"Ah... oh yeah... ah! Just like that! Harder! Harder! Harder! Faster! Harder baby... faster!" he said like he was going crazy while tapping my ass over and over again.

I was just on top of him, gasping, constantly moving up and down and burying his weapon in my femininity just as he wanted. Hinihingal na ako'y nakatingala habang napapapikit, patuloy na gumagalaw at binibigyan na kakaibang ritmo sa kanyang ibabaw, paikot-ikot, tatalbog-talbog. Bibilis-bilis at babaon-baon. He like this harder? Then... I will. I'll give him a satisfaction. Satisfaction katulad ng gusto niya.

Habang ang mata kong namumungay, kung hindi titingala ay pasulyap-sulyap naman sa kanya. Ganun din siya, na halos makita ko ang pag-igting ng ugat nito sa leeg habang nakaawang ang labi at hinahabol ang hininga, sinasalubong rin ang bawat pag-ulos ko habang may mga kastigong maririing ibinubulong sa akin. Nakapikit habang taas-baba rin ang lalagukan nito sa leeg, mahigpit na napapakapit sa aking baywang, ramdam ang bawat higpit sa tuwing uulos—ang panggigigil. At luluwag sa tuwing aatras ako.

Ramdam ko ang paninigas niya sa aking loob na lalong ikanadarang at panlalambot ko. Mabababang hingal, ungol, at ang tunog sa tuwing magpupwersa kami palapit sa isa't-isa. Yun lamang madidinig sa napakalawak ng kwartong 'to.

Patuloy lang ang ulos ko na para bang wala ng bukas. Katulad ng gusto niya. Layunin kong ibigay ang lahat ng gusto niya. Ibinigay ko ang kaligayahan at satispaksyon katulad ng gusto niya dahil sa... customer ko siya. Kaya marapat lang na isubo lahat. Para ka lang naghahain ng mga paborito niyang putahe. Kailangan mo ibigay ang lahat na kailangan, kumpleto dapat ang mga rekados at hindi ka dapat nagkukulang... dapat busugin mo. Hanggang sa mabulunan. Hanggang sa tantanan.

"Oh... fuck, baby! You're so tight! I'm going to cum... stay fucking still, mi adelaide! Stay fucking still!" tumigil naman ako tulad ng gusto niya saka ito nagpakawala ng isang ungol na parang isang mabangis na leon. Ramdam ko ulit ang tinig ng isang matagumpay niyang satispaksyon.

At nang maabot namin ang rurok na kaligayahan ay agad kong naibagsak ang sarili sa kanya dahil sa pagkapagod. Sa pagdidikit ng aming pinagpapawisan na hubad na katawan habang hinahabol ang aming hininga, bago ko pa maramdaman ang paglapat ng palad niya sa aking likod ay walang sabi-sabing umalis agad ako sa ibabaw niya ng hindi siya tinitingnan, saka nagmartsang pumunta sa banyo para maligo.

Ilang minuto akong nagtagal sa banyo habang patuloy na pumapatak ang tubig sa ulo ko pababa sa katawan ko, nakatungo at natutulala. Sa isip-isip ko ay siguro busog na naman siya at alam kong umalis na ulit 'yon. At paglabas ko, ay tutulog ulit ako, hihintayin na lang ang dagling pagbalik niya tapos paggising ko... gora na naman ulit sa giyera. Madalas talaga ay bubulabugin ka ng mga nakakahalinghing na halik niya.

Ngayon ko pa lamang nasimulan ang pagsasabon sa katawan. Nasa kalagitnaan ako ng paghaplos sa aking balat nang marinig ko ang pagbukas ng hamba na pintuan.

"Mind if I join you?" may sumalubong. Nagtatanong pa lamang ay dire-diretsong pumasok na.

Nagtanong pa sya!

Isang malaking bulto ang pumasok. Animo'y para diyos dahil sa pambihirang kagandahang hulma ng kanyang hubad na katawan. Nagtataka ko siyang saglit na tiningnan. Napabuntong-hininga ako ng malalim ay iniwasan ko ang kanyang malalim na nakapukol na tingin habang papalapit sa akin.

