Sabah kalktığımdan beri hiç bir işim rast gitmiyordu desem tam da hedefi on ikiden vurmuş olurdum sanırım.Düğün günümde olacak işmiydi şimdi bu?Akşam ki bekarlığa veda partisinde her şeyi birbirine karıştırmamdan olacak ki bugün yüzümün orta yerinde kocaman bir sivilce ile güne hayır nidaları atarak uyanmıştım.

Kuaförde Havva'nın halini görünce bir nebzede olsa keyfim yerine gelmişti.Tabi kuaföre gelmeden önce hastahanenin acil servisine gider gibi estetisyene koşan ben tam bir çaresizlik abidesi gibi duruyordum o ayrı.

Deli dolu kızdı Havva...

Tüm çocukluğumuz ,ergenliğimiz ve genç kızlığımız beraber geçmişti.Birbirimize verdiğimiz sözden dolayı otuz +bir yaşına kadar beklemiştim evlenmek için.Saç rengi değiştirir gibi sevgili değiştirdiği için bizim deli onun evlenemeyeceğine karar kılınca mecburen mızıkcılık yapan ben olmuştum.

Cem bugüne kadar gördüğüm ve görebileceğim en adam gibi adamdı.Heralde babam kadar beni çok seven yegane erkekti.Hani arada bu tek düzeliğimizden sıkılmıyorum dersem yalan olurdu.İnsan hiç mi kavga etmez yahu.Canım kiraz istiyor desem kiraz bahçesi alıyordu benim deli sevgilim.Arada onun yoğun ilgisinden bunalsam da onun gibi birini asla bulamayacağımı bildiğimden de susuyordum.

Cem Ankara'daki en büyük holdinglerden biri olan Karun Holdingin veliahtıydı.Bir de Cem'in tam zıttı karakterde olan müstakbel görümcem Özlem vardı ki evlere şenlik.Görümcelik sıfatına yakışır biçimde görevi olan çay kaşıklığını üstün bir performansla sergiliyordu.İtinayla geliyor,ortalığı karıştırıyor ve gidiyordu.Aynı anne babadan bu kadar zıt iki kardeşin çıkmış olması da beni hayrete düşürmüyor değildi hani...

Annem ve babam hali hazırda hala Profösör olarak Ahma Üniversitesindeki görevlerine devam ediyorlardı.Ekonomik olarak statümüz Cem'in ailesiyle kıyaslanmasa da sosyal statümüz sayesinde müstakbel kayınvalidem Nurşen hanım istemem yan cebime koy hesabında geçici vize vermişti evliliğimize...

Zamanın karışık kelle paça çorbasına döndüğü bugünde sorunsuz şekilde otelden içeriye girmeyi başarmıştık ya, yemin ediyorum balayından dönünce horoz kesip kanını da Havva'nın alnına sürecektim.

Düğün konvoyunun önüne geçen bir kaç tinerciye üzerindeki tuvaletle arabadan inip elinde beyzbol sopasıyla üzerlerine yürüyen bir Havva hayal edin diyorum sadece...

Bu kızın ne zaman ne yapacağı belli olmuyordu.

Örnek bir şekil a)bekarlığa veda partimde değil yüzünü görmeye ismini duymaya tahammül edemediğim bay öküzü davet etmek gibi.

Ha bir de tüm bunlar yetmiyormuş gibi üzerimdeki görümcem ve kayınvalidem tarafından abartı olabileceğin en abartısı gelinlikle son dakikada iki metrekarelik tuvalete sığışmaya çalışarak mesanemi rahatlatma çabalarım göz önüne alınırsa Olimpiyatlarda rekora koşan Merve Aydın'dan farkım da kalmamıştı.

Yok benim horoz değil bildiğin deve kesmem lazımdı.

Nihayet nikah masasında yerimizi aldığımızda Havva'nın ağzından umarsızca çıkan çığlık ortalığı inletirken ben gördüğüm şey karşısında Süt kardeşler filminde Gulyabani'yi görmüş Ayşen Gruda'ya dönmüştüm.

Bizim öküz, bildiğin öküz gerine gerine burnumuzun dibine kadar girdiğinde sadece gözlerimi sıkı sıkı yummuş ve gerçek olmasın diye dua etmiştim.Yer çekiminin kaybolduğunu hissettiğim anda gözlerimi açmış ve Cem ile göz göze gelmiştim.Kulaklarımda yankılanan iki kelime nutkumun tutulmasına sebep olmuştu.

''Pardon Birader ''

Cem'in ve masada ki diğer muhterem arkadaşlarımın donmuş bakışları arasında bildiğin bir öküz tarafından kendi nikahımdan kaçırılıyordum.Olanca gücümle Oğuz'un sırtını beni aşağı indirmesi için yumrukluyordum ki bir sırtlan misali üzerindeki tuvaletle beraber üzerimize atlayan Özlem sayesinde Pistin orta yerine motoru patlamış uçak misali çakılmıştık.Oğuz ve Özlemin arsında arabada yapılan hotdog misali ezilen ben suratımda patlayan flaş ile düştüğüm cehennem çukurunun içinde kaybolmuştum.

İşte şimdi gerçekten sıçmıştım...