Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Ishq hai mushkil..❤️❤️

"Main isliye khush hun ki tum kuch karna chahte ho...kuch Banna chahte ho...par main zyada khush tab rahunga jab tum mere shahare ke bina woh kare...woh bane..."

Sid looked him with shock...but he was still confused...

"tumhare saamne do choices hai...ek tum apne pyaar ko bhula kar idhar reh lo...yaa phir jaise tumne bola waisa kuch ban jao...par tab tak iss ghar ke darwaze tere liye bandh rahega..."

Sid looked him with shock...

"Yahan se jaane se pehle faisla kar ke jao..."

His dad said looking him with a smirk...

Sid sighed with disbelief..

Sid- Papa...ye..ye sab kya hai...aap..aapko toh pata hai main ab bhi college student hun degree complete nahi hui hai meri...main job kaise dhund sakta hun..ye koi film nahi hai ek dum se bada ban jaun...ye zindagi hai... Don't do this silly things Papa...

He spoke with anger ..

"Oh ... tumhe ye sab kal yaad nahi tha...ki tum abhi tak ek student ho?..tab yaad nahi tha jab mujhse badi badi baatein bol rahe the?.."

Sid fisted his palm...he felt so embarassed...as he didn't know what to do as the next step..He never thought his dad would do something like this...

Sid- So you want me to leave this house...?

Dad- The choice is yours ..

Sid- Papa...stop behaving like this ...maine aapse itna silly demands expect nahi kiya....

Dad- expect toh maine bhi nahi kiya tha Sid...

Sid- I would choose Sana over anything....always...par aap jo kar rahe hai uske toh zarurat bhi nahi hai..

Dad- tum bhi nahi badalne Wale ho aur main bhi nahi ...main kahan tumhe rok raha hun Sid...jao jo karna hai karo...

Sid looked him for while angrily...

Sid- jaa raha hun main...aap hi ka beta hun...kabhi haar nahi Maan ne wala..

His dad gave a smile to him..

Dad- All the best...Sidharth...

He looked his mom's photo ...his eyes turned moist..

He was nervous...as the situation was unpredictable..

He started to walk towards the exit...

"Ruko..."

Sid turned though he didn't felt any hope but still he waited for something..

Dad- woh sab leke jao...

Sid turned and looked there was few bags which had few dresses of his and his college books...other basic items...

Dad- itna bhi bura nahi hun ..

Sid- toh prepared the aap...

He said with a smirky smile...

His dad looked him...

Sid- shayad aapko pehle se pata tha main yahi choose karne wala hun..

His dad gave a smile ..again ..

Dad- aage ka socho...

Sid walked from there irritatedly....

He moved towards his car...

"Sir..bade Sahab ne iss gaadi ko service ke liye bhejne jo kaha..."

A driver of his mansion spoke ...

Sid looked him confused..

Sid- are sab thik toh hai....

"Pata nahi...sahab ne bola..."

Sid looked him...and sighed..

Sid- samajh gaya...ye lo..

He kept the keys on his hands and walked away from there...

His dad looked his retreating figure feeling sad..
.
.
.
.
.
.
.
.
"Yaar kya baat kar raha hai..uncle ne ye sab kiya...?...oh god"

Ronit gasped..

"Mujhe kuch samajh mein nahi aa raha ...main kya karun abhi?.."

Ronit- yaar ye villain kaise bane hai uncle...haan mujhe bhi pata tha woh aise hi agree nahi karenge...par ghar se nikaal diya...

Sid- tum mujhe kuch idea de bus...kuch hi din mein exams aane wala hai...aur upar se ye pressure...Kya karun main...

Ronit- yaar mere ghar aaja ...ya Tina ke ghar...

Sid looked him angrily ..

Sid- Tina ki toh baat hi mat kar...

Ronit- are...

Suddenly he got a call from Sana ..

Sid- are ab.. Sana ka call hai....main kya karun...

Ronit - baat kar...

Sid- nahi...ab nahi...kya bataon unko...ye bataun ghar se nikal diya mere papa ne...

Ronit- nahi bataoge?

Sid- phir se mujhse dur hone ke baat karne lagegi...she trusts me Ronit... main kya karun abhi?

He sighed rubbing his forehead...

Ronit- Sid...baat karo uncle se phir se...

Sid- Nahi Ronit...unhone mujhse kabhi aise baat nahi kiya...woh humesha mere saath dete the...you know right...agar galti bhi kar deta na..sab ke saamne thoda bahut daant te the...par aisa..khud se dur kabhi nahi karte mujhe...

