Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Kabanata 9




Ring


Napatingin ako sa relo ko, at alas dyes na. I have to leave at twelve to catch the flight and the connecting flight to my home town. Kasama nang pagtingin ko sa relo ay ang pagtitig ko sa daliri ko.

Huh? I can't remember I put this on yesterday? Nang ibinigay ni Clyde sa akin ito ay iniwan lang niya sa mesa. Hindi ko ito sinuot at nilagay lang sa bag ko. How the hell, it ended up in my finger? Huh, heto na naman tayo.

"Clyde!!" sigaw ako.

Now I'm pretty sure Clyde was here last night. He was here alright! He was my drinking buddy and who knows what else happened? But I'm sure and confident na walang nangyari sa amin. Gusto ko lang malaman kong siya nga ba talaga ang nakasama ko.

Mabilis kong kinuha ang cellphone sa bag. Nanginginig ang mga kamay ko. I'm sure it was Clyde. He was here last night, and he was my drinking buddy. Sigurado ako! Wala naman sigurong masama kung magtanong ako 'di ba? E, wala naman akong pakialam sa kanya! Ang gusto ko lang naman malaman ay kung siya ba ang nandito kagabi. Iyon lang din!

Mabilis kong ni re-dial ang numero niya. Hindi ko man iyon nilagay sa phone list name ay andoon naman ang numero niya sa recent calls ko. Tumunog agad ang cellphone niya sa kabilang linya at kinabahan na ako.

"Come on, Clyde. Sagutin mo!"

Nag ring ito ng nag ring, pero hindi naman niya sinagot. Hanggang sa napunta na ito sa messenger box niya. So, I dial his number again. And the same way, ganoon pa din.

"Okay, fine! Matigas ka naman talaga! Maniac na malandi pa. I don't care!" nairita kong tugon sa sarili.

"Sana nga lang huwag mong ubusin ang pasensya ko, Clyde. Dahil walang kwenta ang mga rules mo! Na bu-bwesit ako!" salita kong mag-isa na nakatitig sa cellphone na hawak ko.

Ba't ba kasi aga-aga naiinis na ako sa kanya! I don't want to be rude. Gusto ko lang magtanong. Hindi naman 'ata bawal 'di ba? Oh, the last rule; No personal questions allowed.

Parang bulong sa hangin na dumaan ito sa tainga ko. Yeah, right! You win! I'll better pack up before I lose my plot! Wala na rin akong sinayang na oras. Magtaxi na ako pa ako papuntamh airport at ayaw kong ma late sa flight. Bumaba na rin ako nang matapos. May pinirmahan lang ako sa check out desk at nag martsa na ako palabas sa gusali.

But why are these people staring at me like I'm a criminal? Bakit ba halos lahat nang mga mata nila ay nakatingin na sa akin ngayon? What's wrong with them? The hell, I care!

Isinuot ko na agad ang oversize kong sunglasses na itim. Para tuloy akong tanga! Wala namang mali sa suot ko. I wear my same old skinny jeans and white top, and there's nothing special about me. Lahat ng suot ko ngayon ay mura lang. Galing divisoria!

Naghihintay ako ng taxi sa harap ng hotel, nang may biglang huminto na itim na mustang gt v8. It stood in front of me for five seconds. Umatras ako, baka kasi may hinihintay siya. I walk behind backwards in few steps and walk six steps away from it. But to my surprise umatras lang ito na kong nasaan ako.

What the-- Nangiinis ba 'to? I took step backwards again. Another five step. I'm so puzzled right now and confused. People are staring at me when I look behind the hotel glass window. Lahat nang leeg nila ay naging giraffe na!

Bwesit sino ba 'to?

Then the tinted window open. Wala na sigurong bago kung si Clyde man ang makita ko sa loob. And yes, I was right. He's wearing a dark short sleeve button up paired with his denim jeans and nike'y shoes. Isama mo pa ang suot niyang sunglasses.

Ang gwapo nga naman talaga! Kamukha niya si Eric Bana, sa the time travelers wife. Yes, he reminds me of that, because that movie was one of my all time favourite romantic film.

I couldn't help but admire the way he look right now. Hindi ko siya masisi kung playboy ang isang tulad niya. Dahil lahat ng babae ay nagkakandarapa naman talaga sa kanya. Pwera na lang ako! Ayaw ko dahil sakit lang siya sa ulo!

Hindi ko alam kung anong expression meron ang mga mata niya ngayon. Sadyang hindi ko ito makita dahil sa suot na aviator niya.

"Get in," on his cold voice.

Nag isip ako. Hindi ko alam kung sasakay ba o hindi? Kaya hindi muna ako umimik ng iilang segundo.

"I'll take a taxi, Clyde. Thank you," sa ngiti ko sa kanya.

I then see how he clenches his jaw while balling his fist. Nakahawak sa pintuan ng sasakyan ang isa pang kamay niya. Pinagbuksan niya kasi ako, para makapasok dito.

"Don't start, Serenity. Pumasok ka na, kung ayaw mong pag fiestahan ka rito," sa buong boses niya.

