STRINGS AND CHAINS

CHAPTER 18

Nakaupo ako sa kama habang si Rai naman ay nasa sofa. Kanina pa kami nag-uusap tungkol kina Joseph. Ipinaliwanag niya sa akin ang pamilyang Liverton ay pamilya ng mga witches. The reason why those incubi killed Ana and Marian because they want something. Hindi rin alam ni Rai kung ano 'yong bagay na gustong makuha ng mga ito. He's been here with me for three years at wala naman daw siyang pakialam sa iba.

All he wanted to do is to stay here and protect me.

My parents said one thing. A war. Gulo. If those incubi started this then maybe higit pa rito ang inaakala namin. Wala akong ideya kung saan nagtago o tumakbo si Joseph. There's one thing for sure. Hindi hihinto itong mga incubi hanggat hindi nila nakukuha 'yong gusto nila.

"Kung ang target nila noong una ay sina Marian at Ana... Bakit nadamay ako?"

Biglang natahimik si Rai. Mukhang hindi rin ata pumasok sa isipan niya ang bagay na 'to.

"Is it because my family is a hunter?" tanong ko.

Yes, a hunter. I don't know kung ano ang eksaktong hina-hunt nila. But they know how to kill these creatures. Lumaki ako ng walang kaalam-alam tungkol sa tunay na pagkatao ng pamilya ko.

"They won't do that," sagot ni Rai sa akin kaya mabilis na kumunot ang noo ko.

"Hunters will not get involved with it. This is a war between different creatures. If this also a way to wipe out some of them then they will let those kill each other," paliwanag ni Rai sa akin.

"Besides, I don't think they want to mess up with your family. They're pretty big here in town," dugtong pa ni Rai.

Based na rin sa pag e-eavesdrop ko sa mga usapan nila Mama. I have this feeling that they're like protecting this town.

"Should I... Should I tell this to my parents?" tanong ko kay Rai.

Hindi siya sumagot sa akin. At base sa eskpresyon ng mukha niya, mukhang ayaw niya.

"If you do that, I won't be able to stay here."

"Pero... they need to know what's happening to me. They are my parents."

Nakita kong mas lalong nagdilim ang ekspresyon ng mukha ni Rai sa sinabi ko.

"Them as your parent and them as what they are in their job is different. Job and family are two different things, Maru."

Hindi ako agad nakaimik sa sinabi ni Rai.

"If you tell them what happened to you, what do you think will they do?" wika pa ni Rai.

Bumuntong-hininga ako. "So what should I do? Act as if I don't know anything?"

"Sooner or later malalaman din nila 'to," dugtong ko pa.

Tumayo si Rai at lumapit sa akin.

"Kapag dumating ang araw na 'yon, Maru... You need to choose. Right now, I don't think you're ready to choose me. You will still choose them."

Hindi ako sumagot at nanatiling tahimik dahil totoo ang sinabi ni Rai. Kung ano itong kami o itong nangyayari sa amin ay hindi permanente. My family is a hunter, he is a vampire. Let's be real and practical. Even he completes my day or he makes me happy, o kahit na pinapasaya niya ako sa iba't ibang bagay, can I really leave my family which I spent my whole life with? Ng ganoon kadali? No. I cannot do that.

"Then give me a reason to choose you," sagot ko sa kaniya pagkatapos ng mahabang katahimikan sa pagitan naming dalawa.

Itinuro ko ang kaliwang dibdib niya. "This... Make this clear. What's the reason why you need me in your life? For fun? For what exactly, Rai? Bakit kailangan dumating sa puntong pumili ako sa pagitan ninyo ng pamilya ko?"

Hindi siya nakasagot.

"Kapag dumating na sa puntong mahal mo na ako, baka magdalawang isip pa ako. Pero mukhang klaro naman sa 'yo at sa akin kung anong meron tayong dalawa ngayon," dugtong ko saka ko tinapik 'yong kama.

"Dito lang tayo magaling, Rai."

Hindi sa akin umimik si Rai. Sa halip, ang ginawa niya ay nagwalk out. Huminga ako ng malalim at humiga sa kama. Wala akong makausap tungkol sa bagay na 'to. Hindi ko naman puwedeng kausapin sina Ginger at Ura ngayon at naiipit ako sa sitwasyon na 'to. Puwedeng madamay sila dito gulong 'to. At 'yon ang dapat kong pigilan. Ang madamay ang mga kaibigan ko.

Iisa lang naman ang may taong may alam ng sikreto ko.

Si Trojan.

