Matapos ang hapunan ay saglit kaming nanatili sa sala. Pinanood namin iyong 2012 sa Star Movies. Ganito ang aming routine tuwing gabi.

Nasa dulo na ang kwento, iyong nasa hydraulics chamber iyong bida at tinatanggal iyong bara sa malaking rotor nang biglang magsalita ang asawa ko sa aking tabi, "Kung mangyayari ba 'to, magpapakahirap ka pa rin kayang sagipin ako?"

Napalingon ako sa kanya at lumabi.

"Oo naman 'no!" Itinapon ko ang sarili sa kanya at agad siyang kinulong sa isang mahigpit na yakap. "Hindi kita iiwan. Mamatay man ako."

"Tss." Iyon lamang ang narinig ko sa kanya. Parang hindi naniniwala.

Humigpit pang lalo ang aking yakap kasabay ng panginginig ng aking labi. I felt sorry for myself dahil hindi niya makita ang pagmamahal ko sa kanya. Hindi ko namalayang may tumulo na palang isang butil sa aking pisngi at dumaloy ito paibaba hanggang sa umabot sa t-shirt ni Miro. Ngunit hindi niya iyon napansin dahil ang mukha ko'y nakabaon sa kanyang dibdib.

Natapos ang movie na ganoon ang pwesto naming dalawa. Naramdaman ko ang bahagya niyang paggalaw kaya kumalas na ako sa pagkakayakap sa kanya.

"Tulog ka na?" tanong ko nang in-off niya na ang telebisyon.

"Doon na tayo sa kwarto."

Inabot niya ang kanyang saklay sa gilid ng sofa. Sinundan ko ng tingin ang kanyang bawat galaw. Mula sa pagkapit ng kanyang braso sa saklay hanggang sa makatayo siya nang tuwid, hindi ko makitaan ng paghihirap ang kanyang mukha. Tila sanay na sanay na siyang gawin iyon. Tila isa na rin itong parte ng kanyang katawan, gaya ng kamay at paa. Hindi na ako nag-abala pang alalayan siya at sinabayan na lamang siya sa paglakad.

Nang makarating kami sa kwarto ay agad lumubog ang kanyang katawan sa kaliwang parte ng kama. Inangat niya ang sarili upang maisandal ang likod sa headboard. Mabilis na nahuli ng aking tingin ang pagtapik niya sa espasyo sa gilid niya, tila inuutusan akong maupo doon.

"Halika na, my."

Agad ko siyang pinagbigyan sa kanyang hiling. Nanindig ang mga balahibo sa aking batok nang sa aking pag-upo'y dumikit ang aking likod sa kanyang tiyan. His arm snaked around my waist as he pulled me closer. Mariin akong napapikit. Tila tinatambol ang puso ko dahil sa lakas ng tibok nito. Pakiramdam ko'y nagyeyelo na ang aking kalamnan sa kabila ng paglukob ng init sa buo kong katawan.

Ang mga buhok na nakatabing sa aking pisngi ay marahan niyang inipit sa likod ng aking tenga. "Pagod ka?"

Dahan-dahan ang aking naging pag-iling na siya namang ikinangisi niya. Ang kamay niyang nakapulupot sa aking braso'y umakyat na sa aking pisngi. Sa gaan ng kanyang hawak ay pakiramdam ko lumulutang na ako sa mga ulap.

"Miss kita buong araw," puno ng katapatang wika ko na siyang sinuklian niya ng isang ngiti.

"Miss na miss din kita," mahina niyang tugon habang dumudukwang siya palapit, ang kanyang malamlam na mata'y nakatutok sa aking labi.

Pigil ang aking hininga sa habang naghihintay sa kanyang halik. Punong puno ng antisipasyon ang aking buong pagkatao. Everything seemed to be in slow motion. But when our lips finally touched, I almost wished, with eyes tightly shut, that we wouldn't run out of breath so we could keep kissing 'til eternity.

Dahan-dahan ang galaw ng kanyang labi. Tila ninanamnam ang bawat sandali. Mabilis ko itong sinuklian at ikinawit ang mga braso sa kanyang leeg. Narinig ko ang kanyang pag-ungol nang haplusin ko gamit ang aking mga daliri ang kanyang batok.

Sa gitna ng pinagsaluhang mapusok na halik, naramdaman ko ang mga kamay ni Miro sa aking baywang. Nakulong ang aking singhap sa kanyang labi nang walang hirap niya akong ipinatong sa ibabaw niya. Sa iglap lang din ay nahubad na niya ang aking damit. Nag-apoy ang aking katawan nang masagi ng aking pagkababae ang bukol sa ilalim ng kanyang short. Samahan pa ng biglaang paglakbay ng kanyang labi sa aking leeg hanggang sa mapaglaruan nito ang dalawang koronang tayung-tayo na.

"Gosh, dy..." ungol ko.

Hindi ko mapigilan ang panggigigil sa kanyang ginagawa kaya't napasabunot ako sa kanyang buhok. Narinig ko pa ang kanyang mahinang halakhak.

Sa pagkakataong ito'y tila tinakasan na ako ng sarili kong hiya. Ako na mismo ang naghubad sa kanyang shorts. Mahina akong napasinghap nang lumantad ang kanyang pagkalalaking nagyayabang sa haba at laki.

"Take me now..." nagdedeliryo kong hiling habang bahagyang inaangat ang sarili.

Hinawakan niya ang kanya at itinutok sa akin. Dahan-dahan ako bumaba sa kanyang kandungan. Halos malagutan ako ng hininga sa kanyang marahang pagpasok.

"Miro," hindi ko mapigilang ungol dahil sa kiliting hatid ng pinagsugpong naming katawan at pagsagi ng kanya sa aking kaibuturan.

Sa ilang ulit naming pagniniig ay tila 'di pa rin ako nasasanay. Napahawak ako sa kanyang tiyan nang simulan ko ang pagtaas-baba. Dahan-dahan noong una ngunit kalauna'y naging mabilis ang paggalaw ko. Sinasalubong na rin ni Miro ang bawat atake ng aking balakang habang palipat-lipat ang labi niya sa aking magkabilang dibdib. Para na akong baliw na 'di alam kung saan kakapit. In the middle of our steamy session, I locked our genitals and my waist pivoted slowly against his crotch, making Miro cuss under his breath while he struggled to pound above me.

"Fuck, Jean!" Just the sound of his low, bedroom voice calling me by my name drove me crazier.

Pinag-igihan ko pa ang ginawa hanggang sa si Miro na mismo ang nag-angat sa aking baywang at siya na mismo ang bumayo sa akin. Halos mawalan ako ng ulirat sa sarap na pinaparamdam ng aking asawa. Naramdaman ko ang pamumuo ng katas sa aking kaibuturan. Lalo namang uminat ang aking lagusan nang lalong lumaki si Miro sa loob, hudyat na nalalapit na rin ang kanyang pagsabog. Lalong naging mabilis ang bawat galaw. Lalong naging mapusok ang bawat halik.

"I love you, oh god, Miro..." bulong ko at nakagat ang kanyang tenga.

Naramdaman ko ang paghigpit ng kanyang yakap sa aking likod. Bumilis nang bumilis ang aking pagtaas-baba hanggang sa 'di ko na maramdaman ang sariling bigat. Pakiramdam ko'y lumulutang na lamang ako ngunit sa lugar na walang hanging nalalanghap. Isang beses pang ginawaran ng halik ni Miro ang aking labi bago bumagal ang ritmo ng aming makamundong sayaw. Napayakap ako sa aking asawa.

Dumikit ang aking pisngi sa kanyang matigas na dibdib at doon ko nadiskubre ang tila kinakarerang pintig ng kanyang puso. We were both panting as we both exploded inside me. Sobrang lagkit ng aking pakiramdam at tila punong-puno ang aking pagkababae sa pinaghalong katas naming dalawa. Drops of sweat were visible in the corners of our faces as we reached the peak of love-making.

"Oh, Miro..." Iyon ang huli kong naisambit bago hinila ng antok.

Morning came. May ngiti sa aking labi nang magising. Nasa aking tabi pa rin si Miro at mahimbing ang tulog. I take this time a chance to memorize his features again. I traced his knotted forehead with my forefinger, down to his pointed nose, and to the tempting lips that attacked me with fervor kisses last night. Kahit araw-araw ko itong ginagawa ay 'di ako nagsasawa. Gusto ko na lamang manatili dito sa kanyang tabi ngunit ang reyalidad ang siyang nagpabangon sa akin. Kailangan ko nang pumasok sa trabaho.

