*Natalie*

- Harry... Powiesz mi gdzie idziemy?- zapytałam zniecierpliwiona. Chłopak powiedział, że chcę mnie zabrać na przeprosinową randkę i w ten oto sposób skończyłam idąc kij wie gdzie z zamkniętymi oczami.
- Jeszcze chwila Natalie..- zaśmiał się cicho.
- Harruś... No proszę no..- powiedziałam słodkim głosem.
- Zaraz będziemy, wytrzymaj kochanie- cmoknął mnie w policzek, a ja warknęłam cicho.
Potem już nie zdawałam pytań, bo wiedziałam, że jeżeli teraz nie odpowiedział to potem też tego nie zrobi..
- Jesteśmy..- wyszeptał mi do ucha i zdjął opaskę. Rozejrzałam się dookoła. To co zobaczyłam.. WoW..!

Na ekranie wyświetlały się nasze zdjęcia i różne śmieszne wspólne nagrania. Zakryłam dłonią buzię żeby stłumić westchnięcie. W moich oczach pojawiły się łzy.
- Podoba ci sie?- zapytał przytulając mnie od tyłu.
- To jest wspaniale... Ale jak Ty to zrobiłeś tak szybko..?- zapytałam wpatrując się w obrazy.
- Miałem pomocników..- pocałował mnie w szyję- Chciałem zrobić to tak jak powinno być na początku..
- Ale co?- zapytałam w momencie kiedy z głośników cicho zaczęła lecieć moją ulubiona piosenka, a na ekranie pojawił się napis "wyjdziesz za mnie?". Otworzyłam usta ze zdziwienia i obróciłam się do chłopaka, który uklęknął i wyciągając pierścionek zadał to pytanie ponownie.
- Czy uczynisz mi ten zaszczyt i zostaniesz moją żoną?- zapytał, a ja nie mogąc wyksztusić z siebie ani jednego słowa po prostu pokiwałam głową i mocno przytuliłam bruneta. Po chwili odsunął mnie od siebie i założył pierścionek na palec.

- Kocham Cię Sweetheart..
- Ja ciebie też..- nie pozwolił mi dokończyć ('głupku') i mnie mocno pocałował. Było idealnie.
Potem usiedliśmy na poduchach rozmawiając i oglądając wspólne zdjęcia. Tego wieczoru nigdy nie zapomnę.