Jülide beni eli kelepçeli görünce kalan son aklını da kaçırmıştı haliyle... Aslında beni görünce mi fenalaşmıştı yoksa Cem' i leopar desenli bornozun içinde görünce mi bilemiyordum. Ah ellerim kelepçeli olmayacaktı ve de telefonum beni sürükleyen poliste olmayacaktı Cem' i patates diye anırtıp İnstagram ın gülü hatta twitter da trendtopic yapacaktım. Ah ah...
Hani Jülide' ye anlatsam beni Cem den soğutmak için bahane üretiyorsun diyecekti. Elimde bir delil olaydı iyiydi hakikaten. Şimdi bizim kıza ağzımla kuş tutsam Cem' in orada olduğuna inandıramazdım. Kafamda deli sorular... Cem' in o kılıkta ne işi vardı ki hastanede.
Kapatılmış olduğum nezarethanede dört dönüyordum. Üzerimde tuvalet, ayağımda cinayet silahı topuklu ayakkabılar. Saç baş kafamdaki tokaları almış olmalarından mütevellit yataktan kalkmıştan hallice...
Görüntü kirliliği olmak ile beraber hoşdere caddesinde malum işe çıkan ablalardan da farksız bir haldeydim. Sabah olacak da ben mahkemeye çıkacaktım. Beni kurtarmasını umduğum tek kişi olan Jülide dede iki seksen yerlerin tozunu alıyordu en son bırakmak zorunda kaldığımda...
Hal böyle olunca mike mike mahkemeye çıkacak büyük ihtimalle de adamla anlaşmanın bir yolunu bulacaktım. Aksi halde infazım yanacak, geçen sefer sokaktaki köpeğe taş attığı için dövdüğüm kadın yüzünden almış olduğum altı aylık hapis cezamı yatmak için cezaevine doğru yol alacaktım ufak ufak. Kara bahtım kem talihim ile sevişmekten bir hayli yorulmuştum. Ne olurdu ki hayatda bana güzel tarafının acıcık ucundan vereydi. O değilde hiç yoksa bir bardak içecek bişey verselerdi.Harbiden ya o kadın memur su vereydi iyiydi...