Ik haalde diep adem. Het voelde net als 2 jaar geleden. Toen ik langs ging bij het ziekenhuis. Herinneringen flitste door mijn hoofd.

De kinderen. Hun blije gezichten. De cadeautjes. En toen.... Nog iets. Die jongen. Iets met een liedje. Ik herinnerde me vrij weinig, maar oke.

Dit was anders. Dit was niet langsgaan bij onschuldige kinderen in het ziekenhuis, dit was spelen met vuur.

'Papa?' Ik deed de deur een stukje open toen ik was gebrom hoorde. 'Goeiemiddag Papa.' Zijn gezicht klaarde op. 'O, mijn lieve dochter. Kom binnen Shudu. Kom binnen. We hadden het net over je.' Ik slikte.

Ik ging tegenover papa en Sandra zitten. 'We hadden het net over dat je het zo goed doet. Ik hoor alleen maar positieve reacties over je.' Ik glimlachte geforceerd.

'Ja, daarover pap-' 'We hebben zelfs een nieuwe klus kunnen regelen.' Ik slikte. 'Papa, wilt u alsjeblieft naar me luisteren.' Hij glimlachte, maar op zijn gezicht stond een frons.

'Ik, denk....dat...ik wil eigenlijk....ik denk erover want ik wil' Ik haalde diep adem. 'Ze wil stoppen,' klonk Amelie's zangerige Franse stem. 

Mijn vaders ogen kleurde donker. 'Wat?' Snauwde hij met zijn lage stem. 'Ze wil stoppen, Meneer,' Amelie zette haar handen in haar zij,' zij heeft geen zin meer in dit modellen leven. Ze is jong. En ze is nog niet eens naar school gegaan. Hoe wilt u dat ze des amie krijgt als ze thuisles heeft.'

'Ben jij haar vader Amelie?' Bulderde mijn vader boos. 'Heb jij recht om voor haar te praten? Ik ben degene die beslissingen maakt.' 

Amelie's hoofd kleurde rood van woede. 'U kan ook fouten beslissingen maken! Iedereen maakt fouten! U bent haar ouder, maar het is haar leven. Zij beslist wat ze ermee doet. Ze heeft deze poppenkast te lang moeten spelen. En als zij het niet zelf zegt dan doe ik het!' 

De sfeer was om te snijden. Terwijl ik me probeerde te verstoppen in mijn jurk, voelde ik papa's blik prikken. Het bleef akelig lang stil, totdat mijn vaders lage stem de stilte verbrak:

'Is dit waar Shudu?' Ik voelde dat alle ogen nu op mij gericht waren.

'Ehm.....ja,' klonk het pieperig. Hij zuchtte. 'Waarom? Je zei dat je het leuk vond. Waarom nu in een keer dit. Ik dacht dat-' 'Als Shu het wil. Dan wil ze het, Dan. Je gaat het kind niet dwingen te doen wat jij wilt.' 

Sandra zei voor de eerste keer iets. 'Als ze naar school wil en vriendinnen maken, wie zijn wj om haar tegen te houden,' de Francaise  kijk me recht in de ogen aan,' als ouders moeten we van haar houden. En haar keuzes respecteren.'

Op Amelie's gezicht verscheen een gigantische grijns. 'Weet je wat dit betekent?' Ik schudde mijn hoofd en mijn oranje lokken schudde mee en kwamen in de war. 'Make-over tijd!' Riep ze opgewonden. 'Maar ik heb altijd make-overs,' protesteerde ik. Ik zag een gloed in de ogen van mijn stiefzus. 'Dit word de aller beste.'

Ik kom er net achter dat ik Hfst 5 vorige week al online had geplaatst, terwijl hij deze week moest komen. Foutje! 😅Ik plaats hfst 7 dan ook wel deze week, zodat ik alsnog 2 hfst in een week is. Fijne schooldag verder, want ik schrijf dit tijdens de les.

XxSunnyxX