***

Nasa bakuran ako habang hinihintay ang pagdating ni Trojan. Iniisip ko pa rin kung ano ang gagawin ko. Ipit ako sa gulo pati ngayon itong problema kay Rai dumagdag pa. Parang kanina lang okay pa kaming dalawa. Sa kama lang talaga kami nagkakasundo ng asong 'yon. Pagdating sa ganitong usapan, lagi na lang nauuwi sa ganito. Away. Away. Away. Hindi ko maintindihan ang side niya at hindi niya rin ako maintindihan.

Iisa lang naman ang gusto kong malaman. Hanggang saan ba kami dadalhin nitong mayroon kaming dalawa?

"Himala at tinawagan mo ako."

Napa-iling na lang ako. "For old time's sake, get a beer. Kailangan ko ng kausap."

Bumalik si Trojan dala-dala ang apat ng bote ng beer. Binuksan niya ang isa at ibinigay sa akin.

"LQ ba?" tanong niya. "Sa lahat ng paagsasabihan mo ng problema sa love life mo, ako pa talaga na alam mong patay na patay din sa 'yo. Nangto-torture ka ba, Maru?" tanong niya.

Umirap ako sa kaniya. "Nagdra-drama ka pa. Sa 'yo rin naman ako ikakasal."

"Hmm... Malay ko ba kung itakas ka ng bampira mo."

Huminga ako ng malalim at uminom. "Kahit itakas ako ni Rai, sa tingin mo ba basta-basta na lang ako papakawalan ng mga magulang ko?" Umiling ako. "Hindi ko alam kung ano ang kaya nilang gawin. Pero base sa ugali ng parents ko natitiyak akong walang makakaalis ng buhay dito."

"Iyan ba problema mo?" tanong niya.

"Bukod sa love life ko, mayroon pa." Uminom ako ulit.

"Liverton is a family of witches. Galing ako sa hospital kanina. Kasama ko si Rai. Pinapalibutan 'yong buong building ng mga incubi. Ito lang ang sinabi sa akin ng syota kong bampira. Those incubi wants something. At hawak 'yon ng mga Liverton."

Natahimik si Trojan. "Hmm, madaming alam ang bampira mo."

"What do they want?"

"It's a cursed object... Or should I say rather than an object, it's more like a weapon," sagot sa akin ni Trojan.

"Cursed weapon?" tanong ko.

"There are many cursed objects scattered in different parts of the world, Maru. 'Yong iba ay hindi pa nahahanap, may ibang nasa kamay ng masasamang tao, at may ibang nasa kamay ng mga taong pumoprotekta dito upang hindi mapunta sa maling kamay," paliwanag sa akin ni Trojan.

"What can those cursed weapons do?"

"Cursed objects are dangerous and powerful, Maru. Iba't ibang bagay rin ang kayang gawin nito sa tao. Kaya kailangan matiyak namin na hindi ito mapupunta sa maling kamay."

Natahimik ako. Iisa lang ang pumapasok sa isip ko. Ano ba 'tong napasok ko at ng pamilya ko?

"Ano 'tong cursed weapon na hawak ng Liverton?"

Tumahimik si Trojan at tumingin sa paligid namin. "I can't say it here. It's too dangerous."

"If that's the case, kung ang Liverton ang may hawak at pumo-protekta doon, bakit pati ako kinidnap ng walang hiyang incubus na 'yon?" tanong ko.

Hindi sumagot si Trojan na siyang ipinagtaka ko. Bakit? Dahil ba anak ako ng isang hunter? Anong mapapala nila kung papatayin din nila ako? O may tinatago pang ibang sikreto ang mga magulang ko?

"You know something, don't you?" tanong ko kay Trojan.

"There's a list sa school ng mga sikat at magagandang babae. Nangunguna dati 'yong magkapatid. No'ng nawala sila sa listahan, ako ang sumunod na naging top one. I'm still sure na somehow they are following the list. No'ng ako 'yong naging top one, ako 'yong sumunod na naging target nila," paliwanag ko sa kaniya.

"I'm following my instincts. I met Jax. He's somehow the leader. Pero I have this feeling na mayroon pa silang sinusunod na iba at may balak pa silang iba. At 'yon ang gusto kong malaman."

"Maru, look. You don't have to dig more. We are doing are best para maayos 'to."

Huminga ako ng malalim saka ko inubos 'tong beer na iniinom ko.

"I'm not really doing this just because curious ako, Trojan. Hindi ko rin 'to ginagawa dahil anak ako ng mga hunters. I'm doing this dahil ayokong mayroon pang mamatay. And I have to make sure na hindi susunod ang mga kaibigan ko at lalong-lalo na ang mga magulang ko."

"At ikaw? Paano ang sarili mo? Paano kapag nalaman 'to nila Tita? At kapag nalagay ka sa panganib, ano sa tingin mo ang mararamdaman nila Tita at Tito?"

"Hmm..." Ngumiti ako. "Nand'yan ka at si Rai. Anong silbi niyong dalawa 'di ba?"

Tumayo ako saka ko pinagpagan ang puwetan ko.

Isang malalim na pagbuntong-hininga ang ginawa ni Trojan saka nito inubos ang beer na iniinom niya.

"Let's exchange information, shall we? Ng sa ganoon, mas mabilis nating matapos 'to."

"Hindi ganoon kadali 'yon, Maru."

"I know. But at least, may improvements. Hahanapin ko muna 'yong dahilan kung bakit pati ako dinamay ng mga incubi na 'yan. After that, tell me what that cursed weapon is."

***

Naghihintay ako sa pagbabalik ni Rai dito sa kuwarto. Nakahiga ako sa kama habang kausap ko sa phone si Ginger. Lumabas na naman kasi si Ura para magclub. Tigas talaga ng ulo ng babaeng 'yon. Madaming binalita sa akin si Ginger sa ginawa nila after school. Sinamahan niya si Ura magshopping at kumain. Which isang bagay na nami-miss ko. Kung hindi ako naipit sa gulo na 'to, natural ay magagawa ko pa 'tong mga 'to.

Hindi naman puwedeng sumama na lang ako ng basta-basta sa lakad nila Ginger at Ura lalo na't may nakabuntot sa aking mga incubi na gusto akong mapatay.

"Mmm... Nandito lang sa kuwarto. Nagpapahinga."

"Next time sumama ka sa lakad namin. Napapadalas 'yang pag-uwi mo palagi."

"Alam mo namang mahigpit ngayon sila Mama sa 'kin."

"Kamusta naman pala kayo no'ng boyfriend mo? Teka, boyfriend mo ba 'yon?"

Hindi ako agad nakasagot sa tanong ni Ginger.

"Boyfriend ko nga ba 'yon? Hmm..."

"Ano 'yan? Getting to know each other pa?"

"We banged many times."

"So is it just something in bed?"

"Well, yeah, you could say that."

"I know we are still young, Maru. Pero you know you're self-worth. Having fun sometimes sumusobra na. Iyan ba sobra na?"

Gets ko na itong pinupunto ni Ginger sa akin. I'm having fun with Rai. Totoo 'yan. Kaya hindi ko na rin naisip kung ano ba talaga kami at kung ano itong ginagawa namin. Tama rin naman si Ginger. I'm a woman na dapat protektahan ang sarili at lalong-lalo na ang katawan. Katawan ko lang ba talaga ang habol sa akin ni Rai? He waited for like years just to taste me and then kapag nagsawa na siya 'yun na 'yon?

"How would I know, Ginger? Hindi lang babae ang pabebe. Mga lalaki rin. Mga abnormal sila at moody din. I've been dropping hints kung ano ba talaga 'tong mayroon kami ni Rai but he won't answer. He'll just stay and protect me just like what he's been doing. Pero other than that, besides sa kama, wala na."

"That's too complicated, Maru. Hindi pa rin ba klaro 'yan? Kumawala ka na hanggat maaga pa. Hindi ba't talo ka d'yan sa dulo?"

Natawa ako sa sinabi ni Ginger. "Talo ako kapag nahulog ako ng husto. Pero kung sa sex lang naman, patas lang din naman."

"Ang gago mo 'no? Eh, ang tanong, mahal mo na ba?"

Napangiti ako. "Paano mo ba malalaman kapag mahal mo na?"

"Ikaw may experience sa mga relasyon. Hindi ba dapat alam mo na 'yan?"

"Hmm... 'Yong sa ex kong gago at dito kay Rai. Iba kasi, Ginger eh. Hindi ko mapaliwanag pero alam mo 'yon. He's a man na sobrang perfect mula ulo hanggang paa. Hirap din pakawalan eh. Lalo na ang yummy niya rin."

"Siraulo. Hirap ma-attach d'yan sige ka. Kaya humingi ka ng assurance. Hirap na."

Iyon na nga. Sa bampirang katulad niya, uso ba 'yang assurance na 'yan?

"Mahirap humingi ng ganoon sa katulad niya, Ginger."

"Then why don't you give him time to think about it? I'm sure kung ganyan at ipinakilala ka na sa kapatid, hindi ba't ibang level na rin 'yan?"

"Mahirap mag-assume. Maraming paasa nowadays."

"Isa rin ba si Rai doon? Pero side note, ang awkward na tawagin siyang Rai kasi pangalan 'yan ng aso mo."

"Oh edi Raiden. And nope. Mukha bang paasa 'yong gagong 'yon?"

"Guwapo. Mayaman. Habulin. What makes you think na ikaw lang?"

"Aba bastusan. Ah ewan! Hindi ko na alam. Sumasakit ulo ko. Bakit ba kasi lahat ng babaeng makikita niya, ako pa?"

"Besides na ikaw ang nagligtas sa akin sa shelter na 'yon, you have curves and you're f-cking sexy. You're naked and I can't help myself but to touch you and f-ck you, Maru."

"Holy shit!"

Mabilis kong inend 'yong call at gulat na gulat na tumingin kay Rai na nakatayo sa gilid.

"Kanina ka pa d'yan? N-narinig mo lahat?"

Hindi siya umimik. Oh my God!

"Let's be honest." Biglang salita niya habang naglakad patungo sa harap ko.

"I have fucked many women, Maru. Hindi ko na mabilang sa darili. They're all gorgeous. And you..."

Lumunok ako. Ano 'to? Bakit biglang ganito? Teka, hindi ako ready. Ito na ba? Sasabihin na ba niyang tapos na kami at nagsasawa na siya sa 'kin? Hanggang dito na lang?

"This is so hard for me, Maru." Bumuntong-hininga siya at muling nagsalita. Ang intense ng tingin niya at mukhang magkakaroon kami ng one on one talk at so deep na pag-uusap nitong si Rai.

"When you were at the shelter, it was given that you saved me. If I was still an asshole, I would have just left you. I tried to leave many times, Maru. I was free and I could do anything that time. But I just couldn't. I couldn't leave you even though I knew that I'm in the house of f-cking hunters."

Nakatingin lang ako sa kaniya habang nakikinig. Nakita kong nagsalubong ang kilay niya kaya't natutuwa ako.

"What I'm trying to say is..."

"What?" Natawa na ako ng mahina.

"I'm not really good at this."

"You suck," sagot ko.

"If you want assurance, I can give it to you. I won't leave you."

Huminga ako ng malalim. Sasagot na sana ako nang magsalita siya ulit.

"I am your boyfriend."

Napangiti ako.

"At hindi ako paasa, Maru."

"Okay... Okay..."

"And you're not going to lose. This is not even a game. Do I look like I'm just playing?"

Lumunok ako ulit. "No, I didn't say that."

"At ikaw lang..." wika pa niya.

"Sa lahat ng babaeng nakilala at nakasama ko, ikaw lang ang babaeng pinili ko at hindi ko iniwan. Walang iba kasi ikaw lang."

Okay, narinig niya nga lahat ng sinabi ni Ginger.

"I'm sorry too. You're expecting more from me. I'm a romantic person, believe me, but in bed."

Napakagat labi ako doon.

"Okay, okay..." Tumayo ako at lumapit sa kaniya. This is so hard for him but he still gave his best to finally explain his side. I couldn't even do that. Masyadong nakakahiya 'di ba? A century old, but handsome, vampire tried to talk and open up what he truly felt. Obvious namang hindi pa niya nagagawa 'to dahil sobrang hindi siya magaling pagdating sa ganito. For once, thank God, naintindihan ko rin ang kumag na 'to. He even said sorry. Ilang lalaki ba kayang gumawa n'yan?

"I'm sorry for what I said earlier. I shouldn't have made you choose."

Hinawakan ko ang kamay niyang mahigpit na nakayukom. Mas lalong lumawak ang ngiti ko dahil natutuwa ako at kinikilig ako sa asong 'to.

"You're so cute, Rai. Tatawanan na sana kita pero first time mong gawin 'to. Obvious naman dahil tingnan mo 'tong kamay mo? Does it make you cringe?"

"Hell yeah."

Pinulupot niya ang kamay niya sa akin at yinakap ako ng mahigpit.

"Kapag nakita o nakilala mo ang mga gago kong kapatid, will you keep a promise na hindi mo 'to sasabihin sa kanila o kahit kanino?"

"Bakit naman?"

"I swore an oath with my brothers that we will only fuck. Freys only fuck. They don't love. It is not in their vocabulary."

"They. You said they," sagot ko saka ako tumingin sa kaniya.

"From now on I am not part of it because I broke the code."

Natawa ako sa code na 'yan.

Freys only fuck.

What a bunch of assholes.

"I broke the code for you," bulong niya sa akin saka siya humalik sa leeg ko hanggang sa mapunta ang mga halik niya sa labi ko. At syempre, sino ba ako para tumanggi? Mahabang gabi na naman ito para sa aming dalawa.