Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

[2] Hello, Stranger

Hello, Stranger

      THE combination of golden rays and the heat of sunlight struck against my face, making me woke up from a deep sleep. Mabilis akong napahawak sa ulo ko, my head is throbbing in so much pain. Then, My eyes immediately widened when the stupendous ceiling took my attention.

I scanned the whole room. The whole room is painted with Grey, Aqua Blue and White! Hindi ito ang kwarto ko! Mabilis akong nakaramdam ng takot habang iginagala ko ang mga mata ko sa bawat sulok ng kwartong ito.

Mabilis akong bumaba mula sa kama at pinagmasdan ang sarili sa harapan ng malaking salamin. My eyes watered when I noticed that I was wearing different clothes! I'm now wearing an oversized army green shirt. My eyes suddenly glanced at my bottoms, nakasuot na ako ngayon ng grey cotton shorts!

"Nasaan ba ako?" I murmured to myself.

Pumikit ako at pilit na inalala lahat ng mga nangyari pero ang huling naaalala ko lang ay 'yong lumabas ako ng bar. Tapos, wala na.

Napasabunot ako sa buhok ko. "Paano niyan ako uuwi?"

Mabilis akong napalingon sa likuran ko nang bumukas ang pinto at bumungad sa akin ang isang lalaking hindi ko kilala.

Nalaglag ang panga ko nang magtama ang aming mga mata. He had an angular face that made him look like a hollywood actor. He has a black brush-up hairstyle, Thick eyebrows, a perfectly shaped nose, reddish lips that look so soft and delicate, and expressive hazel brown eyes with gold flecks.

Bakit ang gwapo naman ng lalaking ito?!

May ganito ba talagang kagwapong lalaki sa Maynila? Tatlong taon na akong nakatira dito pero ngayon pa lang ako nakakita ng lalaking makalaglag panty! Well, gwapo rin naman yung mga pinsan ni Khriz pero mas malakas ang dating ng lalaking ito!

He's wearing a dark gray polo shirt that hug his chest and his biceps. Malapad ang balikat pati ang likod niya. Since he's standing a few meters away from me I noticed how tall he is compared to me. Hanggang balikat niya lang ata ako at paniguradong kailangan ko pa talagang tumingala kapag titingin ako sa kanya.

"Hey, gising kana pala." I blinked twice when he snapped his finger in front of my face.

Mabilis akong nakabalik sa katinuan dahil sa ginawa niya. Dinampot ko ang pinakamalapit na bagay na pwede kong ipanlaban kung sakaling saktan niya ako. His eyebrows creased, and stared at me like I'm an Alien. Kahit labag sa loob ko, hindi ko mapigilan na pagmasdan ang buong kabuuan niya. Ang gwapo kasi, Bwisit!

"S-Sino ka? Nasaan ako?"

"You're in my condo," he simply said.

My lips twiched. "P-paano ako napunta dito? Wala akong maalalang pumunta ako dito! At saka, sino ka ba?!" Tumaas ang boses ko dahil sa pinaghalong kaba at takot sa estrangherong kaharap ko.

Napaatras ako nang magsimula siyang maglakad palapit sa akin. Pero nanlaki ang mga mata ko nang bumagsak ako sa malambot na kama! Anak ng Pechay!

"Hey, are you okay?"

Napakurap-kurap ako. Anak ng pating! Ang bango ng hininga niya! Amoy mint na toothpaste at mabilis nanuot sa ilong ko ang panlalaking pabango niya! Hindi ako sigurado sa brand pero paniguradong mamahalin ang gamit niya!

I mentally scolded myself. "S-Sino ka ba?! M-May ginawa ba-" I tried to stare back at him. I gasped when I saw his face was an inch away from me. Nanay ko!

"M-May nangyari ba sa atin?" My lips quiver.

Akmang hahawakan niya ako sa braso nang umiwas ako kaya mas lumubog ako sa kama. "D-Don't touch me! Hindi kita kilala!"

"Hey, calm down, woman. I didn't do anything to you, okay?" He sounded like he was about to burst out. I pursed my lips.

"K-Kung wala kang ginawa bakit iba na ang suot kong damit? Bakit nandito ako sa condo mo? Bakit?"

He sighed and when our eyes met again, hindi ko napigilan ang hindi mapasinghap. Sobrang ganda kasi talaga ng mga mata niya. I felt drowning the way he looks at me.

"I'll tell you everything you wanted to know if you just calm down. Hindi mo kailangan sumigaw,"

Ilang beses akong huminga ng malalim. His voice was so manly yet so relaxing. Masarap sa pandinig. Sumisigaw na ako pero kalmado pa rin ang boses niya. Marunong kaya magalit itong lalaking ito?

"O-Okay. Kalmado na ako ngayon..." I took in a deep breath. "Sabihin mo na sa akin kung paano ako nakapunta at anong ginagawa ko dito sa condo mo."

And the next thing he said left me dumbfounded. I couldn't believe what he was saying! Ginawa ko ba talaga 'yon?! Parang hindi naman!

"You heared me... Ikaw mismo ang sumakay sa kotse ko kagabi. You thought I was a taxi driver, and you asked me to drive you home last night. Hindi naman kita maintindihan kung saan kita ihahatid, because you talk like gibberish. And you don't even have a phone or wallet with you. You only had yourself with you when you barged into my car. So, I don't have a choice but to bring you here in my condo."

Napanganga ako.

Mas sumakit ata ang ulo ko dahil sa mga nalaman ko. Did I really did that? I've been living here in Manila for three years for pate sake! Ilang beses na akong pinagsabihan ni Khriz na mag-iingat at huwag sasama kung kani-kanino pero ako lang rin pala ang magpapahamak sa sarili ko. Inom pa! Alak pa more!

"Wala akong maalala," mahina at mahinahon ang boses na sabi ko.

"Because you are drunk. Just be thankful that I'm the one who saw you last night, or else I don't know what will happen to you. Especially with how you looked last night,"

My eyebrows creased. "Anong ibig mong sabihin?"

"Bigla-bigla ka na lang pumapasok sa sasakyan nang may sasakyan. What if kidnapper pala ako? Or carnapper? Tapos pumasok ka sa sasakyan na balak long nakawin? What will happen to you?"

I bit my lips because he got a point.

"P-Pero... Wala naman nangyari, diba?"

"Nothing,"

Nakahinga naman ako ng maluwag doon.

"Just drink responsibly next time." His voice became authoritative kaya napatango agad ako. "I'm going out. Ihahatid na kita sa inyo,"

"S-Sorry," halos pabulong na sabi ko.

Tinanguan niya lang ako at nauna nang lumabas ng kwarto. I mentally scolded myself bago sumunod sa kanya. Hanggang sa pagsakay namin sa elevator ay tahimik kami. Hindi naman makapal ang mukha ko para kausapin siya pagkatapos ng mga kagagahan na ginawa ko.

Hindi ko mapigilan ang hindi mabigla nang tumigil kami sa harapan ng isang white Ferrari. Shuta! Mayaman pa ata itong lalakeng ito! Napakurap-kurap pa ako nang pagbuksan niya ako ng pinto.

Gentleman pa nga!

Tahimik akong sumakay at nagsuot ng seatbelt. Isang mabilis na pagpasada ang ginawa ko sa kotse niya. Malinis ito at hindi nakakahilo at hindi masakit sa ilong ang air freshener niya. Umikot siya papunta sa driver seat at ilang segundo lang, we're already transiting the road.

Tahimik lang ako habang nakatingin sa labas ng bintana na nasa gilid ko. Hindi ko lang pinapahalata pero kanina ko pa pinagmamasdan ang lalaking katabi ko sa peripheral vision ko. He's serious while driving beside me. Bahagya pa ngang nakakunot ang noo niya habang diretso ang paningin sa harapan.

I could see the prominent veins in his hands and arms while he was gripping the steering wheel of his car. At dahil naka-side view siya sa akin ay kitang-kita ko kung gaano kahaba at kakapal ang pilik mata niya. Even his nose was perfectly pointed.

Wala ba ni isang panget na angulo ang lalaking ito?

Akala ko talaga kakainin na kami ng katahimikan pero nabigla ako nang magsalita siya.

"Quit staring at me. I might melt,"

Mabilis akong nasamid sa sarili kong laway kaya napaubo ako. Mabilis ko siyang nilingon, "H-Hindi kita tinititigan!"

He chuckled, which made me blush for an instant. Sira-ulong ito! Pati pagtawa, ang gwapo!

"Really?"

"O-Oo! Kaya huwag mo akong pagbibintangan na tinititigan kita, kahit hindi naman!"

The side of his lips rose. "You are a feisty woman, huh."

Hindi ko na siya sinagot dahil alam kong mapapahiya lang ako. Humalukipkip ako at binalik na lang ang atensyon sa labas. However, I quickly shifted my eyes to him when he spoke again.

"What's your name?" he took a quick glance at me before he brought back his gaze to the road.

"Ariella Marvielle Mendoza. Ikaw?"

Bet ko lang sabihin full name ko kasi why not?!

"Zachariah. Just call me Zach."

Pati pangalan ang gwapo?!

Noong nagpaulan siguro si God ng mga compliments ay isa siya sa mga nasa VVIP area!

"May lahi ka?"

Hindi ko na napigilan ang sarili ko na magsalita. Katulad ng kanina ay lumingon siya sa akin pero mabilis lang dahil binalik niya rin kaagad sa harapan ang mga mata niya.

"Meron. Both of my parents were half Spanish and Filipino," he answered, and it didn't escape my eyes when he bit his lower lip. "I also have Italian descent on my Father's side,"

Kaya pala daks, este gwapo siya.

"Ah, kaya pala. Anyway, salamat dahil nag-insist ka pang ihatid ako pauwi pagkatapos ng mga ginawa kong kagagahan kagabi,"

"Don't worry, It's not really a big deal,"

Hindi na ako nagsalita dahil tumango na lang ako.

I bit my lower lip when he swiftly rotated the steering wheel to the left side using only one hand. Hininto niya ang kotse sa mismong harapan ng apartment namin. Mabilis kong tinanggal ang suot na seatbelt at humarap sa kanya.

"Thank you sa paghatid,"

I arched my brow when I saw him staring at my face. A small smirk plastered on his face when he stared lower at my lips.

"Bakit ganyan ka makatingin sa mukha ko? May dumi ba ako sa mukha?" kinapa-kapa ko ang mukha ko. Panic is visible in my voice. "M-May muta ba ako sa mata? Hindi ako nakapaghilamos kanina, diba?!"

He chuckled. "There's nothing wrong with your face. You look naturally beautiful," I swallowed hard when he tucked my hair behind my ears. Making me stare at him before glancing down at his lips.

"Zach-"

Before I can even continue, Zach's lips were on mine.

He bit my lower lip playfully and pushed his tongue inside my mouth, exploring my inside. He sucked and nibble my lower lips, making them numb. I instantly pushed him before slapping him hard when his lips went to my neck, bit it, and sucked on it a little.

Akala ko magagalit siya dahil sinampal ko siya, But he looked at me with amused eyes as if he was still pleased with what I did! Kanina lang kami nagkakilala tapos ninakawan niya na kaagad ako ng halik! My first kiss was stolen by this greek god!

"B-Bakit mo ako hinalikan?!" I asked with rage.

He stared at me while playing with his lower lip. "You kissed me last night, woman."

My lips parted. "Weh? Hinalikan kita kagabi?!"

"Yeah, You even puke on my shirt,"

Napailing ako. "Hindi ako humahalik ng kung sino! You just stole my first kiss a while ago, jerk!"

I saw him get flustered for a second before smirking at me. "Then, I'm lucky?"

"Aba! Bwisit ka! Liar! Hinalikan mo ata ako dahil type mo ako," matapang na sabi ko.

He laughed. "Wanna bet? I'll send the cctv footage-"

Nanlaki ang mga mata ko. "S-Seryoso ka talaga?"

"Yes, I am."

I squinted my eyes at him. "Mamatay ka man? Cross your heart? Family die? I hope you die? Ano? Sagot!" sigaw ko.

"You're cute," he looked at me with amused.

I greeted my teeth in annoyance and quickly unlocked the door to get out when he stopped me by grabbing my arm.

"Let's see each other another time, shall we?" Then he slid something into my pocket.

"I hope not!" I slammed the door in front of his face.

Mabilis akong tumakbo papasok sa gate ng apartment namin. Hahakbang na sana ulit ako nang bumaba ang paningin ko sa paanan ko. My face turned red when I noticed that I was wearing Zach's slippers. Pati nga ang suot kong damit ngayon ay sa kanya!

Shit! Paano ko niyan makukuha yung sapatos at yung dress ko kagabi?! Gaga ka talaga, Ariella!

I quickly reach for the thing he put in my pocket. I was stunned when I saw a piece of paper containing his phone number! So, he's really sure that I'm going to contact him again, huh?

*****

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro