KABANATA 19
wyrdaest>>
KABANATA 19
Who
NASA KALAGITNAAN NG pag-iyak si Alleyah ng muling bumukas ang pinto at pumasok ang lalaki. Mabilis na pinunasan ni Alleyah ang mukha at hindi umimik.
"Hey, bitch." Tawag nito ng pansin ni Alleyah.
She glared at him still not talking.
"You're too strong not to talk back huh? Let's see about that when you'll see my girlfriend. I want to see your reaction later." he knows something.
"Since I'm a good person, I'll give you clue. She's somewhat related to you. You'll be surprise to see their resemblance, because they're twin." paliwanag nito.
Kahit na kinakabahan si Alleyah at natatakot rito nadala siya ng kuryoso sa sinabi nito. Wala siyang makapa ni kahit isang taong malapit sakaniya na may kambal kuno.
He was about to speak again when they heard an engine car stop near the place.
"Looks like she's already here."
Lumayas ang lalaki at naglakad sa may pinto. Tulala namang naiwan si Alleyah sa silid. Kataposan na niya talaga. Nakarinig ng pag-uusap si Alleyah na palakas ng palakas hanggang sa tumigil sa may bandang pinto ang dalawang tao.
"Oh look who's here." ani ng babae.
Nasa may pinto ang mga ito kaya kita ang mukha ng dalawang tao dahil sa liwanag at gano'n na lamang ang pagrehistro ng gulat sakaniyang mukha sa nakitang mukha ng babae.
She's smirking at her, crossing her arms in her chest. Wearing a red tube dress and has a deep neckline. Hermes red bag and five inches red pointed heels. She's not wearing any thick glasses. Very far from her personality.
"Sierra." atlast she find her voice.
Hindi siya makapaniwalang all this time, si Sierra lang pala ang tao sa likod ng mga d-threats na natatanggap niya. She felt betrayed.
The girl laughed. "Fool you, it's not Sierra bitch. It's Sheena, Sierra's lovely twin."
Mas lalo siyang nagulat sa isiniwalat nito. They are physically looks like. Ang pinagkaiba lang, this Sheena wears too revealing clothes while Sierra prefer loose and nerdy type of clothes.
"Does Sierra knew you're the reason behind those threats on me?" she stuttered.
Sheena gave her Hermes red bag on the guy. Alleyah also take a glimpse of his face now. He looks like a foreigner, his height and nose are the evidence he's not from the country. Sheena walks towards her. She sat straight.
Sheena takes her sit in front of her. "Of course, she knew." matalas nitong saad sa English.
Biglang pumait ang panlasa ni Alleyah sa narinig. Sierra knows something about this tapos wala man lang itong sinabi.
"But she totally disagreed about this. She really loves you so much than me now, huh? Isa ka lang namang alaga niya, I'm her fucking twin." may galit nitong saad.
"How dare you." galit niya ring saad.
Sheena laughed evilly. "Say that to yourself. Inantay ko ang araw na ito, alam mo ba? Seeing you suffer is not enough! I want you gone in this world! Dahil sa'yo... dahil sa'yo nawala ang lahat ng pinakaiingatan ko. You stole the spot light that should be given to me! You stole my twin's attention! You stole everything to me!" malakas nitong sigaw sakaniyang mukha.
Alleyah closed her eyes. "I didn't do anything." pagtatanggol sa sarili.
"Iyon na nga e! You didn't do anything but you gained everything! Inggit na inggit ako sa'yo. I work hard to be in your spot but look what have you done? You stole it from me. Ako sana iyong tinitingala ng buong mundo, ako sana iyon!" nanginig sa galit na boses nitong saad.
Alleyah can feel her hatreds towards her. Naging pabaya ba siya?
"Now that I got you, I will surely kill you so that you won't be hindrance to my success anymore." Tumayo ito at naglakad sa may pinto.
Kinabahang muli si Alleyah sa sinaad nito.
"Sheena please, don't do this to me. I'll do everything... just don't kill me please." pagmamakaawa niya.
Sheena stilled near the door then she look at her. Mayroong dumaang awa sa kislap ng mata nito pero agad ring napalis.
"Promises are meant to be broken. Sawa na akong magtiwala sa mga tao, Alleyah, dapat alam mo iyan." mapait nitong saad saka lumisan.
Naiwan siyang tulala sa may pinto. Ang kanipis na tiwala niyang mababago niya ang desisyon nito ay naputol na ng tuluyan. Nanlulumong tumungo si Alleyah at muling naiyak. Hanggang dito na lang ang lahat.
"Ang tanga tanga ko." mahina niyang saad sa sarili.
Wala siyang sapat na lakas upang makapag-isip ng tama kung paano makakaalis ng lugar dahil unang unang, hindi niya alam kung saang lupalop sila ngayon. Pangalawa kung makatakas man siya, siguradong hindi siya titigilan ng mga ito.
Sumasakit na ang ulo niya dahil sa tama kanina at sa walang sawang pag-iiyak. Paano na siya ngayon?
Later on, nakarinig siyang muli ng pag-uusap ng lalaki at ni Sheena. Umayos siya ng upo sa may gilid at sumandal sa malamig na pader. Dahil sa ginawa naramdaman niya ang bakal na nakatali sakaniyang kanang paa. They really caged her as if she can escape the place.
"I thought we're going to kill her?" The guy asked.
"I can still used her. We're going to used her, babe don't worry after we use her you can kill her once I get everything from her." saad ni Sheena.
Nanginig naman sa takot si Alleyah sa narinig.
"If you say so, my queen."
"Thanks, Josh."
Rinig na rinig niya ang lahat ng sinabi ng mga ito. Wala na talagang pag-asa. This Sheena, she's so evil. Bakit nagkaroon ng kakambal na ganoon si Sierra. Masahol pa sa demonyo ang kademonyohan ng Sheena na iyon. Very very far from Sierra. Magkamukha lang sila pero magkaiba sila ng ugali. Totoo nga ang kasabihang, kambal man magkaiba naman ng ugali.
Muling bumukas ang pinto pumasok roon ang lalaki na may dalang tray ng pagkain.
"We're not heartless as you think we are, bitch. Here eat this food then we'll return you back to your family. But first, Sheena will talk to you." nilapag nito ang tray na naglalaman ng pagkain sakaniyang harapan.
Wala siyang gana.
"Don't be so picky, you witch. Eat your food!" sigaw ng lalaki.
"I can't swallow it." Galing ba naman sa mga demonyo malay niya na baka may halong lason na pala iyon.
"Tsk. I won't force you." saad nito at kinuha ang tray saka muling umalis.
Mariing pumikit si Alleyah at sumandal sa pader. Gusto na niyang matapos ang lahat. Muli nanaman siyang naiyak. Hindi na talaga maawat ang mata niya kakaiyak. Napalakas ang hikbi niya kaya agad niyang tinakpan ang bibig sa takot na baka marinig siya ng dalawang taong kumidnap sakaniya.
Sa kabilang banda, nakasandal sa may pader si Sheena ng marinig ang mga hikbi ni Alleyah. Dapat ay masaya ito dahil sa wakas natupad na nito ang plano pero wala itong makapa ni katiting na saya. Bagkus naaawa pa nga ito sa dalaga.
Sheena and Sierra were two different person even though they're twin. Mas matanda ng ilang minuto si Sierra kay Sheena. Nabuhay silang dalawa sa bahay ampunan noong limang taong gulang pa lamang sila. Their parents died because of car accident. Death on the spot. Labis na paghihinagpis ang nadarama nila pareho pero si Sheena lamang ang nagtanim ng galit sa puso samantalang si Sierra ay tinanggap ng buong buo ang nangyari.
Si Sierra ang tumayong magulang sa kaniyang kambal kaya ganoon na lamang ang paggiging isip bata ni Sheena. Nagsipag si Sierra upang makaalis sila pareho ng ampunan. Sierra entered different decent jobs while Sheena just stayed in their rented small apartment. Sierra gives everything for her twin. Sheena is a spoiled brat while Sierra is a matured one.
When they both turned 20, Sheena got an interview from a small modelling industry. She gladly accept it thinking of her twin that sacrifice a lot for her. Sierra was happy when she got the news from her twin. They both celebrated her nearly success. Later on as she was getting the name in the industry, Sierra was there as her manager. Sierra support her until her contract comes to the end. They find another agency to continue her career path but fuck happened.
Sierra needs to handle other model because they offered her twice her salary. Sheena at first was not okay with it but Sierra keeps on saying it's for their future so she later on agreed. Everything went well until Sheena got nothing big break happened on her career. The offers she got keeps on lessening until she got nothing at all now. The big break she wants to happened got stole on her. And what's disappointing was that the new handler of her twin got it. Which was happened to be Alleyah.
