Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

~8~

Είμαι σπίτι μου εδώ και μια ώρα περίπου και περιμένω τον καθηγητή να έρθει. Η αλήθεια είναι πως βαριέμαι. Δεν έχω τίποτα να κάνω.

Πήρα το κινητό στο χέρι μου και είδα μήνυμα από την Κλειώ. «Θέλω να βγούμε.» έλεγε το μήνυμα. Τι έγινε πάλι; Έχω και μάθημα δεν ξέρω πότε θα έρθει και αυτός ο καθηγητής.

Πήρα τηλέφωνο τον καθηγητή μου και του ζήτησα να κάνουμε άλλη μέρα το μάθημα. Αυτός δέχτηκε χωρίς να κάνει πολλές ερωτήσεις. Μάλλον και αυτός ήθελε να ακυρωθεί το μάθημα.

Άνοιξα την εξώπορτα και πήγα να φύγω από το σπίτι, όταν είδα τον Τζάκσον και την βδέλλα να φεύγουν από το δικό του. Αναρωτιέμαι αν ο Τζάκσον τα βρήκε με την κοπέλα του, νιώθω πολύ άσχημα που χώρισαν.

Πήρα μια βαθιά ανάσα και αφού κλείδωσα την πόρτα κατευθύνθηκα προς το σπίτι της Κλειώς.

Μόλις άνοιξε την πόρτα την κοίταξα εξεταστικά από πάνω έως κάτω. Εντάξει δεν είχε σπάσει τίποτα. Έκανε στην άκρη και με άφησε να περάσω μέσα. «Τι έγινε;» την ρώτησα.

«Εμ, να εγώ...ήθελα να σου μιλήσω για κάτι αλλά μην...μην τρομάξεις.» είπε.

«Εντάξει. Συνέχισε.» την παρότρυνα.

«Δεν σου αρέσει πλέον ο Τζακ Στόουν έτσι;»

Ποιος είναι πάλι τούτος; Αααα ναι το στρουμφάκι! Κάτσε τι; Γιατί αναφέρει το παλιό γκομπλιν τώρα;

«Όχι, λέγε τώρα τι θέλεις να μου πεις γιατί αρχίζω και εκνευρίζομαι.»

«Λοιπόν, μου αρέσει και έτσι τον κάλεσα μαζί με τον Τζάκσον εδώ να δούμε ταινία.» είπε γρήγορα και οι μόνες λέξεις που μπόρεσα να συγκρατήσω είναι Τζάκσον, εδώ, ταινία α και μου αρέσει.

«Και γιατί εγώ είμαι εδώ;» την ρώτησα καθώς προσπαθούσα να μην δείξω πόσο εκνευρισμένη είμαι με αυτή την πρωτοβουλία της. Είχα και μάθημα να κάνω! Καλά η αλήθεια είναι πως χαίρομαι που γλίτωσα αλλά και πάλι!

«Για να μην είναι μόνος ο Τζάκσον.» είπε και ήμουν έτοιμη να την βαρέσω! Καλά με ποια λογική θα καθόμουν εγώ με αυτό το τέρας του βάλτου σε έναν χώρο χωρίς να σφαχτούμε; Ε; Όχι πείτε μου τώρα.

«Είναι καλό παιδί!» είπε καθώς τα μάτια της έλαμπαν.

«Κανόνισε ε! Θα σε χτυπήσω την επόμενη φορά που θα πετάξεις τέτοια χαζομάρα!» είπα. Τουλάχιστον δεν ήρθαν ακόμα προλαβαίνω να φύγω. Την ώρα που πάω να ανοίξω την πόρτα  ακούγεται το άθλιο κουδούνι. Πάει να ανοίξει την πόρτα η Κλειώ. «Πίσω και σε έφαγα αν απλώσεις το χέρι σου στην πόρτα.» Παίρνω μια βαθιά ανάσα και εύχομαι να είναι πίτσα που δεν παραγγείλαμε! Ας είναι η πι- «Εμμα τι κάνεις εδώ;» ακούω τον Τζάκσον να ρωτάει καθώς με κοιτούσε σαν να είχα βγάλει πέντε κεφάλια.

«Είπα να έρθω εδώ να μάθω στην Κλειώ να πλέκει. Ήρθατε και εσείς για τα μαθήματα πλεξίματος;» απαντάω ενθουσιασμένη.

Οι δυο τους κοίταξαν την Κλειώ η οποία γελώντας τους είπε να περάσουν μέσα.

Τα δύο γομαρια εεε εννοώ αγόρια κάθισα στον καναπέ και η Κλειώ πήγε στην κουζίνα να μας φέρει πατατάκια.

«Πολύ καλή η φίλη σου κρίμα που κάνει παρέα μαζί σου.» είπε το στρουμφάκι.

«Ε κλειστό γιατί θα φέρω την γάτα της Κλειώς! Και έχει μπόλικη γούνα.» του απάντησα ξέροντας πως έχει αλλεργία στις γάτες.

«Εμ όχι όχι δεν χρειάζεται δεν ξανά μιλάω.» απάντησε πανικόβλητος.

Αχ και που να ήξερες γλυκέ μου πως η Κλειώ δεν έχει γάτα...

Με αυτά και με εκείνα αποφάσισαν, εγώ δεν είπα τίποτα, να δούνε θρίλερ. Τι πρωτότυπο. Θα μου έκανε εντύπωση αν έβλεπαν τίποτα άλλο.

Το ζευγάρι ήταν δίπλα δίπλα και η Κλειώ έκανε πως φοβόταν. Έχουμε δει πόσα θρίλερ και μα το θεό εγώ είμαι αυτή που φοβάται αυτή απλά γελάει! Το διανοηστε; Γελάει!

Τώρα που είπα φοβάμαι εγώ δεν βλέπω καν την ταινία έχω μαζευτεί σε μια γωνιά και παίζω με το κινητό. Στο σπίτι βλέπω θρίλερ αλλά ξέρω πως εκεί μπορώ να τρέξω να φύγω ή έστω να το κλείσω.

«Τι έγινε σπορε; Φοβάσαι μια ταινία;» τον ακούω να λέει και όχι δεν ήταν το στρουμφάκι αλλά η σαλαμάνδρα.

«Όχι; Αλλά έχω πιο σημαντικά πράγματα να κάνω από το να δω την ταινία.» απάντησα και γύρισα να συνεχίσω την τέλεια δουλειά που δεν είχα να κάνω.

Ξαφνικά σηκώνω το κεφάλι μου και τι να δω! Το στρουμφάκι να φιλάει την κολλητή μου. Ιιιιι θα κολλήσει τίποτα. Άρπαξα το μαξιλάρι και τους το πέταξα. Γύρισαν και οι δύο εκνευρισμένοι και με κοίταξαν. Εγώ φταίω μαρη που σε προστατεύω μην κολλήσεις τίποτα! Ντροπή σου! Ακούς; βασικά δεν ακούς αλλά ντροπή σου!

Ξαφνικά ξανά φιλιούνται. Ε μιας και αυτοί φιλιούνται να πάω να φιλήσω και εγώ τον Τζάκσον ε; Ε; Βασικά αν το κάνω ή θα με βρουν νεκρή ή θα με βρουν νεκρή.

«Σ αρέσει το θέαμα;» ακούω κάποιον να μου ψιθυρίζει στο αυτί. Δεν απάντησα. «Θέλεις να το κάνουμε και εμείς;» συνέχισε. Να κάνουμε τι; Γύρισα πανικόβλητη και τον κοίταξα. Το κεφάλι του άρχισε να πλησιάζει το δικό μου αργά, ένιωθα την αναπνοή του πάνω στο πρόσωπο μου. Μμμμ μέντα. Και ξαφνικά... φτερνίζομαι. Γουρλώνω τα μάτια μου καθώς τον βλέπω να σκουπίζει τα σάλια μου από το πρόσωπο του. Δεν ξέρω αν πρέπει να γελάσω ή να πανικοβληθώ.

«Είσαι πραγματικά απίστευτη! Ένα καλό πήγα να κάνω και το χάλασες!» φωνάζει. Ένα καλό; Συγνώμη του μοιάζω για να φιλανθρωπικό ίδρυμα ή κάτι;

«Μου το λένε συχνά όσο για το καλό σου να μου λείπει!» του φωνάζω πίσω.

«Δεν είδα να αντιστέκεσαι και πολύ όμως!» μου απάντησε πίσω.

Τότε και εγώ τον αρπάζω και τον φιλάω. Έτσι για να μάθει. Ώπα τι έκανα μόλις; Ας με σκοτώσει κάποιος παρακαλώ;

«Ούτε εσύ αντιστάθηκες από ότι είδα.» του απάντησα και αφού του έκλεισα το μάτι κάθισα στην θέση μου και συνέχισα την ταινία.

Μόλις τελείωσε η ταινία ο Τζάκσον έσυρε σχεδόν τον Τζακ. Η Κλειώ του είπε πως θα πάμε στην παρέα τους αύριο. Ε όχι! Εγώ αυτό δεν το δέχομαι! Όχι δεν το δέχομαι! Να πάει μόνη της να κολλήσει τίποτα. Εγώ στους ανθρώπους των σπηλαίων δεν πάω! Θέλει να μας πάρουν από το μαλλί και να μας σύρουν στις σπηλιές τους; Μόνο που το σκέφτομαι ανατριχιάζω.

«Αχ δεν ήταν τέλειος;» λέει καθώς πέφτει με φόρα πάνω στον καναπέ. Θέλει στ' αλήθεια να απαντήσω σε αυτό; Γιατί νομίζω ξέρει την απάντηση πολύ καλά. «Θέλω να τον ξανά δω!» φωνάζει. Πλησίασα κοντά της και ακούμπησα το μέτωπο της, όχι δεν είχε πυρετό. Μια μόνο λογική εξήγηση υπάρχει της έκαναν μαύρη μαγεία! Ω θεέ μου! Χάνω την κολλητή μου.

«Γιατί φίλησες τον Τζάκσον;» με ρωτάει. Ξανά γύρνα στην κοσμαρα σου! Μην την κάνεις αυτή την ερώτηση. 

«Μου έσπασε τα νεύρα.» απάντησα γενικά. Αλήθεια μου έσπασε τα νεύρα.

«Και όπως ξέρουμε όλοι, οποίος σου σπάει τα νεύρα πρέπει να τον φιλάς.»

«Ναι! Από το να φάει μπουνιά.» της απαντάω πάλι.

«Ωραία! Επειδή μου σπας τα νεύρα έλα να σε φιλήσω!» λέει και με πλησιάζει με σουφρωμενα χείλη σαν την πάπια. Την σπρώχνω και καταλήγει να γλιστρήσει και να πέσει από τον καναπέ. Με αποτέλεσμα να ξεσπάσουμε και οι δυο σε τρανταχτά γέλια.

Αφού την βοήθησα να σηκωθεί, την αποχαιρέτησα και πήγα και εγώ σπιτάκι μου να κοιμηθώ.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro