Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Kabanata 36




Grief


MAAGA akong nagising para maghanda. I will fly to Cebu tomorrow at night. Last flight ang nakuha ko. I already book my flight with the help of Theresa. Bibisitahin ko na lang ang puntod ni Papa ngayon at pagkatapos ay pupuntahan ko si Clyde sa bahay niya. Magpapaalam lang ako at babalik rin agad ako rito.

Hawak ko ang bulaklak para sa puntod ni Papa ay nilibot ko muna nang tingin ang buong paligid. Sa unahang bahagi pa ang puntod niya, at medyo malayo-layo pa ang lalakarin ko.

It's a private burial place. Malinis, maganda at tahimik. Noon sa tuwing may problema ako at mabigat ang puso ko ay dito ako pumunta. This place reminds me a lot and became my hidden area where I can share my secrets with my Papa.

Malapit na sana ako nang mapansin ko ang dalawang itim na kotse na hindi kalayuan mula rito. Napag isipan ko na baka may bagong namatay o kung ano man. Kaya nagpatuloy pa din ang lakad papalapit nito.

Napansin ko agad ang matandang lalaki na nakaluhod sa isang puntod. Tinitigan ko siya nang mabuti hanggang sa naging pamilyar ang anyo siya sa akin.

He's kneeling in vain, while his tears are constantly flowing. I stood up in a surprise manner... Si Lolo, si lolo nga.

May kasama siyang iilang gwardiya at dalawa nito ay nasa tabi niya, at ang apat naman ay nasa kotse na nakatayo lang din at nagmamasid sa paligid. Napahinto ako at kinabahan na akong lalo. I don't know what to do but the heck, pupunta pa ba ako ng cebu? Ngayong nandito na siya sa harapan ko?

Napansin nila ako. Kaya napatingin silang lahat sa akin. My heart felt his grief when I stare at him. Masakit sa isang ama ang mawalan ng anak at ito ang nakikita ko sa mga mata ng lolo ko ngayon.

Napansin niya ako at mabilis niyang pinunasan ng panyo ang mga luha niya, bago siya nag-angat ng tingin sa akin.

"Lolo..." sa halos walang boses na tugon ko habang pinagmamasdan siya.

Tumayo siyang at inalalayan ng dalawang guwardya niya sa likod. Kumunot ang noo niya habang nakatitig sa akin. Hanggang sa umaliwalas ang mukha niya.

His eyes we're tired and weary but still you can see the eagerness in his soul. His tough and still strong, and I can see that. Puti na ang dating itim na buhok ni lolo ngayon. Pero hindi pa rin nagbago ang hitsura ng pagmumukha niya.

Maingat akong humakbang palapit sa kanya at pilit na pinigilan ang luha ko. Pilit ko ring pinigilan ang paghinga ko, dahil nanginig ang tuhod ko ngayon sa harapan niya. Tahimik lang din siya at hinayaan niya muna ako.

Maingat kong nilapag ang bulaklak sa puntod ni Papa at nag dasal nang tahimik. Alam kong naghihintay lang si Lolo sa likod ko. Nang matapos na ako ay mariin ko siyang hinarap.

I smile at him while his tears fall, and then he hug me tight, so tight.

"Franchesca, hija," sa hikbi niya.

Hindi ko rin napigilan ang sarili at umiyak na ako habang yakap siya ngayon.

"Lolo..." sa tipid na tugon ko.

I can feel the tightness of his hug and his cry. I cried too and we both cry... We stood in this position for a minute or two, until we smile looking at each other again.

Pinakiramdan namin ang paligid at naupo kaming dalawa sa gilid ng malaking puno sa harapan ng punto ni Papa. Sinadya talaga namin noon na kunin ang parteng ito, dahil sa malaking puno sa harapan nito at may upuan pa.

It was a long silence for a start. Until Lolo's bodyguard gave us a can of drink. Binuksan ko ito at ininom na. Makailang ulit pa ang pagtikhim ni lolo bago siya nagsalita.

