Chapter 22: Wrong Accusation

Nagising ako dahil sa isang sinag ng araw na tumama sa mukha ko. Kaagad ko itong tinabunan gamit ang palad ko sabay tingin sa nakabukas na bintana na nasa gilid ng akin kama.

Inilibot ko ang tingin sa paligid. Kulay puti ang lahat. Mula sa pintura ng pader, mga kagamitan, at ang kurtina na nasa gilid ko. This must be the Infirmary.

I-iikot ko pa sana ang tigin sa kwarto ng bigla na lang kumirot ang ulo ko. Damn, my head hurts like hell.

Habang dahang dahang minamasahe ang gilid ng mata ko ay saka ko lamang unti unting naalala ang nangyari at kung bakit ako nandito. Yeah right, natamaan ako ng bola sa gitna ng laro namin.

My heads still hurts but I decided to leave. Akmang aalis na ako ng higaan ko nang bigla kong narinig ang pagbukas ng pinto. I can't see the right side of the room bacause of the white curtain.

"Is she okay now?" rinig kong tanong ng isang lalaki. It's Zachary's voice.

"Medyo malakas ang pagkakatama ng bola sa ulo niya but she's fine already. She just need more hours of rest" sagot sa kaniya ng isang babae na sa pagkakaalam ko ay nurse dito.

Di na sumagot si Zachary bago ko narinig ang kaniyang mga yapak padulong sa kung nasaan ako. Hinawi niya ng kaunti ang kurtina at tumingin sa gawi ko. Bakas ang pagkakunot ng kaniyang kilay.

"You're awake already? Lie down. You still need more sleep" aniya at lumapit sa higaan ko at inilapag ang isang basket na puno ng prutas.

I shooked my head. "I'm fine. Ilang oras ba akong natulog?" tanong ko.

He sighed. "Isang oras pa lang. That's why you need more sleep" aniya at kumuha ng isang upuan at umupo sa tabi ko.

"It's okay, I can manage. Di na masakit ang ulo ko" pagsisinungaling ko. Actually, it still hurts like hell.

I heard him chuckle. "Yeah right, kunwari naniwala ako" aniya. He's obviously not buying what did I just said.

"It's true" pilit ko pa. I acted like I was really serious when actually i'm not. Damn, I really hate it when I have headaches. Di kaagad madaling mawala.

Mas lalo siyang natawa. Sinamaan ko naman siya ng tingin. "Oh really? Then why are you massaging your head right now?" tanong niya habang pinipigilang matawa.

Kaagad ko namang inalis ang kamay ko sa pagkakahawak sa ulo. Shit, I was massaging my head! This is so embarrassing.

Di na ako sumagot sa kaniya at napasandal na lamang sa kama.

"By the way, I brought you fruits. You can eat it whenever you feel hungry" sagot niya. Kaagad naman akong kumuha ng orange.

I don't care anymore if I looked like a total mess infront of him. I'm freaking hungry right now!

Kaagad kong binalatan ang orange at kaagad na isinubo ito. Tahimik lamang akong kumakain habang si Zachary naman ay nakatitig lang sa akin. Bigla kaming binalot ng katahimikan which is very awkward.

To lessen the awkwardness between us, I faked a cough. "Uhm kailan ang labas ko dito?" tanong ko na lamang.

Tumingin siya sandali sa kaniyang relo. The veins from his hands are so obvious. Halatang malakas ito.

"Mamayang alas otso ka pa raw pwedeng lumabas sabi ng nurse dahil kailangan mong magpahinga. That's why you need to rest" sagot niya.

Nakatatlong kain ako ng orange at nang mabusog na ay naghintay muna ako ng ilang minuto bago muling nahiga sa kama. Maybe i'll follow them for today. I really need a fvcking rest right now. I need to get rid of this stupid headache and the only solution for that is to rest.

Nang makaayos ako ng higa ay ibinaling ko ang tingin kay Zachary. Nakatitig parin siya sa akin tulad ng kanina. Naiilang ako pero pumikit na lamang ako at pinilit ang sarili na makatulog.

•••

Nagising ako ng may yumugyog sa akin. Ugh! I really hate it when someone wakes me up. Dahan dahan kong minulat ang aking mata at sisinghalan sana sa kung sino mang tao ang nanggising sa akin ng makitang ang lapit ng mukha ni Zachary sa akin.

Kaagad ko siyang tinulak para magkalayo kami pero mahina lang naman. Sapat na para umatras ng kaunti ang kaniyang katawan.

"You've finally woken up, Kira. Kanina pa kita ginigising." aniya at umupo sa upuan.