Nalusaw ang pagod at bigat ng aking katawan sa ilalim ng mainit na tubig sa shower. Tuluyan akong nagising at muling napuno ng enerhiya sa bawat galaw. Mabilis akong nakapagbihis at nagluto ng almusal. Hindi pa rin nagigising si Miro nang ako'y umalis. Ginawaran ko na lamang siya ng halik sa labi at noo bago lumisan.

Naging busy kami sa opisina dahil sa bagong product proposal na ipinasa ng Marketing Department. Bago kasi aprubahan ay kailangan pa nitong dumaan sa aming departamento. Sumakit ang ulo ko sa pagrereview ng mga files. Hindi na nga rin ako nakasama sa field survey. Inatasan ko na lang si Kris na i-lead ang team. Naiwan ako para sa paperworks.

Akmang bababa ako upang kumain muna ng tanghalian sa cafeteria nang lumitaw sa harap ng pinto ang aming boss. Hindi ko alam kung bakit siya naparito sa aming opisina. Perhaps, he wants to check our progress.

"Good noon, Sir Wade," magalang kong pagbati.

Tumango siya kasabay ng pag-inat ng kanyang labi sa isang matamis na ngiti. He was always friendly like this. "Can I come in?"

"Of course, Sir!" Umatras ako upang bigyan ng espasyo ang kanyang pagpasok. "Wala nga po pala iyong mga kasamahan ko. Nasa field po."

"You're all working hard again," komento niya at naupo sa couch na para sa mga bisita o kliyenteng nagpupunta sa aming opisina. He sat with his knees apart and his palms rested on his legs.

"We're just doing our job, Sir."

"Have you reviewed it already? I mean, hindi ko kayo minamadali. Gusto ko lang malaman ang nasa isip ng head ng market research tungkol sa bagong project proposal. Is it worth investing?"

Tumayo ako sa kanyang harapan. "Malaki po ang magiging benepisyo ng consumers sa produktong iyon. Baka nga po paglabas pa lang sa market ay out of stock agad," I did not intend to joke. Nasabi ko lang iyon dahil sa pinoproseso pa ng utak ko ang mga katagang dapat sambitin. But it made him laugh heartily so I thought it was okay. Nagpatuloy ako, "Ang kaso lang baka malugi tayo sa investment. Sa laki ng capital para sa product ay baka 'di ito masuklian ng sales kahit pa pumatok. There are revisions that should be made lalo na sa manufacturing."

Napatango-tango si boss ng ilang beses. Lumuwag ang aking paghinga nang makita ang pagkamangha sa kanyang mga mata.

"Thank you for that immediate report," maawtoridad niyang sambit bago itinuro ang kanyang kamay sa upuang kaharap niya, tila iniimbitahan akong umupo doon. Na siya namang ginawa ko. "You know, I've always appreciated your dedication to work and I've always trusted you. That's why..." Huminto siya saglit at inayos ang suot niyang coat bago akong matamang tinitigan. "I'm thinking of promoting you to a higher job."

Tila pumalakpak ang aking tenga sa narinig ngunit nalusaw din ang kagalakang aking naramdaman nang maalala ang mga kasamahan ko sa office.

"It's a great opportunity po, Sir. Thank you..." Gumuhit ang matagumpay na ngiti sa kanyang labi ngunit agad iyong nawala nang aking dugtugan, "Pero hindi ko po maatim na iwan basta-basta ang team ko."

"I understand," sagot niya sa mababang boses. Nag-isang linya ang kanyang labi. His voice echoed disappointment. "But if you change your mind, you are welcome in my office."

"Thank you, Sir." Iyon na lamang ang aking naisagot. Ayoko nang pahabain pa ang storya dahil talagang gutom na ako.

Tumayo na rin siya at tiningnan ang relo sa kaliwang pala-pulsuhan.

"Alas dose na pala." Lumingon siya sa akin at namulsa sa kaliwang kamay, ang kanan nama'y inilahad niya sa aking harapan. "Would you mind if I invite your lunch?"

Tila nabato ako sa aking kinauupuan at 'di malaman ang salitang dapat sambitin.