CHAPTER 22

I don't know what to do right now. Hindi na makapaghintay si Perry na gamutin s'ya mismo ni Xandro gayong may nagpresenta namang gamutin s'ya.

Hindi tuloy alam ni Nerren kung ano ba talaga ang gusto ni Perry ngayon. I'm sure he knows that Perry likes Xandro before, at hanggang ngayon pa rin naman.

Dinala nga s'ya sa loob ng cottage para gamutin ngunit ayaw naman n'yang magpahawak sa iba. Hindi raw s'ya sanay na may ibang lalaking humahawak sa kan'ya at pinipilit na si Xandro na lang.

“Gagamutin ka nga ni Kuya Nap, Per—”

“Si Xandro nga gagamot sa akin!” histerikal at maagap n'yang anas na ikinainis ko.

Nilingon ko si Xandro na hindi ko namalayang kanina pa pala nakayakap sa aking likuran. Nakabaon ang mukha sa gilid ng ulo ko ngayon. Tila wala itong naririnig at pakialam sa paligid at tanging pinagtutuunan ng pansin ay ako.

Naiinis na tuloy si Zendra pati na rin ang ibang babae kay Perry. Kanina pa man ay alam kong naiinis na sila rito. At ang iba alam nila na sinubukan ni Perry noon na sirain kami ni Xandro. That's why they don't want her here.

“Xandro!” malakas kong tawag sa kan'ya para tawagin ang atensyon nito na abala sa ibang bagay.

“Narinig mo ba sinabi ni Perry, Xandro? Gamutin mo raw s'ya, ” nababanas na saad ni Kuya Nap at nilapag na ang first aid kit sa lamesa.

Rinig ko ang reklamo pa nila kay Perry. Nag-aalala na sila na baka mamaga ang kan'yang kamay tapos nag-iinarte pa. P'wede bang sabihin n'ya ang gustong mangyari at hindi iyong ganito kami?

“Xandro!” Lumayo na ako kay Xandro para gisingin ito sa mapayapang pagkayakap sa akin.

Naniningkit ang mga mata n'ya at kunot-noong binalingan kami ng tingin. Mukhang naistorbo ko pa s'ya sa kan'yang ginagawa. Parang may kung anong kadiliman ang nakapalibot sa kan'ya nang samaan n'ya ng tingin si Perry.

“What? I don't want to do it. Kayo na gumamot.” Mahigpit ulit akong yakap sa likuran. Tila naiinis na s'ya na inistorbo pa s'ya.

Nakahinga ako nang maluwag sa kan'yang sinambit. Hindi ko alam kung anong gagawin ko kung gagawin nga n'ya iyon kay Perry. Hindi ko yata kayang tignan na magkalapit sila.

“Eh, ayaw n'ya. Anong gagawin natin d'yan, Perry?” litanya ni Zendra at salubong na ang kilay dahil sa inis.

Ginalaw-galaw ni Perry ang kamay n'ya, nahahapdian na siguro. Nakatingin pa rin ang mangiyak-ngiyak n'yang mukha kay Xandro at sa akin. Kinagat n'ya ang labi.

“P-Please, ikaw na lang Xandro. H-Hindi ako sanay sa kanila. Ginagawa mo n-naman ito dati, 'di ba?”

Mas lalong nagsalubong ang kilay ko. Tinignan pa ako ni Perry na parang sinasabing payagan ko s'ya. It's no for me!

“Ewan ko sa 'yo, Perry,” rinig kong anas ng kasama naming lalaki.

Binalingan ko si Xandro na bakas ngayon ang iritasyon sa mukha. His jaw clenched.

“I said I won't do it. Lagyan mo na lang ng ice iyan.”

“Oh, ito ice,” singit ni Nerren at binigay kay Perry. Dahil ayaw naman ni Perry na magpagamot kay Nerren ay hinayaan na lamang s'ya ni Nerren.

Wala ng magagawa si Perry kundi gamutin ang sarili n'ya. Wala nang bakas na pagmamakaawa sa mukha n'ya at seryoso na lamang na ginagamot ang sarili.

Marunong naman palang gumamot ng sariling sugat.

“Hindi naman siguro malala iyan, eh 'no? Daming reklamo, ” parinig ng isang babae at nakatagilid banda sa amin na tumaray.

Nakatingin si Nerren sa akin at kay Xandro, tumagal ang titig n'ya sa kan'ya at mukhang nakuha ni Xandro ang gustong pahiwatig ni Nerren.

“Pasensya ka na tungkol do'n, pre. Novale might be...you know.” Nakangising nagkibat-balikat ito. “Ikaw na lang bahala sa girlfriend mo. Ayaw kong magkaroon kami ng problema ng girlfriend ko.”

Mukhang naintindihan iyon ni Nerren. He just nodded and smiled at us.

Naiinis ako kay Perry at bukod do'n, naiinis ako sa aking sarili dahil ganito na kagrabe ang pagkainis ko sa kan'ya.

Ayaw ko sa kan'ya pero ayaw kong magsalita ng masasakit na bagay na hindi naman konektado sa ginagawa n'yang masama sa akin. Kung ano lamang ang ginawa n'yang mali sa amin ay iyon lamang ikinagagalit ko. Questionable pa rin kung anong mero'n sa kanila ni Nerren.

Kahit nawalan na ng gana ang mga babae dahil kay Perry ay tinuloy pa rin namin ang pagligo sa dagat. Sasama sana sa akin si Xandro sa dagat ngunit tinawag s'ya ni Kuya Nap para asikasuhin ang pagkain namin mamaya.

Marahan kong pinisil ang kamay n'yang nakahawak sa akin. “Mamaya na lang tayo sabay maligo. Pagkatapos mong magluto babalik ako rito, hindi ako magtatagal.”

Tumango s'ya nang dahan-dahan. “Alright. Hindi pa tapos ang niluluto kong barbeque natin.”

Tumagal ang titig n'ya sa akin. Ilang segundo ay naintindihan ko kung bakit ganito na lang s'ya makatingin. Iniisip siguro n'ya na naaapektuhan ako sa ginawa ni Perry kanina. Alam n'yang hindi ko iyon nagustuhan.

“Maliligo na kami ni Zendra,” ani ko para makawala na sa kan'yang mga titig.

He stepped closer to me. He pulled my hand that made me crashed to his well built body. Napasinghap ako sa kan'yang ginawa at hindi kaagad nakapagsalita sa sunod n'yang ginawa.

He shamelessly kissed me in front of our cottage. Nataranta tuloy ako na baka may makakita sa amin since where in the public place. Ngunit na-blangko na lamang ang utak ko at tanging nasa isip ko ngayon ay ang mga labi n'ya.

Napapikit na lamang ang mga mata ko sa paraan ng paghalik n'ya. Alam n'ya talaga kung saan ako mahina. Sa malambing at sa halik n'ya na labi lamang ang gumagalaw ay nagbigay kakaibang pakiramdam sa akin.

He slowly pulled his lips away from me. Pinagdikit n'ya ang noo namin at do'n ko lang napagtanto na yakap na n'ya ang katawan ko habang hinahalikan ako. Pinamulahan ako ng pisngi nang tiningala ko s'ya.

He licked his lips, as if tasting the flavor of my lips. He slightly caressed my curves that made my skin hair rised.

“Matatapos din kami maya-maya. Mag-ingat ka sa dagat.”

Nanghihina na tumango ako. Parang nanghinayang tuloy ako nang binitiwan n'ya ako para bumalik sa kan'yang ginagawa. Imbes na tumulala ro'n ay sumunod ako kay Zendra.

Kahit matagal na kami ni Xandro, hindi pa rin nawala ang nararamdaman ko sa kan'ya. Simula no'ng una hanggang sa ngayon ay gano'n pa rin ang epekto n'ya sa akin. Walang kahirap-hirap n'yang pinapatibok ang aking puso.

Sanay na akong nand'yan s'ya. He spoiled me to much that I almost forgot that not most of the time I can dependent myself to him. No matter what happens, I should know how to be independent sometimes.

Kaya natatakot ako na dumating ang araw na mawala ang nararamdaman n'ya sa akin. Being in relationship in not all about happiness, it includes sadness and the tendency of having a problems.

“I know that she's just using Nerren para mapalapit sa inyo at siraan kayo. Duh! Alam ko ang mga gan'yang galaw!” inis na sabi ng kasama naming babae.

“Base on experience ba iyan?” nakataas kilay na tanong ni Zendra, then she looked at me.

“Oo naman! Kita mo namang galit na galit ako ngayon, 'di ba?” histerikal na anas ng babae at tinuro ang sarili. “Naaalala ko talaga ang babaeng iyon kay Perry, naku! Buti na lang loyal sa akin si Mark!” Tinutukoy n'ya ang kasama ni Xandro sa dance troupe.

Naisip ko rin iyan kanina. Naiinis ako kay Perry dahil do'n pero kahit papaano binabawasan ko ang aking pagkaselos dahil may tiwala ako kay Xandro. Pero hindi ko talaga maiiwasan ang selos.

Kanina ko pa naramdaman ang sakit sa aking ibaba. Sobrang laki at haba ba naman n'ya kaya paanong hindi sasakit ang perlas ko, aber?

Gusto n'ya pa nga umisa kanina pero tumanggi na ako. Isang beses lang namin iyon ginawa dahil talagang sumakit ang ibaba ko. Ngayon pa lang kinakabahan na ako sa susunod na may mangyari sa akin. But even so, I still wanted to do it to him.

Umahon na ako sa dagat kahit hindi pa kami tapos sa paglalaro ng bola sa dagat. Humahapdi ang ilalim ko at kanina pa ito, iniinda ko nga lang. Kasalanan talaga ito ni Xandro!

Bago pa ako umalis ay tinignan ko muna si Perry na nakaupo sa buhangin malapit tubig. Nakatingin din s'ya sa akin ngunit agad ding umiwas.

Nagkibat-balikat ako at tumungo na sa cottage namin. Nadatnan kong nakaupo na ang dalawang babae na nakipaglaro sa amin kanina at kasama  na ang mag nobyo nila. Nasa dulo si Xandro nakaupo malayo sa kasama n'yang mga kaibigan.

Sinuklay ko ang medyo basa kong buhok mula sa unahan hanggang sa nilagay ko ang buhok sa kabilang side ng balikat ko. Nang tignan ko si Xandro ay mataman s'yang nakatitig sa akin, naghihintay na lumapit ako sa kan'ya.

Kahit ramdam ko ang kaba sa aking dibdib dahil sa epekto n'ya sa akin ay sinawalang-bahala ko ito. Lumapit ako sa kan'ya at muntik na akong mapatili sa kan'yang ginawang paghila sa akin para paupuin ako sa kan'yang kandungan.

Napatuwid ang upo ko sa hininga n'yang tumatama sa aking taenga at leeg. Inaamoy n'ya ako mula sa aking likuran. Pumulupot kaagad ang braso n'ya mula sa beywang ko hanggang sa aking tiyan.

“I-Iyong towel ko, Xan?”

Inamoy n'ya ako sa buhok at saka pinulupot sa aking katawan ang towel na kinuha n'ya sa kan'yang tabi. Ready talaga s'ya pagdating dito.

“Nilalamig pa rin?” tanong n'ya at mas lalo akong niyakap. Binigyan n'ya ng init ng aking katawan sa pamamagitan no'n.

“Medyo...”

Nag-aalangan tuloy ako sa magiging reaksyon nila sa aming posisyon ngunit abala rin sila sa sari-sarili nilang mundo. Some of them kissing like they are already used to it. Pinamulahan ako ng pisngi ro'n. So this is normal for them?

Agad ko tuloy na binaling ang tingin kay Xandro na nakadantay ang baba sa aking balikat, nakaharap sa leeg ko. Kanina pa s'ya titig na titig sa akin.

I can see how the way he looked at me right now. Pinag-initan ako ng pisngi dahil baka hanggang ngayon inaalala pa n'ya ang nangyari sa amin kanina. First time n'ya at gano'n din ako kaya hindi talaga basta-basta makakalimutan iyon.

His eyes was glistening as if looking at the star that he ever wanted for so long. That he couldn't take his eyes of me. He still couldn't move on of what we did.