Ara's POV

Naalimpungatan ako dahil sa ingay ng alarm clock na nanggagaling sa mini table. Ginala ko ang aking mga mata. Mayroon pa ring nakapalibot na teddy bear sa higaan. May nakapaskil ng larawan ng armas sa pader. Maaliwalas at malinis pa rin ang aking kwarto dahil nakapatas ang aking mga damit sa guest room. May isang whole body mirror na nakatapat sa aking kama.

Napadaing ako dahil sa sobrang sakit ng aking ulo. Dagdag pa ang sugatan kong puso.

Napadako ang aking tingin sa salamin. Maputlang labi, nangigitim ang ilalim ng mata, wrinkles at namumula ang magkabilaang pisngi. Dagdag pa ang napakagulo kong buhok na inakala mo parang binagyo ng bagyong Yolanda.

Napabuntong-hininga na lang ako. Napaluha na lang ako sa tuwing naalala ang pangloloko ginawa sa'kin ni Josh.

Kaya pala ako pinagpalit ni Josh dahil ganito itsura ko. Nagbalik ang dating ako na hindi palaayos. Akala ko ba na tanggap niya ko, kahit ganito lang ako. Akala ko lang pala yun.

Pinaghahagis ko ang mga teddy bear na niregalo sa 'kin ni Josh no'ng first monthsary namin dahil sa pinaghalong galit at sakit na nararamdaman. Tumama ito sa flower vase na nakapatong sa mini table ko kaya nakalikha ito ng ingay.

Sana masamang panaginip 'to. Na gigising lang isang umaga na okay na. Maayos na kami at masaya kami. Para akong tanga na paulit-ulit na sinasampal  ang sarili para malaman kung totoo ang lahat ng ito.  Nasaktan lang ako na wala pa rin nagbago, niloko pa rin ako ni Josh.

Pinagsusungtok ko ang unan dahil sa matinding emosyon na nararamdaman. Doong ko lahat binuhos ang sakit at galit. Lumabas ang laman ng bulak ng unan dahil sa tindi ng pagkakasuntok ko dito.

Kahit uminom ako para makalimot, hindi pa rin nawawala ang sugat.
Mahirap gamutin ang sugat na parang binugbog na paulit-ulit. Sana may nabibili rin na gamot sa sugatan kong puso. Katulad ng alcohol, betadine at band aid. Pero wala eh. Hindi ko ito magawa gamutin dahil nanghihina na 'ko.

Napasigaw na lang ako dahil sa sakit na nararamdaman. Parang pinapatay ako ng paulit-ulit.

Naalala ko yun mga panahon busy si Joshua sa kakaayos ng mga armas niya. Nililinis niya ito at inaalagaan. Minamahal niya ito ng totoo dahil regalo ito ng dati niya. Pero bakit sa 'kin hindi ko naramdaman sa kaniya ang tunay na pagmamahal? Parang pakiramdam ko pangpalipas oras lang niya ako. Para akong baliw na kinakainggitan ko ang isang bagay, hindi ko maiwasan eh. Tao rin ako nasasaktan, hindi ako manhid para hindi makaramdam.

Patuloy pa rin ang pag-agos ng mga luha ko sa magkabilaang kong mata. Walang humpay tumigil ang aking luha. Nagkalat din ang sipon sa 'king makinis na mukha dahil sa walang tigil kakaiyak.

Parang pagkain din ang isang relasyon, sa una masarap pero kapag wala na itong lasa ay itatapon na lang basta-basta.

Napatawa na lang ako, sa kabilang ng sakit na naramdaman ko, nagawa ko pa humugot. Para akong baliw, tatawa tapos iiyak.

Kahit pinakalma na ako ni JM ay hindi pa rin mawala ang eksenang nasaksihan ko kagabi..

Si Josh na may kahalikang babae.

Napaigtad ako na may kumatok sa pintuan. Nagpunas ako ng mukha ko para magmukha namang presentable kahit paano bago tumayo at pagbuksan ang kung sino mang kumakatok.

Marahan ko itong binuksan at lumantad saking ang taong naging dahilan ng pagkasawi ko. Isasarado ko sana ang pintuan pero hinarang niya ang kaniyang braso sa pintuan kaya nakapasok siya. Ayaw ko siya muna makita, hindi ko kaya. Sa tuwing nakikita ko siya ay bumabalik ang lahat ng sakit na pilit kong winawaksi.

"Babe, let me explain.'' Pilit niya akong niyayakap at hinahawakan sa'king leeg. Napagkaalamang ko na lasing ito dahil nangangamoy alak 'to.

"Let me go!" Pagpupumiglas ko

" I'm begging you! Balikan mo na 'ko please.'' Nagulantang ako na bigla ito lumuhod sa'king at hinawakan ang aking kamay.

"Josh, wag mo na nating pahirapan ang sarili natin. Pareho lang tayong masasaktan. We need some space ple--"

Napaigtad ako na bigla niyang akong hinalikan nang mapusok. I tried my best to push him pero mas diniin niya pa ang aming paghahalikan. Halos sinakop na niya ang aking labi na tila ayaw niya kong pakawalan.

My heart trembled in fear dahil sa bawat pagdampi ng kaniyang labi sa'king leeg. Sandali ko nakalimutan ang kaniyang kataksilan na animoy binubura ng kaniyang bawat halik ang sugat at sakit ng kaniyang nararamdaman.

"Ugh!" Impit kong ungol dahil sa kakaibang kiliti dulot nito.

He kiss me again in passionate way. I didn't response to his kisses pero kinagat niya ang aking labi kaya malaya nakapasok ang kaniyang dila. My heart is quickly fast when he enter his tounge in my mouth.

Naglalakbay ang kaniyang mga kamay sa'king likuran. Dahan-dahang niyang dinampi ang kaniyang mainit na palad sa aking likuran na nagdudulot ng matinding sensasyong. He is slowly unhook my bra at walang pasabing tinapon sa sahig. Ang lamig ng dulot ng aircon ay napalitan na nagbabagang init.

"Anak ng laplapan."

Nagulantang kami na biglang pumasok si Mama sa aking kwarto kaya buong pwersa ko tinulak si Josh na naging dahilan ng pag-atras niya. Sumunod din pumasok si Papa habang nakasaklob ang kaniyang dalawang kamay.

"Nakaistorbo yata ako sa inyo," nangising sabi ni Mama kaya nahihiyang yumuko ako.

Shit! Nakakahiya.

"Anak, gusto ko kambal ang maging apo ko," nakangising turan ni Papa sabay kindat pa.

Mas lalong namula ang aking magkabilaang pisngi habang si Josh ay nahihiyang napakamot ng kaniyang batok.

"Oh siya, maiwan muna namin kayo. Iho, galingan mo ah. Dahan-dahanin mo lang baka masaktan ang anak ko.'' Magkasabay lumisan sina Papa at Mama kaya kami ni Josh ang naiwan.

Sandali namayani ang katahimikan sa paligid hanggang sa binasag ko ang nakakabinging katahimikan.

"You can leave now!" Walang ekspresyon kong sabi  habang dinadampot ang aking bra na kaniyang tinapon.

"Let me explain," pagsusumamo nito at namumula ang magkabilaang niyang pisngi dahil sa kalasingan.

"Explain what? Kung gaano ba kasarap yun labi no'n babae mo? Malambot ba?" May halong pagkasakristo kong turan.

"Love--"

"Stop calling me that fucking endearment! Are you stupid?! Wala na tayo!" Mariin kong pagkakasabi.

"Sabihin na nating na tanga ako. Tanga ako dahil minahal kita. Nagmahal lang naman ako eh. Ang mas masakit pa na ang taong mahal mo ay hindi ka pinagtitiwalaan. Inaamin ko na hindi akong perpektong nobyo, natutukso din ako pero sana bigyan mo naman ako ng pagkakataong magpaliwanag. Mahal na mahal kita, Ara. I don't fucking care kung merong pang dumating na mas nakakalamang sa'yo. Ang pag-ibig ay hindi bumabase sa itsura. Binabase iyan sa kung sino ang tinitibok ng kanilang puso." Marahan ko siya niyakap at tinapik ang kaniyang likod. Kahit masama ang loob ko sa kaniya ay nangingibabaw pa rin ang  natitirang pagmamahal ko sa kaniya.
Nanginginig ang kaniyang balikat na sensyales na umiiyak ito.

Kahit anong sakit ang dinulot niya sa'kin ay hindi ko matiis. Hindi ko siya kaya makita nasasaktan. Siguro ganun talaga kapag nagmamahal, kapag nakikita mo nasasaktan ang taong mahal mo ay mas triple pa ang sakit ang dulot sa'yo nito.

"I'm sorry, Ara." Naramdaman ko na may kung ano namasa sa balikat ko.

Hindi ko siya kaya umiyak. Kahit ano pa ang sakit na dinulot niya sa'kin, hindi ko pa rin kaya tiisin. Mahal ko eh. Kaya handa kong tanggapin ang bad at good side niya.

"Stop crying. Handa ako makinig sa paliwanag mo." Iginaya ko siya na umupo sa kama para makinig sa kaniyang sasabihin.

-

Lubos ko sinisisi ang aking sarili dahil hindi agad akong nakinig sa paliwanag niya.

Sinabi niya sa'kin na si Lea daw na kaniyang ex-girlfriend na niloko siya ang unang nanghalik sa kaniya. Nanghihina akong napasandal sa headboard ng kama dahil sa katangahan kong nagawa. Umiyak lang pala ako sa wala.

"I'm so stupid. I'm sorry love for not trusting you." Paulit-ulit akong humihingi ng tawad sa kaniya pero isang simpleng ngiti lang ang ginanti niya.

'' I understand you, Love.  Alam ko na takot ka lang masaktan muli pero sana magtiwala ka naman sa'king kahit paano. I'm won't promise na ito na ang huli na masaktan kita. Tao lang ako natutukso at nasasaktan. But I tried my best to help you na kalimutan ang madilim mong nakaraan. Hindi kita minahal dahil ikaw ang queen ng mafia, minahal kita dahil ikaw ang Ara na nagbalik nang liwanag sa buhay ko, ikaw ang Ara na matapang at palaban. At higit sa lahat ay ikaw muli ang nagpatibok nito." Tinuro niya ang kaniyang dibdib kung saan andoon ang kaniyang puso. Sinandal niya ko doon kaya rinig na rinig ko ang nagkakarehang tibok ng kaniyang puso.

Nagulantang na lang kami na may biglang sumulpot sa'ming harapan. Nakangisi ito habang pinasadaan kami ng tingin mula ulo hanggang paa.

"Tapos na ba ang jugjugan ninyo?" Naglakad ito palapit sa 'min sabay kindat sa'kin.

"Hindi ba masakit, ate?" Nakangising turan pa nito habang tinaas baba ang kaniyang kilay.

Alam ko na ang ibig sabihin ng bruhang to.

"Gusto mo sapok? Yun ang masakit." Tinaas ko ang kamao ko na sensyales na balak ko siyang sapukin.

"Wag, ate. Biro lang." Hinarang niya ang dalawa niyang kamay sa kaniyang mukha.

"Ano ba pinunta mo dito?" Mataray kong tanong habang nakataas ang kaliwa kong kilay.

"Bakit? Nakaistorbo ba ko? Sige ituloy-- O-ouch!"

Kinutungan ko lang naman siya. Seryoso akong nagtatanong tapos kung ano pinagsasabi. Napailing na lang ako sa inasal nito.

"Ate, pinapatawag kasi kayo ni tita." Minamase niya ang kaniyang noo na kinutungan ko.

Kay kulit na Bata!

"Susunod na lang kami." Tumayo ako at kumuha ng damit na susuotin sa kabinet.

"Galingan mo kuya Josh ah." Binato ko siya ng unan pero hindi siya natamaan dahil kumaripas agad ito ng takbo.

-

Patungo kami sa hapag-kainan. Malayo palang ay amoy ko na ang mga ibat ibang klaseng putahe na luto ni aling duday na aming kusinera.

Maraming handa na pagkain sa hapag-kainan. Mga ibat ibang klaseng putahe. Nakakatakam naman.  Halos tumulo na ang laway ko, kakatingin sa mga ulam.

"Mas masarap ako diyan." Nagulantang ako na bigla itong sumulpot sa likurang ko. Nakagat-labi 'to habang nakataas baba ang kilay.

"Che!" Iniwan ko siya sa kaniyang kinalulugaran at dali-daling umupo sa harapan ng hapag-kainan.

"Ma, may bisita ba tayo? Anong meron?'' Naguguluhang kong tanong habang nakakunot.

"Surprise!" Nakangiting turan ni Mama at iniwan ako sa hapag-kainan.

Anong meron? Sino kayo 'yong bisita?

Kumuha ako sa rep ng paborito kong wine at dali-dali ko itong nilagok.

Nakarinig ako ng sunod-sunod  na door bell mula sa labas.

Aba! Walang modo 'to ah. Sarap balian ng kamay.

Tuloy-tuloy pa rin ang paglagok ko ng wine na animoy na umiinom ng softdrink.

"Andiyan na siya," nagagalak na saad ni Papa at tinungo ang garahe papunta sa labas.

Inagaw ni Josh ang wine ko. Problema nito?

"Akin na 'yan." Pilit ko kinukuha ang wine sa kaniya pero nilalayo niya.

"Tama na! Madami ka na nainom!" Mariin nitong pagkakasabi habang nilalayo nito ang wine. Naitarak ko na lang ang mata ko sa kawalan. Nakatatlong baso lang ako, madami ba 'yon? Tanga yata ang impakto na to!

"Akin--'' Bigla akong napatigil na biglang pumasok ang isang babae na ang naging dahilan na pagkasira namin ni Josh.

That bitch! Anong ginagawa 'yan dito?

Napakuyom na lang ako ng aking kamao dahil ngumisi pa 'to sa 'kin na tila ay inaasar ako.

Taena 'to! Inirapan pa 'ko. Kung tusukin ko kaya ang mga malalaking mong mata.

"Ara, meet your little sister. Lea Mae De Chavez," masiglang pagpapakilala ni Dad.

Napairap na lang ako sa kawalan.

"I don't fucking care!" Matabang kong ani sabay agaw ng wine kay Josh.

"Ara!" Maawtoridad na paninita ni Mama.

"Oh nandito pala ikaw, Josh. Tadhana nga naman ang gumagawa ng paraan para magkita uli tayo," malanding pagkakasabi nito at lumapit pa ito kay Josh. Minamasahe pa nito ang matipunong dibdib nito habang ang walang hiyang lalaking 'to ay hinahayaan lang.

Mas umusok ang ilong ko sa inis na kindatan pa ko ng bruha na tila pinapakita na siya ang nagwagi.

"Lea!" Maninita ni dad.

"Why?" Inosenteng tanong ng bruha sabay upo sa kandungan ni Josh.

"Stop that! Boyfriend yan ng ate mo," naiinis na ani ni dad kay Lea.

"Mind your own business!" Inirapan niya pa si dad.

Walang hiya ang babaeng 'yon. Walang respeto.

Hindi na ko nakatiis kaya dali-dali kong hinila ang kaniyang mahahabang buhok paalis sa kandungan ni Josh.

"Ara!" Pagpipigil nila sa'kin.

Hindi ko sila pinansin ay panay pa rin ang hila ko ng buhok niya papunta sa garahe. She's getting into my nerves! I don't fucking care kung magkapatid kami! A bitch will always be a bitch.

Sinakyan ko siya at pinagsasampal ko siya ng paulit-ulit. Halos mangiyak na ang bruha dahil namamasa na ang pagkakasampal ko sa kaniya. Well, she deserve it!

Napaigtad ako na bigla akong hilain ni Josh patayo sa kaniya ay marahas na tinulak kaya napaupo ako sa sahig. Ouch! Ang sakit nun. Hinimas-himas ko ang pang-upo ko dahil sa lakas ng impak ng pagkakabagsak ko.

Fuck! Kinakampihan pa niya ang babae niya.

Inalalayan pa niya ito tumayo. Ang bruha pa ay nag-inarte. Nag-iiyak iyakan pa.

Tsk! Magsama sila.

Padabog ako tumayo at umalis para bumalik sa hapag-kainan.

"Ara! Why did you do that to your sister?!" Nagpupuyos sa galit na turan ni Papa.

Naitarak ko na lang ang mga mata ko. Pati ba naman si Papa ay kinakampihan pa niya ang babaeng yun.

"She ruined my relationship with Josh. That bitch!" Mariin kong pagkakasabi at umalis sa harap niya. Baka kung ano pa masabi ko sa kaniya.

Tinungo ko ang banyo at dali-daling naghilamos. Namumula na ang mukha ko dahil sa pinaghalong galit at inis.

"Look, who's here! The loser!"

Napakuyom ako ng kamao na makita muli ang babaeng sumira ng relasyon naming ni Josh. Wala akong pake kung magkapatid kami. Walang kapatid-kapatid kapag inagaw niya kung ano ang akin.

"Are you referring to yourself?" Mataray kong aniya habang inaayos ang buhok ko.

"I don't know kung ano ang nagustuhan sayo ni bebe Josh ko. Walang-wala ka sa kalingkiran ko. Kung sa bagay ay basahan lang kita." May halong pang-iinsulto na turan nito at pinasadaan ako ng tingin mula ulo hanggang paa.

"Siguro nga wala ako sa kinalilingkiran mo because I'm not a flirt like you. Maganda ka? Saan banda? Mas maganda pa ata sayo yun paa ko." Natatawa ako na namumula na ang mukha nito dahil sa galit. "Sa bagay mukha ka naman paa." Pikon pala ang bruha.

"I'm the prettiest model in our country. Ikaw? Ano maiipagmalaki mo? Look yourself! You look like such an ugly duckling," mapang- insulto  nitong aniya habang tinutuloy niya ang paglalagay ng concealer sa kaniyang mukha para takpan ang pasa na dulot na pagkakasampal ko.

"Maybe, you are a famous model. Sabihin na lang natin na maganda ka. Pero ako ang maipapagmamalaki ko sa sarili ko.'' I move closer to her.

"I'm not a bitch like you." Inikutan ko siya.

"You have a nice chest." Pinasadaan ko siya na nakakainsultong tingin.

But I think marami na nakatikim sayo. Look oh! Hindi makinis ang dibdib mo. Marami pang kiss mark. I think you have aids." Nadidiri ko siyang tiningnan.

"Siguro nga meron kang dibdib, dibdib lang ang meron ka pero ako mula ulo hanggang paa, panlaban na. At I'm still virgin hindi kagaya mo, mukhang laspag ka na eh."

Namumula ang buong mukha niya. Tila madudurog na ang mga ngipin niya dahil sa mga sinabi ko at hindi siya makasagot. Ang dalawang kamay niya na nasa gilid ay naka-kuyom at nanginginig dahil sa nararamdaman niya sa mga sinabi ko.

Kaya bago ako umalis, upang wala ng mangyaring aberya, tinignan ko siya mula ulo hanggang paa. Ang paraan nang pagtingin ko ay para bang hinuhusgahan ko na ang buong pagkatao niya. Nilalait siya at tinatapakan na siya sa putikan.

Kilalanin mo muna ang kinakalaban mo, my dear little witch half sister.