CHAPTER 13

BEING with Lechel is amazing. Nykyrel found it hard to believe that a woman could make him happy like this. Gusto niyang manatili nalang silang dalawa sa loob ng mansiyon niya pero alam niyang hindi iyom gugustuhin ni Lechel.

She's a free woman who likes being outside and mingling with people. At hindi niya pipilitin ang dalaga na manatili sa mansiyon kasama siya. Ang gagawin niya, siya ang sasama rito sa labas ng mansiyon niya.

Maybe it's time to go out and face the world. Magiging maayos lang siya, kasama naman niya si Lechel.

At para mas ma-motivate pa siya lalo, tinawagan niya si Daniel, and Executive Assistant niya.

Simula ng magtrabaho ito sa Guzmano Company, ito ang unang beses na tatawagan niya ang lalaki.

"Good afternoon. Daniel Mendoza speaking, how may i help you?"

Napangiti siya. His ever efficient assistant.

"Daniel, t-this is Mr. G-Guzmano." Tumikhim siya bago nagsalita ulit, "tell t-the Board that I'll see t-them i-in a month."

Halata sa katahimikan ni Daniela ang gulat. It took him a minute before he spoke. "Yes, boss."

Pinatay niya ang tawag at huminga ng malalim. He did it. Now it's time to do what Lechel said, fight his own demons and force them out of his system.

Easy said than done.

Nykyrel sighed in contentment a slender arm hugged him from the back. Alam kaagad niyang si Lechel iyon dahil sa amoy nito. God. This woman made him do strange things.

"Hey, handsome." Hinalikan nito ang leeg niya, "ang aga mo yatang magising."

"Yeah." Humarap siya rito saka siniil ng mainit na halik ang mga labi ng dalaga. "M-may ginawa a-akong imporante e."

Tumaas ang isang kilay nito. "Ano naman 'yon? Puwede ko bang malaman?"

Nykyrel looked at Lechel funny. Alam ba ng babaeng 'to ang epekto nito sa kaniya?

"Babe," niyakap niya ito sa beywang, "you k-know you can a-ask anything."

May emosyong dumaan sa mga mata nito at alam kaagad niya kung ano 'yon. Hindi pa rin niya nakakalimutan ang misyon nito kung bakit inakyat nito ang gate ng bahay niya.

Maliban sa disorder niya, ang totoong pakay nito sa kaniya ang kinatatakutan ni Nykyrel.

Yes, Lechel is sweet and understanding. But he can't keep asking why... why is she doing to this? Para ba makakuha ng impormasyon tungkol sa kaniya? Ano pa ba ang gusto nitong malaman? She already knows too much, enough to make him a laughing stock in the Business World.

Ang pinagtataka niya, bakit hindi pa nito pinagkakalat ang impormasyong nalakap nito tungkol sa kaniya?

He can't keep thinking that maybe ... maybe she felt something for him. O baka nagi-guilty lang ito.

Tumayo ng tuwid si Lechel saka ngumiti sa kaniya. "Napag-isipan mo na ba ang sinabi ko sayo kagabi?"

Iyon lang ang laman ng isip niya buong magdamag. "Oo. I decided to give it a try."

Mas lumapad ang ngiti sa mga labi nito. "Salamat at pumayag ka. Hahanapan kita ng magaling na Therapist at Psychologist!" She beamed happily at him, Nykyrel was happy to see Lechel like this. "And in no time, magiging maayos na ang pagsasalita mo. Tapos makikilala ka na ng buong mundo."

Lumakas ang tibok ng puso siya. Fear consumed him again, sa pagkakataong ito hindi niya iyon hinayaan na lamunin siya. Nilabanan niya ang takot na nararamdaman at ngumiti kay Lechel.

"Yeah." Himinga siya ng malalim. "Magiging maayos din ako." And i can finally court you properly, Lechel.

"Tama. Kapag naniwala na magiging okay ang lahat, magiging okay talaga ang lahat." Niyakap siya nito sa leeg saka hinalikan ang baba niya. "I'll be with you. I promise."

Parang may kumurot sa puso niya. "Huwag kang mangangako kung hindi mo kayang tuparin."

Nag-iwas ng tingin si Lechel. "Pangako."

Nykyrel sighed. "K-kailan mag-uumpisa ang Therapy k-ko?"

"As soon as possible." She kissed her lips.

"Okay."

NAPATITIG si Lechel sa guwapong mukha ni Nykyrel. Pakiramdam niya ay napipilitan lang itong magpa-therapy. Sana naman mali ang nararamdaman niya. Ayaw niyang pilitin nito ang sarili sa isang bagay na hindi nito gusto.

"Nykyrel?"

"Hmm?"

"Ayos ka lang ba? Talaga bang payag ka sa gusto ko?"

Sinalubong nito ang mga mata niya na nakakunot. "Kanina? Oo. N-ngayon? Hindi ko a-alam." Tinalikuran siya nito at tumayo sa tabi ng bintana at tumingin sa labas. "I n-never t-tried Therapy before, Lechel. N-natatakot a-ako na baka hindi g-gumana." Vulnerability is visible in his voice. Her heart reached out to him. "A therapist told me that to cure my disorder, the people around me should understand and have patience with me." Tumawa ito ng mahina na walang emosyon. "N-no wonder n-na hindi ako gumaling. My mother thinks I'm an abomination. Ni hindi siya maatim na tingnan ako kasi hindi ako perpekto na katulad niya. Yes, my looks are inherited from her good genes but that's all. My mom is a Model, do you know?"

Humarap ito sa kaniya, may mapait itong ngiti sa mga labi. "Nang malaman ng mga magulang ko na may disorder ako, natakot silang ilabas ako, hindi dahil natakot silang kutyain ako kundi natakot silang masira ang reputasyon nila. When i turn seven, they couldn't even look at me. Bawat pagsapit ng kaarawan ko, nagdarasal ako na sana kahit man lang yakapin ako ni Mommy at Daddy okay na sakin. Isa na iyong napakagandang regalo sakin. But they never hugged me, let alone greet me a happy birthday." May nalaglag na isang butil ng luha sa pisngi nito, "alam mo 'yong pakiramdam na nag-aral ka ng mabuti para maging first honor, tapos sa araw ng graduation walang dumating ni isa sa mga magulang ko. Walang nagsabit ng medalya sakin. The teacher took pity of me, ang Principal ang nagsabit sakin ng medalya.

"High school came and the bullying worsened so does my fear of those people around me. Para sa mga taong nakapalibot sakin, isa akong laruan, palaging pinagtatawanan. And that moment when you think a woman understands you because she's your girlfriend and it turns out i was just a bet to be won."

Nasapo ni Lechel ang bibig. God! Grabe ang nangyari kay Nykyrel.

"Alam mo bang ayaw ni Dad na ako ang humawak sa kompanya niya kahit na ako lang ang nag-iisa niyang taga-pagmana? Ayaw niya kasi kinakahiya niya ako. Nahihiya siya dahil may disorder ako. Nang mamatay si Dad, hindi ako nagluksa, tumawa ako. Dahil ang anak na ayaw nito ay siya na ngayong namamahala sa negosyong iniwan nito. So, you see, Lechel, that's what made me hide in my mansion. People made fun of me ... all the time. Walang pinagbago."

Kinagat niya ang pang-ibabang labi. Hindi napigilan ni Lechel na umiyak sa nangyari sa binata.

Now she fully understands his fear. He had really been through enough. Nasasaktan siya para sa binata. Good God. Sobra-sobra ang pinagdaanan nito.

Hinawakan niya ang kamay nito saka dinala iyon sa bibig niya at hinalikan. "Nykyrel, hindi ako katulad nila."

Tumaas ang isang kilay nito. "Are you sure about that?"

Mabilis siyang tumango, "hindi kita sasaktan."

A small smile appeared on his lips. "Panghahawakan ko 'yan."

Inilapat niya ang labi sa mga labi nito.

Hindi tumutol si Lechel ng maramdamang minamasahe ni Nykyrel ang mayayaman niyang dibdib. Kaagad na nabuhay ang katawan niya. Naramdaman kaagad niya na nag-uumpisa nang mabasa ang pagkababae niya.

At dahil nasa loob pa sila ng silid nito, madali siya nitong nahubaran at naihiga sa kama.

"Nykyrel..."

Bumiyahe ang mga labi niya sa leeg niya habang ang kamay ay abala sa paghaplos sa hita niya at naglalakbay din iyon patungo sa pagkababae niya na naghihintay sa atensiyin ng kamay nito.

Kumiwal ang katawan niya ng dumako ang bibig niyo sa dibdib niya habang ang daliri ang ekspertong naglalabas-masok sa pagkababae niya. Ang hinlalaki nito ay pumipisil at umiikot-ikot sa hiyas niya.

Involuntarily, her hips started moving. Sinasalubong niya ang paglabas-masok ng daliri nito.

Malapit na niyang maabot ang kasukdulan ng hugutin nito ang daliri sa loob niya at pinalitan iyon ng mahaba at matigas nitong pagkalalaki.

"Oh! Nykyrel!" Lumiyad ang katawan siya at malakas na umungol. "Nykyrel... ohh, God. Baby, faster-ohh!"

Nykyrel's thrust hardens and deepens. Ang labi nito ay nasa mga labi niya habang mabilis na umuulos. Palakas ng palakas at pabilis ng pabilis ang bawat paglabas-masok nito sa pagkababae niya.

Lechel keeps on moaning like crazy. Malapit na niyang maabot ang sukdulan. Yumakap siya sa binata at sinalubong ang bawat pagbayo nito sa pagkababae niya.