Inabala ko ang sarili ko sa pagsasabon. Habang siya ay tahimik na dumalo at nasa tabi ko. Dalawa ang shower rito kaya't nagbukas din ng sarili ito. Hindi ko alam kung bakit kahit wala kaming saplot na dalawa ay tila hindi na ako tinatablan ng hiya. Siguro nakasanayan ko na talaga. Sa ilang araw ko ng nakasama siya, walang oras na lagi akong nakahubad sa harapan niya. Ganun din siya. Kulang na nga lang ay huwag na akong magdamit sa buong araw dahil isa sa mga natanto ko tungkol sa kanya ay... napatakaw pala talaga niya.

Tila ba'y pigtas na pigtas na para bang noon, kapag tinutukso siya ay nararamdaman ang pagpipigil. Tapos ngayon, hindi ko alam, kung bakit parang kahit alam kong ginagawa ko lang ang gusto niya ay tila pakiramdam ko binibigyan niya rin ako ng satispaksyon sa paraan ng mga pambihirang klaseng taktika niya bilang isang lalaking marami ng karanasan. Hindi ka titigilan. Kala mo'y hindi napapagod. Na parang sinusulit ang bawat araw na hindi maaaring walang mangyari sa aming dalawa.

At dahil siya ay customer ko, nirentahan niya lang ako. Layunin kong huwag humindi. Layunin kong ibigay ang pangangailangan niya katulad ng gusto niya.

Nadinig ko ang pagtikhim nito. Sa gilid ng mata ko, habang ako ay nagsasabon, nakikita kong nakatuon ang mata nito sa kahubdan ko. Akala mo'y patay gutom. Tipong kakakain lamang ay gusto pang bumulos. Walang kabusugan kahit na ilang beses na kami nakarating sa karurukan.

"You alright?" untag niya sa kalagitnaan ng aming paliligo. Tanging patak lamang ng shower ang nadidinig.

"I'm fine." tipid kong sagot. Iniwasan ko mapairap at hindi na ulit siya pinansin.

Dinig kong marahas siyang napabuntong-hininga, nakikinita ko kasi ay nakatingala ito at nakapikit, habang sinasalubong ang patak ng tubig mula sa shower kasabay ng paghahawi ng buhok gamit ang parehas na palad nito.

Kahit gusto kong iiwas ang mata ko ay hindi talaga maiiwasang sulyapan ko siya ng palihim. Halos mag flex ang bawat muscles nito sa katawan lalo na ang abs nito na parang tumitibok sa tuwing aking tinititigan. Naka side-view at halata ang katambukan ng puwet at ang kalmado nitong sandata. Lagi rin napapadako ang tingin ko sa mga tattoo nito.

His muscles is in the right places... eight pack abs... the v-line...

Damn, he's so fucking hot.

"Fine. That's good. Is all do you have to say?" untag niya na mabuti na lang ay bumalik sa aking pagkaalipungat, dahil kung hindi, kasing bilis na rin ng tagas ng shower kapag tumutulo ang laway ko.

"I'm fine." pag-uulit ko. Nag-iwas ako at napapikit ng magbanlaw muli ako sa tubig.

"Sa tuwing kinakausap kita, wala akong ibang nadinig kundi ganyan. Could I have another word, please?" he said, impatiently. Kailan ko kaya mararanasan ang kapayapaan kahit saglit lang?

Kapag kasama ko siya, lagi talaga kaming bardagulan.

Napairap ako sa kawalan dahil sa kairitahan. "I'm fine." pilit na sagot ko.

Naiirita talaga ako kapag nadidinig ko ang boses nito. Ang sarap niyang pukpukin at tadyakan sa tumbong.

Pwede bang huwag na lang siyang umimimik? Sa tuwing naririnig ko kasi ang boses niya naha-high blood ako, at naaalala ko...

Napabuntong-hinga siya muli ng malalim. "That's it?"

"Asshole. That's a word." hindi makapagtimpi.

"Now I think 'fine' is a better word." sarkastikong anito na tila naasar ito sa pabalang na sagot ko sa kanya.

Wala akong pakialam.

Napairap na lang ako at hindi na muling nagsalita pa. Kahit na padalas na padalas ang pagbaling nito sa akin habang nagtataka sa aking inaasta. Hindi ko maiwasang mairita dahil kahit anong iwas ko at isiping hindi siya katabing naliligo ay nararamdaman ko pa rin ang presensya niya lalung-lalo na ang mga mabibigat na tingin na ipinupukol niya sa akin.

Bakit ba ito sumabay pa sa paliligo!?

Nang mapagawi saglit ang tingin ko ay nahuli ko na naman nakatingin sa akin.

"The fuck are you staring at? I told you Heimlich, bakit mo titigan kung pwede mo naman hawakan?" sabay baling ko sa kanya na ikinakunot at igting ng panga niya. "You wanna touch it again? Go on..." I approached immediately, and without a word, I took his palm and applied it to my femininity due to the parting of his lips.

"What're--"

"Feel it, Heimlich... feel it. As you say, you have the access every bit of my body." ani ko, binibulungan, malamig na tinutukso habang nakatingala sa kanya.

Matiim itong napatitig sa akin, pasimpleng umangat ang labi nito sa turan ko. "Now I can't resist again. As you wish..." pinasadahan ng sariling dila ang nakangisi nitong pang-ibabang labi sabay haplos nito sa ibaba ko na agad ikinadarang ko. Ramdam ko ang init sa bawat paghaplos niya sa hati ko."Gusto mo ba ito, ha? Ito ba talaga ang gusto mo?" malalim ang boses na sambit nito.

Walang buhay akong natawa. Nanginginig man ang aking labi ay pinilit kong magsalita."Ako dapat ang nagtatanong niyan sayo... pero wag na pala dahil alam ko namang gustung-gusto mo." lihim akong napasinghap ng mapanuya pa nitong pisil-pisilin at sundot-sundotin ang lalagusan ko kahit na hindi pa naman niya ito ipinapasok sa akin.

Ngunit kahit na napapatakan ako ng tubig sa katawan ay ramdam kong nagsisimula na naman muling manlagkit at magdulas dahil sa mapaglaro nitong kamay.

"You want this, huh..." anas niya sa malambot na boses habang lumalalim na naman ang hininga.

I bit my lower lip. Pinigilan ang mapaungol sa mapanuyang ginagawa niya. The lust I felt even increased as I heard his sexy voice whispering to me.

Akma niya akong hahalikan sa labi ngunit iniwas ko agad ang mukha ko. Awtomatikong tumama ang labi nitong lumandas mula panga pababa sa leeg ko. Natigilan siya saglit at pinalampas niya iyon, sa halip ay pinatakan niya ng isang mapanuyang halik ang leeg ko sabay angat muli ng mukha nito para tuluyang mahalikan ako.

Ngunit masyado siyang mabagal kaya agad na napaiwas ako muli.

"What is your problem?" inis na turan niya, hindi na siya nakatiis at napakunot na sa akin.

"Nothing." patay-malisyang sagot ko.

Namulagat ang mata niya saglit. "Talaga? Bakit parang ayaw mong halikan kita?"

Binigyan ko ng distansya ang aming dalawa saka ko siya sarkastikong tinawanan. Marahang napapikit ako saglit kasabay nang pagtaas ng kilay nang magmulat ako.

"Eh ayaw ko eh, anong magagawa mo?"

Ilang segundo siyang napapakunot habang nakatitig sa akin. Nakatitig na tila ba sa nakikita niya sa akin ay parang may mali.

"Why are you acting this way, huh? Why are you being so cold? You know I don't have a proper fuck these days. Hindi kita maramdaman." napahawi ito sa kanyang buhok at pumaywang.

Sandali akong napairap at pagod na tumingin sa kanya. "And what kind of proper fuck do you want, Heimlich? Ano pa bang gusto mong maramdaman? Manhid ka na yata. Pa check-up ka na rin sa ari mo. Halos araw-arawin mo na nga ako, ano pa bang gusto mo?" habang nagsasalita ako ay lalong nakikita ko ang pagguhit sa kairitahan ang pagmumukha nito.

Kung irita siya, wag siyang mag-alala dahil mas iritang-irita ako sa kanya. Sagad sa buto. Kumukulo talaga ang dugo ko.

"I badly wanna kiss you and own you."

"Own me?" pagod na natawa ako saglit. "You didn't realize when I wake up, I'm tired and I get sore but I still let you to fuck me because I know you want to. See how horny you are! Umaga, gabi-gabi... paulit-ulit mo akong inaangkin. Ano pa ba!?" singhal ko na tila napigtas na ang aking iniingatang pasensya.

"Why are you shouting at me? Hindi mo..." napadila ito sa ibabang labi kasabay ng pagmura niya ng malutong habang binibigyan ako ng imposibleng tingin. "hindi ka nagsasabi. Galit ka ba sakin? Alam kong may hindi ka sinasabi sakin. Ano bang nararamdaman mo sakin kung bakit nagkakaganyan ka?" nakakunot na turan niya, nalilito sa aking inaasta.

Napailing ako sa tanong niya. Sumasakit ang ulo ko sa kanya. Sumasakit dahil naiirita ako. Fuck! Sa sobrang gwapo niya, kinaiiritahan ko na rin!

Inirapan ko siya. "Wala. Wala akong nararamdaman sayo kundi... libog!"

Napahinga ito at parang hindi makapaniwala sa aking tinuran. "L-Li..." hindi na natuloy ang sinasabi. "That's bullshit!" malutong muling napamura ito nang mapahampas pa ito sa dingding na ikinaigtad ko.

Pero kahit na ganon ay hindi niya mapapawi ang iritang nararamdaman kong umuusbong para sa kanya sa paglipas ng mga minuto at oras.

Sa tuwing tinititigan ko siya ay nanggigigil ako sa inis. Kumukulo ang dugo ko kaya kahit gusto ko siyang saktan, hindi ko ginawa. Ibinuhos ko na lang ang bawat inis ko sa tuwing umuulos at may nangyayari sa aming dalawa.

"Mas bullshit ka!" I cuss him too. "Tell me, Heimlich. Why did you make me get all dressed up that day?" hindi na ako nakatiis na tanungin siya.

Sa tatlong araw na nakalipas at walang nag-ungkatan sa aming dalawa, ngayon ko lang na-ungkat muli at gusto kong pagtalunan. Dahil sa dalawang araw na iyon, pinipilit kong kalimutan. Pero hindi... nandito pa rin. Nandito pa rin sa utak ko at tila na nakabarado!

"What do you mean?"

"The party, Heimlich. The party." matigas na utas ko.

Nawala ang kunot nito. "Anong klaseng tanong yan? Tinatanong mo kung bakit? Of course, there's a party. Naturally dress you beautifully."

"Oo nga naman, pero bakit dinala mo pa rin ako? Kung pwede namang magkulong na lang ako sa kwarto! Why did you leave me with your fucking exes, huh? Sabihin mo nga sa akin, para ano? Para ipamukha mo sakin na iba ako sa kanila?" kasi alam ko ang kaibahan ko sa kanila, pokpok ako, at malandi lang sila.

"Why are you acting this way?" dahil naiinis ako sayo, punyeta!

At itong inis ko, hindi ko alam kung bakit. Sa dami nangyari ng gabing iyon, mas lalo ako nalito at nainis sa mga pinapakita niya. Dahil una sa lahat.... Bakit parang siya pa ang mas galit?

Napabuntong-hininga ako ng malalim. "Tell me again... why I'm still here? Anong plano mo sa akin? Dalawang buwan...ano pa ba? Ano pa bang gusto mong gawin ko bukod dyan sa pangangailangan mo?"

Napaiwas ito ng tingin bago sumagot sa akin. "Business."

Napaungol ako sa inis dahil sa dami ng itinanong ko ay isa lamang ang kanyang isinagot.

"Business... business... business mingling about what?" napataas ang boses ko sa pagkakatanong at nanatili lang itong seryosong nakatitig sa akin habang ako'y nag-aalburoto. "Tell me! Kaya mo ba ako dinala para ipamukha rin ako sa mga tao na itong ako... na kasama mo... nirentahan mo lang. Tell them that I'm your whore and--"

"What do—"

"--telling everybody that I'm a fucking hooker! Binili mo lang! Para ipagmalaki sa mga kaibigan mo na ang galing-galing mo at nakuha mo ako! Parausan! Para maisip rin nila na pwedeng-pwede din nila akong galawin! Para malaman nilang pwede rin nila akong bilhin at ibenta mo ako sa kanila!"

"Of course not! Don't fucking say that! Bakit mo sinasabi yan?" halos mag-echo ang lakas boses nito nang magtanong ito.

"The fuck, because I know! Well, hindi ba totoo naman? Edi sana, you let me wear with my own clothes! Edi sana nagsuot na lang ako nang pang pokpok para naman obvious na obvious ako, 'diba? Hindi mo man lang ako in-inform, eh! You know I can handle it, mapaghahandaan ko naman! Like you said, I'm just a hooker! I'm just a fucking hooker gold-digging-bitch!" dire-diretsong mabibigat na sambit ko at halos maghalo-halo ito sa utak ko kaya't lumabas na lang bigla sa labi ko.

