1.6
Zayn: Tanrı ile konuşuyorum bu günler de, ona aptal sorularımı soruyorum
Zayn: Yanın da olmanın, bir an bile olsa nasıl hissettireceğini soruyorum ona
Zayn: Sen her zaman ışık olacaksın ben ise senin gölgen
Zayn: Şu geçen 1 hafta 4 gün 17 saat de tek düşünebildiğim sensin
Zayn: Mutluluk çok yakındı ama ben her şeyi mahvettim
Zayn: Bunun için kendimi sorumlu tutuyorum, hep kaybedince değer veriyorum
Zayn: Seni kırık ruhtan kurtarırım
Zayn: Buna nasıl karar verdiğini hiç bilmiyorum, ikimizin yerine
Zayn: Basitçe, mutluluktan mahrum ettim bizi
Zayn: Beni affet
Zayn: Sanki kollarımı bağladılar, çok güçsüzüm, ilk defa
Zayn: Biz birimizden sadece aşkımız için 1 dakika sessizlik isteriz, tüm o lanet kelimelerden sonra
Zayn: Kendimi gerçekten değiştirdim, nedeni sensin
Zayn: Sanki keskin bir bıçakla kalbimi tüketiyorsun
Zayn: Ve ben tüm gün içiyorum, ağlıyorum
Zayn: Şimdi anlıyorum, ben sensiz bir hiçim
Zayn: Beni affet
~~~~~
Of ya yazarken çok üzüldüm, Zylie kalbim acıyor ya :(
Barıştırayım mı? Bence barışsınlar ya kıyamıyorum
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.
İyi okumalar. Sizleri seviyorum tavşancıklarım
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro