ito, makakalabas naman kami rito ng hindi nahihirapan. Nagulat ako ng hawakan pa nito ng marahan ang mukha ko habang tinititigan ako.

Hindi ko rin maiwasang hawakan ang panga niya, ramdam ko ang kuryenteng nagmula sa aking daliri hanggang sa kumalat sa sistema ko nang maramdaman ko ang kanyang nakakakiliting balbas sa panga, lumapat saglit ang tingin niya sa ginawa ko at itinuon muli ang tingin sa mata ko. Kahit hindi siya ngumingiti, nakikita ko sa mga mata niya. Posible palang ngumiti rin ang mga mata, no? Nahahalata mo ang saya. Ramdam mo talaga ang intensidad.

Ewan ko, sa tuwing nagtititigan kaming dalawa, nakakasanayan ko na. Parang sapat na. Like, no need to be sexually involved. Dahil minsan, kahit na walang nangyayari sa amin ay nagtititigan lang kami minsan—madalas sa kama hanggang sa abutin ng antok.

I don't know. My heart seems to be at peace. At this time, while staring at this handsome man, with sinfully curvy red lips, especially his candy-like eyes. Every time the sun rises, this color grows brighter. Bluish-green. Something I like most about the part of his face besides his lips.

Makahulugan ko siyang nginitian ng mapansin ko ang kanyang tingin. Naramdaman ko na lang ng unti-unti lumapit ang mukha nito sa akin at ako'y mainit na binulungan.

"I really like to see you in a silky dress, mi adelaide..."

I chuckled. Sandali napaiwas ang sarili ko sa kanya dahil sa kilitang hatid ng kanyang hininga.

"You're like goddess..." sambit pa nito.

"Is that so, hm?" ani ko rin sa malambing at marahan na boses. "Would you?" tudyo ko pa sa kanya na ikinangiti niya.

He bit his lower lip and wet it. "Yea, mi adelaide. So, I could tear it off you..."

Natawa ako at lalong sinakyan siya. "Well..." I held his hand and laid it on the hem of my dress. "...would you rip my silky dress? I'll blacken your eye, my majesty." nakangisi kong may halong pagbabanta.

I also showed my fist and pretended to punch him which he laughed softly. Lalo na ng pandilatan ko siya. I even gave him the consequences even though he knew I was just joking. Namumungay na ang matang napailing siya sa akin.

Nagtagal ang tingin namin saglit. Hindi ko maiwasang mapalunok at kahit gusto kong ikuwala ang aking tingin ay hindi ko na magawa. Parang dinadaga na naman ang puso ko. Lalo na sa paraan ng mga paghawak niya sa baywang ko, hinahimas papunta sa hita ko taas-baba, patuloy na hinahaplos. Pakiramdam ko nag-iinit na naman ako. Hindi ko maiwasang mapasinghap ng malalim dahil sa mainit at magaspang niyang palad na gustung-gustong muling maramdaman ng balat.

"Heimlich..." my voice hoarse.

I felt he slowly approach until our burning lips approached. Ramdam ko ang hawak nito sa batok ko hanggang sa siliin at halikan niya pa ako ng mariin.

"Do you have fantasies about me too, hm, mi adelaide?" anito habang mararahang pinapatakan ang labi ko na animo'y isang paru-paru kung lumalapat.

Pinalalapat sa buong pisngi ko na nag-iiwan ng matutunog at malalagkit na halik. Here I realized that this is one of my main weaknesses when he does this to me.

Hindi ko maiwasang mapapikit sa kanyang ginagawa. "Not sure, but I want to do a lot..." halos hangin na ang maiutas ko ng maramdaman kong perpektong nakalagay ang mga palad nito sa aking baywang habang hinahagod ito. Tila tinatantya ang kurba ng aking baywang.

Hindi ko maiwasang pangilabutan. Lust clouded my vision. My mind seemed to be zero and all I could think about was his delicious and insane kiss. I gasped. I feel like my nipples are already hardening beneath my white silky dress. Napapatungong sulyapan ko iyon at hindi ko maiwasang mapakagat sa ibabang labi.

Damn it! Why am I so responsive?

"Like?" mapanuya nitong tugon. Nang mag angat ako ng tingin ay lumapat din ang mata niya sa dibdib ko kasabay ng paghigpit ng panga nito.

"Like this..." unti-unti ko siyang niyakap hanggang sa humagod ang mga palad ko pababa sa kanyang malapad na likod hanggang sa kanyang maumbok na puwitan. Napamura siya roon sa ginawa ko na ikinadaing ko dahil sa saglit na pagkagat niya sa leeg ko.

"Fuck, Phryne. I'm trying to be gentle..." I heard he muttered a curse, again and again as my palms rubbed his shoulder down his chest to his stomach.

Tinawanan at inilingan ko. "Oh, don't be."

Hanggang sa tuluyan na kaming parehas napigtas sa panunuya nang isa-isa naming parehas tinatanggal ang aming mga damit. Halos manginig ang mga kamay ko sa pagtanggal ng butones nang kanyang long sleeve. Ramdam ko ang pagkontrol sa bawat galaw nito habang nadidinig ko ang mahihina at malulutong niyang mura. Halos magusot ang mga ito dahil sa paglukot ko kanina habang hindi nilulubayan ang labi namin ng isat'-isa na tila uhaw na uhaw.

"Heimlich..." pukaw ko sa kanya habang inihihiga niya ako sa gitna ng damo ng maze wall garden.

Oh, my god! We are having sex in their fucking garden!

Sa wari ko ay nasa gitna kami. Ang natatanging sapin lang ay ang kanyang damit at parehas na kaming walang kasaplot-saplot na para kaming mga Eba at Adan, kahit na ramdam ang malamig na hangin na dumadapyo sa amin ay tila nagtatalo ang mainit na nararamdaman sa aming kalooban. At kahit may pagkamatayog ang pader na pumapagitan sa amin ay hindi ko maiwasang mag-aalala na baka may makakita sa kahalayang ginagawa namin dalawa!

But I got hornier and hornier by each passing minute!

Nadidistrak ako nang unti-unti na akong napapahiga dahil sa kanyang paniniil ng kanyang mapanuyang halik habang pumapaimbabaw na sa akin. Marahan ko siyang itinulak muna sa dibdib kahit na parehas na namumungay ang aming mata.

"Heimlich..."

"What?" mahina nitong tugon na halos ungol na ang lumabas mula sa bibig nito, kagagaling lamang sa pagkaalipungat gayong magkalapit ang aming mukha.

"What if someone sees us?" ginala ko ang ulo ko sa pagtingin sa paligid hanggang sa maramdaman ko na naman ang mga labi niyang naglalakbay sa aking leeg papunta sa aking gitnang dibdib.

I couldn't help but let out a slight growl. "Heimlich,"

Tumigil ito saglit, tumabingi ang kaunti ang ulo nito. Nagkurba ang labi sa pagkangisi at umiling. Nakadestino siya sa pagitan ng aking mga hita habang siya ay nakadapa, kaya sa tuwing tutungo ako ay nakaultaw ang kanyang ulo habang nasa pagitan niya ang aking malulusog na dibdib.

"No one will sees us, mi adelaide..."

I moaning lightly when his tongue is inserted inside my mouth to find my tongue as well. He sucked on my tongue as his palm slowly pressed against my breasts, cupping and pinching it, causing me even more hotter with the strange sensation he gives me.

"And if anyone sees, I don't fucking care. I want them to know you're mine. You're mine... I'm yours, from this day, until the end of the day." aniya sa kalagitnaan nang paghalik niya sa akin.

"Heimlich... please," hindi ko maiwasang mapasigaw ng hagudin niya ako roon na eksperto niyang mga kamay, nanunuya at nanunundot sa aking gitnang bahaging lumalagkit.

"You like this, huh?"

"Heimlich! Ah!"

Lalong umarko ang ulo ko habang nakahiga. What he does is insane. He, who was on top of me, gasped as he stared at me with mixed of lust. While I, repeatedly chanting his name. Sa likod na kanyang gwapong mukha ay silay na silay ko ang maaliwalas na kalangitan.

Sa aming kapusukan ay saksi ang buong kalawakan.