"Mahal mo ba si Clyde, hija?"

Napalunok ako sa tanong niya. I know that he probably knew by now that Clyde is my husband. I bit my lower lip and face down. Sa lahat ng pwedeng itanong niya sa akin ay bakit ang tungkol kay Clyde pa?

Tumango ako nang mariin sa at seryosong tinitigan siya. He smile a bit ang took a deep breath. Natahimik ulit siya habang nakatingalang nakatitig sa langit

"Then I won't get in the way..."

Inayos na niya ang salamin sa mata at pinahirana ang konting luha sa gilid nito. Napatitig ako ng husto sa lolo ko. Ang laki na nga nang pinagbago niya. Ang dating makinis niyang balat ay kulubot na ngayon. Pero matigas pa rin ang mukha nito. Matapang nga naman si lolo...

"Pagod na ako, Franchesca, at gusto ko nang magpahinga..." panimula niya at napatitig lang din ako ng husto sa kanya.

"I took all the courage to come here to see Enrico for the first and last time. Hinihintay na lang kita para makapagpahinga na ako, hija," sa paos at mababang boses niya.

"Lolo..." Sabay yuko ko.

Hindi ko alam kung ano pa ang gusto kong sabihin. Gusto ko sanang magtanong pero parang nabura lang ang lahat ng iyon sa hangin. Nawala na lang ang lahat sa isip ko. Hindi na mahalaga sa tingin ko.

"Sila ang dahilan kung bakit namatay ang Lola mo. It was an accident, but I can't forgive them that time, anak.. I pull all my connections and ruined them. I want them to pay and I want them to suffer..." panimula ni lolo at kinabahan na ako.

"Nagtagumpay ako, hija. They beg for forgiveness, but still... I cannot forgive them. Naging sakim ako sa pamily nila. I took everything from them. Wala akong tinira kahit na singko. I got my revenge and I thought it's over... Pero mas lumala ang lahat nang naging magkasintahan ang ama mo at ina ni Clyde, hija... So I tore them apart," sa buntong hininga niya.

Nangunot na ang noo ko at nangilid ang luha sa mga mata ko. Parang wala akong naramdaman ngayon at naging manhid agad ang puso ko.

What the-- Si Papa at si Mrs Cynthia? Ano... Magkasintahan sila noon ni Papa?

Pumatak na ang luha ko habang tumingala ako sa langit. Sumakit lang din ang dibdib ko ngayon. I know that lolo is ruthless but I didn't expect that it was this bad...

"Pero matigas ang ang papa mo. Nagmana nga naman siya sa akin..." sa pilit na ngiti ni lolo. "And now that everything is okay, and your Papa is not here with us anymore. Ang akala ko ay tapos na ito, pero naghihigante pa si Cynthia sa akin," sa bahagyang iling ni lolo at titig ko.

"Matigas si Cynthia at naging bato na ang puso niya," sa titig ni lolo sa akin ngayon. "Alam kong kinasal na kayo ni Clyde sa Mazaro. I refrain my men and my order after I found you and your Mother. Matalino si Clyde, kilala ko siya at kilala ko ang ama niya. He protected you so much for years and I am so impress..." sa bahagyang tawa niya.

Nalilito pa rin ako habang nakatitig sa kanya.

"Pagod na ako sa alitang ito. I let Cynthia took whatever she want and look at her now... I hope she'll be happy as she's back on top," sa ngiti ni lolo sa akin.

Ngayon naintindihan ko na siya at naintindihan ko na si Papa kung bakit umalis kami sa puder niya. I know lolo's capability. Kaya niyang pabagsakin ang sino man na gusto niya. Probably Ms Cynthia's family suffer a lot on his hands. Pero ano pa nga ang mas masakit? Pinaghiwalay ang puso nila ni Papa...

I don't know their love story and I cannot judge my Papa for it. Like Clyde told me... Papa was with him. It was Papa that helped him in everything in saving Clyde's grandpa. Sa tingin ko may mali rin si lolo sa mga panahong iyon... And Papa knows that it was too much, and so he choose to be away and let go...

I haven't seen my grandma. Sa litrato ko lang nakita ang mukha niya. Noon palaging sinasabi ni lolo sa akin na kamukha ko siya at nagmana ang katapangan ko at kagandahan sa lola ko. I became lolo's favourite at lahat ng gusto ko ay binibigay niya.

I can still remember when he took me with him and meet the board of directors at my young age. I was only seven years old at that time and all their eyes are on me... Mahigpit ang seguridad sa akin at lahat na. Pero kinuha ni Papa ang pagkakataon na itakas kami noong umalis si lolo papuntang Italya.

Napatitig ako ngayon sa mga mata niya at nakangiti siya sa akin. I hugged again and feel his warm scent. He's using the same perfume and I can still remember his scent.

"Hindi ka pa rin nagbabago ng pabango, lolo," ngiti ko sa kanya at mas ngumiti na siya.

Hinaplos na niya ang mahabang buhok ko.

"Look at you... Ang laki na ng pinagbago mo, hija... I thought your Papa hide you in Mexico. Natakot ako baka nahuli na ang papa mo sa mga mafiang kalaban ko," sa bahagyang tawa ni lolo at natawa na rin ako.

"Ikaw talaga, lolo... Hanggang ngayon nagbibiro ka pa rin talaga," ngiti ko.

Kumindat na siya at tumango na.

"You might hate me if you know the real world I'm in, hija... Iniwan nga ako ng kaisa-isang anak ko..." sa buntong hininga niya.

Nahabag ang puso ko at niyakap ko na siya.

"I don't care, lolo... Wala akong pakialam kong anong klase kang tao. You have learnt your lesson and for me, you are forgiven," sa lawak na ngiti ko.

Natawa na siya at napailing pa. "Apo nga kita... Mabuti na lang at nagmana ang puso mo sa namayapang lola mo. Magkahawig kayong dalawa."

Natahimik na kami at nakangiti lang din akong nakatitig sa puntod ni papa. Mataas ang pride ni Papa, nagmana ang tigas ng puso niya kay lolo, pero mabait siya at mapagpatawad. In the end, papa's heart is like my grandma too.

"Then why still push to find me, Lolo? Ba't pinapahanap mo ako at si Mama?" sa titig ko sa mga mata niya.

Ngumiti na siya at pagkatapos ay mariing tinitigan ako.

"Because that eyes of yours hold the golden key, hija."

"H-ho?" kumunot ang noo ko at hindi ko maintindihan ang ibig niyang sabihin ngayon.

"I will show you if you let me. Let's go to Cebu. I'll take you with me."

"I was about too, Lolo. Bukas ng gabi ang flight ko," tango at ngiti ko sa kanya.

"Then let's go tonight. Pagod na ako, hija. And all want to do is to get everything sorted before I bid my goodbye's," sa lawak na ngiti niya at sumikip na ang puso ko.

"No. I want you to stay longer with us, lolo... Ayaw ko muna na mawala ka," sa tindi nang yakap ko sa kanya.

"Apo ko... I wish I can turn back the time. Pero huli na ako... Kaya babawi ako sa 'yo, sa inyo ng Mama mo at kapatid mo," sa haplos niya sa likod ko.

"Can we fly tonight?" tugon ulit niya.

"T-Tonight po?" Nag-angat na ako ng tingin sa kanya at tumango na siya.

"Okay... May aasikasuhin lang po ako. Magpapaalam lang din ako kay Clyde at kay Mama."

He simply nodded and then ordered two of his men to accompany me in everything. I can see in an instant the changes of his behaviour. Naging matigas ulit ang boses niya, boss nga naman siya.


-❤️❤️❤️-
Salamat much and don't forget to vote 😘

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro