Kabanata 34
Proposal
I can say, I can only see this in the movies. Like Tom Cruise on Mission Impossible. Kagaya kasi ang lahat nang nandito. Pero mas nabigla ako nang mag-print sensor siya na gamit ang mata niya. Ang kompletong collection ng mga baril niya ang agad ang tumambad sa harapan ko at napatakip bibig na ako.
The entire room is like a closet. I looked around and everything around here are weapons... From high silencer to a very high tech shooting gun. Sari-saring klase ng baril at may iilang gamit pa na hindi ko alam.
Humarap siya sa akin na seryoso ang mukha. His eyes is serious as hell. Walang takot ang mga mata niya at iba ang titig nito sa mga mata ko. Pero nang titigan ko siya ng husto ay nakikita ko ang malambot niyang puso. Hanggang sa isa-isa na niyang tinangal ang lahat sa kong anong meron siya sa katawan.
Two guns. He pulled two little guns from his body. One from his waist and the other one from his left foot. But there is more... There's daggers and army swiss knife. Pero hindi pa tapos ito dahil may baril pa siya sa bandang likod niya.
Napalunok at kinabahan na ako. May kutob na ako kung sino siya talaga, at pagkatapos ay lumuhod siya sa harap ko.
"Serenity... What you see here is the real me. I kill people, not normal ones but high and notorious profile. Criminals, leaders, name it, you have it. That's me Serenity," sa buntong hininga niya habang nakatingala sa akin.
"I'm your Clyde Heart Blumer, your husband... A black force special agent in the west a.k.a the black panther." Napayuko ulit siya at hindi na tumitig sa akin.
Namilog na ang mga mata ko at pinakiramdaman ko lang ang tibok ng puso ko. He's an agent? Not just an ordinary agent but a black agent. Ang akala ko pulis lang siya. Pero hindi, dahil mas delikado ang propesyon niya at ayaw ko iyon sa kanya.
Napaatras akong bahagya at ginulo ang buhok ko habang tinalikuran siya. Naguguluhan ako. Ayaw ko sa mga taong katulad niya. Ba't pa siya? Sana naging simpling tao na lang si Clyde para sa akin. Naguguluhan ako ng sobra. Pero mas nananaig ang pagmamahal ko sa kanya, kaya hinarap ko siya.
I can still see him in a kneeling position and he's waiting for me to say something.
"Kilala mo ba ako noon pa?"
Mas lumakas ang kaba ko sa dibdib at nanatili pa rin siyang nakayuko sa harapan ko.
"Yes... I know you long time ago."
"Ha? Papaano, Clyde? Am I a part of your mission?"
Mas naguguluhan ako ngayon. Wala namang espesyal sa akin 'di ba? Not unless kung alam niya ang tungkol talaga sa lolo ko.
"I know your father long time ago. He's a good friend of my grandpa at naging mabuting kaibigan ko siya. Before he passed away he asked me to look after you and protect you from your lolo, Serenity... You're not a mission, Serenity... You are someone's mission and I need to protect you."
Napakurap ako at hindi makapaniwala. Naging kalmado na ang tibok ng puso ko. He's a friend of dad, magkaibigan sila at ipinagkatiwala ako ni papa sa kanya.
I walk closer towards him and stood up in front. Napayuko na ako at bahagyang lumuhod na. Nag-angat siya nang tingin sa akin at kitang-kita ko ang pamumula ng mga mata niya. Nahabag ang puso ko. Alam kong mahal niya ako, at mahal ko rin naman siya. Hindi na mahalaga sa akin ang ibang bagay. Hindi na mahalaga sa akin kung sino pa siya...
"Clyde..."
Tumayo kaming dalawa. I can see his tears are forming on the side of his eyes. He gently caress my face and that send an overwhelming love inside. We stare and we let our eyes speaks in silent... Never in my life that I will meet someone like him.
"Clyde--"
"Serenity, Mahal kita... Matagal na kitang mahal noon pa at hindi mo lang nakikita."
Kumunot na ang noo ko at hindi ko maintindihan ang sinasabi niya.
"Matagal na? S-Since when?"
Tumikhim na siya at tinitigan lang ako.
"Since your eight."
"T-Talaga? So, you love me since then?" ngiti ko.
"No. Maybe crush... Pero bulag ka kasi." Ginulo niya ang buhok ko.
"Ano? Crush mo ako." Natawa na ako habang seryoso siyang nakatitig sa akin.
"Bakit hindi ka nagpakilala sa akin? Sana nakilala kita ng maaga..."
"I was about to... Pero may Vincent ka na."
Nahabag ang puso ko at mas niyakap ko na siya nang mahigpit ngayon.
"Sorry... Sorry kung hindi kita napansin noon."
His body is so warm and I love the scent he brings. He always completes me. Baliw na nga kung baliw pero sadyang mahal ko talaga siyang sobra.
"You can ask me everything now. I'll be honest to tell you everything."
Nangungusap ang mata niyang tinitigan ako. I feel like melting at this moment. This man in front of me is like a dream. I have no intention of letting him go. I love him to death.
"Natatakot ako para sa 'yo, Clyde. Ayaw ko kasing nasa panganib palagi ang buhay mo. I honestly don't like you to be a secret agent."
Diniin ko na ang mukha ko sa dibdib niya. I can feel the beat of his heart. Ang bilis nang pintig ng puso niya sa dibdib.
"I'm willing to give up everything for you, Serenity..."
He then partially look at me and before I know it he kneel down in front of me. Lumuhod siyang muli sa harapan ko at mariing tinitigan ako. Hinawakan niya ang isang kamay ko. His eyes were serious as hell, but it shows the gentleness inside him. Ang mapupungay niyang mga mata ay nakakabaliw kahit man lang ang titig niya.
May dinukot siya sa bulsa at binuksan ito sa harapan ko. Foam of tears are started to form again in the side of my eyes. I know what he's trying to do at this moment and I can't contain myself from it. An overflowing joy of happiness is celebrating inside me.
"I know we started in a wrong move but I have no regrets from the past. I'm sorry for all the pain that I inflicted on you, but trust me, I love you," ngiti niyang titig sa akin.
"Now, here I am kneeling in front of you. With all my guards down, Serenity. Ti Amo... I love you with all of my hypothalamus and that includes my heart okay," sa kindat niya at bahagyang tawa ko.
Bwesit ka talaga Clyde! Naiyak na ako pinapatawa mo pa! Kaya sinapak ko siya sa balikat niya. Ngumiti siyang bahagya at mabilis na kinuha ulit ang kamay ko.
"Serenity Love Franchesca Ferrero Salvidar Blumer. I want you to be the mother of my kids. I want you everyday in my life. I will take care of you until we get old and weary. I will do everything to make you happy... Just please marry me."
Natatawa ako at natutuwa ng husto ang puso ko habang pumapatak ang luha ko.
"Oo, Yes, I do."
He then put the ring in my finger. I look at it in the air. Ang ganda nga naman nito at bagay na bagay talaga. Tumayo na siya at binigyan ako nang halik sa noo pababa sa labi ko. It's perfect! He sealed it all with a perfect kiss.
"So anong gagawin natin dito?" sa taas kilay kong tanong at titig na.
He then smile teasingly at me, leaning his chin on my shoulder. He was about to whisper something in my ear but then he chuckled against my skin as he kiss my shoulder.
"I intend to make love to you in every corner of this mansion," he wickedly tease.
Burning senses of passion travel around my spine. Si Clyde nga naman ito. He knows on how to get me. He's making sure that he's my biggest weakness, at totoo naman dahil mahal na mahal ko siya.
And then he kiss me again, contouring my mouth and kissing every corner inside me. Ilang beses na ba sa araw na ito? Baliw na nga siguro kaming dalawa. We never get tired kissing and making out of something. Huminto siyang tinitigan ako at napakagat-labi pa ako rito.
"God, you're so beautiful... I won't get tired of making love to you, sweetheart, in every single day of my life. Hinding hindi ako mapapagod sa 'yo," sa mapang-akit na titig at ngiti niya.
"Baliw!" Sa mahinang sapak ko sa mukha niya.
"Okay. I'll spare you tonight. Ayaw kong mapagod ka. Well just sleep in peace and quite with lots of spoon cuddles," sa kindat niya.
"Ewan ko sa 'yo, Clyde!" At naglakad na akong nauna.
I can hear his cute laughter in the room and I roam my eyes around one more time in the whole area. I can't still believe it, but this is his reality. I have no choice but to accept it inside me.
"Sweetheart?" tawag niya at lumingon na ako.
"You're not sleeping in that room again. There's probably no more bed there by now."
Tumaas lang din ang kilay ko. "What do you mean?"
"I give my guards an order before to take the bed out."
Imbes na maglakad ako pabalik sa kwarto ko eh, hinarap ko siyang pabalik. And as he walks closer towards me I teasingly smile at him.
"We're sleeping together okay." Haplos niya sa mukha ko at hinalikan na ang noo ko.
"Yes, my dear husband." I nodded and smile.
--❤️❤️❤️--
thank you
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro