Kończenie książek jest niemożliwe (znów to zrobiłem). Jeszcze chcę wstawić jeden dodatkowy rozdział w przeciągu najbliższych dni.

Tak, koniec tego opowiadania jest lekkim niedomówieniem, ale nie chcę mówić nic więcej. Chciałbym, żeby każdy mógł to sobie zinterpretować sam.

Przez większość książki słowa pisały mi się same. Naprawdę przyjemne opowiadanie do pisania. Mam nadzieję, że równie miło wam się je czytało. Pisałem je głównie z myślą, że może taka urocza relacja komuś poprawi dzień. Albo da jakąś nadzieję na zmianę. Zresztą sam tego potrzebowałem.

Dla ciekawych: to opowiadanie ma ponad 40 tysięcy słów. Rozdziały miały około tysiąca (zwykle ponad).

A już niedługo wracam z nowym opowiadaniem. Muzyczne BL o tym, jak klasowy ignorant doprowadził nowego nieśmiałego chłopaka do szału.
W lipcu będzie. Jeszcze nie wiem. Muszę zobaczyć, co ja w ogóle napisałem.