Part 1.2

When He Asked

Vanessa's POV

 Yesterday our Filipino subject teacher told us that we will have a long quiz today, and yes now we are having it.

Hindi alam ni James ang gagawin sa test namin kaya bahagya nya akong tinatawag.
I know where it's heading.

May kailangan na naman sya for sure. What could it be this time?

"Essa! Essa, psst!" He called out through whispers.

"Ano ba? May exam, ang ingay mo!" Kunwari ay naiinis na singhal ko sa kaniya.

"Paano ba 'to?" He asked slightly embarrassed tsaka pasimpleng kinamot ang batok nya.

"Gurang ka talaga! Ganito lang 'yan." Sabi ko tsaka iniharap sa kaniya ang test paper na wala pang sagot.

I read the instructions and I explained it to him. Medyo magulo nga rin kasi, tapos malalim na Tagalog words pa ang gamit. Medyo nakaka-confuse.

"Gets mo?" I asked after a thorough discussion with him. Nagulat naman sya sa biglang tanong ko at hindi agad naka-bwelta.

"Hah? Hindi eh." Mahina at nahihiya na sagot naman nya sa akin.

"Ayy! Eh di uulitin ko pa? Grabe ka ha! Makinig ka kasi." I grunts as I started recalling what I have said earlier.

Medyo nahalata nya yata na naaasar na ako sa kaniya kaya..

"asdfghjkl"

Alright, nag-alien language na naman sya. No kidding aside, may binulong sya pagkayuko nya eh.

Or imagination ko lang?

"Hah? May sinabi ka ba? Sabi ko kasi makinig ka, sino bang kausap mo?" I asked waiting for his clarification kung may sinabi ba sya pero umiling lang sya.

"Wala, sabi ko paano naman 'tong number na 'to?" At may itinuro nga syang question.
Uh? Siguro nga nahihibang lang ako?

 Am I getting delusional?

Matapos nyang maintindihan lahat ng tanong na sinagot ko naman ng ayos, tumalikod na sya at as usual WALA MAN LANG "SALAMAT". 

Yung totoo, nag-kindergarten ba siya?

Basic at kaunahan 'yong itinuturo sa bata at such a young age, right?

Eh bakit hindi nya ginagawa? Walang modo!
>____<