"Who said that?" halos mawalan ito ng boses sa pagkatanong habang nakakunot pa rin ito.

Sarkastiko ko siyang nginitian. I don't know if he is really not knowing or pretending not to know what I am saying.

"Talagang tinatanong mo? Akala ko ba wag akong mag-aalala na baka may makakilala sa akin? Nakakatawa ka talaga! Hindi ko lubos na maisip na sayo ko pa maririnig yon sayo!"

Sandali itong natulala na tila may natanto at naisip. "Wait... y-you heard me?"

"Yea, just dial 545-Babe... damn you!" ginaya ko pa kung paano niya sinambit iyon. Halos hindi mabura iyon sa isip ko sa tuwing matutulog ako. Kung paano ang reaksyon niya... at reaksyon sa mga paligid niya. "Of course, I fucking heard you! I fucking heard you from your shithole, fuck you!"

"Phryne, look," he licked his lower lip, tumaas-baba ang dibdib nito sa pagbuntong-hininga kasabay ng sandaling pagpisil nito sa sariling tungki ng ilong. "I'm sorry."

Napakunot ako at napairap saglit, ngunit pinilit iguhit sa sariling labi ang pagngiti kahit na lasa ko ang pait sa aking sistema. Umiling ako sa kanya. "No, don't say that. Sabagay nga totoo naman, kaya anong mali, diba? Anim na taon na akong pokpok Heimlich, ngayon pa ba ako mahihiya? You're just my pimp, right? Y-You..." I bit my lower lip and heavily sighed. Dagling naramdaman ang pagbara ng lalamunan sa dagling kirot na may naramdaman. "You think you can pass me around to your fucking friends, go on! I will give them a freebie if they want!" nagawa ko pang tawanan ang sarili.

Lalo siyang kumunot. "Don't fucking say that!" animoy pinagbabantaan pa ako habang dinuduro ako.

"What? Don't tell me what I want to do! Sinuntok mo pa yung tao, halos patayin mo na rin ang kaibigan mo sa galit mo! Anong problema mo!?"

"Well, if you just listened to me and didn't show off, Yusuf wouldn't have tried something to you. He won't flirt with you if you don't flirt with him." he said, mockingly.

Napasinghap ako. Hindi makapaniwala siyang tingnan. "Wow! So kasalanan ko pa talaga na gusto akong makatalik ng malibog mo ring kaibigan? At para sabihin ko sayo, hindi ko siya nilalandi! Hindi ko siya nilapitan, siya ang lumapit at hindi ako! You know what? Pare-parehas lang naman kayo, eh! Nagagalit ka sa taong katulad mo dahil palibhasa... gawain mo rin!" singhal ko.

"Fuck—"

"You know what? Fuck off! You think I'm just like a fucking toy, huh?"

"Look, you're not my toy, Phryne." mataman pa niyang sinabi.

"Just shut up!"

"Fuck! I want you to know that when it comes to toys too ... and no matter what I have, madamot ako! Madamot ako sa lahat ng bagay! At kapag akin ka, akin ka! Ipagkakait kita!" his voice thundered na para bang baril na napihit na ang gatilyo.

Eto na naman siya. "Hindi mo ako pag-aari!" tinalikuran ko siya at walang sabi-sabing nagmartsang papalabas ng pinto.

"Phryne... Phryne I'm talking to you! Wag mo akong tinatalikuran! I hate to point out, in fact that it's obvious, you are a hooker. Bakit ka nagagalit? Tama naman 'diba at binabayaran kita? " anito habang naglalakad ako ay ramdam kong sumusunod siya sa akin.

Hindi ko napigilang lumingon ulit sa kanya na ikinatigil niya.

"Look, I-"

"Putang ina mo, Heimlich." nanlaki ang mata nito sa pagkagulat.

He's still stunned. Lalo ko siyang pinanlisikan.

