Albo ten moment, w którym Steve potrzebował tej krótkiej chwili bycia sam na sam ze swoimi myślami, kiedy Fury dał mu medal Bucky'ego? Myślami poświęconymi opłakiwaniu Bucky'ego i skupianiu się na własnym poczuciu winy? Idealnie podsumowują to słowa Steve'a:

"And here I am, crying over some old papers and photos."

Bo tyle pozostało mu z życia, do którego pasował, i które dzielił z człowiekiem, który jako jedyny w pełni go rozumiał.

(CA:White #1)