Chapter 69
Chapter 69
That's it, this is what I loved about Commander Rylandrien Peter Armstrong, yeah my astronaut and my hot husband. I grinned with my own thoughts, I shouldn't let Peter heard this compliment because he'll definitely remind this to me again and again making me regret that I gave him a compliment.
But seriously?
How did he come up with the name that fast? Gravint Skynard is a very beautiful name. I can't help but to smile.
Dapat pa ba akong magulat? Pedro had been thinking beyond his imagination and a multi-tasker. Hindi ko alam na habang magkayakap kami kanina ay may binubuo na siyang pangalan.
He's always advanced!
I won't be surprised if he'll announce one day that I had the successful delivery, mas nauna pa siya sa aking makakaalam na nakapanganak na pala ako.
Oh my Peter, you're impossible.
Hindi ko mapigilan ang sarili kong tumitig sa kanya sa mga oras na ito. Yes, naghiwalay na kami at kapwa na kami humarap sa aming mga trabaho.
I shouldn't think about him this time, work is work. Pero iba pala talaga ang epekto kapag bagong kasal ka. Parang lagi ko siyang hinahanap, gusto ko nasa malapit lang siya, gusto ko siyang maghapong hawakan, ayokong malayo siya sa akin at gusto kong lagi siyang nakikita.
Maybe this is what they called the aftershock of a honeymoon.
I can't help but to bit my lower lips as I silently watched Peter, he's now busy looking at the 3-D blue monitor analyzing the movement of the asteroid. Both of his hands were on his waist as his blue eyes sparkles with the every movement of the data coming from the screen.
After that honeymoon, shit. I just realized that Alys words wasn't bad at all, hindi lang pala talaga eroplano ang kaligayahan. Minsan lalaking may bughaw na mga mata rin.
And that happiness was quite unexplainable.
I just found myself glaring at his red lips, damn. I felt the sudden heat on my face looking in his lips every movement, sa paraan ng pagsasalita at sa paraan ng paggalaw ng kamay niya sa screen.
"Shit," muling mura ko.
The scenes from our honeymoon were flashing back and this isn't a good time to think about those steamy flashbacks of my life.
Think straight, Behati. You'll have the whole time with him after the mission. Ilang beses akong tumango sa aking sarili.
Okay, just a little second. I let myself stared at him, again for the nth time. He's my husband afterall, there's nothing illegal staring at him for too long.
This might be my first time to realized this, but damn it. Ang gwapo pala ni Pedro?
Natauhan lamang ako sa pagtitig sa kanya nang wala sa sarili siyang lumingon sa akin habang minamasahe niya ang kanyang batok. Nawala ang kunot sa kanyang noo nang magtama ang aming mga mata.
My damn heart skipped so fast, na parang isa akong teenager na nahuli ng kanyang crush na nakatitig sa kanya.
Kapwa kami nagulat sa isa't-isa. Hindi nito inaasahan na nakatitig ako sa kanya ngayon. Agad akong nag-iwas ng tingin mula sa kanya at nagkunwaring abala sa aking monitor.
Though, I can still feel that he's staring at me. Come on Behati, don't be distracted with your husband.
Ngayon pa ba na malapit na kayong matapos?
"Baby, something's wrong?" he asked.
"No, nothing. Continue with your work." Tipid kong sagot habang hindi lumilingon sa kanya.
"You sure?" I rolled my eyes.
Gusto ko siyang sigawan at sabihing huwag niya akong kausapin. God, he's a distraction.
Is this the effect of honeymoon? I think, I am getting addicted to him. Pansin kong lalong tumatagal ang titig ko sa kanya, hindi ko na ito agad maiiwas katulad ng dati. Is this the effect of his kisses?
"Shit," bulong ko na lamang.
"Behati," muli niyang tawag sa akin.
"Newly weds," rinig kong kumento ni Graham Bell.
"I'm alright Peter, continue please." I assured him.
Huminga ako nang malalim nang hindi na niya ako muling tinawag. I should focus!
Ipinilig ko ang aking ulo at nagpatuloy ako sa pagharap sa aking monitor. Commander Sanders gave us the command that we'll connect the courier plane again to the UASA and Mars team. Ilang oras na ang mga itong walang komunikasyon sa amin.
Right now we still have our stable speed, hindi pa rin nagbabago at nakasunod pa rin kami sa mga plano na siyang unang napag-usapan.
Ubos na ang oras namin at haharapin na namin ang totoong misyon.
"Commander Sanders, I thought this courier plane will not last long in the outer space?" I asked curiously.
I started tapping my 3D monitor, sa pagkakataong ito ay ang courier plane ni Commander Sanders ang binabasa ko.
"That's what they told me, that's what they oriented me. But as a pilot of this plane, I have a lot of ideas more than them. It will last for more hours or even months in the other space Behati. Maybe they just told me this information for me not to overuse the plane." Tumango ako sa sinabi ni Commander Sanders.
Possible.
Buong akala ko ay matapos kaming ihatid ni Commander Sanders ay iiwan na niya kami rito. Isa pa, baka isama niya rin si Graham Bell pabalik sa Mars.
But Pedro contradict it, he told us that the Marsian 7832 can holds two-three seaters. Dapat ay makikipagtalo pa ako sa kanya, dahil alam kong hanggang dalawa lamang it gaya ng napag-aralan ko sa ibinigay ng manual sa akin ni Engr. Wrights.
But Pedro knew the plane better, may itinatago pa pala ang eroplano na hindi ko nalalaman.
Well, that's him. Hindi lang sa ibang bagay nakakagulat ang abilidad ni Pedro, muntik ko nang makalimutan na hindi lamang siya astronaut. He's also a great pilot.
Kaya sa huli, kaming apat ay maaaring makasama sa pagsalubong at pagpapasabog sa asteroid.
Sa kasalukuyan ay nanatili na akong muling tahimik habang nag-uusap silang tatlo. They've been arguing about something at nagsisimula na akong kabahan.
The information and scenarios coming from their mouth were quite deep. And only those who had enough experience in the outer space can really understand on what were they arguing about.
Minsan ay sumasabat rin si Graham Bell pero sa huli ay nainis na rin ito at iniwan si Pedro at Commander Sanders na magpatalinuhan sa likuran habang nag-uusap tungkol sa siyensiya.
"Nerds," naupo na si Graham Bell sa tabi ko.
"Yeah, just sit there Graham Bell. Who told you to meddle with them? Of course that's an astronaut thing that you wouldn't understand." This time Graham Bell rolled his eyes.
"I was a candidate before, I regretted refusing. Maybe I am the Space Commander right now."
"I can't agree with that, the position is only for Pedro." Natatawang sagot ko.
"Bias," sagot niya sa akin.
Kapwa kami nakaharap ni Graham Bell sa monitor nang marinig namin na halos magsigawan si Peter at Commander Sanders.
This time they are using different language. Nagkakatitigan na kami ni Graham Bell dahil wala na talaga kaming maintindihan.
And I just realized that they're doing it on purpose, pinili nilang mag-usap ni Commander Sanders sa ibang lengguwahe nang hindi ko maintindihan ang pinag-uusapan nila.
"Hey, calm down. What's going on?" I asked them.
Kahit ramdam ko na ang matinding kaba habang pinagmamasdan sila. Kapwa lamang sila nakatitig sa akin at hindi ko maintindihan kung magsasalita pa sila o hindi.
"Peter, what the hell is going on? How could you use different language for us to don't understand the situation? Isn't it unfair? We're still on board here, we're still the pilots. Yes, you both are the Commanders but please we're still here. We're a team."
"Yeah," sabat ni Graham Bell.
"No, this is nothing baby."
"Nothing?! Kaunti na lang ay magsusuntukan na kayo ni Commander Sanders!" sigaw ko.
"What is it Commander Sanders?" tanong ni Graham Bell.
Sabay bumuntong hininga si Pedro at Commander Sanders.
"What?" tanong ko ulit.
Magsasalita na sana si Commander Sanders nang may narinig kaming tunog sa unahan. It was a signal communication from UASA, mukhang nakagawa ang mga ito ng paraan para muli komunekta sa amin.
Halos mag-unahan pa kami ni Graham Bell para buksan ang malaking monitor at matanggap ang mensahe mula sa UASA.
Agad kumunot ang aking noo nang isang video message ang sumalubong sa amin at lalong nagsalubong ang aking kilay nang makitang si Wilson ang nasa harap ng camera.
But something is wrong with her face, pansin ko na may hiwa ang labi niya at namumugto ang kanyang mga mata.
"Damn it, tell them!" malakas na sigaw ni Commander Mitts sa likuran ni Wilson.
"W-What's going on there Commander?" kinakabahang tanong ko.
Sa likuran ni Wilson ay si Commander Mitts na pulang-pula, kahit nasa monitor lamang siya ay makikita ang init ng ulo nito. Nasa likuran ni si Engr. Wright na pilit hinahawakan ang kanyang balikat na parang pinapakalma ito.
"I said tell them!"
Nagtataka ako, nasaan sina Chairman? Nasaan ang flight admiral? Where are the others?
Bakit patay yata ang ilaw sa control room ng UASA?
Nanghihina akong lumingon sa aking likuran. Malamig na nakatitig si Pedro at Commander Sanders sa monitor.
Ito ba? Ito ba ang pinagtatalunan nila?
Huminga ako nang malalim at nagsisimula nang magdilim ang paningin ko sa babaeng nasa harap ng monitor.
"What is it Wilson? If you did sabotage this mission, start praying now. Find the farthest place to hide, because I'll definitely hunt you down."
--
VentreCanard
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro