Chapter 33: Red Holiday II

8:55 ng umaga at patapos na ang first subject namin. Kakatapos lang magturo ng chemistry teacher namin at ngayon ay inaayos na niya ang kaniyang mga gamit.

Kinuha niya na ang kaniyang mga dala dalang folders at books bago humarap sa amin na may ngiti.

"Ok class, wag niyo kalimutan yung project niyo na ipre-present sa susunod na araw. It should be tomorrow but I gave you some time to do more research." aniya.

Naging masaya naman ang tugon nang mga classmates ko dahil may extra day na ibibigay si maam sa kanila.

Inalis ko ang tingin sa kanila at bumaling ang tingin sa bintana.

You might be wondering on why does it looks like a normal day knowning that today is the Red Holiday. Mag iisang oras na ang nakalipas bago nagsimula ang Red Holiday at hanggang ngayon ay wala pang nababalitang namatay.

Its so far on what I imagined it would be.

Napabalik ang tingin ko sa teacher namin nang pinatahimik niya ang lahat.

"Well, that's all for today. Goodluck on your project!" aniya.

Naglakad na siya papalabas ng klase. Ngunit bago pa siya tuluyang lumabas bigla na lamang siyang tumumba.

Lumapit sa kaniya ang ibang mga kaklase ko at kaagad siyang tinignan. Naka ilang tawag sila sa kaniya ngunit hindi ito gumagalaw.

Maya maya pa ay may unti unting lumalabas na dugo sa kaniyang ulo hanggang sa naging mabilis ito. Kaagad na napaatras ang lahat ng mga kaklase ko.

"S-She's dead!" aniya ng isa kong kaklase. Napasinghap naman ang sila.

Kaagad akong naging seryoso. Agad akong tumingin sa likurang bahagi ng classroom.

I know what I saw. It's just a matter of seconds but I surely saw it. A bullet hitted her head.

"It started! The Red Holiday!" aniya ng babae kong kaklase.

Pagkarinig non ay isang malakas na halakhak ang aming narinig. Sabay sabay na tumingin ang lahat sa isang lalaking may hawak hawak na baril.

The guy put his gun with a silencer on his desk then arrogantly sat on it. He gave us a devilish smile.

"Finally! I've got to kill that annoying teacher!" aniya bago muling humalakhak.

Pagkasabi niya non ay tumayo siya at muling kinuha ang baril sa lamesa at inilagay ito sa kaniyang bulsa. Pagkatapos ay lumabas siya ng classroom na nakangiti.

Tamang tamang pagkalabas niya mabilis na nalipat ang aking tingin sa harap ng classroom.

A girl slashed the girl infront of her on her neck. Kaagad na lumabas ang napakaraming dugo mula dito.

May mga napasinghap at may iba naman na tila inaasahan na ito.

Tumumba ang babaeng ginilitan at ang dugo nito ay kumalat. Napaatras naman ang lahat sa bankay. Ang babae naman na sumaksak sa kaniya ay malakas na tumawa bago sinaksak ang kaniyang sarili. Tumumba ito katabi nang kaniyang pinatay. Ang dugo ay mas lalong dumami na naging dahilan kung bakit unti unting kumakalat ang amoy nito.

Nagsilabasan na ang lahat hanggang sa ako na lamang ang naiwan. Muli kong tinignan ang tatlong bangkay.

A amused smile flashed on my face. So this is the Red Holiday huh? Interesting.

Naglakad ako papalabas ng classroom. Napakaraming mga estudyante ang nasa labas at nagkukumpulan. Lahat sila ay may sari sariling mga ginagawa. Meron ng mga bangkay at meron namang pinoprotektahan ang kanilang mga sarili.

The things I'm seing now is pure chaos. A place filled with desire to kill. Blood splattered all over the entire campus. A bloodbath.

This place.... is a living hell.

Nabaling ang paningin ko sa isang babaeng lumapit sa akin. Nanginginig ito at tila takot na takot. Ang kaniyang mga mata ay napupuno ng luha.

"No matter how many times I see this. It's too cruel. The reasons are so unfair." aniya habang umiiyak na nakatingin sa mga estudyante.

Nakakunot lamang ang aking noo na tumitingin sa kaniya.

Ibinaling niya ang tingin sa akin at hinawakan ang aking braso.

"I know you're the President's PA. There's a lot of students who wants you dead. Come, follow me. I know a place to hide" aniya bago ako hinila.