I looked down and watched his fingers are rubbing my clit as his erection appear and gradually rises in my sight. Standing, proud, and seemingly throbbing and seeing the tension of the vein in his delicacy.

"Tell me what you want, mi adelaide." habang walang tigil ang ekspertong kamay nito sa aking pagitan ng mga hita.

Patuloy naman ang siil nito sa labi ko, mga labi niyang naglalakbay papunta sa aking buong mukha, pababa sa aking baba, halos himurin nito ang buong leeg ko na lalong ikinabaliw at init ng pakiramdam ko.

"I, I want... more." I could hardly recognize my voice from what I was saying.

I couldn't keep up when his warm lips covered my nipples. He nipped, licked, sucks, and doesn't stop like a hungry baby, while his left hand is expertly pinching me across my breast.

"Oh, damn it, Heimlich!" naiiyak sa kabaliwan na halos umarko ang aking katawan palapit sa kanya. Lalo na ng maramdaman ko ang kanyang pribadong ari na tumatama sa aking tiyan.

Nakakakuryente, gising, tila tumitibok at matigas na nanunusok.

Sa kabila ng nagliliyab ng aming nararamdaman ay lalong naglilingas pa nang matapos ang pag-iinit na tagpo sa maze garden wall, ay kung saan-saan parte pa kami ng kastilyo nagtalik. Sinusulit ang pagliliyab hanggang sa mapagod at tuluyang na maupos at maging abo.

Tila parehas matindi at walang kapaguran.

From his shower room na halos ilang beses akong tinira patalikod, up to in his king sized bed that almost three times we reached the peak of happiness there, in his hot tub which further boiled the heat of our feelings almost catching the warm caresses and kisses that were shared. Damn. Hindi na talaga ako magtataka kung bakit yung ibang babaeng kilala siya, na dumaan sa mga palad niya ay tila baliw na baliw pa rin sa kanya. He's really a good fucker. Ngayon ko lang napatunayan 'yon dahil pinamamalas niya sa akin ng matindi ngayon.

He's a fucking expert and not an amateur. He was wild when it came to bed. Like a fucking gorgeous beast!

"Oh yeah... you like it?"

"Yea..." halos sabunutan ko na ang aking sarili habang kinakagat ko ang sariling daliri.

"How much?"

"Oh... more! I love it." I frustratedly said. "Ah! Ah! Heimlich!"

"Fuck, I want to fuck you so hard, mi adelaide. Forgive me immediately for the fury I will do to you."

Lately he has been gentle, but as time goes on, he becomes more and more stiff and becomes intense. I felt his slap on my face as well as on my breast which was further aggravated by the sensation I was feeling.

"Look at me. Don't take off your eyes, mi adelaide. Do you love it, hm? " mapanuya niyang tanong habang ang mga bawat galaw nito ay nagiging agresibo.

"Ah! Heimlich... yes! I love it!" napapapikit na tumango ako. Kahit may nararamdaman pagkapagod, ngunit traydor yata ang aking katawan kung bakit gustung-gusto pa.

"You love it, huh? You enjoying too much. Wag kang mag-alala at kulang pa 'yan. I still have a lot to show you that I can make sure you cry with pleasure." paulit-ulit na sambit niya habang patuloy na umuulos sa akin.

Maya-maya'y narinig ko na lang ang pagkasira ng panty ko na pinigtas niya.

"You know I love your grunts. Watching you so wide and tight under me, fucking gorgeous, baby." he said seductively.

Sinimual niya sa akin ang panty ko sa bunganga ko para hindi lumakas ang ungol ko. Kinagat ko ang tela upang hindi mapasigaw ng husto.

"Hush, quiet, baby..." he said, halos mapaungol ako.

Sa panggigigil ay halos sakalin niya ako at lalo pa akong nadarang!

He spit in his palm and even ran his palm over my womanhood. Tinatampal niya ako sa mukha ng paulit-ulit habang ang ulos nito ay unti-unti bumibilis, babagal... biglang bibigalin at babaon tapos bibilis muli! Fuck him!

"I can't... I am so close, baby!" impit ko.

