Codziennie chcę o nim nie myśleć...
Lecz on nie zamierza wyprowadzić się...
Tkwi na pietrze do którego nie mam dostępu...
Staje na palcach żeby móc spakować go w walizkę...
A kiedy udaje mi się...
On znowu jest w tym samym miejscu...
Nie wie o mnie nic...
Choć poznał mnie...
Ja też niewiele o nim wiem...
Raczej nie czeka na nas happy end...
Nic na nas nie czeka...
Pragnę otworzyć drzwi i zamknąć je na klucz...
By nie mógł wrócić tu...
Marzeniem mym zawsze był...
Jest...
Będzie...