His eyes turned moist...he felt helpless...

Ronit- mere ghar aajao Sid...

Sid- Nahi Ronit...unhone challenge kiya mujhe...bola ha ki vapas sirf tab aana jab kuch banoge.

Ronit- yaar ye uncle daily soap aur movies bahut dekhte hai kya ..

Sid glared at him..

Ronit chuckled...

Ronit- sorry yaar...

Sid sighed...

Sid- vaise tu galat kahan keh raha hai...mere life koi movie se kam nahi...ye yahan ye sab bol ke mujhe ghar se nikal diya...aur wahan Sana...unko pata chal gaya na...woh pata nahi kya karengi mujhe...

Sid- mere paas sirf ye 2000 hai...isse lekar kya karun main abhi...ek din bhi nahi chalega yaar...

Ronit- uska tension mat le...

Sid- nahi Roni...mujhe sach mein kuch karna hoga...

Ronit- dekho uncle na...woh tumse zyada der tak gusse mein nahi reh sakte...

His phone pinged with a message again...

He looked his phone...

"Kisi ne bola...dhoodh wale se pehle aayega...ab call bhi nahi utha raha hai"

A smile crept on his face looking at the message even at that difficult situation...

Ronit- tu has raha hai?...

Sid- yaar...Sana..kya bolun main..wahan jaane ka plan kiya hai yaar..

Ronit- jao na...

Sid- aise ..ye sab saare bags leke jaaunga na...woh dar jaayegi yaar...

Ronit- are bol de...kuch sambhal le kuch bol ke...woh toh ache se aata hai tujhe...

Sid nodded thinking deeply...
.
.
.
.
.
"Ye kya hai bags ...hello maine sirf lunch ke liye bulaya tujhe"

Sana smirked looking his bags ..

"Mujhe andhar aane bhi doge aap?"

Sid sighed ...as he was feeling so tired after whatever happened from morning...

She moved ...he got in an sat on the couch...rubbing his forehead...

Sana- kuch bataoge?...kahi tumhare papa ne...umm..ghar se toh nahi nikal diya tumhe...

She asked him curiously...

Sid looked her..and blinked for a second...but then looked away ....

Sid- kaise ho yaar aap??.. bahar se koi aaya ...usko...paani toh pilao...

Sana glared at him... walking towards the kitchen...

Sana- lo...ab bataoge kuch...?

She looked him raising her brow... watching him curiously...

Sid- yaar Sana...humesha mujhe aise shaq ke nazar se dekhna bandh karo...

Sana- nahi ...kuch toh sahi nahi hai...

Sid pulled her onto his laps immediately...

Sana- kya ..kya kar rahe ho tum..chodo mujhe...

She shouted trying to get away from his strong hold...

Sid- bola na aapko...iss chotte se dimaag ko zyada pressure mat dena aap...haan...phir bhi karna hai aapko....

He kissed her cheeks.. slowly biting it...making her blush...

Sana- kutta ...kya plan ke saath aaya hai tu...exams aane wala hai...lunch kar ke seedha Ghar chali jaana... samjhe...

Sid in his mind- hey bhagwan inko kaise samjhaun...

Sana- kya soch rahe ho..?

She turned to look at him..making her comfortable on his laps..

Sid- kuch nahi ... bus ye soch raha tha meri jaan ne mere liye kya banaya hoga ..subah se peth kaali hai...

Sana smiled widely...

Sana- bebu sorry...aao na..

Sid was surprised to see all the variety of foods she made for him...

Sid- waah Sana...kis khushi mein banaya aapne ye sab ..?

Sana- aise hi mann kiya....bola na tumhe...

She started to serve him...

Sid- ab banaya toh khud hi khila bhi do...

He winked...

Sana smiled and started to feed him...

Sid looked her with a surprise...as she didn't hesitate...

Sana- chal muh khol....

Sid smiled looking her lovingly...

Sid- bahut pyaar aa raha hai mujh par...

Sana- kyun...nahi aana hai kya??

Sid chuckled...pulling her closer...

Sid- chalo main bhi khila deta hun ..

Sana- bus bus...

They both had a beautiful time together....
.
.
.
"Ky..a kar ra..he ho tum..."

she spoke with difficulty as he was constantly kissing her and tickling...

"Pyaar...aur kya..aur thoda madad bhi..."

He spoke washing the vessels with her..

Sana- aise madad ki koi zarurat nahi hai jao tum...

Sid- toh aap bhi chod do...

He made her to look him...