At habang ginagawa niya iyon at panay bulong ito, paulit-ulit akong sinasampal sa mukha na lalong ikabaliw at darang ko lalo. Hindi ko alam kung bakit kahit gaano siya kaagresibo ay lalong nadaragdagan ang pagkadarang ko.

"Come for me, mi adelaide." he sighed violently. I could almost hear such a violent groaned like a mad lion. ""Spread your legs properly so that I can see your rosy sweet pussy."

"Ah, you're so big..." I frustratedly said that to him and I was not deterred.

"But it fits you perfectly." then I heard the growl that he accompanied with laughter.

I moaning lightly, gasping. We are both grunting and panting. Sandali kong pinutol nang lumalalim ang aming halik.

"What if your servants hear and see us!?" bulong ko sa kanya habang tinititigan ang lawak ng paligid sa loob ng study room niya.

Nasa kalagitnaan kami ng mga matatayog na punung-puno ng mga libro. And yea, we are the types who are like students, hiding in many books to make-out. I didn't know Heimlich had this idea, but I couldn't help but laugh at what I was thinking. It's just that... cute and hot to imagine.

"I doesn't matter." walang pakialam nitong sagot.

Hindi na ako nakaalma dahil kapag naman tinamaan ito kahit saang lugar o oras ay hindi ito pumapalampas.

Halos mapahigpit ang kapit ko sa kahoy na pinaglalagyan ng mga libro nang ipasok niya ang ulo niya siya sa loob ng palda ko. Nakahanda na ako dahil hindi na ako nag-abala pang magsuot ng panty dahil alam kong pipigtasin niya. I heard him chuckled under my fucking dress. Marahil nagulat siya dahil wala na siyang mapupunit na panty.

"Oh, you're not wearing panty right now. So, you're expecting something to really happen to us right now, huh?" mapanuya niyang tanong habang nasa sa loob pa rin siya ng palda ko.

I can only imagine his smirked and his malicious grin.

"Stop laughing!" suway ko sa kanya.

"You're driving me crazy with my hunger early on, mi adelaide."

"Stop talking-shit! Ah..." I muffled grunting, halos maramdaman ko agad ang kalualhatian ng maramdaman ko ang mainit niyang hininga at agad na hinalikan at lumapat ang dila roon.

Hindi ko maiwasang mapasandal at iarko ang ulo ko habang napapapikit. Sa ginawa niyang iyon ay lalong kong kiniputan ang pagitan ng aking hita na perpektong natatamaan ang gitna parte ng kanyang dila.

Good god! He's really fucking his tongue in my slippery wet delicasy. Damn it! Your tongue really makes sense, Heimlich!

"Heimlich!" I almost tightened my grip on his shoulder as he was below. Like enjoying my femininity and was almost delusional insanely. Halos sabunutan ko ang malagong buhok niya nang makapa ko ang ulo niya.

Ang mga libro na kinakapitan ko ay unti-unting nalalaglag kasabay ng mararahas ng buntong-hininga ko. Ramdam ko ang pangungulit at parang unti-unti pamumuo sa loob ng tiyan ko. Nababaliw na ako!

Hanggang sa namalayan ko na lang na bagsak ang aking katawan at lumulutang sa ere. Nanghihina. Ramdam ko ang pagkaalipungat habang tahimik ng binubuhat ako ng pangkasal.

"My sweet sexy thing. You must be tired, mi adelaide..."

"Heimlich..." hindi ko maiwasang mapaungol ng mahina nang maramdaman ko ang halik ng matres ng kama sa likod ko, kahit papaano ay may ginhawang naramdaman ako.

"Apologies for not being a gentle today, mi adelaide. Indeed, the fantasies I enthralled you with all night was fantastic." anito ay pinatakan ako ng halik sa noo at labi habang may naririnig ako mahinang halakhak.

Nagsimula na rin mamigat ang talukap ko. May isang mahinang tinig pa akong nadinig bago pa tuluyang makapikit ang aking mata.

"Main tumase bahutpyaar karata hu, mi adelaide. Aur ab jab tum meree taraph ho, to main tumhenisase door nahin hone doonga..."

P I E D R A I J A D A