Standardowo, przepraszam za błędy.

_______

Szłam właśnie w stronę domu mojego chłopaka - Kasamatsu.

Byliśmy ze sobą już spory kawał czasu - dwa lata. Co było, wręcz wyśmienitym wynikiem.

Dlaczego ?

Chłopak był bardzo w wstydliwy, jeśli chodzi o dziewczyny. Początki naszego związku, były z tego powodu pełne rumieńców, jąkania i delikatności.

Potem , gdy zaczął się już przyzwyczajać, był coraz to śmielszy.

Wracając.

Dotarłam już do drzwi domu. Jak zawsze delikatnie zapukałam i poczekałam chwilę.

- Hej Yu-kun. - uśmiechnęłam się,gdy otworzył drzwi. Zarumienił się lekko.

- Cz-cześć [Imię]-chan. W-wejdź.

Skinęłam głową i weszłam.

- Przepraszam za najście. - mruknęłam cicho i ściągnąłam buty.

Usłyszałam ciche kroki i podniosłam głowę. Zza framugi wyłoniła się mama Yukio.

- Och, [Imię]-chan. Witaj.

- Ohayō Kasamatsu-san. - skłoniłam się lekko.

- Chodź. - chłopak złapał mnie za rękę i pociągnął w stronę pokoju.

|Time skip|

Siedzieliśmy u niego. Dwa dni wcześniej poprosiłam go o pomoc w [przedmiot którego nie umiesz]. Usłyszeliśmy pukanie.

- Proszę.

- Yukio, mógłbyś, proszę skoczyć do sklepu po jajkami i mleko ...? - zapytała jego mama, uśmiechając się serdecznie.

- Och. - spojrzał na mnie z obawą. Uśmiechnęłam się tylko i pokiwałam głową. - W porządku. Zaraz wrócę.

Gdy tylko słyszeliśmy zamykające się drzwi, Kasamatsu-san uśmiechnęła się szatańsko i wyszła z pokoju, na odchodne mówiąc żebym przyszła do kuchni.

Niepewnie wykonałam prośbę.

Dwie minuty później przyszła trzymając w ręce jakiś album. Uniosłam pytająco brwi.

- To album zdjęć z okresu dzieciństwa Yukio. - wyjaśniła, uśmiechając się szerzej.

Chwilę się zastanawiałam, a po chwili roześmiałam się głośno.

- W porządku - skinęłam głową - Możemy obejrzeć.

I przysiadła się do mnie.

|Time skip|

Czarnowłosy wrócił dwadzieścia minut później, zastając nas oglądające dalej album.

Gdy tylko to zobaczył, zaczerwienił się mocno, złapał mnie za rękę i pociągnął w stronę pokoju, mamrocząc coś pod nosem. Zachichotałam cicho.

-Yu-chan~ - wyszeptałam melodyjnie do jego ucha, co spowodowało pojawienie się rumieńca na jego policzkach.

- T-tak ...?

- Byłeś strasznie słodki, kiedy byłeś mały ~

- Ugh, [Imię] ! Nie mów--

Przerwałam mu, całując go delikatnie.

Westchnął cicho i odpowiedział na pocałunek.

Całowaliśmy się chwilę, aż w końcu oderwaliśmy się od siebie. Oparłam swoje czoło o jego.

- Kocham cię ~ - wyszeptałam.

- J-ja ciebie t-też.

_________________

Hejka ;3 I jak  ? Może być ? Jest chujowo krótkie bo tylko ponad 320 słów ;-;

Shot dla Sleepy-senpai... Ale dedykuję też Marliseen.  DO KTÓREJ ZAPRASZAM ! PISZĘ ZAJEBISTE SCENARIUSZE Z KNB !

Okej. Wgl, ten obrazek w mediach, podbił moje serce ♡

To tyle na dzisiaj ;3 Następny, raczej,będzie Oikawa :)

Branoc ^-^