Summer'ı rüyamda görmüştüm.

Bundan sonra da göreceğim tek yer rüyalarımdı zaten.

Aptal Zayn. Aptal. Aptal.

Yediğin tokata kaldın işte öyle.

En azından benimle arkadaştı, onu bile  bitirmiştim ben. Yüzüme bile bakmayacaktı artık. Göz yaşlarımı yastığa akıtırken yatakta sola döndüm. Off.

Çık aklımdan artık çık.

Bunu yaptığıma inanmıyordum. Ama yapmasaydım ölecektim bunu da biliyordum. Şimdi çok mu mutluydum, tabii ki hayır. Fakat bunların olacağını öngörmüştüm. Artık yapacağım bir şey yoktu. Ben onun için uğraştım ama o kesin bir dille olmayacağını söyledi.

Yastığımın altından fotoğrafını çıkarıp yüzünü öptüm. O da haklıydı, benden korkmuştu ama daha küçük bir kızdı, verdiği tepkiler kendini savunmak içindi ve ben onu anlıyordum. Her şeyden öte ona ve abisine ihanet ettiğimi düşünüyordu. Belki kendine göre gerçekten haklıydı ama benim tarafımdan ben haklıydım. Seviyorum yani ne yapayım.

İki gündür hiçbir haber alamıyordum. Artık alacağımı da sanmıyorum. Ama Shawn'a söylememiş olmalı ki sabah onunla normal konuştuk.

Keşke söylemeydim, güzel yüzünü görürdüm en azından.

Kafamı yastığa vura vura ağlıyordum. Aptalım ben. Çok büyük bir aptalım.

Onu unutmam gerekiyordu iyileşmek için. Ama bu imkansızdı. Gözümü her kapattığımda onun gülüşü gözümün önüne geliyordu. Ve birde onu sevdiğimi öğrendiğinde ağlamaya başlaması.

Salak gibi ağlayıp dönmeye devam ederken telefonuma gelen bildirim sesiyle doğruldum.

Telefonu açtığımda Summer'dan mesaj gelmişti.

Siktir.

Heyecandan paniklemişken mesajı açtım.

summer: konuşmamız gerekiyor

summer: saat 4te aynı yere gel

Gelirim.

KOŞA KOŞA GELİRİM.

Summer

Sırt çantamı sıkı sıkı tutmuş banka otururken dizlerim istemsizce titriyordu.

Saçmaydı belki ama ben çok korkuyordum.

Hayatımda hiç böyle hissetmemiştim hiç böyle bir durumda bulunmamıştım.  Stresten parmaklarım buz kesmişti.

Ben geleli beş dakika olmuştu. Zayn de gelirdi herhalde.

Sahi ne konuşacaktım ben onunla? Gerçekten utanıyordum.

Derin bir nefes alıp yola baktım.

Eyvah.

Geliyor.

Yutkunup ona baktım.

Onu görünce heyecanla ayağa kalktım. Tam karşıma geçti ve durdu.

"Merhaba." dedim titreyen sesimle.

"Merhaba."

Birbirimizin yüzüne bakamıyorduk.

Banka oturduk. Ben ara ara ona bakarken Zayn önüne bakıyordu.

"Konuşmalıyız diye düşündüm." dedim.

"Peki."

"Ne diyeceğimi bilmiyorum ki.."

Bu halimi görünce vücudunu bana çevirdi. "Korkma Summer. Bela olmayacağım sana. İstemediğin bir şeyi yapmam."

"Yani?"

"Yanisi şu, gidiyorum ben."

"Nereye gidiyorsun?" diye sordum telaşla.

"Senden uzağa."

Beni mi terslemişti o? Üzgün yüz ifademle ona baktım. "Artık hiç konuşmayacak mıyız?"

Onu kaybetmek istemiyordum ki ben. Benim için gerçekten çok değerliydi. Giderse eğer bir daha onu hiç göremeyebilirdim. Ağlamak üzereydim,   aşırı duygusal hissediyordum.

"Beni hiçbir anlamda görmek istemediğini söyledin."

"Doğru, öyle dedim."

Ben de onun gibi denize baktım. Ama artık çabucak konuşup her şeyi halletmek istiyordum.

"Korkmuyor musun Zayn?" diye sordum ona dönüp.

"Neyden?"

"Abimden."

Başını iki yana salladı. "Korkmuyorum. En fazla güzel bir dayak yiyeceğim, ona da hazırladım kendimi."

Hayretle kaşlarımı kaldırdım. "Ama o senin en yakın arkadaşın?"

"Öyle. Ama ne yapayım? Kalbimi mi söküp atayım Summer? Gideceğim işte. İstiyorsan ona da anlatırsın."

Benimle böyle umursamaz konuşunca ağlamaya başlamıştım.  İçli içli ağlarken Zayn şaşkınlıkla bana döndü. Zaten sinirlerim bozuktu, bir de bana hayal etmediğim cevaplar veriyordu.

"Ne oldu niye ağlıyorsun?"

Kesik kesik nefes alabiliyordum sadece. Zayn ile aklımın ucundan gelmez bu kadar uzak olacağım.

"Ne yapacağımı bilmiyorum."

Bana daha da yaklaştı ve elini omuzuma koydu.

"Ne yapmak istiyorsun?"

"Zayn çok üstüme geliyorsun ama."

"Ne?"

Yüzümü saklamak isterken bana engel oldu. Biraz yakınlaşmıştık ve ben panikledim.

"Ben sana o gün çok mu kızdım? Tokat attığım için de çok özür dilerim. Sadece ben inanamıyorum. Ya-"

Sözümü kesen şey bana sarılması olmuştu. Donup kalmama rağmen iyi gelmişti.

Tanrım, çok rahatlatıcıydı.

Kollarımı ona sarıp başımı omuzuna yasladım.

"Özür dilerim Summer. Senin gözünden akan bir yaş bile beni suçlu hissettirir. Daha fazla senin üzülmene dayanamam."

"Arkadaşlığımız bitsin istemiyorum Zayn. Gitme lütfen."

"Summer-"

"Zayn gitme."

Ona öyle kızmıştım ki geçen gün, şu an bunları dediğime inanmıyordu sanki. Ama eli yanağımı bulup gözlerimi sildiğinde nefesimi tutmuştum.

"Artık olmaz. Sana her baktığımda benden nefret eden gözlerini hatırlayacağım."

"Senden nefret etmiyorum."

"Kıyamıyorum sana Summer."

Ona sarılmaya devam ederken gözlerimi kapattım ve birkaç saniye açmadım.

Bana ne oldu bilmiyorum ama bütün gece ve  bugün derslerde sadece onu düşünmüştüm.

Onun istediği anlamda bir şey olması benim için biraz zordu, zaman isteyen bir şeydi. Ama onun arkadaşlığını asla kaybedemezdim, bundan emindim.

"Zaman istiyorum sadece." dedim.

"Ne?"

Önce anlamadı, kaşlarını çatıp bana baktı. "Ama sen çok kararlıydın, istemiyordun?"

"O an sinirle söyledim. Canını acıtmak için..Ama senden de ayrı kalmak istemiyorum."

"Benim gitmemi istemediğin için mi kendini zorluyorsun?"

"Hayır. Ben ne dediğimden eminim."

O da ne diyeceğini bilemedi. Ben kollarımı ondan ayırıp yüzüne bakmaya devam ettim.

"Ben bunları konuşacağımızı düşünmedim hiç. Geçen yaptığının devamını yapar ağzıma sıçarsın diye düşündüm." dediğinde kendim tutamayıp güldüm.

Parmakları göz yaşlarımı silerken biraz geri çekilmeyi denedim. 

"Ölüyorum ben senin için." dedi gözlerimin içine bakarak.

Hiç böyle şeyler duymamıştım ben hayatımda. Yıllarca abi dediğim adam bana bunları diyordu.

Ve bende tepki veriyordum.

"Ne zamandan beri, şeysin, beni seviyorsun?"

Bu sefer o güldü. "Sen hep hayatımdaydın. Ama birkaç senedir seni düşünmeden bir günüm bile geçmiyor."

"O kadar zaman nasıl bekledin peki?"

"Ah bir bilsem..Hem sen küçüktün hem de olacak şekilde değildi. Artık kendimden yüzde yüz eminim, kendimden ve sevgimden de."

Bu konuştuklarımızın hepsi bana fazla gelmişti. Gidip dinlenmeli ve sakin kafayla düşünmeliydim.

Hemen ayağa kalktım ve çantamı sırtıma aldım. "Ben..Ben gitsem iyi olacak." dedim ve koşar adım parktan uzaklaşık karşı caddeye geçtim. Evimin yoluna girdiğimde elimi kalbime koyup adımlarımı yavaşlattırdım.

Bana bir şey oluyordu.

+++

bana da bir şey oluyor arkadaşlar

ARKADAŞLARRR

çok güzel kız he🤤🤤☺

😌😌😌😁