"Oh!" Napasigaw si Lechel ng maramdamang may sumabog sa kaibuturan niya. "Nykyrel!"

Naramdaman niyang napuno ng mainit nitong katas ang loob ng pagkababae niya. This is the first time they had sex without protection.

Nanginginig ang mga hita niya habang humuhupa ang masarap na sensasyong dulot ng pag-iisa ng katawan nila.

"Nykyrel..."

Nagtama ang mata nila ng binata.

"Lechel."

Humihingal na nagsalita siya. "We didn't use protection."

That made Nykyrel smile. "We didn't?"

Inirapan niya ang binata na nasa loob pa rin niya ang kahabaan. "Hindi. Nararamdaman ko pa ang katas mo sa loob ko."

"Hmm." Iyon lang ang sinabi ni Nykyrel bago hinugot ang pagkalalaki sa loob niya.

Nagulat si Lechel ng buhatin siya ni Nykyrel at pumasok sila sa banyo. Maingat siyang itinayo ng binata sa malamig ng tile-floor at saka niyakap mula sa likuran habang nasa ilalim ng shower.

Hot water cascaded down her body while Nykyrel was sensually kissing her neck. His hands were trailing from her belly up to her nipples. His other hand is playing on her clítoris.

"Ohh! Nykyrel..."

"Lean down, babe." His voice was husky, dark and seductive.

Mabilis na sinunod niya ang sinabi ng binata at kaagad niyang naramdaman ang pagpasok ng kahabaan nito sa loob niya mula sa likuran.

"God-ohh! Nykyrel!" Dumiin ang kamay niya sa malamig ng tile-wall ng banyo habang mabilis na naglalabas-masok ang pagkalalaki nito sa pagkababae niya.

Nykyrel's cock was stiff and hard as rock as it thrust in and out.

Napuno ng malalakas niyang ungol ang buong banyo. Mabilis niyang narating ang sukdulan at kaagad namang sumunod sa kaniya ang binata.

Lechel was panting. "Nykyrel..."

Niyakap siya ng binata mula sa likuran at bumulong sa taenga niya. "Third round?"

Malalaki ang matang humarap siya sa binata. "Gusto mo bang hindi ako makalakad?"

Nykyrel smirked. "I could do that."

Bumaba ang mata niya sa pagkalalaki nito. It was unbelievably waking up again.

"Nykyrel!" Namula ang pisngi niya. "Akala ko ba kailangan niyo ng ilang minuto bago tumayo ulit iyang alaga niyo."

Nykyrel shrugged. "I don't need a minute when it comes to you."

Ihinilig niya ang ulo sa balikat ng binata. "Nanginginig ang hita ko."

"Kailangan mo yata ng isa pang round."

Natatawang tinampal niya ang balikat ni Nykyrel. "Ewan ko sayo. What i need is a hot bath."

Binitiwan siya Nykyrel saka binuksan ang Jacuzzi nito na nasa loob din ng banyo.

Bumaling ito sa kaniya. "Come here. Mari-relax ka rito."

Kaagad na sumunod si Lechel at ihiniga ang katawan sa Jacuzzi. The water is warm and relaxing. God. It feels so good.

Akala ni Lechel ay sasamahan siya ni Nykyrel sa Jacuzzi pero bumalik sa ilalim ng shower ang binata.

After Nykyrel took a bath, nagpaalam ito sa kaniya na magbibihis lang saka maghahanda ng almusal nila.

Napangiti siya ng makalabas ito ng banyo. Maghahanda ng almusal nila? If there one thing she knew about Nykyrel, he can't cook even if his life depended on it. He's a mess in the kitchen. Nasaksihan na niya kung gaano ito kawalang alam sa pagluluto.

Lechel was enjoying the Jacuzzi when Nykyrel slip inside the bathroom.

"Hey, babe." Lumuhod ito sa tabi ng Jacuzzi saka hinalikan siya. "L-labas tayo. We're out of s-stock."

Namilog ang mata niya sa narinig, umawang din ang mga labi niya. Ito ang unang beses na ito mismo ang nag-aya sa kaniyang lumabas.

She's happy for him. Finally. He's really trying hard to fight the fear inside of him.

"Sige. Magsa-shower lang ako." Aniya.

"Okay." Hinalikan ulit siya nito. "Make it fast."

Nang lumabas ito ng banyo, kaagad siyang umahon sa Jacuzzi at nag-shower. Nang makalabas siya, kaagad siyang nagbihis at hinanap si Nykyrel na nasa sala pala at hinihintay siya. Dala-dala nito ang susi ng sasakyan.

"Let's go?" Nginitian niya ang binata at hinintay na bawiin nito ang pag-aya nitong lumabas.

And to Lechel's surprise, he didn't.

Pinagsiklop nito ang kamay nilang dalawa saka hinila siya patungong garahe.

A/N: Finally, Nykyrel is trying to push the demon out. Anyway, one chapter lang din ang update ko. Pasensiya na.