Sarkastiko ko siyang tinawanan. "Exactly! Tama ka. Pero para sabihin ko sayo... kahit binabayaran mo ako, hindi mo pa rin ako pag-aari! Wag kang desisyon! Ako lang ang may karapatan na magdesisyon para sa sarili ko, naiintindihan mo!? At may karapatan din ako kung sino ang gugustuhin ko... tandaaan mo na kahit pokpok ako, lahat pinapatos ko... nagkakamali ka! Hindi! Choosy rin ako! At ako pa talaga sinasabihan mong galit? Sino ba nanuntok bigla kay Yusuf? Sino ang sumunggab na parang aso hanggang sa malaglag na sa pool na halos mamatay yung tao! You almost killed him, Heimlich! You fucking shot him! Muntik ka na makapatay... ulit!" halos hapuin ako sa singhal sa kanya.

Hindi ko alam kung bakit kahit nanlilisik ang mata niya ay tila nagkaroon ako ng lakas ng loob na sabihin ang mga ito sa kanya.

"Putangina, Phryne! Pakinggan mo ako!" sigaw niya na ikinalunok ko.

Napapailing at irita ko siyang tinitingnan.

Pumikit siya ng mariin at napahinga ng malalim. "I wasn't mad. I'm just irritated. Kasi kung galit ako, I'd rather shot his head. Hindi ko siya pinatay. Ginawa ko yun para magtanda siya kaya binaril ko lang ang kanyang kamay."

Natawa ako ng mapakla sa paliwanag niya."Hindi ka nga galit! Halatang-halatang hindi!" I made a pause for a moment at tinaasan siya ng kilay. "At ano naman sayo kung gusto niya akong makasayaw? Ano naman kung gusto... gustung-gusto niya akong—"

"Shut up, will you? You don't understand what I'm saying!"

Marahas akong napabuga ng hangin. "Yea, I don't fucking understand you! I don't understand why are you acting like that! Para kang bulbol na tinirintas!" halos sabunutan ko ang basang buhok ko sa inis. "Alam mo?" hindi ko maiwasang mapaungol ng marahas sa inis. "Nagagalit ako... galit talaga ako! Nagagalit ako kasi ang gulu-gulo mo! Galit ako kasi galit ka sakin at hindi ko maintindihan kung ano kinagagalit mo para umabot pa na bumaril ka ulit ng tao!"

"It's because you're with my friend!"

"At ano ang ipinuputok ng butsi mo ron? Ano naman ngayon? Ano ngayon ha, Heimlich? I'm a hooker, right? Kaya wag pwede akong hawakan ng iba coz I'm a fucking hooker—"

"Ako lang pwedeng humawak sayo—"

"Tumigil ka!" pagputol ko sa kanya. "At para sabihin ko sayo, magkasama lang kami! Yun ang kinakagalit mo? Ang labo at ang babaw mo. Bakit parang mas nagagalit ka sa'kin ng husto? Eh ikaw pa nga ang mas may kasalanan sa atin na halos marinig ko pa kung paano ako pagnasaan ng mga kaibigan mo at binulgar mo pa ang pagkatao ko! Kaya hindi mo sila masisisi kung bakit pati yang kaibigan mo, ganun ang tingin sa akin kaya niya nagawa 'yon! Yung totoo, balak mo bang pahiyain ako? Sana in-inform mo ako para naman malaman ko kung may maimumukha ako!"

"You know, I said sorry! Ilang beses na akong nag-sorry and I meant it. I meant it! And that's the end of it!" kastigo niya na ikinapikit ko ng mariin ng halos sigawan niya ako at tumalsik ang laway niya sa mukha ko dahil sa lapit ng mukha niya.

Para kaming tigre at lion na nagtatalo. Parehas nagsisigawan at halong ang paghinga dahil sa taas-baba ng aming dibdib.

Ilang segundo ko siyang tinitigan sa mga matang hindi ko talaga maintindihan. Walang emosyon. Magaling magsalita ng sorry, pero ramdam kong hindi siya sincere. Na para bang pinalabas niya lang niya iyon mula sa bibig at hindi nagmula sa puso. Nang maramdaman ko ang dagling pag-iinit ng gilid ng mata ko ay napahinga ako ng malalim at umiwas ng tingin.

Fuck, why does it make me feel weird?

"Alam mo, sana hindi na lang tayo nagkita..." mahinang at madiin na sambit ko sapat na madinig niya saka ko siya tinalikuran kahit na basa pa ang aking katawan.

Hinanap ko ang gamit ko at nang natantong wala pala akong kagamit-gamit ay bigla akong marahas na bumuntong-hininga. Halos mamigtas ang aking paghinga at padabog na naupo sa kama kasabay ng paghilamos ng palad sa aking mukha.

Hindi ko maintindihan. Ang bigat ng loob ko. Ewan. Hindi naman ako ganito. Pero bakit naman yata maiiyak pa ako? Bakit ba dumadalas ang pagiging pikon ko at irita ko sa kanya?

Dahil putang ina siya.

Nakakasura ang pag-uugali niya. Ang gulo niya. Nagkanda halu-halo na ang emosyon ko. Ang sagabal naman kasi na matantong wala akong kagamit-gamit... hayan tuloy! Paano ako magdadrama habang nag-iimpake? Hindi ko maiwasang mapahilamos sa mukha ko dahil sa matinding inis. Hanggang mura na lang ang nagawa ko.

"Hey, where are you going?" dinig ko na makalabas ito sa banyo habang nakatapis na ng tuwalya.

"You know what? My duty to you is over."

"Where are you going, Phryne?" may pagbabantang tanong nito.

"Aalis ako kung saang wala ka. By the way, I want my money. Kahit hindi buo. Bayaran mo na lang ang walang kwentang oras at araw na sinayang ko sayo. I wanna get out. Right now. At wag mo na akong pipigilan."

Pakiramdam ko ay hindi ko kakayaning makasama ng matagal sa loob ng dalawang buwan kung ganito lagi ang mangyayari sa aming dalawa.

"No." mabilis at matigas nitong sagot na hindi man lang pinag-isipan.

He's so insensitive. Bakit ba ayaw niya?

Ano bang gusto niya? Bakit pa ba kailangan umabot kami sa dalawang buwan? Anong mapapala ko? Bukod sa mahihita kong pera niya, ano? At hindi ba siya magdadalawang isip? Na ako lang? Sa dalawang buwan na 'yon? Hindi ba sya magsasawa? Anong mga mangyayari sa susunod na araw? Anong mga dadanasin ko? Halos yan lang naisip ko sa nagdaang araw.

Kahit na alam ko na naman ang sagot na hindi siya papayag ay umasa pa rin ako.

"Fine." sumusukong sagot ko kahit na halos magharumentado na ang puso ko dahil sa pag-aalinlangan.

Siguro aalis na lang ako ng walang dalang pera. Bahala na. Basta ayoko na.

Hindi ko matitiis na ang isang tulad na customer niya ay may pambihrang ugali.

Tinalikuran ko siya. Bahala na... bahala na talaga kung saan ako. Ayoko na rito. Aaminin kong masarap manatili sa bahay niya dahil ang daming pagkain at malaki ang kama, pero kung siya naman... ang pag-uugali niya ang lagi kong makikita at makakasama, madadanas, ay mas mabuting wag na lang.

Bahala na kung wala akong pera basta ayoko ng kasama siya. Mabilis naman ako kikita sa iba sa oras na bumalik ako, eh. Mabilis akong nagbihis. Mabilis ako nakapag isip na magiging plano, tutal ay saulo ko naman ang number ni Mari, siguro makikitawag na lang ako para kahit papaano maka dilihensya ako ng pera at mapadala ang mga gamit na kakailangan ko para makalipad pabalik.

"If you don't want to give me money, fine. Basta ako, uuwi na talaga ako." wala akong kadala-dalang gamit ngunit sapat na itong may suot ako pauwi.

Nagmartsa akong tumalikod sa kanya habang habol ang tingin sa akin at naiiling, nagpaparte ang labi. Hinayaan ko at hindi siya tiningnan pabalik. Walang sabi-sabing pipihitin ko na ang seradura ng bigla akong mapasinghap ng may maramdaman akong matigas at mainit na bagay sa aking likod.

"D-Don't... please." natigilan ako ng yakapin ako nito ng mahigpit mula sa likod ko. "I'm sorry..." mahinang utas niya.

Mahihimigan ang pagsisisi habang humihinga ng malalim kaya't ramdam ko ang init ng hininga niya sa batok ko. Napalunok ako. Natulala ako ng ilang segundo. At sa segundong iyon ay akala ko wala na siyang sasabihin ulit.

"I'm sorry. I wasn't prepared. Hindi ko lang talaga alam ang sasabihin ko."

Napabuntong-hininga ako at napayuko. Natulala saglit sa kanyang sinambit. Naninibago. Sya ba itong nadidinig ko?

I licked my lower lip. Ang higpit ng yakap niya at hindi ako makawala. Napabuntong-hininga ako ng malalim.

Sa hindi inaasahan ay naramdaman ko ang mainit na likidong kumuwala sa mata ko habang masaganang pumapatak sa pisngi ko. Lihim akong napamura at agad na pinunasan ang pisngi ng mga palad ko.

Fuck it. Why did I even get emotional over something useless !?

"It was stupid and cruel, Heimlich." pag-aamin ko. "Sana... sana hindi na lang kita narinig. Kasi alam mo? Ewan ko... " napapatong ang palad ko sa dibdib ko at pinakiramdaman iyon. Mabigat, sa tuwing hinahaplos ko ay may kaunting kirot akong nakakapa. "...ewan ko kasi ang s-sakit. I felt a little offended... hearing you, talking about my workshits to your friends and hearing how lowly I am...make fun of me, I don't know... " biglang nangarag ang boses ko sa huli kong nasambit ang salitang 'ang sakit'. "Shit. Why am I feeling this way?" mahina akong napamura sa huli na para bang pinatakan ng mainit na tubig sa gilid ng aking mata dahilan na maramdaman ko na naman ang pamamapdi n'yon.

Totoo. Ilang araw kong pinapawi iyon sa isip ko pero kahit na anong gawin ko, aaminin kong... nasaktan talaga ako. Ewan ko, hindi ko alam kung bakit kapag nagmula sa kanya ay mabilis akong naapektuhan. Hindi katulad ng iba na kahit bulyawan ka ng paulit-ulit sa mukha, at kahit na anong pang-iinsulto ay tila walang talab na sa akin. Manhid.

Siguro kasi... nung mga nakaraan na kasama ko siya, pakiramdam ko ay iba ako. Hindi niya pinaramdam sa akin ang pagiging bayarang babae kahit papaano. Kahit na minsan ang mean ng sinasabi niya ay ramdam ko ang pagiging thoughtful at care niya. Sa tuwing kung paano niya ako tingnan ng malamig at walang kahit na anong emosyon, sa mga kabaligtaran na galaw niya... Dahil nakikita kong may pagkakataon na hindi siya tulad ng ibang lalaki. Nararamdaman ko kasi, eh. At alam ko sigurado ako ron.

Pero hallucination ko lang yata ang lahat ng iyon. Inaamin kong sumama talaga ang loob ko dahil doon sa nadinig ko. At ngayong nagso-sorry siya, hindi ko na talaga alam kung anong mararamdaman ko...gulung-gulo na din ako at isa ito sa mga pinaka kinakatakutan ko.

"I didn't mean it."

"Stop. Let me out." pagmamatigas ko. Pinipilit kong kumalas sa kanya ngunit lalong humigpit ang yakap nito sakin. Hindi naman ganun kasakit pero mahigpit.

At para bang gusto kong manlambot sa ginagawa niya!

"I don't want you to go..." halos walang boses na utas nito habang binubulungan ako sa tainga mula sa likod ko.

Napapalunok at pinangilabutan ako sa paraan ng lambot ng tinig niya. "And why? Why Heimlich? Why?" halos may pagmamakaawa ang boses ko. May hinahanap akong sagot at parang hindi ako makuntento sa mga sinasabi niya.

Parang iniiwanan niya ako ng katanungan sa isip ko hanggang sa malito ako. Bakit parang hindi madali sa kanya ang pumayag na ayoko na? Ayoko na sa kondisyon na ito... akala ko ba ay madali siyang kausap? Hindi ba ako pwedeng umayaw? Wala ba talaga akong choice? Marami pang babae dyan, na mas mayaman, at kahit mga ex niya pa na ikama ulit niya, mapunan ang pangangailangan ay alam kong hindi siya tatalikuran at mauubusan.

Pero bakit pagdating sa akin... parang mauubusan ito? Marami siyang option. Sobra. Pero bakit parang ako lagi ang choice niya?

"I was looking for you that time and I couldn't find you. Until I saw you two... I saw you smiling and talking to my friend while dancing. I was worried as shit, and I admit that I didn't like it." mahihimigan ang poot nitong turan sa akin na ikinatigil at pantig ng tainga ko.

P I E D R A I J A D A