wyrdaest>>

KABANATA 4

Start

KINABUKASAN AY TINANGHALI ng gising si Alleyah. Hindi siya nakatulog ng dahil sa halik na iyon. Napagtanto niyang kasalanan ng lalaki dahil sa pagnanakaw nito ng halik sakaniya. It's not actually her first kiss but why does she feels like it's her first kiss. Naiinis na nahihiya si Alleyah everytime she'll think about it.

Kinuha niya ang puting twalya at nagdala ng underwears at isang puting de manggas na bestida. Hindi na niya alam kung anong ikikilos kapag muli silang magtagpo kagaya ng kahapon kapag nagkataon. Sumilip siya saglit sa may pinto upang masigurong wala na roon ang binata. Nang makasiguro ay dali dali siyang tumakbo patunggong banyo. Nakita niya roon ang bagong drum na hindi niya nakita kahapon. Maybe Dale place it there to avoid having water shortage inside the bathroom. Inilapag ni Alleyah ang dalang gamit sa lababo bago nag-umpisang maligo. Mabilisan lamang ang kaniyang kilos dahil talagang iniiwasan niyang makatagpo ang lalaki.

After that she put her prepared clothes. Inilugay niya ang buhok kahit may tumutulo pa roong mga tubig. Sanay siyang ganoon.

Muli siyang sumilip sa may pinto at akmang hahakbang na palabas ng makita niya ang binata na nakasandal sa may pader sa gilid malapit sa pinto ng banyo. Halos mahulog ang kaniyang puso sa gulat.

"Tinanghali ka ng gising, Lea. Gawain ba iyan ng matinong may bahay?" seryosong tanong ng binata. Umayos ito ng tayo at tinitigan ang kaniyang bagong paligong itsura. Dale was wearing a black slacks and a plain white shirt. Medyo pawisan pa ito. Saan naman ito galing?

Tuluyan na siyang lumabas ng banyo at nag-iwas ng tingin dito. Everytime she'll see Dale hindi niya maiwasang manariwa sa isipan ang pagnanakaw nito ng halik.

"It- ang ibig kong sabihin ay, namamahay ako. Hindi ako sanay ng walang aircon at malaking kama." Pagdadahilan niya.

Saglit siyang tinitigan ni Dale at kahit sa titig na iyon ay naiintimidate siya sa aura nito. Bakit ba kung titigan siya nito ay parang may kung anong meron sakaniyang mukha.

"Magluto ka na ng tanghalian. Inaantay kitang magising kaninang umaga dahil sana magluluto ka ng umagahan pero mukhang ang sarap ng tulog mo." malamig nitong saad at iniwan siya roon. Nagtungo ito sa sariling kwarto. Hindi namalayan ni Alleyah ang pagpipigil ng hininga dahil ngayon lamang siya nakahinga ng malalim.

"Muntik ka na doon, Alleyah." Buti na lamang at kinagat nito ang alibi niya. Saglit siyang nagpunta sa kwarto at isinampay ay twalyang ginamit bago kumuha ng pantali ng buhok sa tukador at sinimulang magluto. Abala siya sa pagluluto ng adobo ng makita niyang dumaan ang lalaki saka pumasok sa banyo.

Hindi man lamang siya tinapunan ng tingin. Isinawalang bahala niya iyon at inabala ang sarili sa pagluluto. Umupo siya saglit at nagsalin ng maiinom habang inaantay na kumulo ang niluluto.

Minutes later, lumabas ng banyo ang asawa ng nakatapis lamang ang pang-ibabang bahagi ng katawan. Nasamid si Alleyah sa iniinom at nagkanda ubo ubo. Napatingin sa gawi niya si Dale at nakakunot ang noo habang sinasara ang pinto ng banyo.

"Anong nangyari sa'yo?" tanong ng asawa.

Namumulang nag-iwas siya ng tingin dito. "W-Wala." Ani niya na lamang.

Nanatili saglit ang tingin ng lalaki at he'to nanaman ang kaniyang puso, akala mo kung sinong nakikipagkarera sa sobrang bilis. Bago naglakad papasok ng kwarto nito.

Napatingin si Alleyah sa nakasarang pinto ng lalaki. Grabe, hindi niya makakalimutan ang makisig na katawan ng asawa. He got a strong muscles and veins are stand proud on his arms and oh God, that eight pack abs and a happy line he got. Napapaypay si Alleyah ng sarili sa imahe ng lalaki. Dapat ay sanay na siyang makakita ng ganoon but Dale was different he got a hot body. Bumagay sa clean cut nitong buhok.

"Okay na ba ang niluluto mo?" anito.

"Ay gwapong may abs!" Lumabas ng kusa ang salitang iyon sakaniyang bibig dahil sa gulat. Nanlalaki ang matang napatingin siya kay Dale na may pilyong ngiti sa labi habang nakaupo sa tabi lamesa.

"I don't know you see me that way, thank you." pabiro nitong saad.

Nag-init ang kaniyang pisngi at ibinaling ang tingin sa niluluto. "Whatever." nasabi na niya lamang.

"Rules are rules, Misis. Mukhang nangangailangan ka ng halik." nasa tono pa rin nito ang pabiro. And she's not used to it. Mas sanay siyang malamig at seryoso ang tono ng lalaking ito.

Pinatay niya sa kalan ang nakasalang adobo at kanin bago inilagay sa lamesa. Pinipilit na iniignora ang sinabi nito. Kahit alam niyang halata na sa mukha ang pamumula. Dahil sa pagkamestiza ay mahahalata na kaagad sakaniyang mukha ang pamumula. And Dale seems to like it.

Nang hindi nakatiis ay tumayo si Dale at hinalikan ng mabilis sa labi ang asawa. Cute. nasaad nito sa isip ng mamula pa lalo ang dalaga. Hindi nito pinahalata ang multo ng labi at pinanatili ang seryoso mukha ng gulat itong tumingin sa binata.

"Punishment." simpleng saad ni Dale at tumalikod dito, upang pakawalan ang ngiti na pagkalawak lawak habang kumukuha ng mga plato at kutsara. Nilapag nito iyon sa lamesa at pasimpleng tinignan ang asawa na nakatulala pa ring nakatingin sa binata.

Umupo nang muli si Dale sa pwesto at sinimulang manguha ng makakain. Alleyah don't know what to react as she watch her husband eating as if he didn't steal another kiss on her. Nakakarami na ang isang 'to but why does her heart seems to like it.

Tahimik siyang umupo at nanguha na rin ng makakain. While Alleyah feels the awkward, Dale feels the opposite sa katunayan mas hinahanap hanap pa nga nito ang matamis na labi ng asawa. It isn't part of his job and he knows that if Wilfred knows about this, death end. Dahil sa iniisip ay muling bumalik ang pagkalamig na pakikitungo ni Dale sa dalaga. Hangga't maaari ay hindi ito dapat mapalapit ang loob sa dalaga. After all it's just his job to guard her.

Nang matapos ay tahimik na umalis si Dale nang hapag pagkatapos kumain, he didn't gave her a glance. Nakakunot ang noo ni Alleyah sa mabilis na pagbabago ng timpla nito habang sila ay kumakain. Nawala ang pilyong ngisi sa mukha ng binata at naging blangko ang mukha.

Nagkibit balikat na lamang siya at isinawalang bahala na lamang iyon. Ilang araw pa lamang silang magkasama ngunit marami nang napupuna si Alleyah sa kilos ng binata. Hindi siya palapuna sa kilos ng mga tao sa paligid niya but why does when Dale is involved nagpapansin niya kahit na maliit na detalye kapag kasama ito.

Puno naman ang drum sakaniyang gilid kaya't agad niyang natapos ang paghuhugas. Hindi pa rin siya gaanong sanay na maghugas ng pinggan, nagkaroon na nga siya ng maliit na galos sa daliri dahil sa minsan siyang nadaplisan ng panghugas ng kaldero. After that, she walks towards her room para sana mag-aliw aliw muli ng tawagin siya ni Dale. Napalingon siya dito. Nasa labas ito ng bahay at may hawak na walis tingting at dustpan.

"Ano 'yon?" takang tanong niya habang naglalakad sa pwesto nito sa bakuran. Inabot nito ang hawak na kagamitang panlinis na ipinagtaka niya pa lalo.

"Itabi mo sa may gilid ang mga tuyong dahon dito sa bakuran maging sa likod bahay." malamig nitong saad at muling naglakad papasok ng bahay.