Since she's a spoiled one. Her anger built big time. Seeing her twin was happy to her new handler got her nothing but a pure hatred. Sierra still gives her money but she finds it insulting. Ito kumikita tapos si Sheena ay nawalan at muling umasa nanaman sa kambal nito. It hurts her pride and ego. That's why she came up to the plan like this. Gusto nitong bumalik ang spot light na nararapat dito. Gagawin nito lahat, kahit pa masaktan ang kambal nito. Lahat ng haharang sa daan nito ay papatayin nito, even her twin.
Sheena took a deep breath then closed her eyes tight. Walang lugar ang awa sa puso nito. Hindi dapat ito maawa.
With a determination Sheena open her eyes then walks away that place.
***
HINDI ALAM NI Alleyah kung ilang minuto siyang nanatili sa madilim na silid. Sumasakit na ang buong katawan niya maging ang kaniyang mata sa dilim ng lugar. Nanghihina na rin siya dahil sa pagod at gutom.
Sunod sunod ang paghinga niya. Nang bumukas muli ang pinto at pumasok si Sheena at Josh. She sat straight.
"Stand up, we're get going." malamig na saad ni Sheena at iniwan siya at si Josh roon.
Lumuhod si Josh sa may paa niya at tinanggal ang bakal na nakatali sakaniya. Sinubukan niyang tumayo pero nanghihina ang tuhod niya. Kaya naman inalalayan siya ni Josh sa pagtayo. Strange. Josh was so quiet the whole scenario. Bakit kaya?
Hindi na lamang niya pinagtuunan ng pansin ang pananahimik nito. She like it that way. Pagod na siyang makipagtalo pa rito kung nagkataon. Inalalayan siya nito sa braso at nilagay nito sa leeg nito. Nag-umpisa silang humakbang at parang nakahinga ng maluwag si Alleyah ng maramdaman ang lamig ng hangin. Sa tingin niya ay madaling araw pa lamang dala na rin na medyo makulimlim pa ang kalangitan ng lumabas sila ng abandonadong bahay.
She doesn't know where the hell they was but one things for sure. The place was abandoned. Sa buong paligid na napapalibutan ng mga puno. Ang bahay na sira sira na rin dahil sa katandaan. Pagkalabas nila ay nakakita siya ng dalawang kotse. Ang isa ay ang ginamit nila ni Josh habang ang isa ay mukhang mamahalin, sasakyan ni Sheena.
Sheena stop in front of her car then crossed her arm while looking at them. "Informed me if you send her home already." maikli nitong saad.
"Where should I drop her?"
"Obviously to where you got her. They might questioned how did she came home if you send her to her real home." nagawi ang tingin nito kay Alleyah.
"Alleyah, I'll contact you if I needed you already. Huwag kang magkakamali na hindi tuparin ang pangako mo kung hindi ako mismo ang papatay sa'yo. You get it?" malamig nitong saad.
Alleyah just nodded in respond. Pagod na siya. Sheena tsked then open her car. She start the engene and drive faster away from the place. Josh tsked then help her walks towards his old car. Sinakay siya nito sa back seat saka umikot sa driver seat at nagdrive palayo ng lugar.
Alleyah took a deep breath. At hinayaang magpatangay sa antok.
--
"She over fatigue. Dala siguro ng pagod at gutom kaya siya nahimatay. But all in all she's fine, she just need to take a rest and eat a lot to gain her strength back."
"Thanks, Doc."
Nagmulat ng mga mata si Alleyah sa narinig. Sinanay ang mga mata sa liwanag ng silid. Nasaan siya?
Muling naalala ni Alleyah ang nangyari. Kaya agad siyang napatuwid ng upo. Sa pag-aakalang naroon pa siya sa silid na pinagkulungan sakaniya.
"Where am I? Mom, Dad, Kuya George." nahehesiterya niyang saad.
Bumukas naman ang pinto kaya nagawi ang tingin niya roon. Kumalma ang buo niyang sistema ng makita si Dale. Bakas sa mukha nito ang pag-aalala ng makalapit sakaniya.
"Dale." nanginginig niyang saad at pinasadahan ng tingin ang mukha nito. Baka nananaginip lamang siya. Si Dale ba ang nakikita niya o ilusyon niya lamang ito?
Hinawakan agad ni Dale ang kaniyang kamay kaya mas lalo siyang napahagulgol.
"Dale, you're real." lahat ng takot niya kanina ay tuluyang lumabas.
Napayakap siya ng mahigpit rito at paulit ulit na nagsorry. Hinayaan naman siya ni Dale na humagulgol sa bisig nito. Malumanay nitong pinapasadahan ng haplos ang buhok nito.
Nang kumalma ay hindi pa rin bumitaw si Alleyah rito. Sa takot na mawala ito at pananginip lamang pala ang lahat ay mahigpit pa rin siyang kumapit dito.
"It's fine, I'm here." malumnay na saad ni Dale.
Nagagalit ito. He's angry to himself. He didn't protect Alleyah when she needed him the most. He let his pride wins. Kung hindi sana nito pinairal ang katigasan ng ulo at umuwi ng mas maaga hindi sana mangyayaring nakuha ng kalaban si Alleyah. Hindi rin sana siya nagkakaganito.
His love. Hindi dapat niya nararanasan ang mga ganito. Kung sana hindi ito nagpabaya. Dale kissed her crown.
"I'm sorry, Dale. Dapat hindi na lang ako umalis. Dapat hindi na lang ako umamin sa'yo para hindi ako napahamak. Dale, hindi ko sinasadya." patuloy siya sa paghingi ng tawad.
Inaalo lamang siya ni Dale at hindi nagsalita ni isang salita. Hinahayaan lamang siya nito.
Dahil sa hindi maawat si Alleyah ay tumawag na ng doktor si Dale upang pakalmahin ang dalaga. They injected something on her. Later on, mahimbing nang natutulog ang dalaga. Dale took a deep breath while looking at Alleyah who's sleeping peacefully now. She must be suffered a lot, hindi malayong magkaroon ito ng trauma dahil sa nangyari.
His hands turns into fist looking helplessly at Alleyah. Noong umuwi ito kinagabihan napansin nito ang nagkalat na bagahe ni Alleyah sa may daan. Doon na kinutuban si Dale kaya dali dali itong tumakbo sa may kubo subalit huli na ang lahat. Nakuha na ng mga taong gustong magtangka sa buhay ni Alleyah ang dalaga.
Dale keeps on shouting Alleyah's name as he was finding her in that dark place. But no Alleyah has he found. Bumalik si Dale sa may taniman at sinabi sa kasamahan na nawawala ang asawa nito. Dali dali naman itong tinulungan ng mga kalalakihan na hanapin si Alleyah. Buong magdamag nilang hinanap ang dalaga, nakarating na nga sila sa kabilang barangay pero wala talaga.
Takot na takot at alalang alala si Dale dahil hindi pa rin nila mahanap ang dalaga. Pagod na ang mga kasamahan nito pero hindi si Dale. Hangga't hindi nito mahanap ang dalaga, hangga't hindi ito sigurado kung ligtas ang dalaga hindi ito titigil.
"Wala talaga silang nakitang Lea sa lugar, Dale. Mabuti pa ay ipaalam na natin ito sa pulisya baka sakaling makatulong sila." ani ni Mang Antonio.
Dale didn't listen to him and continue to find Alleyah. Kasalanan nito. Sinisisi nito ang pagkawala ng dalaga. Dapat ay binantayan nito ng mabuti ang dalaga dahil iyon naman talaga ang trabaho nito pero ano? Sa isang iglap lang nawala ang pinakaiingatan nito.
Nagulat ang kasamahan ni Dale ng makita ang itsura nito. Si Dale umiiyak. Naupo sa may gilid ng kalsada si Dale at ginulo ang sariling buhok habang patuloy na lumuluha.
"It's my fault. Kung hindi ko sana siya iniwan hindi sana siya mawawala." Mahina nitong saad sa sarili.
"Hindi mo kasalanan, hijo. Walang may kasalanan."
"Mabuti pa at maghiwa hiwalay tayo. Kung pumatak ang alas diyes at wala pa rin tayong makitang Lea, itutuloy na lamang natin ang paghahanap bukas, ayos lamang ba iyon, Dale?" suhestyon ng isang kasamahan.
Tumango si Dale at muling tumayo upang umpisahang muling maghanap.
"Alleyah, where are you?" Mahina nitong saad sa sarili.
Sobrang bilis ng pintig ng puso. Malapit na itong mawala sa sarili kapag hindi pa nito nakikita ang dalaga.
"Honey, where are you? Please come back to me. I'll fix everything."
Hanggang sa sumapit ang alas diyes ay ni anino ni Alleyah ay wala silang nakita. Bigong nagsialisan ang mga kasamahan nito dahil sa malalim na ang gabi. Pinayuhan itong umuwi na muna at ipagpatuloy ang paghahanap sa dalaga kapag nagliwanag na pero hindi ito nakinig.
"Ako na lamang po ang maghahanap sa asawa ko. Salamat po sa tulong." Akmang aawatin na ito ng mga kasamahan pero hindi ito nakinig at nagpatuloy. Pagod at gutom na rin si Dale sa maghapong paghahanap kay Alleyah pero hindi ito titigil.
Bigong bigong umuwi si Dale ng hindi na makayanan ang hapong hapong katawan. Nanlulumo at natatakot para sa dalaga. Hindi nito alam ang gagawin kapag may nangyaring masama sa dalaga. Sigurado itong mapapatay ito ng buong angkan ng dalaga. Pinagkatiwala ang dalaga rito pero anong ginawa nito. Nagpabaya ito. Sa kagustuhang malayo ang dalaga sa sarili ay nagawa nitong ipagtabuyan at hindi sukliang nadarama sa dalaga.
He love her so much than what she think but how can he say that three magic words on her if he can't fix his own self. Kailangan nito munang ayusin ang sariling buhay bago bumalik sa dalaga at sabihin ang mga katagang iyon. His flaws are stopping him from saying it back because what if he can't fulfill being a good lover on her?
Marami pa itong kailangang ayusin sa buhay bago magtapat ng totoong nadarama sa dalaga. He won't give her happiness if he can't bring himself a real meaning of happiness. He's afraid he might disappoint her.
He's not ready to enter a relationship. Kapag nagkataon si Alleyah ang magiging unang karelasyon nito. He never enter a serious relationships before. Hanggang flings lang lahat.
Kailangan nito munang hanapin ang sarili at paghandaan ang lahat bago sumabak sa relasyon.
He sat beside her bed then he gently caress her right hand. Mayroong bakas ng pasa sa kanang paa nito maging sa braso, nagtamo rin ng sugat sa noo si Alleyah dahil sa pagtama sa kung saan. Nakakaawa kung titignan ang dalaga.
She always take good care of her skin not to get atleast a bite from mosquitoes but look at her now, she got more than it. Worst than it. Muling bumangon ang galit sa puso ni Dale sa nakikitang kalagayan ng dalaga.
Kailangan na nitong mahanap kung sino ang salarin sa likod ng pagbabanta sa buhay ng dalaga. With that mindset, Dale stood up then walk towards the door. Maingat na sinarado ni Dale ang kwartong inuokupa ni Alleyah at nagsimulang maglakad ngunit hindi gaanong lumayo.
He looked around before looking at his phone. He called Callus.
"You better tell me it's fucking important, Dale or else I'll fucking cut my shares on your business, you idiot." may panggigigil na saad ni Callus.
"Tsk. Kailan ba ako tumawag sa'yo ng hindi importante? Why, nabitin ka?" he coldly said.
"Tangina, sabihin mo na nga lang ang sadya mo." naaasar na wika ni Callus.
His face remain stoic. "I want the best investigator in the field."
"Akala ko ba naghired ka na?" Callus became serious this time.
"I stopped it. I need one now."
"What's with the urgent?"
His jaw clenched. "My love got involved, big time."
Napasipol naman si Callus sa narinig. "Alright, consider it done tomorrow."
"No, I want it today. Hindi na ako makapag-aantay pa na ipagpabukas."
"As you wish, Boss Dale."
"Thank you, Callus." he sincerely said.
"Anong thank you? Isang sports car naman diyan."
"Tsk. Fine, pick anything you want then tell my secretary what you've choose. Don't bother me anymore if it's not needed."
"Wow Salamat ha, hindi ka nga nakaabala sa'kin e." sarkastikong saad ni Callus.
He smirked then drop the call. He sighed deeply as he is looking to Alleyah's private room. He will make sure that who ever did this to his love will pay real hard. His beloved baby.
---
091021
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro