Niewiele śladów już zostało.

Cicha mogiła gdzieś pod lasem,

sztandar chwały na wietrze,

zapomniane wartości i to, co

jeszcze tak często umyka

w nurcie codziennych dni.

On też był młody

i marzenia cedził przez sito życia.

Nie myślał o tamtych,

odległych sprawach.

Ale w sercu zawsze

BÓG, HONOR, OJCZYZNA.

Blisko i daleko,

piętnem żołnierskiego losu naznaczony,

oderwany od życia.

Krwawe ślady na piasku,

purpurowy kwiat.

Zima w środku lata?

Tak łatwo zapomnieć o człowieczeństwie

i stać się bestią.

Dżungla splątanych żywotów

i tylko jeden wygra.

Który?Kiedy? Gdzie?

Odpowie historia.