Wait, what?!

Nilibot ni Alleyah ang tingin sa bakuran, nagkalat roon ang mga tuyong dahon na naglalaglagan sa mga puno malapit sa bahay na halos mapuno ang bakuran.

Are he even serious about this?!

***

I FUCKING HATE that ice man at all! napupuyos niyang reklamo sa isip ang lalaki. Kanina pa siya roon sa bakuran habang patuloy na nagwawalis. Hindi niya pa halos nakalahati ang lugar, sa lawak ba naman ng bakurang iyon idagdag pa na hindi siya sanay humawak at gumamit ng walis tingting at dustpan.

Never niya pang nasubukang gumamit noon, ngayon lamang. Minsan ay nabibitawan niya ang walis na hawak at kung minsan ay natatapon ang nakuhang tuyong dahon sa dustpan dahil sa natatapilok siya kadalasan. Nagkaroon na rin ng mga gasgas ang palad at namumula na rin iyon. Napapangiwi siya sa tuwing tatama ang hawak na walis tingting sa kaniyang gasgas.

Muli siyang nanguha ng dahon saka inilagay sa dustpan at iipunin sa may tabi. Ramdam na niya ang pawis sa noo maging sa buong katawan. Lagkit na lagkit na siya, dahil na rin sa minsan lamang humangin. Anong oras na ba?

Inilapag ni Alleyah ang hawak na walis tingting at dustpan sa sahig saka muling inayos ang pagkakatali ng buhok. Alam niyang mababakas na ang pagod sakaniyang mukha pero sa tuwing nakikita niya ang mga kalat na tuyong dahon na hindi pa nalilinisan ay mas lalong dumudoble ang kaniyang pagod.

"What the fuck did I do wrong to let this happened to me." mahina niyang saad. Bumuntong hininga siya saka muling pinulot ang walis at dustpan at muling nagwalis. Medyo nagagamay na ni Alleyah ang tamang pagwawalis hanggang sa malinis na ang buong bakuran. Umupo saglit si Alleyah sa bangko na naroon at pagod na pinaypayan ang sarili.

She was catching her breath as if she just do an intense work out. Kailan ba noong huli siyang gumawa ng heavy work out? Ah, noong spring fashion week noong nakaraang buwan lamang sa New York.

Speaking of New York, kamusta na kaya ito? And Sierra, she miss her manager. Kahit na gaano ka istrikta at kaseryoso si Sierra ay inaalala pa rin nito ang kalagayan niya. Nawalan siya ng komunikasyon dito ilang linggo na rin, alam niyang naiintindihan siya nito. Ang New York na naging pangalawang tahanan niya, kamusta na kaya? At ang buhay showbiz niya kaya ano na ang lastest chika? Siguradong marami ng ganap sa lungsod maging sa New York ng mawala siya.

Saglit muna siyang nagpahinga bago humugot na malalim na hininga saka kinuha ang kagamitang panlinis at tinungo ang likurang bahagi ng bahay. Muli nanaman siyang nanlumo ng makita ang naglalaglagang mga sanga at tuyong dahoon roon.

Pinagpasalamat na lamang niya na hindi masyadong nasisinagan ng araw ang parte kung saan nakatirik ang bahay nila kung hindi ay baka nakapatay na siya sa sobrang dami ng kailangang walisan.

Nag-umpisa siyang muli sa pagwawalis habang patuloy na nagrereklamo at nagsasalita ng masasamang salita sa lalaking hindi niya alam kung saang lupalop nanaman napunta. Iniwan siya roong nag-iisa, ni hindi man lang siya tinulungan. Buhat buhat ang mga paso at itinabi sa gilid saka winalisan ang parteng iyon. Nagkaroon nanaman ng bagong galos sa kamay ang dalaga.

Naiiyak na lamang siya kapag nakatingin sa bandang may galos. Pinagkaingatan niya ang kutis at balat dahil sa trabaho niya na pagiging modelo tapos masisira lamang ng ganoon ganoon lang ang pagkakaingatan?

Damn, that cold hearted Dale.

Pinunasan niya ang likod ng palad sa noo dahil sa pawis bago pagod na tinapos ang pagwawalis at ibinalik sa ayos ang mga paso. Muling habol ang hiningang umupo si Alleyah sa bangko na nakita roon. Malinis at maaliwalas ng muli ang likuran ng bahay. Kahit na pagod ay nakaramdam ng ginhawa at parang panibagong achievement ang kaniyang nadarama sa nakikita. Marumi na ang kamay at naglalagkit na talaga siya, kaya't nagpasya siyang bumalik sa loob ng bahay. Sumakit ang balakang niya sa mahigit ilang oras na pagyuko.

Dumaan siya sa likod bahay, napansin niya ang papadilim na kalangitan kaya't binuksan na ni Alleyah ang ilaw sa buong bahay. Naghugas siya ng kamay at nasilip ng malinaw ang palad at kamay, mayroon galos at gasgas na talagang mapapansin kaagad dahil na rin sa kulay gatas niyang kutis.

Kahit pagod ay nagluto pa rin ng hapunan si Alleyah, talagang ginagampanan ang pagiging mabuting may bahay. Nagluto siya ng madaling lutuin, ang piniritong tilapia. Dala na rin ng pagod ay nagkapaso paso siya dahilan upang madagdagan ang sugat sa kamay. Nagpipigil na maiyak si Alleyah sa nakikita sa kamay.

Tahimik na tinapos niya ang pagluluto at nagpahinga ng konti bago naligo. Pagkatapos maligo ay nagsuot lamang siya ng maiikling itim na short at white sleeveless. Pagod na pagod na siya at gustong matulog ngunit ng lumabas siya ng kwarto ay nakita niya si Dale na nakatayo at mukhang inaabangan ang kaniyang paglabas sa tabi ng kwarto nito.

Blangkong tinignan ni Dale ang mukha ng asawa. Hindi natakpan ng bagong paligo siya ang pagod sa mukha.

"Kumain na tayo." Malamig nitong saad at nauna ng naglakad sa kusina.

Gustong magreklamo at singhalan ni Alleyah ang asawa ngunit pagod na pagod talaga siya. Bukas siguro.

Dumulong siya sa hapag at sinimulang manguha ng pagkain. Natigilan si Dale sa pagsubo ng mapansin ang pamumula at mga galos sa kamay ng asawa.

"What happened to your hands?" di nito mapigilang tanong.

Natigil sa akmang pagsubo si Alleyah ng pagkain sa tanong ng binata. "W-Wala ito." Aniya at naiilang na umiwas ng tingin bago muling sumubo.

Are you dumb? Ofcourse because of you that's why I have this design on my pretty hands. Kung hindi mo sana ako pinagwalis kanina edi sana wala akong ganito ngayon sa kamay. Nakakainis ka talagang lalaki ka kahit kailan. Sinisimulan mo talaga ako lagi! Reklamo niya sa isipan ngunit hindi niya maisiwalat dahil baka humaba pa ang diskusyon at hindi sila matapos.

After they eat, Alleyah stand up and was about to wash the dishes but Dale insist. Hindi na lamang siya nakipag-argumento at nagtungo na lamang sa sariling kwarto. Nahiga siya sa kama at inihahanda ang pagtulog ngunit hindi siya dalawin ng antok. Pagod man ang buong katawan ay hindi talaga siya makaramdam kahit konting antok man lamang. Tumingin na lamang siya sakaniyang gilid, sa may bukas na bintana habang dinaramdaman ang panggabing hangin maging ang tahimik na gabi na siyang maririnig kahit na maliit na ingay man lamang.

At her first night sleeping here she doesn't appreciate the surroundings and the silent but calming place, but now she was more at ease. Waring mabagal ang pagtakbo ng oras. Pinikit niya ang mata at ninamnam ang katahimikan. This was new to her but why does she feel like she was knew this feeling before.

Nasa gitna siya ng pagdarama sa paligid ng makarinig ng mga katok. Napatingin siya sa gawi ng may pinto. Anong kailangan ni Dale sakaniya?

Nagtatakang binuksan niya ang pinto.
Dale remained having a serious face, he look fresh after bath. Nakasuot ito ng puting maluwag na sando at jersey short. Hawak nito ang isang plastic na kahon.

"Anong kailangan mo?" nagtataka niyang tanong.

Saglit na pinasadahan ng tingin ni Dale ang kaniyang katawan. Nagawi rin ang tingin ni Alleyah sa suot nanlaki ang mga mata ng mapagtanto na hindi na siya nakasuot ng brassiere. Napatakip siya ng dibdib. Namula siya dahil sa tingin ng lalaki roon bago nag-angat ng tingin sakaniya.

"I-I bring first aid kit for your wounds." umiwas rin ito ng tingin sakaniya.

Bakit ang unfair ng lalaking ito? Ito pwedeng mag-english samantalang siya ay bawal take note may parusa pa. Iyon ay--never mind.

"Thank you." Akmang aabutin na niya ang dala nito ng ilayo nito iyon sakaniya.

"Let me clean your wounds." seryoso nitong saad at may pag-uutos roon.

Wala siyang nagawa kundi ang sumuko. Niluwagan niya ang pinto at pinapasok roon. Nilibot ni Dale ang paningin sa kwarto ng dalaga. Wala naman halos nagalaw sa mga gamit nito maliban na lang sa naging amoy pambabae ang buong silid.

Dahil wala namang sofa o upuan man lang sa loob ng kwarto ay napagpasyahan ni Alleyah na paupuin si Dale sa dulo ng kama. Tahimik siyang naupo sa tabi nito. Inihanda ni Dale ang mga gagamit sa gitna nila. The silent remained.

"May I?" malamig na saad ng binata, hinihingi ang kaniyang kamay.

Tahimik niyang inabot ang kamay sa binata. Bolta boltaheng kuryente na nanoot sa buong kalamnan ni Alleyah dahil sa simpleng hawak. Nahigit ang kaniyang hininga ngunit mahina lamang. Radam niya ang gaspang sa kamay nito, halatang kamay lalaki. Inumpisahan ni Dale ang paghaplos ng bula sa kaniyang sugat.

Minsan ay napapangiwi o nilalayo niya ang kamay sa binata dahil sa hapdi. But Dale hold her hand gently tight and sometimes blow her wounds. Bakit ang init bigla?

"Dahan dahan naman, ang sakit e." daing niya at muling inilayo ang kamay ngunit mabilis na hinawakan ni Dale ang kamay niya. Dale took a fast glance at her before giving his full attention of what he's doing. Malayang mapagmasdan ni Alleyah ang mukha ng binata.

He got a very intimidating aura. A cold and serious one. But that's his personality. She got used to him at the short period of time they lived together. This is the first time seeing Dale like this. Even when he looks so cold and intimidating, Dale has a soft side too. Everyone has a soft side. Hindi lamang nila pinapakita sa iba.

Pagkatapos nitong gamutin ang kaniyang sugat ay tumayo na ito matapos iligpit ang gamit. Tahimik itong naglakad sa may pinto, hinatid ni Alleyah ang binata sa may pinto.

"Dale, thank you." sinsero niyang saad at ngumiti ng pagkatamis tamis.

Dale stilled for a moment looking at Alleyah's sweet smile. He wants to kiss her so bad but he stop himself. It's just feel so damn not right. The picture of angry Wilfred Loren pop up in his mind.

He coldly nodded and go to his room. Alleyah got used to it when he didn't say a thing.

"Masungit pa rin talaga." nakangiting umiiling siyang naglakad sa may kama. Napatingin si Alleyah sa kamay na ginamot nito. Hindi mapalis ang ngiti habang nakaupo sa kama at nakatingin lamang sa mga kamay. Ewan ba niya sa sarili pero naiisip niya na mas nasasayahan pa siyang magkaroon ng sugat sa kamay imbes na magalit at mainis. Her anger subsided.

Kinikilig ba ako? Ano ako teenager?

Nahiga si Alleyah sa kama na hindi mapalis palis ang ngiti. Dale. That unpredictable man she had ever met. Minsan masungit, minsan pilyo pero kadalasan malamig na parang yelo. Tumagilid siya at humarap sa may bintana. Tanaw niya ang madilim na kalangitan na pinapalibutan ng mga bituin. Tumayo si Alleyah at pumwesto sa may bintana. Nakangiti pa rin siyang tumingala sa kalangitan. She started to connect the stars. Buntong hiningang nakangiti ng makabuo ng hugis puso.

What does it mean?

Siguro ito na ang simula ng unti unting pagbabago ng binata sakaniya. Maybe they can start to be friends. Not bad at all.

---
070121