First Day....

Inilibot siya ng Principal sa Building ng Fourt year student. Dinala din siya nito sa Faculty at ipinakilala sa mga kapwa teachers niya.

Mukha namang mababait ang mga ito at tanggap kahit Filipina siya. Maliban dito sa Principal na Suplada at Mataray magsalita. Parang kontra ito sa pagkakapasok niya roon. Gayon pa man ay maayos ang pagkaka introduce nito sa kanya. Sinamahan siya nito sa kanya advisory class. At iniwan na siya roon.

Maingay at magulo ang classroom.

Inilapag niya ang kanyang journal sa ibabaw ng mesa. Binura niya ang nasakasulat sa board. At isinulat niya doon ang kanyang pangalan.

Pagkatapos ay tumikhim siya. Umayos naman ng upo ang mga ito at tahimik na humarap sa kanya.

"Good Morning,class! "Panimula niya.

Tumayo ang isang studyanteng lalaki.She assumes na ito ang class president ng section na iyon.

He said attention and vow in korean.

"Thank you.I'm your homeroom teacher for English. I'm Ms. Ajileth Lee. "
Pakilala niya.

"Hangug-eoleul moleumyeon eotteohge uliwa sotonghal su issnayo?"

Paano daw niya maiintindihan ang mga ito kung hindi siya maalam mag Korean.

Apila ng isang studyante, habang naka ngisi.

His name tag said... Its Oh Jun-o.

"Ooops.You're wrong Mr. Oh Jun-o. I clearly understand you."Sagot niya rito. Muli siyang lumapit sa board at isinulat doon ang malalaking letra ng English.

"But I want all of you to speak English while you are in my class."Determinado niyang sagot.

Kumalat ang kanya kanyang angal sa klase. At wala siyang pinansin sa mga apila ng mga ito.

"Why do we have an English subject if you insist on using Korean while taking this class? "
She asked.

"English is a major subject. So if you don't take my class seriously,you will not pass my subject and you will not graduate this year. I'll make sure that to you! "Seryoso niyang wika sa mga ito.

"So I want all of you to take note every single word that I will say in this class.Do you copy? "

Kanya kanyang angal pa rin ang mga ito.

"Do you understand?"Ulit niya...

"Ne... Seonsaengnim! "Koro ng mga ito na tila napipilitan.

"Na ahh! "Tatawa tawa niyang wika sa mga ito. "That's not the proper answer! "

"Yes teacher.Yes Ms. Lee... "She said while smiling into them.

"Now repeat after me.Yes Teacher..."

"Yes Teacher."Koro ng mga ito.

"Very good! You can call me Seonsaengnim if you are not in my class or outside of this room. Do i make my self clear!?"

"Neeeee, Seonsaengnim! "Koro ng mga ito na muli niyang ikinatawa. Nagsitawanan din tuloy ang mga ito.

"Na-ahhh.Again...! "

"Yesssss Teacher...! "Koro ng mga ito.

"Very good!"Palakpak niya.

"And you can come to me if you have something to ask or anything that you don't understand,or If you want extra knowledge.You can also come into my house, and I'll teach you for free! "

Nagsigawan naman ang mga ito na tila tuwang tuwa.

"Shhhh.Quiet! "

Nagring ang bell.

Tumayo ang class president at ginawa ang sinabi nito kaninang pagdating niya.

Korean ang ginamit nito.

Ngunit hindi na niya pinakialaman ang sinabi nito.

"Thank you! Who wants to snack with me? My treat! "Aya niya sa mga ito. Mainam na kasundo niya ang klase niya para smooth ang buhay teacher niya.

Nagkaingay ang mga ito kanya kanyang taasan ng kamay...said me Teacher... Me teacher...!!!

Kayat isinama niyang lahat ang mga ito upang ilibre ng meryenda.

Nakalabas na ang lahat sa room ay napansin niyang hindi tumitinag sa pagkakaupo ang isang estudyante. Kayat pinauna na niya ang iba.

"Don't you want to come with us? "Tanong niya rito.Ngunit papiksi itong tumagilid ng upo at hindi siya pinansin. Ito ang nambara sa kanya kaninang umpisa pa lamang ng klase na hindi niya maiintidihan ang mga ito dahil hindi siya maalam mag korean.

It's Oh Jun-O

Humila siya ng isang upuan sa tabi nito. Kinorner niya ito paupo sa harap nito at ipinatong niya ang dalwang binti sa isang silya upang hindi ito makaalis.

"Do you have a problem? "

"Hey,let me go! "Angil nito sa kanya.

"Nope!Until you tell me what is wrong. "She said.

Muli itong naupo at sumandal sa upuan.

Sumandal din siya sa upuan. Ipinakikita niya ritong hindi din siya aalis doon.

"I have plenty of time."She said while smirking at him."In fact I dont have class after this."

Narinig niyang bumuntong hininga ito.

"I'm not yet paid my tuition fee."Napipilitang sagot nito sa kanya. "A little bit short of the amount of it! "

"Uhmmm... Do you accept charity?I can lend you some money."She said.

Namilog ang mata nito sa kanya.

"Geurae? "Really?

"Uhmmm..."

"Thanks teacher. I will pay you when my Eomma gives my allowance. "Nahawakan pa nito ang kamay niya sa sobrang tuwa.

"Lets go.They might get hungry waiting for us. "

"Ne... Teacher! "At magkasabay na silang lumabas ng classroom.

"Just come to me in the faculty and I'll give it to you there. "She said.

Tumango naman ito at maaliwalas na ang mukha nito habang naglalakad.

While walking... She is typing on her cell phone.

Oh-Jun-O----tuition problem.

Para huwag niyang makalimutan ang problema ng kanyang mga studyante.

Matapos magmeryenda sa canteen ay bumalik siya sa Faculty room kung saan kasama niya roon ang Vice principal, ang head teacher at ang iba pang mga teacher ng eskwelahang iyon.

Dumating ang kanyang estudyante na si Jun-o at walang imik na dinukhang niya ang kanyang bag at inabutan niya ito ng perang ipinangako niya rito.

Alam niyang nakita ng mga kapwa niya teacher ang ginawa niya. Pero hindi na kailangang ipaalam pa niya sa mga ito na pinahiram niya ng pera ang kanyang estudyante.

And her phone rang!

Calling Babe! Ang Hyun-joong ng buhay niya.

"Ne! " she answered.

"Hey beautiful.Did you miss me! "
Nanghaharot na tanong nito. Kinilig naman siya at napahagikhik ng bahagya. Narinig dun niyang tumawa ang asawa. Para silang teenager na naglaladian.

"Uhmmm... "Tangi niyang naisagot... Nakakahiya sa mga co-teachers niya kung sasagutin niya ito ng I miss you.

"I'm at your university. Do you still have class? "

"Ani.I'll just pack my things. "She said.

"Arraso!"At pinatay na nito ang tawag.

Isinakbit na niya ang kanyang bag at bahagyang yumukod sa mga kasamahan.

Wala pa siyang nakakakwentuhan sa mga ito. Mabait siya pero hindi siya ang tipong nauunang lumapit upang makipag chickahan.

Tinungo niya ang parking ng university at nakita niya roon ang sasakyan ng asawa.

"Hey gorgeous! "Bati nito sa kanya at kaagad siyang nahaklit nito upang halikan.

Matagal iyon.

Kundi pa niya ito kinurot ng bahagya ay hindi pa siya bibitawan nito. Papatayin yata siya sa sarap este sa halik pala.

Charot...

Natatawa naman itong binitawan siya.

"I miss you! "Wika pa nito at muli siyang kintalan ng mabilis na halik.

"It's just 5'o'clock,do you want to go somewhere else? "Yaya nito sa kanya.

"Let's go to Halmeoni's house! "Excited na sagot niya rito.

Umasim ang mukha nito. Paano kapag nasa bahay siya ng mga magulang nito ay hindi raw niya ito napapansin. Natawa naman siya sa asawa.

"Don't you want malling?Or let's just watch a movie."Pang eenganyo nito sa kanya.

"Juseyo! "Samo niya rito. Please she said in a beautiful eyes.She blinks it twice which makes him laugh.

"Arraso... Arraso! "Napipipilitang sagot nito bago pinaandar ang sasakyan.

Lee Residence...

"Halmeoni! "Sigaw ni Ajileth sa kanyang lola. Kaagad nito iyong sinugod ng yakap.
Maging ang kanyang ina at ang kanyang nuna.Hinalikan din nito sa pisngi ang kanyang ama.

As usual mauupo na naman siya habang umiinom ng beer. Pinagkaguluhan ng pamilya niya ang kanyang asawa at hindi na siya naalala pa ng mga iyon. Parang si Ajileth ang anak ng mga ito at hindi siya. Natutuwa naman siya at mahal ng mga ito ang asawa niya. Medyo nagseselos lamang siya sa atensyon ni Ajileth sa mga ito na dapat ay sa kanya.

"Eomeonim, I want sea foods! "
Paglalambing nito ng tanungin ito ng kanyang ina kung anong ulam sa hapunan ang gusto nito.

"Okay... Okay... "Nakangiting sagot ng kanyang Eomma. At bahagya pa nitong ginulo ang bangs ng kanyang asawa.

Mahal talaga nito si Ajileth kesa sa kanya naisip niya. Kasi kung siya ang hihingi ng pagkain dito pihadong ang ibibigay nito sa kanya ay ramen.

Matapos nilang maghapunan ay namaalam na sila sa kanyang mga magulang. Halos ayaw pa sila nitong pauwein kung hindi pa niya ipinaalalang may pasok bukas sa university ang asawa.

Napasulyap siya sa asawa. Mahimbing na itong natutulog. Paborito nitong matulog kapag nasa byahe. Nahihilo kasi ito, nagtapat ito sa kanyang mahina sa byahe at bumabaliktad ang sikmura nito kapag matagal na itong bumabyahe.

Kaya kapag niyayakag niya itong gumala ay tumatanggi ito. Mas gusto nito ang magkapulupot sila habang nanonood ng television .

Binuhat niya ang kanyang asawa ng sapitin nila ang kanilang bahay.

Kumuha siya ng basang towel ng maibaba niya ito sa kama. Pinunasan niya ito pagkatapos hubaran. Hindi kasi ito natutulog na hindi naglilinis ng katawan. Kaya pinunasan niya ito at pinalitan ng damit pantulog.

Muli niya itong tinitigan at kinintalan ng mabining halik sa labi nito.

Mahal na niya ang asawa.

Kung natanggap niya noon na basta na siya iniwan ng dating asawa ay hindi niya matatanggap iyon ngayon.

Papatayin niya ang kung sino mang aagaw kay Ajileth sa kanya.

Umiikot ang buhay niya rito.

Actually...

Ito ang buhay niya...

That's the sure thing...

Ikamamatay niya kung mawawala ito sa kanya.

Ngunit paano na kapag nalaman nitong hindi niya ito kayang bigyan ng anak.?

At tulad ng ginawa ni Shina ay bigla din siya nitong iwanan?

Anong gagawin niya?

He will surely die!