CHAPTER 9

MASAYANG nagluluto si Lechel ng hapunan nila habang si Nykyrel naman ay hindi iniiwas ang tingin sa mukha niya na para bang may kakaiba sa kaniya. Binalingan niya ang binata at nahuli niya itong nakatingin sa kaniya. Confusion held his eyes.

"Bakit ka nakatingin sakin ng ganyan?" Tanong niya.

Kumunot ang nuo nito. "N-Nakatingin sayo n-nang?"

"Nakatingin sakin na para bang isa akong salita na mahirap ispilingin."

"You j-just m-made me c-confuse, Lechel." Anito. "You left a-and then you're b-back. What t-the hell are you t-thinking?"

Parang may kumurot sa puso niya. "Ayaw mong bumalik ako rito?" That hurts. "Akala ko ayos lang na bumalik ako. May dalawang injection pa ako ng anti-rabies diba?"

Nykyrel grimaced. "'Yan a-ang dahilan ng p-pagbalik mo? You c-can get t-the anti-rabies in any H-hospital in the country. Why c-come back?" He sound harsh and it hurts her.

Nagpakawala siya ng isang malalim na buntong-hininga. "Kung ayaw mong narito ako, magsabi ka lang."

"W-why, because y-you a-already get what you w-want from m-me?" Puno ng pait ang boses nito. "Bakit ko ba n-nakalimutan n-na isa k-kang Journalist na narito sa b-bahay ko p-para m-makakuha ng tsismis."

"That's it!" Tumaas ang boses niya sa inis dahil sa inaasal nito. She gritted her teeth and glared at Nykyrel. "Alam kong puno ka ng insecurities sa katawan." Dinuro niya ang dibdib nito. "Alam kong wala kang tiwala sa sarili mo. Alam kong mababa ang self-esteem mo pero huwag na huwag mong ibabaling sa akin ang frustrasyon mo sa buhay! Bumalik ako kasi gusto kitang makasama. Sapat na ba 'yon?"

Shock was written on his face as he looked at her with wide eyes. "Y-you came b-back f-for me?"

Inirapan niya ito. "Malamang! Ano naman ang babalikan ko sa bahay na 'to kundi ikaw?"

Lumambot ang ekspresyon ng mukha nito saka tinawid ang pagitan ng katawan nila at niyakap siya. Bumuntong-hininga siya saka niyakap din ito.

"Nakakainis ka, alam mo 'yon?" Kinurot niya ito sa tagiliran. "You assume too much and i hate that attitude of yours."

"I'm s-sorry." Lumapat ang labi nito sa balikat niya at nakaramdaman siya ng nakakakiliting sensasyon. "A-akala ko h-hindi k-ka na babalik."

Pabiro niyang tinampal ang likod nito. "Puro ka akala, maling akala naman." Kumawala siya sa yakap nito at napagdesisyunang sabihin dito ang pinaggagagawa niya buong maghapong wala siya. "So, ahm, i consult a psychiatrist and a therapist. Tinanong ko sa kanila ang kondisyon mo. Don't worry, hindi ko pinaalam sa kanila ang pangalan mo-"

His face instantly darkened. "At sino ka para gawin 'yon?" His voice was icy cold, it made her shiver. Para itong bomba na bigla nalang sumabog. "Wala kang karapatang pakialaman ang buhay ko! Oo nga at tanggap kita sa bahay na ito at sa buhay ko pero hindi kita binigyan ng karapatang panghimasukan ang desisyon ko." Binitiwan siya nito at humakbang palayo sa kaniya. "You can stay in your room. And next time, stop being nosy."

Umalis ito sa kusina at iniwan siya. Mahina siyang natawa. Funny. He didn't stammer.

Tama ang sinabi ng Psychologist at speech Therapist na nakausap niya. Speech or speaking disorder is a rare case. Hindi iyon mahirap gamutin. Kailangan lang may mahaba kang pasensiya at pag-unawa. Those person who have that kind of disorder doesn't stammer when they are relax while speaking, when they at ease. And also, when they're emotions flared up, just like earlier. He was mad. At hindi ito nautal ni isa.

The Psychologist advised Lechel to have patience with Nykyrel. Kailangan intindihin niya ito dahil sa pinagdadanan nito. Kailangan daw ay palagi siyang nakasuporta sa binata at palagi niya itong iintindihin. His emotion is not stable. And the Therapist advised her to make him talk and talk and talk. To make him trust her. Make him at ease and relax with her. At hindi niya puwedeng punain ang binata kapag hindi ito nauutal. It would make him conscious of himself and he probably will stammer again.

'Yon lang naman ang sasabihin niya kay Nykyrel pero bigla itong nagalit sa kaniya dahil sa paghihimasok niya sa desisyon nito.

"I was just trying to help." Bulong niya sa hangin at ibinalik ang atensiyon sa pagluluto.

Mabigat ang kalooban niya habang nagluluto. She's mad at Nykyrel for his behavior. She's annoyed. Nakakairita ang inasal nito kanina pero may magagawa ba siya- actually, mayroon.

Nakangiting binilisan niyang tinapos ang pagluluto. May plano siya. Sana gumana. Hindi niya sasabayan ang galit nito kundi susuyuin niya ang binata.

What better to make a man happy than preparing a food for him? After all, the easiest way to a man's heart is through his stomach.

NYKYREL felt like a prick after he stormed off from the kitchen. Gusto niyang bumalik kay Lechel para humingi ng tawad pero alam niyang walang magagawa ang sorry niya. He saw the pain in her eyes when he shouted at her.

Hindi naman niya masisisi ang sarili. Hindi siya sanay na may nakikialam sa buhay niya at desisyon. He was always alone. Alone in the house and in everything he does. And the last thing in his mind is to visit a fucking psychologist and a therapist. Medyo nadismaya din siya dahil akala niya tanggap siya nito. Boy, he was very wrong and he hates it.

Nykyrel was pacing back and forth in his room when he heard a soft knock. Natigilan siya kapagkuwan at napatitig sa pinto.

It's Lechel.

"Puwede ba akong pumasok?" Tanong ng dalaga sa masuyong boses mula sa labas.

Nanatili siyang nakatayo. "P-pasok k-ka." Gusto niyang makita ang maganda nitong mukha. He has to see so he won't go insane throughout the night.

Pinihit ng dalaga ang doorknob at dahan-dahang itinulak pabukas ang pinto.

Lechel's beautiful face came into view. May dala itong tray na puno ng pagkain at may naiilang na ngiti sa mga labi.

"Lechel..."

She smiled genuinely at him. "Hey. Kain ka na."

"A-anong g-ginagawa mo rito?" Tanong niya at mahinang napamura ng mautal na naman siya.

Inilapag nito ang tray sa bed side table saka humarap sa kaniya. "Hinatiran ka ng pagkain. Alam kong hindi ka kakain na kasama ako kasi galit ka." Pinagkrus nito ang kamay sa likod nito. "I'm really sorry if i cross the line of your privacy. Nagtanong lang naman ako kasi gusto kong matulungan kang maging maayos ang pagsasalita. I know you're mad and all, and I'm really sorry. Pangako, hindi ko na gagawin ulit-"

Nykyrel stops her words by crashing his mouth on hers.

Lihim siyang napangiti ng maramdamang kaagad na tinugon ni Lechel ang halik niya.

Gusto niyang pakawalan ang mga labi nito pero hindi niya magawa. His lips are glued on hers. She tastes so exquisite like a very fine wine. Her breath smells so good its making his friend very hard as a rock.

Kinagat niya ang pang-ibaba nitong labi ng maramdamang naglakbay ang kamay nito.

Nykyrel groaned when he felt Lechel's hand cupping his erect manhood.

"Lechel." His voice sounds husky. "What are you doing?"

Naramdaman niyang binuksan nito ang butones ng pantalon na suot niya saka ibinaba ang pantalon niya at pinutol ang halikan nila.

"Lechel-"

"Shut up, Nykyrel and let me pleasure you." Anito saka walang sabi-sabing lumuhod sa harapan niya sala ipinasok ang naninigas niyang pagkalalaki sa mainit nitong bibig.

"Holy sweet Jesus!" He hissed as pleasure assaulted his senses.

Kasabay nang masarap na sensasyong nararamdaman ay ang hindi maipaliwang na emosyong lumukob sa kaniya. He stared at Lechel's mouth moving. Hindi niya akalain na gagawin ng dalaga ang ginagawa nito ngayon. She's pleasuring him without expecting something in return. Ni minsan sa buhay niya, hindi pa niya naranasang may isang tao na pasasayhin siya. And never in his life did he think of a beautiful woman, kneeling in front of him while sucking his shaft like her life depended on it. Parang may humaplos sa puso niya dahil sa nakikita. Lechel is really one of a kind woman. And he's falling for her, hard.

Nykyrel through his head back when Lechel cupped his sack and massage it lightly as she moves her mouth. In and out. Faster. In and out. Harder. In and out.

Mariin siyang napapikit at napasabunot sa buhok nito pero hindi ganoon kahigpit para masaktan ito. Her mouth felt so good. She treated his manhood like a lollipop. She licked, rolled her tongue around his shaft and then sucked him again.

"Oh! Shit! Lechel!" Malakas siyang napaungol ng maramdaman niyang malapit na siuang labasan.

Just a little more... a little...

Nykyrel was panting, his breathing ragged. Iginigiya niya ang dalaga na mas bilisan pa ang paglabas-masok ng kahabaan niya sa bibig nito. He can feel his knees weakening as he reach his limit.

And with a loud moan, he screamed Lechel's name and he exploded inside her mouth.

He was in bliss. Habol niya ang hininga habang ninanamnam ang sarap na paunti-unti nang naglalaho. Jesus! That was good. Its heaven-bigla siyang napamulagat at mabilis na inilayo ang pagkalalaki niya mula sa bibig ni Lechel. Shit! Shit! Fuck!

Lumuhod siya para magpantay ang mukha nila ng dalaga. "I'm so sorry." Hinubad niya ang t-shirt na suot at ginamit iyon para tanggalin ang katas niya sa bibig ng dalaga. "Pasensiya na. Hindi ko napigilan ang sarili ko. I should have pulled away."

Lumunok ito saka nginitian siya ng pagkatamis-tamis. "Ayos lang. I like the taste of your cum. Taste salty yet tasty."

Tinapos niya ang pagpunas sa bibig nito. "At saan ka natutong gawin 'yon?" Nagtatakang tanong niya.

"I'm a wide reader, Nykyrel. Saka marami akong nababasa na kahalayan sa Magazine. Halos buwan-buwan ay bumibili ako ng cosmopolitan at FHM."

He was amused. "May babae palang bumibili ng FHM? I thought FHM stands for 'For Him Magazine'."

Inirapan siya nito. "Sexist."

Mahina siyang natawa saka hinalikan ang tungki ng ilong nito. "Nagtataka lang ako. Akala ko lalaki lang ang bumibili ng FHM."

"Dapat talaga magsilabas ka. Napag-i-iwanan ka na ng mundo, e." Anito saka tumayo at umupo sa gilid ng kama.

Nykyrel stands up and then pulled up his jeans. Umupo siya sa tabi nito saka kinagat ang pang-ibabang labi.

"As much as possible, ayokong lumabas ng bahay ko." Aniya at huminga ng malalim. "Ayoko. Ayoko nang maransan ang mga naranasan ko noon."

"Kasama mo naman ako."

Mabilis siyang napabaling sa dalaga. "What?" Nagulat siya. Did she just offer to accompany him?

"Gusto kong lumabas ka kahit paminsan-minsan lang, Nykyrel."

Dread consumed him. Naiisip palang niya na lalabas siya at makikita ang nga ka-klase niya na bumu-bully sa kaniya noon, nanlalamig na siya at nahihiya para sa sarili niya. He had been bullied enough to scarred him for the whole lifetime.

"Ayoko." Sabi niya sa mahinang boses.

Nagpakawala ng buntong-hininga si Lechel at humarap sa kaniya. She even hugged him from the side and kisses his shoulder.

"How about if i ask you to have a date with me? Aayawan mo ako?"

Malalaki ang matanang dumako ang tingin niya sa dalaga. She has a wide grin in her kissable lips. "What? G-Gusto mo akong m-maka d-date?"

"Yes." Tapos sinimangutan siya nito, "pero ayaw mo naman." Bagsak ang balikat na tumayo ito. "Dadalhin sana kita sa CCBells Cafe. Opening nila bukas at masarap ang mga sini-serve nila roon. Oh well," nagkibit balikat ito, "'yong katrabaho kong lalaki nalang ang aayain ko- ay!"

Napasigaw sa gulat si Lechel ng hilahin niya ito sa braso pahiga sa kama at kinubabawan ito.

Nagtagis ang bagang niya hanang masama ang tingin dito. "No! You're mine to date! Mine!"

Lechel grinned happily. "It's settle then. May date tayo bukas sa CCBells Cafe." Pinagsiklop nito ang kamay at mas lumapad pa ang ngiti. "Excited na ako."

Napailing-iling siya saka hinalikan ang leeg nito at bahagyang kinagat iyon pero hindi sapat para dumugo, sapat lang para makagawa siya ng love bite sa leeg nito.

Nykyrel grinned at the love bite in Lechel's neck. "Yeah. I'm excited too."

With that love bite in her neck, let's see if a man ever dates her. You are mine now, Lechel, whether you agreed or not. And what is mine is mine. I'm insanely possessive with the things i own, especially if it's a beautiful woman I'm falling for.

a