Któregoś okropnego dnia zagubiłam się na Instagramie i zobaczyłam reklamę „Nataniela" autorstwa Agnieszki Kowalskiej-Bojar.

Dostęp do legimi zawrócił mi w głowie, więc postanowiłam zajrzeć na tę pozycję pomimo ostrzeżeń o wielkiej ilości przemocy, scen erotycznych czy wątków zoofilskich. Stwierdziłam zatem, że jak odpalę automatycznie wygenerowanego audiobooka na podwójnej prędkości, to w trzy i pół godziny dowiem się, co autorka zafundowała swoim czytelnikom. Trzy i pół godziny — znowu to nie aż tak dużo, żeby z ciekawości nie zajrzeć.

Nie popełniajcie mojego błędu. Nie paczcie na ten tytuł. Nawet z czystej ciekawości.

Pozwolę sobie streścić to dzieło, ponieważ inaczej trudno będzie Wam zrozumieć moje odczucia. (Tekst między gwiazdkami ***)

***

Anastazja, najstarsza z trójki rodzeństwa, po śmierci rodziców odziedziczyła dobrze prosperującą restaurację. Pewnego dnia nachodzą ją bandziory z żądaniem haraczu. Anastazja zgłasza to na policję, ale z powodu wtyków mężczyźni o wszystkim się dowiadują i decydują się ją „ukarać". Wśród nich znajduje się tytułowy Nataniel, który najpierw ją okrutnie bije, a następnie wraz z kolegami gwałci.

Dziesięć lat później Anastazja mieszka sama w niewielkim mieście. Wtedy też napotyka swojego oprawcę. Ucierpiał on w wypadku samochodowym, a ona z dobroci serca postanawia go zawlec do domu, związać i zadzwonić po pogotowie, gdy przejdzie wielka zamieć śnieżna. Na jej nieszczęście Nataniel wyswobadza się z więzów i porywa ją do swojego domu, a zarazem burdelu. Tam ją wielokrotnie gwałci i bije. Raz zaprasza swojego kolegę, Piotra, aby Anastazja zaspokoiła go oralnie, lecz ku niezadowoleniu przybyłego, gryzie go w prącie. Nataniel bije ją za to do nieprzytomności, zdając sobie sprawę, że jest zazdrosny, gdyż sprawiła przyjemność komuś innemu niż jemu.

Anastazja ma przez miesiąc wolne, ponieważ lekarz Mateusz, mający dług wdzięczności u Nataniela, nakazuje mu ją zostawić, jeżeli nie chce jej śmierci. Po tym czasie zabiera ją na „pokaz" gwałtu kobiety przez psa, samemu jednocześnie gwałcąc Anastazję. Potem zabiera ją na obiad rodzinny, gdzie poznaje jego brata, Arka, z żoną i (chyba) ośmioletnią córką Wiktorią. Widząc radość swojej ofiary w czasie rozmowy z bratanicą, przysięga sobie zrobienie z niej „suki" oraz „dziwki". Nagle na przyjęciu pojawia się Piotr i ogłasza, iż Anastazja jest jedynie prostytutką oraz się z niej śmieje. Wściekły Nataniel uderza go w twarz.

Para głównych bohaterów wraca do swojego domu, gdzie Nataniel dalej znęca się psychicznie i fizycznie nad Anastazją (uprawia z nią seks oralny, gdy ma miesiączkę), a potem grozi włączeniem do tego psa. Wtedy niespodziewanie w pokoju pojawia się Arek, który miał sprawę do brata, a zaraz po nim Wiktoria. Niczego ona nie rozumie, ale dochodzi do wniosku, że wujek uratował Anastazję przed psem. Korzystając z chwilowej nieobecności Nataniela, ofiara ucieka, lecz niefortunnie — uderza się w głowę, kończy w szpitalu z wstrząśnieniem mózgu oraz amnezją sięgającą trzynaście lat wstecz.

Lekarz Mateusz pomaga Natanielowi w dostaniu informacji o Anastazji, a gdy ta wybudziła się, wmawia jej, iż są parą kochanków. Dziewczyna w to wierzy. Powraca do domu Nataniela, lecz waha się co do prawdziwości jego słów. Kilka razy uprawiają niebrutalny seks, co Natanielowi się podoba i nawet skłania do zapisania się na terapię, jednak wcześniej i tak ją zgwałcił, gdy spała. Anastazja żąda jednak więcej szczegółów, więc niechętnie i pobieżnie tłumaczy jej, iż „ją skrzywdził", ale ona nie odtrąca go tylko wierzy w zmianę. W międzyczasie Nataniel brutalnie gwałci córkę Piotra (tego pobitego w czasie obiadu), smarując jej srom pastą z jalapeno.

Nagle Wiktoria zostaje porwana oraz zabita. Nataniel odnajduje jej ciało i głęboko przeżywa śmierć, ponieważ szczerze (i normalnie) kochał swoją bratanicę. Wtedy też Anastazja oznajmia mu, że jest w ciąży. Wściekły przeprowadza na niej aborcję poprzez zrzucenie ze chodów. Dziewczyna znowu trafia do szpitala i umiera.

***

To najobrzydliwsza książka, z jaką miałam kiedykolwiek do czynienia. Każdy stosunek jest tutaj dokładnie opisany, każde uderzenie. Jeśli ktoś mi nie wierzy — polecam zerknąć do prologu, gdzie Anastazja po raz pierwszy spotyka Nataniela. Albo lepiej nie.

Zastanawiam się, jakim cudem ma to ocenę 8.1 na lubimy czytać (teraz chyba 7.8). Okrutna, wstrętna pozycja, która nigdy nie powinna się pojawić w sprzedaży.

Również nie mogę zrozumieć, co przyszło do głowy autorce, aby coś takiego stworzyć, jaka myśl natchnęła do napisania książki w połowie składającej się z brutalnego gwałtu i wykorzystywania seksualnego. Dlaczego powstają tak okrutne pozycje? To nawet nie jest poziom „Lolity" Nabokowa, który swoim piórem budził zarówno zachwyt jak i wstręt po głębszym zastanowieniu. Tutaj dostajemy obrzydliwego psychopatę chcącego skrzywdzić człowieka dla samego krzywdzenia.

Brzydzę się autorką. Nie tylko tą historią, ale jej twórcą również. Nadal nie jestem w stanie pojąć sposobu myślowego, jaki zaszedł w trakcie zdecydowania się na napisanie czegoś takiego. Ta książka przypomina okropny film ze słabą i naprędce napisaną fabułą ze strony pornograficznej. O ile jestem sceptycznie nastawiona do książek romantyczno-erotycznych, tak teraz wydają mi się one istnym dziełem sztuki w porównaniu do tego „thrillera-erotycznego", jak zwie to autorka.

Trudno mi nawet dojść do celu powstania tego czegoś. To nie obnaża prawdy np. na temat realiów wojny. Nie odnosi się do żadnych problemów społecznych.

Choćby nie wiem, jak Was kusiło, nie sięgajcie po „Nataniela". Nigdy. Ani najlepiej po żadną książkę tej autorki, aby jej nie wspierać w tworzeniu tak szkodliwych treści.

fruziapo, 21.08.2022 r.