Kim tak właściwie jestem?

Nie wiem.

Nie mam pojęcia.

Ponoć człowiekiem, ale co to tak naprawdę znaczy?

Co to znaczy być człowiekiem?

Kto zdefiniował nas w formę człowieczeństwa?

Czy można być nikim, będąc jednocześnie człowiekiem?

Najwyraźniej tak, bo ja jestem nikim.

Nikim dla siebie, nikim dla Ciebie.

Im dłużej trwam w tym szaleństwie, tym bardziej chcę się z niego wyrwać.

To nie jest miejsce dla mnie.

Moja obecność jest tu zbędna.

Nie mogę pozbyć się wrażenia, że narzucam się wszystkim tylko po przez istnienie.

Moja nieobecność jest jak oddech ulgi.

Wykorzystaj go dobrze.

Co ja tutaj robię?

Nie wiem.

Przecież to i tak nie ma sensu.

Przecież to i tak nic nie znaczy.