Viran Efkan Karahanlı'dan

Videonun etkisinden çıkamadan arabayı yeniden çalıştırmış, bu harabe tarzı kulübenin olduğu koca araziye gelmiştim.

Geleli yarım saat olmuştu.

İnemiyordum çünkü Korel'i bekliyordum.

Hayır, inemiyordum. Çünkü korkuyordum.

Korkum içeride kim varsa ondan değildi.

Korkum karşılaşacaklarımdı, öğreneceklerimdi.

Daha doğrusu ben bildiğim şeyleri duymaktan korkuyordum.

Hiçbir şeyden korkmayan ben, iki-üç kelimeden korkuyordum çünkü konu o olunca ben kendimden bile korkuyordum.

Sıkıntıyla nefes aldım.

Araziye giren araba sesiyle başımı oraya çevirdiğimde üst üste giren üç arabayla kapıyı aralayıp arabadan inmiştim.

Korel de sürdüğü arabadan inip yanıma gelirken arkada kalan iki arabadakiler de arabadan ellerinde silahlarla inmişlerdi.

Nefes alışverişim hızlanırken Korel çabukça yanıma gelip ellerini vücuduma doladı.

Zaten her an akmaya hazır olan gözyaşlarım Korel'in
ceketine damladığında çekilmesi için omzunu sıktım.

" Viran, yapma abiciğim böyle. Güçlü durman gerekiyor, beni zor duruma sokma. "

Başımı sallayıp geri çekildim.

Korel ellerini ensemden çekmezken gözlerimi sağda solda bizi çevrelemiş fakat bize bakmayan adamlarda gezdiriyordum.

" Viran, içeri seni sokamam. "

Duyduğum şeyle ensemdeki ellerini indirdim.

" Siktir git Korel. O herifi ben alacağım, ölmeyecek o piç. Yaşayacak ama ölmek için yalvaracak. Hepsinden önce konuşacağız. Yaptıklarının hesabını bir bir verecek! " dişlerimin arasından sinirle konuşmamla Korel adamlardan birini yanına çağırdı.

Kulaktan kulağa bir şeyler konuşurlarken avuç içlerimi sıkıp bırakıyordum.

" Fevri bir şey yapmayacaksın. Duydun
mu? "

Aklımdan neler geçtiğini bilseydi...

" Duydun mu beni dedim sana!? "

" Tamam amına koyayım! Kafa ütüleme! "

Arkasını dönecekken seslendim.

" Silah istiyorum! "

Yavaşça bana dönerken sabırla nefes almıştı.

" Viran, şansını zorlama abiciğim tamam mı? Silah falan yok! Herif tek zaten tahmin ettiğimiz kadarıyla.
Silaha falan gerek yok bu adamlar seni korumak için geldi zaten. "

Sinirle arabanın tekerine bir tekme atmıştım.

Devam edeceğim sırada Korel gelip kolumdan kavramıştı.

" Kendine gel amına koyayım! Daha buradan çıkıp hastaneye gideceğiz kıza ne diyeceksin?! "

Elini ittim.

" Çaresiz olmaktan, elimin kolumun bağlı olmasından nefret ediyorum! O piç benim canımı aldı benden! Ben o canı ona bırakacak mıyım sanıyorsun sen?! İstihbarat umrumda değil! Gerekirse görevden alsınlar beni! Ben o iti yaşatmayacağım. "

Sonda gereksiz sakin çıkan sesim onun yutkunmasını sağlamıştı.

" Görevden alamazlar seni saçma sapan konuşma!
Herife dokunma, şimdilik. "

Bunu yapmayacağıma ikimiz de emin olsak da elini bir kez daha itip yürümeye başladım.

O da arkadaki ekibi bilgilendirip arkamdan yürümeye başladı.

Kapının önüne geldiğimde ekiptekilerin kapıyı açmasını bekledim.

Gerginlikle saçlarımı karıştırırken kapı açılmış,
ekipler silahlarını doğrultarak evi aramaya başlamıştı.

" Akıner! İn aşağı! "

Korel'in ağzıma uzanma çabası geri çekilmemle boşa gitmişti.

" Salak mısın amına koyayım sen!? Şu diline sahip çık! "

Omuz silktim.

" Akıner! O hapları sana tek tek içireceğim gel buraya! "

Merdivene yönelecekken gördüğüm yüz ellerimin yumruk olmasını sağlamıştı.

Yüzündeki piç sırıtışıyla aşağı inerken hırsla ona hareketlenecektim ki Korel kolumdan tutup yanına çekmişti.

" Oo, Karahanlı Kuzenler... Bir an hiç göremeyeceğim sandım sizi. Özlemişim, geleceğinizi
bilsem daha hoş karşılardım sizi. Kız arkadaşım çok güzel yemek yapar- "

Ağzından çıkan cümle, sinirle ona ilerlememe ve yumruğu yüzüne geçirmeme sebep olmuştu.

Korel beni tutmaya çalışmıştı fakat ağzından çıkan
" kız arkadaşım " kelimesiyle gözüm dönmüştü.

Yumruğumu tam burnunun ortasına indirirken arkadaki ekipler Alp itini tutmakta zorlanıp merdivende öylece bırakmıştı.

Yakalarından tutup benden yaklaşık 10 cm kadar kısa olan herifi kendime çektim.

" Seni öldürürüm, duydun mu beni? Seni o kazdırdığın mezara varya, o... O mezara kemiklerini küçültür küçültür sokarım seni! Ağzından çıkan laflara dikkat et! "

Burnundan akan kana rağmen yarım ağız gülerek konuşmaya devam etmişti.

" Bildiğim kadarıyla dolu orası, kimdi orada
yatan- "

Kafamı alnının tam ortasına geçirirken yumruğumun hedefi bir kez daha yüzü olmuştu.

" Kes sesini orospu çocuğu! "

Yumruklarım ardı ardına yüzüne inerken Korel gelip kolumdan tutmaya çalışıyordu.

" Hayatımı siktin! Benimkini siktin ondan ne istedin?! Ne istedin ondan?! Ulan, zaten... Ona, ona benden önce sahipken-
Ne istedin Alp?! Daha ne istedin, her şeyim senindi amına koyayım?! "

Gözlerimden yaşlar akarken onu yumruklamaya devam ediyordum.

Bir süre sonra onun kalkmaya ve benim yumruklamaya mecalim kalmadığında merdivene oturdum.

Kanlı ellerimi saçlarımdan geçirirken öksürüklerini duyuyordum.

" Benim olana göz koydun sen amına koyayım, neyden bahsediyorsun?! "

Sinirlerim yeniden gerilirken kalkıp yattığı yerden kaldırmıştım onu.

" Senin olduğu falan yoktu kızın beynini uyuşturuyor, sonra istediğini yapıyordun kıza orospu çocuğu! Vira sana hiç aşık olmadı! Sen, ona yaptıklarını unutsun diye o sikik şeyleri ona içiriyordun ve o da unutuyordu. Kalbinde başından beri ben vardım, ben! Beni unutsun diye yaptın!
Beni unuttu! Defalarca unuttu! Ama seni hep hatırladı çünkü o yaptığın şeyi kime yapsan unutmaz! Sen ona izinsiz dokundun, gözümün önünde. Seni vurdum, sen ne yaptın peki? Ne yaptın?! Sen benim bebeğimi vurdun. Sen, benim canımdan olan masum bir çocuğu daha cinsiyetini bile öğrenememişken öldürdün. "

Alayla güldüm.

" Sonra unuttu! "

Burnumu çektim.

Konuşamıyordu.

Gözlerim artık yaşlardan dolayı onu ayırt edemezken boğazım yırtılırcasına bağırdım.

" Beni unuttu! Bebeğini unuttu! Sikeyim ki ona yaptığını da unuttu! Belki bunun için mutlu olmam gerekiyor çünkü o bununla yaşayamazdı ama olamıyorum çünkü hiçbir siki hatırlamıyor! Senin o hırsın yüzünden! Ben, beni unutmasına alışıktım ama, "

" Ama onu unutamazdı... "

Onu merdivene öylece ittirerek bıraktım.

Zaten ayakta durmakta zorluk çektiği için bilinci de kapanmıştı.

Kolumla yüzümü silmeye çalışırken art arda gelen göz yaşları bana hiç yardımcı olmuyordu.

Ağlayan Korel'i ve Alp itini bağlayan ekipleri orada bırakıp dışarı çıkarken yumraklarımı sıkmaktan elim uyuşmuştu.

Arabaya binip kafamı torpidoya yaslarken baş ağrısından ölecek gibi hissediyordum.

Ellerimi yüzüme kapattım.

Onu görmem lazımdı.

Ben sakinleşemiyordum, onu görmem lazımdı.

Kriz eşiğinde olduğumu anladığım an kapıyı açıp kendimi dışarı attım.

Korel beni gördüğü an koşarak yanıma geldi.

" Viran! "

Aldığım nefes yetmemeye başlayınca öksürmeye başlamıştım.

Arabadan hızlıca nefes spreyini getirip ağzıma sıkarken sonunda alabildiğim nefesle kendime geldim.

" İyi misin? " endişeden dolayı nefes nefese çıkan sesiyle başımı salladım.

" Hastaneye gidelim. Vira'yı istiyorum. "

Çekinerek bana bakarken bakışlarına aldırış etmedim.

" Viran, yakınlığını sorgulayacak. Şu an bile hastanede Işıl ile Nart'a sayısız soru sormuş hakkında. Zekasını hafife alıyorsun. Unutmuş olabilir bazı şeyleri ama bu hatırlamayacağı anlamına gelmiyor, dikkatli olmak
zorundasın. "

Alayla güldüm.

" Dikkatli olmak falan istemiyorum! Gerekirse görevden alsınlar beni. İstihbarat sikimde değil.
Her şeyi anlatmak istiyorum. Korel, sen- Sevdiğinin seni unutması ne demek bilmiyorsun. Yıllarımı geçirdiğim insan, bana o sikik isimle sesleniyor.
Ağzından Viran kelimesini duyayım diye 2 senedir uğraşıyorum ben! Şimdi Efkan diyor, çok da güzel söylüyor anasını satayım! O kadar güzel söylüyor ki tamam diyorum. Herkese viran olan ben, ona efkan olayım diyorum. Aynı adımın anlamı gibi bağırıp çağırmak istiyorum ona ' Neden? ' demek istiyorum. ' Nasıl unutursun beni, bebeğimizi? ' demek istiyorum ama olmuyor, yapamıyorum. Ben ona defalarca viran oldum Korel, şimdi efkan olsam da hiçbir şey unutulmayacak o unutmuş olsa bile benim hep aklımda kalacak... "

Selammm

Öncelikle ara baya uzadı, farkındayım.

Ama Tesadüf'ün işleyişini bir tık değiştirdim.

Bu bölümde hikayenin hemen hemen bir kısmını anlamışsınızdır muhtemelen.

Tabii buraları Viran'ın ağzından daha çok dinleyeceksiniz :)

Şimdilik bu kadar, umarım beğenmişsinizdir

Oy verip yorum yapmayı unutmayınnn

İnstagram hesabımı da takip etmeyi unutmayın tabii ki @the.magic.of.sentences

O zaman bir sonraki bölümde görüşmek üzereee

1087 kelime