"Love you...and thank you for this tasty lunch..."

He spoke pecking her lips...

Sana smiled shyly...

"galti kar diya maine tumhe yahan bula kar..."

Sid- pyaar karna galat nahi hai baby...

Sana- par exams ke waqt padhna hai bebu....aur woh tum yahan reh kar kabhi karne nahi wale ho...

Sid lifted her in his arms...and walked towards her room..and made her to rest on the bed...

Sid- but you can help me...

He spoke pulling her closer lying beside her...

Sana- kaise...aise...?

She rolled her eyes...

Sid- oh man ...I am serious...you can help me..

Sana- sach sach batao hua kya hai...tum thik nahi ho...aur neeche tumhare car nahi hai...aur tum..bags kyun leke aaye ho..aur tere nazar woh bilkul thik nahi hai...

She spoke looking him..

Sid blinked again...

Sid- are yaar Aaj Ronit ke saath aaya...Bola na...bina vaje shaq karna bandh karo...

Sana was lost in her thoughts ...

Sid- Sana...look at me...

Sans- Sid..you can't stay here...you know right?..

Sid- kyun Sana...

Sana- Sid...yahan ke log...you know na...waise uss din ke baad kisi ne kuch kaha nahi...but...

Sid- Sana ..you told you don't care...

Sana- par...

Sid- Sana please...

Sid sighed...with disbelief

Sana cupped his face with one hand...and entwined the other with his and rested her head on his shoulders..

"Bebu..tujhe pata hai tumhe kitna miss karti hun main...kal shaam jaise tum yahan se gaye...main bahut miss karne lag gayi...aur tujhe aaj yahan bula liya...mushkil ho raha hai tumse dur rehna...jab tum Mujhse dur the pata bhi hai tumhe main kis haal mein thi..."

She raised her head and kissed his cheek...

"Aisa nahi hai ki sirf tumhe hi woh sab mehsus ho raha hai... mujhe bhi hota hai...main pehle utna dikhati nahi...par ab chupa nahi sakti...I love Sid...I love you so much..."

She spoke with smile... her eyes welled up...

Sid smiled... pecking her lips...caressing her cheek..

She wiped her tears and looked him

"Par tum...ache se padho Sid...sach keh rahi hun yahan rahoge toh zarur distract ho jaoge..."

Sid- Sana...

Sana- haan Sid...Ronit ke saath padho...umm....yaa phir Ti..Tina ke saath bhi...

Sid looked her angrily...

Sid- Tina kahan se aayi....

Sana- Sid...main ..mujhe koi problem nahi hai...woh bus...

Sid- Sana don't irritate me now...agar yahan nahi rehne Dena hai koi problem nahi hai main chala jaaunga...

Sana- Sid...aisa nahi hai..bebu...

Suddenly they heard a bell...

"Kaun hai iss waqt"

He spoke irritatedly...

Sana- main dekhti hun ...

Sid- main bhi aata hun...

Sana- nahi bahar mat aana please...

Sid sighed...

She went to open the door...

She was shocked the see the person who stood there..

It was her dad...

Sana- pa..pa..

Sana blinked...and was standing there nervously...

Papa- Sana...

He smiled...

Sana- um...aa..aap yahan..

Papa- beti ke ghar nahi aa sakta hun kya?

Sana was feeling so weird...as Sid was also present there...

She didn't know how to react ...

Papa- andhar aa sakta hun?

Sana - um...haa...haan...

She smiled welcoming him...but was so scared from inside...

Papa- ghar toh bahut acha hai...

He smiled...

"Aa..aap baithiye na...umm main abhi aati hun...".

Sid who stood near the door of the room was equally scared to see her dad there...

Sana immediately went inside and.. closed the door..

"Ye aap...dono kabse ache se baat karna shuru kiya"

Sid asked curiously...

"Uggh ...woh sab baad mein batati hun tum abhi chup jaa kahi..."

She spoke feeling scared...

"Sana...."

Her dad called her...

"Ji papa...."

She shouted from inside ...

"Bebu please tum bahar mat aana ..."

She whispered...and walked out....

Sid looked confused...

"Oh god..ye kya naya siyappa hai"

He murmured walking to and fro in the room...

"Ji papa..."

Sana came to her dad...

"Beta...ye... kiska hai ?.."

He asked her pointing out the wallet on the table..

While she looked him scared and shocked....

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Hope you all liked the update...

Spread love and positivity...

Always wish and pray for our King and Queen...

Have a great day ahead...

Stay happy and stay positive...

Love sidnaaz...

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro