NanCho ορχιδέες
21.6.2019
▬▬▬▬▬

Η ΕΚΆΤΗ ΑΚΌΜΗ και αν δεν πήγαινε μια στις χίλιες τον καύσωνα αισθανόταν καλύτερα εξω πάρα μέσα στο αεροδρόμιο, ήλπιζε πως όλη η ανακατωση θα άρχισε να σβήνει με την ώρα, ενώ είχαν κολλήσει στην κίνηση και διασκεδασμενη κοιτούσε ποτε ποτε τον prada να ξεφυσαει ρίχνοντας φαρμακερες ματιές σε εκείνην από τον καθρέπτη.

Ματιές που φυσικά εκείνη δεν αγνοούσε κάπως έτσι παιδιαριστικα περνούσε η ώρα της στην αφόρητη κίνηση. Η Λουν είχε ξεκινήσει την κουβέντα « Λοιπον, είσαι ενθουσιασμενη για το πρότζεκτ;» ρώτησε γυρνώντας λιγάκι το κεφάλι της « Φυσικά - είναι ταξίδι ζωής » ο prada έκανε πάλι εκείνον τον ενοχλητικό ήχο « Δηλαδή για τουρισμό ήρθες; » ο απότομος τόνος του εκανε την Λουν να καθαρίσει προειδοποιητικα τον λαιμό της.

« Λοιπον όπως έλεγα, εμείς ήρθαμε με την χθεσινή πτήση είμαι σίγουρη ΠΩΣ θα είσαι ενδιαφέρον είσαι η μόνη πως να πω .. » ο prada συνέχισε με σαρκαστικό τόνο « Έτσι ξένη ;» η Εκάτη παρίστανε πως δεν ενοχληθηκε με αυτό το σχόλιο « Όχι εννοώ από Ευρώπη, οι περισσότεροι είναι από Ασία και την Αμερική γιατι το πρότζεκτ τους ανοίγει θέσεις σε καλά πανεπιστήμια στο Χονγκ Κονγκ » ολοκλήρωσε η Λουν περνώντας μια καστανή τούφα πίσω από το αυτί της.

« Εσύ λοιπόν γιατί διάλεξες αυτό το πρότζεκτ; πως επιλέγεις βασικά, με τι κριτήρια;» ρώτησε προκλητικά ο prada και η Εκάτη ακόμη και αν δεν είχε το συνήθειο να αμφισβητεί την εξουσία των άλλων, ήθελε πολύ να τον ενοχλήσει « Για την διαφορετικοτητα μου μάλλον, όπως κατάλαβες και εσύ νωρίτερα » ο prada ρουθουνισε « Αυτό είναι σίγουρο, πρέπει να σε πάνε για μια επανεξέταση » τι κάφρος, μα τι κάφρος, η Λουν τον κοίταξε εξίσου σοκαρισμένη « Μπορείτε να σταματήσετε και οι δύο; ήμαστε ομάδα και αν δεν συνεργαστούμε θα έχουμε επιπτώσεις, εσύ δεν θα κάνεις τον μπαμπά να το βουλώσει και εσύ θα πας σπίτι σου » η Εκάτη με σηκωμένο το δεξί φρύδι, μονίμως σταυρωμένα χέρια στο στήθος γύρισε έξω από το παράθυρο. Η Λουν και ο prada ήταν αδέρφια; το μόνο σίγουρο ήταν πως αυτό έκανε τον prada να βγάλει τον σκασμό για το υπόλοιπο της διαδρομής. Η πρώτη στάση τους ήταν η Ταϊλάνδη.

Αυτοκίνητα, φορτηγά, δίκυκλα, ποδήλατα, πεζοί στριμωχνονταν στους δρόμους και όλα προχωρούσαν σαν τις χελώνες. Κανένας δεν έμοιαζε να βιάζεται. Φυσικά βοηθούσε η ανατολίτικη υπομονή και μοιρολατρία . Κάποια στιγμή ξεμπλεξαν με την Λουν να αρχίζει να περιγράφει το πρόγραμμα της αφού συγκεντρωθουν στο ξενοδοχείο.

Στην Εκάτη ύστερα από την ταλαιπωρία και την ζέστη του δρόμου φάνηκε σαν παράδεισος, η Λουν ανάγκασε τον prada να κουβαλήσει τις αποσκευές της Εκατης « Αστειεύεσαι;» ρωτησε εριστικα κουνώντας για μια ακόμη φορά κάπως αλλόκοτα τον δείκτη του κοντά στο πρόσωπο της Λουν « Όχι, μπορείς να τελειώνεις;».

Το ξενοδοχείο ήταν κτισμένο μέσα σε ένα καταπράσινο πάρκο, με πισίνες, γήπεδα, ζωολογικό κήπο και παιδικές χαρές. Οι πελωριες γερτες στέγες του, χαρακτηριστικό της ταιλανδεζικης αρχιτεκτονικής, είχαν μυτερες προεξεχες που γύριζαν κατά τον ουρανό και ήταν σκεπασμένες με χρωματιστά κεραμιδια από πορσελάνη, που λαμποκομπουσαν. Ενώ η Εκάτη είχε πάθει παράκρουση από το πόσο της άρεσε το ξενοδοχείο o prada αναφώνησε μπαίνοντας μέσα.

« Εσύ διάλεξες αυτό το άχαρο μέρος; Το Mandarin Oriental * (το πιο γνωστό ξενοδοχείο πολυτελείας στο Μπανγκόκ) έχει την καλύτερη σουίτα που αν καταχωρηθεί τώρα το όνομα μου θα είναι ελεύθερη » η Λουν ξεφυσιξε κάνοντας νόημα στους δύο γεροδεμένους άνδρες της ασφάλειας να πλησιάσουν « Αυτό είναι για τώρα κοίτα να βολευτείς » τον συμβούλεψε στα κινέζικα .

Η Εκάτη παρατηρούσε την βαβούρα από κάθε γωνιά του χώρου, με φύλακες να κόβουν βόλτες όταν γυρισε στην τζαμαρία υπάρχαν άνδρες στρατιώτες με στολές εκστρατείας και αυτόματα στα χέρια « Κηρύχθηκε πόλεμος;» ρώτησε την Λουν αντί για τον prada που ήταν πιο κοντά « Τα ξημερώματα έγινε πραξικόπημα. Ο αρχηγός της αεροπορίας ανέτρεψε τον πρωθυπουργό. Μην ανησυχείς για τίποτα το μόνο που χρειαζόμαστε είναι μια μικρή έξτρα προστασία »

Έτσι εξηγουνταν ο χαμός στο αεροδρόμιο και η αφόρητη κίνηση και πάνω από όλα η φρουρα τεσσάρων ανδρών. Το αγόρι που της εξήγησε την κατάσταση ήταν φανερά ο πιο μικρός ανάμεσα στους άλλους με μαλλιά που ξανθιζαν εκτυφλωτικα στον ήλιο, το χαμόγελο του όλο διάθεση και ευγένεια « Είμαι ο Χιου Τζεν! Καλως ήρθες » έπρεπε να ήταν στην ομάδα τους για να ξέρει ποια ήταν, χαμογελασε αν και εξαντλημένη.

« Μην αγχώνεσαι δεν άνοιξε ούτε μια μύτη στο κέντρο, ο πρωθυπουργός καθαιρεθηκε και βρίσκεται σε εξορία κατά κάποιο τρόπο στην θερινή του κατοικία. Άλλαξαν μόνο κάποια πρόσωπα στην κυβέρνηση αυτό σημαίνει πως τα φιλαράκια μας πρέπει να είναι διακριτικοί σε ξένα εδάφη » έκανε ένα νεύμα όλο νόημα στον Prada που δυσθυμα μιλούσε με την φρουρα, σίγουρα τραβούσε την προσοχή και όχι με την καλή έννοια, κυρίως επειδή μιλούσε δυνατά και έκανε σαν να ήταν κάνας πρίγκιπας που ήθελε ειδική μεταχείριση.

« Ο βασιλιάς τους τι κάνει;» απόρησε η Εκάτη παρακολουθωντας τους ένστολους να μπαίνουν μέσα στο ξενοδοχείο, αυτή η κίνηση φάνηκε να τάραξε τον Χιού που αμέσως περπάτησε προς τον prada. Ο επικεφαλής της φρουράς έσπρωξε για λόγους προληπτικούς λίγο πιο πισω την Λουν και τον prada.

Σε μια στιχομυθία λόγου στα κινέζικα η Εκάτη δεν κατάλαβε σχεδόν τίποτα και έμεινε άπραγη παρακολουθωντας τον prada να δείχνει επιδεικτικά έξω από την τζαμαρία και ύστερα να λέει κάτι που ακούστηκε περισσότερο ενοχλητικό στον στρατιωτικό που έκανε ένα βήμα μπροστά, το φαρδύ μπράτσο του φυλακα τον έκοψε με μεγάλη επιδεξιότητα.

O prada με το ένα χέρι του να κατεβάζει αυτό του σωματοφυλακα κοίταξε διαπεραστικα τον στρατιωτικό και είπε κάτι πολύ χαμηλόφωνα που έκανε την Λουν να παρέμβει « Κύριοι κάνεις δεν θέλει διπλωματικο επεισόδιο » είπε ο Χιου Τζεν και η Εκάτη κατάλαβε πλέον πως το επεισόδιο ήταν ανάμεσα στην Κίνα και την Ταϊλάνδη, πως σε περίπτωση πραξικοπηματος δύο χώρες έρχονται σε ρήξη και άνθρωποι από αντίπαλα κράτη σε διαφορετικό έδαφος μπορούσαν να θεωρηθουν συνένοχοι.

Η συζήτηση δεν πρέπει να έληξε τόσο ειρηνικά γιατι ο στρατιωτικός μαζί με τους συμπληρωματικους του είπε κάτι για ' επανασύνδεση και λήξη δεσμών' τι σόι διαπραγμάτευση ήταν αυτή; οι στρατιωτες κρατούσαν αυτόματα οποιος το επιθυμούσε μπορεί να κάνει κάτι που ίσως να μην μετανιωνε σε μια χώρα που υπάρχουν εκατομμύρια εγκληματίες. Ο Λι ο αρχηγός της φρουρας των φυλακων οδήγησε τον στρατιωτικό και το άγημα του έξω από το ξενοδοχείο.

Ο prada έδειχνε τσαντισμένος με την Λουν που είχε επέμβει και σύντομα έφυγε μόνος του να πάρει το ασανσέρ, η Κιμικο ήταν ένα ακόμη κορίτσι στην ομάδα τους με κατάμαυρα μαλλιά, μέση δαχτυλίδι, χείλη σαν μπουμπούκι καμελιας και φιλαρεσκο χαμόγελο που μόλις είδε τις φούριες του prada έπιασε την Λουν και άρχισε να την ρωτάει πράγματα. Ο Χιου Τζεν μην έχοντας ξεχάσει την παρουσία της Εκατης που ακόμα στεκοταν στο λόμπι της έκανε ένα εύθυμο νεύμα να έρθει να γνωρίσει την Κιμικο.

Η Εκάτη ήξερε την Κιμικο απο το διαδίκτυο - μιας και όλη ήξεραν στο κάτω κάτω - ήταν μπλογκερ. Η Κιμικο σε αντίθεση με τους άλλους τρεις ήταν πιο θαρραλέα με τα μάτια της, κοίταξε την Εκάτη με βλέμμα περισσότερο διερευνητικο της χαμογέλασε κάπως δοκιμαστικά « Α εσύ είσαι η Κ! Καλως όρισες, λέω να πάμε για φαγητό, να γνωριστούμε και λίγο καλύτερα »

Η Εκάτη σαν φυσιολογικό ανθρώπινο ον έβρισκε την χειρονομία της Κιμικο πολύ ευγενική και βολική δεδομένου ότι ήταν πτώμα και πεινούσε, εάν όμως έτρωγε έστω και μια μπουκιά από οτιδήποτε με την πίεση που ένιωθε θα επισκέπτονταν πάλι την τουαλέτα « Είμαι κατακοπη ίσως αργότερα θα κατέβω να σας βρω» εξήγησε και ο Χιου Τζεν της έριξε μια απογοητευμένη ματια ενώ η Κιμικο ένευσε απλώνοντας τα χέρια της να σφίξει αυτά της Εκατης ως ένδειξη κατανόησης.

« Δεν θα τρώγαμε εδώ και είναι κάπως ασύμφορο να μείνεις εδώ μόνη σου » η Λουν χαμογελασε στα λόγια του Χιου Τζεν « Η ζέστη ήταν αφόρητη σήμερα, το ταξίδι μακρύ και καλό θα ήταν να κοιμηθείς λιγο ε;» η Εκάτη δεν ήξερε αν έπρεπε να είναι τόσο χαρούμενη που έδειχναν τέτοιο ενδιαφέρον για την κατάσταση της - η απλά ήθελαν να την ξεφορτωθούν - « Δώσε μου τον αριθμό σου για πάν ενδεχόμενο, το δωμάτιο σου είναι δίπλα στο δικό μου μπορείς να με ενοχλείς οπότε το επιθυμείς » είπε η Λουν και της πάσαρε το κινητό τελευταίας τεχνολογίας που για φόντο είχε ένα πλήθος από λουλούδια. Με την είσοδο της στο νέο κράτος είχε αλλάξει και την κάρτα λογισμικού του κινητού της σε έναν αριθμό που αγόρασαν οι γονείς της από το διαδίκτυο.

Η Εκάτη - δίπλα στα δύο κορίτσια και τον Χιού Τζεν χαμογελασε και στους τρεις και η αλήθεια ήταν πως μετανιωνε ήδη που είχε επιλέξει να πάει πάνω αντί να πιάσει κουβέντα μαζί τους. Παρέλαβε την κάρτα της από την ρεσεψιόν και ανέβηκε στον τέταρτο όροφο αναζητώντας το δωμάτιο 368.

Οι αποσκευές της ήταν ήδη δίπλα στο κρεβάτι και ο ψυκτικός μηχανισμός ανοιχτός, πράγματα που την χαροποίησαν υπερβολικά, χώθηκε στην ντουζιέρα για κάμποση ώρα δοκιμάζοντας τα σαμπουάν - τέσσερα διαφορετικά για την ακρίβεια - αθετοντας μια ακόμη υπόσχεση στην μητέρα της. Είχε υποσχεθεί ακόμη ότι όταν θα έφτανε θα έκανε ένα τηλεφώνημα για να μην ανησυχούν.

Ο αέρας του κλιματιστικου ήταν η πηγή ζωντάνιας της εκείνη την ώρα, ανοίγοντας διάπλατα τα χέρια της στο φρέσκο στρωμένο κρεβάτι χάζευε το στολισμένο δωμάτιο. Υπήρχαν εξαιρετικοι πίνακες νέας τέχνης, φώτα χωμένα σε εσοχές και λουλούδια στο βάζο δίπλα στο κρεβάτι της, ορχιδέες Nan Cho σε ένα ανοιχτό πορτοκαλί χρώμα. Αν και κουρασμένη η καρδιά της εν μέρη πετούσε από την χαρά και πριν κοιμηθεί πολύ παραπάνω από όσο έπρεπε ξέχασε πόσο πολύ ήθελε να μιλήσει στην Καιτλιν και την οικογένειά της.