Nakahawak pa rin ang kaniyang kamay sa aking braso hanggang sa nakarating kami sa dulong bahagi ng cafeteria. Pagkarating namin ay wala ni isang tao kaming nakita.

"The students are all at the campus. No one will come here" aniya habang naglalakad.

Pumasok kami sa mga nagtataasang halaman.

I never knew there's a space in here. Mula kasi sa view ng cafeteria ay akala mo sa likod ng mga halaman ay pader na.

Isang lumang warehouse ang sumalubong sa amin. Huminto ang babae nang nasa harap na kami ng bakal na pintuan.

Unti unti niya itong binuksan. Ang tunog nito ay nakakarindi.

"Pasok ka. Kailangan ko nang umalis. May gagawain pa ako. Don't worry, you're safe here. No one will find you" aniya.

Tinignan ko lamang siya bago muling tumingin sa loob ng warehous. Wala akong makita dahil napakadilim sa loob. Humakbang ako papaloob upang makita kung ano ang meron sa loob ngunit ganon pa rin.

"Ah wait, are you sure this--"

Kaagad na sumarado ang pinto. Sinubukan ko itong buksan kaso naka lock na ito mula sa labas. I tried to open it but it wont budge. Of course, it's made out of thick metal. It'll take time to break it.

Habang sinusubukang buksan ang pinto ay bigla na lamang bumukas ang ilaw ng warehouse. Babilis na bumaling ang tingin ko sa loob.

Bumungad sa aking ang limang mga lalaking hindi ko kilala. Lahat sila ay tinignan ako na para bang kanina pa nila ako hinihintay.

"Ah that girl really took so long to bring you here. I'll kill her later" aniya ng isang lalaki.

Seryoso akong humarap sa kanila. "Who are you?"

Tumawa ang isa sa kanila. "Feisty. I like it" aniya.

Tumayo ang lalaking nasa gitna at unti unting lumakad papalapit sa akin. Seryoso lamang ang kaniyang tingin.

Huminto siya sa aking harapan at hinaplos ang aking mukha. Inalis ko ito ngunit muli niyang ibinalik.

Ilang minuto niyang tinignan ang aking mukha.

"Hmm. I don't see anything special on you. I wonder how did you end up being Shaun's PA. Did you know? He never once had a PA. It's suprising how he ended up having one." aniya.

"I told you, Isaac. We can user her against Shaun" aniya ng isa pang lalaki.

"You can't use me" ani ko.

The guy named Isaac stared at me once again.

"You can't fool me. I've been seeing you together with Shaun quite often. And I'll tell you this, he never onced talk with someone lower than the A class" aniya.

"Isn't it weird. From the day you transferred here, Shaun is always with you" dagdag niya pa.

Isang malakas na tawa ang umalunglong sa loob ng warehouse.

"I knew it! Shaun's becoming weak these days since he met you. He looks more carefree. He lowered his guard" aniya ng isang lalaking blonde ang buhok.

"Shut up, Nicolas. Ang ingay mo." aniya naman ng isa pang lalaking nakaheadphone.

"Fvck off, Jase! Wala ka ngang ambag nung pumasok tayo dito sa school na to" aniya nung lalakeng nangangalang Nicolas.

"As if I wanted to come. I don't have a choice since it's Isaac's orders." sagot naman nung lalaking na nangangalang Jase.

"Man, I wanna go back to Addison High. Being in this shitty school feels so disgusting" aniya ng isa pang lalaki.

Kaagad na napakunot ang aking noo. Addison High?

"You're the intruders" ani ko habang nakatingin sa lalaking nangangalang Isaac.

Unti unti naman siyang ngumiti. "That's right, Kira. We are from Addison High." aniya.

"Why did you come here? What's your reason?" tanong ko.

Muli naging seryoso ang kaniyang mukha. Ang kamay niya na nasa aking pisngi ay kaagad na mahigpit itong hinawakan.

"Our reason? Why don't you ask your oh-so-called President? It was him who started this mess!" galit niyang tugon.

"We don't have time. Let's finish this already" dagdag niya.

His grip are getting thighter. I was about to push him when someone put a syringe on me. I was able to pull it out quickly but the half of it was already went inside me.

"Wow it's amazing how you were able to detect me. But unfortunately, some of the drugs already went inside you" aniya nang lalaking nagangalang Nicolas.

Kaagad akong napahawak sa aking braso kung saan ako natamaan. My sight slowly becoming blurry. Mabilis akong napaluhod.

Shit. I was careless.

"Y-you'll regret...this..." it was the last thing I said before darkness consumed me.

To be continued...