Z 0 N S V E R D U I S T E R I N G
.*★🌙 •♪ O N n e e 📻 2 0 2 5 ★.• 🌞° ♪[Zonsver, ons duister, ring, ster, verduister, zon]De maan keek naar de zon en werd verblind door haar licht. "Kan je niet het duister in stappen en verdrinken?"De zon glimlachte en zei: "Als ik dat doe, zal je voor altijd koud zijn. Is dat echt wat je wenst?" De maan was stil, deed haar ronde en kwam bij de zon weer terug.De zon glimlachte weer. "De nacht is eenzaam als je niet bij mij bent," zei ze, de maan was verbaasd. Zo lang waren ze niet van elkaar weg geweest."Ik trek mijn wens terug onder één voorwaarde," zei de maan. "Blijf naast mij schijnen en volg waar ik ga, zodat ik je door de nacht kan leiden. Dan zal het duister niet eenzaam zijn.""Je wilt niet meer dat ik in het duister zal verdrinken?""Ik denk dat ik toch liever jouw warmte op mijn lichaam heb." En van ver was het geluid van een radio te horen, die speelde een eeuwenoud en vergeten lied..*★🌙 •♪ 📻 ★.• 🌞° ♪…