Umayos naman ako ng upo sa kama at pilit na umubo para maibsan ang ka-awkwardan ko. May kinuha si Zachary sa isang paper bag na hawak hawak niya at inilabas ang isang plastic bowl na naka wrap pa ng plastic.

"The nurse said that you need to eat already that's why I brought you a porridge. May binili din akong gamot para sayo. Inumin mo nalang pagkatapos mong kumain." aniya habang hinahalo halo ang porridge na binili niya na may usok pa.

Napatitig naman ako sa kaniya. Ang kaniyang tingin ay nasa bowl na hawak niya. "Why are you doing these things, Zachary?" bigla kong tanong.

"Doing what?" tanong niya habang naghahalo pa rin ng porridge.

Nagkibit balikat lamang ako. "I mean, kanina ka pa rito at binabantayan ako." sagot ko naman.

Ibinigay niya sa akin ang bowl kaya kaagad ko namang tinaggap ito.

"No one comes to take care of you so I came. Dumalaw din sila Niell at Garett sayo kanina nung tulog ka pero umalis din sila kaagad" kibit balikat niya sagot.

Napakunot ang noo ko. "Di man lang dumalaw si Shaun?" kaagad kong tinapik ang ulo ko dahil sa biglaan kong tanong.

Damn my mouth! Kahit kailan talaga ay di mapigilan. It's not that I want him to visit me, duh. Nagtanong lang naman ako.

He shrugged. "Wala. May inisikaso pa siya" sagot niya.

"Like what?" gaano ba siya ka-busy at parang araw araw na lang may ginagawa siya. Does he knows the word 'break'?

"He's talking to the Principal right now regarding to your accident earlier. He wants Mr. Buenaventura to be expelled" aniya.

My eyebrows furrowed ever more. Mr. Buenaventura was our P.E. teacher. Why does he wants him to be expelled? Mabait naman si Sir. Lagi naman siya pumapasok sa klase namin at nakikisama sa mga estudyante. He's teaching is also fine. I'm confused.

Tila alam na ata ni Zachary ang mga nasa isipan ko kaya nagsalita siya. "Well, Shaun thought that he's a irresponsible teacher and he's not taking care of his students that's why he wants him out of the school" sagot niya.

Irresponsible? I don't think Mr. Buenaventura was one. He also take care of the students. What made him think like that.

Napaayos ako ng tayo. "Where's Mr. Buenaventura?" tanong ko.

"He's in the Principal room. Kausap siya nila Shaun, ang Dean, at ang Principal. Nag-uusap sila tungkol sa pag-alis niya" he answered.

"Aalis na agad? He did nothing wrong" sabi ko. Zachary just shrugged.

"Well, it's what Shaun wants. Gusto niyang patalsikin si Mr. Buenaventura sa trabaho" sagot niya na tila wala ng magagawa pa.

No. There's no reason for Mr. Buenaventura to be expelled.

Bumaba ako ng kama at tumayo. Napatayo naman din kaagad si Zachary at humarap sa akin.

"Where are you going?" tanong niya.

"Move, Zachary. I'll make them understand that Mr. Buenaventura did nothing wrong" seryoso kong sabi.

I can't let that happen. I may be evil but I'm only evil for the sake of justice. I don't want any innocent people to be involved. I only don't show mercy to those people who are guilty to their crimes. That's why I elliminate them.

Jail, my face. Pumatay ka ng tao tapos makukulong ka lang? Where's the justice in that? Did they showed their victims mercy while they were begging for their life? Wala diba? Pinatay parin nila. That's why even if they begged infront of me, I won't hesitate to kill them. They don't have mercy from the start, better kill them without mercy too. Patas lang.

"No, Kira. You can't do that. Shaun already decided" pigil niya sa akin.

Iiwasan ko sana siya pero muli lamang niyang hinarang ang sarili.

"I said move, Zachary" may pagbabanta kong sabi.

He shooked his head before he sighed. "No, you still need to rest. Ganito nalang, bukas mo na lang kausapin si Shaun regarding to that matter. But let me warn you, Kira. Shaun listens to no one. Kahit kaming mga kaibigan niya ay di siya mapipigilan kapag nakapag desisyon na siya" suhestyon niya.

I know that. It's because he's powerful enough to do so. But I can't risk Mr. Buenaventura's job just beacuse of a one damn mistake.

I sighed before returning back to my bed. Nagpatuloy na lamang akong kumain. Tila naka hinga naman ng malalim si Zachary at bumalik na rin sa pagkakaupo.

I'll talk to Shaun tomorrow. I'll make sure Mr. Buenaventura won't be expelled. I'll do it whatever it takes.

To be continued...