Ik keek uit het raam, nadenkend over de woorden die ik zo dadelijk ging zeggen tegen Sam.
We hadden vandaag afgesproken, direct na school. Ik was zenuwachtig, de tweede persoon die er van gaat weten. Weeral iemand waar ik mijn vertrouwen in leg.
De seconden tikte traag voorbij en iedere minuut leek een uur te zijn.
Grappig, dit is het gevoel dat ik elke dag heb.
Een hard geluid liet me schrikken, en ik keek op naar het getal op de klok. Rap pakte ik mijn boeken bijeen en stapte ik de klas uit.
School was gedaan.

Sorry dat het zo lang duurde voordat ik update, ik heb het even moeilijk en probeer zo veel mogelijk te schrijven, maar herbegin heel veel.
Sorry.