Nilingon ko na ang likod. And yes, he was right. Everyone is staring at me right now. Para naman na may kung anong drama. Nahihiya man sa sarili ay pumasok na ako dito.

Tahimik... Naging tahimik kaming dalawa ng iilang minuto. Hanggang sa may pinindot na siya sa built in ipod music niya sa sasakyan.

Why do you build me up (build me up) buttercup, baby
Just to let me down (let me down) and mess me around?
And then worst of all (worst of all) you never call, baby
When you say you will (say you will) but I love you still
I need you (I need you) more than anyone, darlin'
You know that I have from the start
So build me up (build me up) buttercup, don't break my heart

Kamuntik na tuloy akong matawa sa sarili.

"Are you a fan of the foundations?" nakangiti kong tugon.

Hindi halata sa histura niya, old fashion din pala. Hindi siya nagsalita. Okay deadma! Palagi naman ganito. E, sa leon nag ugali niya! Ang ending pinakingan ko lang ang musika at tumahimik na.

Seryoso siyang nagmaneho na para bang hindi niya ako kasama ngayon. It seemed like he doesn't care if I exist beside him or not! Ang snob talaga ng leon na 'to! Inis na isip ko habang nakatitig sa kanya. May pinindot lang siya sa tainga at ng tiningnan ko na.

"Yes, Glenn? I'll be there in an hour. Oo, may inihatid lang. Okay see you around, bud."

Umismid lang ako sa sarili at natahimik na. Hindi rin naman ako papansinin. E, mas mabuti na huwag na lang magsalita!

"Are you back on your right mind?" sa malamig na tugon niya.

"Yes... Mind you if I ask? Ikaw ba kasama ko kagabi sa kwarto?" nagtanong na ako.

Kumunot na agad ang noo niya habang seryosong nagmamaneho. Makailang ulit ang pag-tiim bagang nito at hindi masaya. Ewan ko na lang kung sasagutin pa ba niya ako ng tama.

"You don't remember?" his left eyebrow raised and his jaw clenches again. Okay galit na ang leon. Huwag ng inisin pa!

"Sorry but to make it simple. I canmpyt remember at all," sa direkta kong tugon.

Binalot nang katahimikan ang boung biyahe. Natatakot na akong magtanong ulit baka kasi may nagawa pa akong mali na pagsisisihan ko ng lubos. Mas mabuti na siguro na wala akong maalala. Pero sa wakas, ay nagsalita na rin siya.

"Do you really forget things pag lasing ka?" In a cold tone.

Tumango ako na nakatingin ang mga mata sa kahabaan ng karsada.

"Kaya ayaw kong unimon eh. Kasi kapag nalasing na ako ay wala na ako sa sariling mundo ko...I'm sorry."

I don't know why I utter those words towards him. Pakiramdam ko kasi kailangan kong sabihin ito sa kanya.

"The first time I was drunk was five years ago. In a club, and I couldn't remember anything after that. My best friend Kiah told me a perfect stranger dropped me at her place safely. Sumila noon wala n akong maalala. Buti na lang daw at mabait ang naghatid sa akin." pagpatuloy kong kwento.

"You're dangerous."

Napakunot na ang noo ko sa narinig mula sa kanya. Huh? Paano ako magiging dangerous eh, they can take advantage of me pag lasing ako 'di ba?" protesta ko.

"Shut up, Serenity!" sa buong boses niya at napalunok na ako.

Napakagat ko na ang pang ibabang labi ko. May nasabi ba akong mali? Wrong timing ata.

Nang makatin sa airport, ay agad niya lang na inihinto ang sasakyan sa tamang pwesto. Lumas siya pabagsak na sinra ang banda niya. Mabilis din agad siyang umikot sa harap at binuksan ang side ko.

"Get out!" sa galit na tugon nito.

Kinabahan na ako at nangunot na din ang noo ko. Galit ba siya? Balit? Nalilito ako, kaya mabilis na akong lumabas sa sasakyan niya. He shut the door hard. At dahil dito ay napaatras ako.

" C-clyde..." sa mahinang tugon ko.

Tinitigan niya lang ako sa mga mata. Nanakot ang titig niya. Kaya kinabahan na ako. That intimidating leon look can eat me alive!

"Clyde? Did I- "

"Don't you dare do that again, Serenity," sa tindi ng titig niya at nanginig na ang tuhod ko.

Napaawang ang labi ko at parang nanlamig ang buong katawan ko ngayon. Mariin ko siyang tinitigan nang tumalikod at pumasok sa kotse niya. Pabagsak pa niya itong sinara. Pinahaharut agad ang sasakyan at naiwan akong tulala.

May nagawa ba akong mali kagabi? Ba't ba kasi nalasing ka pa, Serenity! Kainis na naman eh! Hinilamos ko na ang kanang kamay sa mukha, at wala talaga akong maalala, wala!


-----------
❤️❤️❤️
always vote for support for support and i always love to hear from you 😘

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro